ξεκινήσει
όλες οι σχετικές πράξεις – από την πρώτη στιγμή, εδώ κι ένα χρόνο, όταν το άτομο αυτό ανέλαβε την εξουσία της χώρας. Κατήργησε τον όρο «Εθνος» και «Εθνικό» από κάθε τι που ανεφέρετο σε Υπουργεία και Δημόσια Διοίκηση, εφάρμοσε μια πολιτική καταργήσεως της εθνικής οντότητος της Ελλάδος, προήγαγε ένα καθ’ όλα ύποπτο σχέδιο ΚΑΝΤΟΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ του Τόπου, ΜΕ ΜΥΡΙΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ, προ των βλέψεων που έχουν οι γειτονικές χώρες εις βάρος της Εθνικής μας οντότητος, σχέδιο που έλαβε την επωνυμία «Καλλικράτης», έθεσε την χώρα ΥΠΟΧΕΙΡΙΟ των διεθνών τοκογλύφων υπαγάγοντάς την στο ΔΝΤ – ενώ δεν υπήρχε άμεση ανάγκη – και διεκήρυξε διεθνώς ότι η έννοια «εθνική κυριαρχία» δεν τον ενδιαφέρει και αποβλέπει στην παγκοσμιοεβραιοποίησι της Ελλάδας.
Το «κερασάκι στην τούρτα», ο Γιώργος Π. (νυν πρωθυπουργός της Ελλάδας, ατυχώς!..) μας το σερβίρισε, με την βοήθεια της κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου, (νυν Υπουργού Παιδείας, ατυχώς!…) χτυπώντας στο κόκκαλο, πλέον, την Παιδεία. Και ειδικότερα ΑΦΑΙΡΩΝΤΑΣ από τα βιβλία της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού βασικά γεωγραφικά ΕΘΝΙΚΑ στοιχεία της χώρας αλλά και της Ευρωπαϊκής υπάρξεως και σχέσεώς της με αυτήν. Ενώ, αυτονοήτως (!) αφηρέθησαν και όποια άλλα στοιχεία συνθέτουν την εθνική οντότητά μας… Ιστορικά, Πολιτισμικά, Κοινωνικά. Ο Γιώργος Π. και η Αννα Διαμαντοπούλου, δηλαδή, ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ των Ελλήνων και του Εθνους, με σαφέστατο τον στόχο της παγκοσμιοεβραιοποιήσεως της Ελλάδας, ως υποχείριο εφεξής των ορέξεων του διεθνούς Σιωνισμού – διότι περί αυτού πρόκειται – με πρώτο πλέον θύμα τους βλαστούς του Εθνους, τα Ελληνόπαιδα!…
Τα οποία, αύριο, μη γνωρίζοντας τι σημαίνει Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια, μοιραίως θα οδηγηθούν στον αρρωστημένο και θολό ορίζοντα της θεωρίας του παγκοσμιοεβραιογκουβέρνου και ως άβουλα όντα θα εξυπηρετήσουν τα σχέδιά του εις βάρος του Ελληνισμού και της Ανθρωπότητος. Ειδικής μνείας χρήζει η επί τούτου χαλασμένη πολιτική «ιδεολογία» της κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου που σε συνδυασμό με το περιβάλλον της (Δραγώνα, Φραγκιαδάκη, Ρεπούση κλπ.) διαβρώνουν συστηματικά το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων και ειδικότερα της νεολαίας μας. Ως ένα δείγμα του τρόπου σκέπτεσθαι και των στόχων των οργάνων της Παγκοσμιοεβραιοκρατίας του Γιώργου Π. (νυν πρωθυπουργού της Ελλάδας, ατυχώς!…) και της κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου (νυν Υπουργού Παιδείας, ατυχώς!…) αξίζει να σημειωθούν οι ήδη εκπεφρασθείσες θέσεις του Γιώργου Π. για τον διορισμό των Πρυτάνεων, (έπειτα από… διεθνή διαγωνισμό).
Λοιπόν: Ο διοριζόμενος πρύτανης εννοείται ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι από το ίδιο πανεπιστήμιο, αλλά ούτε καν Έλληνας. Σύμφωνα με τις διεθνιστικές αντιλήψεις του νεοταξικού ΠΑΣΟΚ, ο πρύτανης θα… μπορεί να είναι και αλλοδαπός, π.χ. αμερικανός κ.λ.π. Επίσης οι πληροφορίες λένε ότι ο κ. Παπανδρέου σκοπεύει να αποσυνδέσει τα πανεπιστήμια από την κρατική χρηματοδότηση και να εισάγει το σύστημα της ιδιωτικής χρηματοδότησης για τις επιμέρους έδρες. Δηλαδή θα υπάρχουν ιδιώτες χορηγοί που θα συντηρούν διάφορες έδρες.
Αν ισχύσει αυτό, αναρωτιόμαστε:Η βούληση του ιδιώτη χορηγού θα υπερισχύσει ή του υφιστάμενου καθηγητή της έδρας;
Εδώ βλέπουμε μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των ΑΕΙ από την πίσω πόρτα με τον χειρότερο τρόπο. Κατά τη γνώμη μας ο σωστός τρόπος είναι αυτός που ισχύει και στη Μέση Εκπαίδευση. Δηλαδή να υπάρχει ακέραιο το κρατικό πανεπιστήμιο με τα δικά του ελληνικά και εθνικά χαρακτηριστικά και παράλληλα να μπορεί να ιδρυθεί και να λειτουργήσει ανταγωνιστικά και το ιδιωτικό και ας έχει αυτό το τελευταίο όσες χορηγίες θέλει. Αυτό όμως που σκέφτεται ο κ. Παπανδρέου είναι η πλήρης διάλυση της κρατικής Ανώτατης Ελληνικής Εκπαίδευσης και η παράδοσή της σε ξένα συμφέροντα. Ας μελετήσει, τώρα, ο ευγενής Αναγνώστης τα βιογραφικά της επιτροπής «σοφών» που θα αναδυθούν στην προσπάθεια για την… διάσωσι και αναβάθμισι των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Τους θέλει ο Γιώργος Π. (νυν πρωθυπουργός της Ελλάδας, ατυχώς!..) και η παγκοσμιοεβραιοκρατούσα παρέα του, στον τόπο. Δεν μπορούσε, βλέπετε, ο Γιώργος Π. και η Αννα Διαμαντοπούλου να ανακαλύψουν Ελληνες σοφούς και τους ανεζήτησαν στο διεθνές παγκοσμιοεβραιοκρατικό κατεστημένο. Απολαύστε τον κατάλογο!..
Οι ξένοι «σοφοί» για τα ελληνικά πανεπιστήμια
1. David Naylor Καθηγητής Ιατρικής, ΚΑΝΑΔΑΣ
Πρόεδρος του πανεπιστημίου του Τορόντο από το 2005.
Εχει συμμετάσχει στην συγγραφή περίπου 300 ακαδημαϊκών δημοσιεύσεων σε ευρύ φάσμα επιστημονικών τομέων που εκτείνεται σε περιοχές όπως αυτές της Κοινωνικής Ιστορίας, Δημόσιας Πολιτικής, της Επιδημιολογίας και Βιοστατιστικής καθώς και των Οικονομικών της Υγείας και της Κλινικής Ερευνας και Ερευνας Υπηρεσιών Υγείας στους περισσότερους τομείς της ιατρικής.
2. Gavin Brown Καθηγητής Μαθηματικών, Αυστραλία
Πρύτανης του Πανεπιστημίου του Σίδνεϋ μέχρι το 2008. Είχε ενεργό συμμετοχή στο έργο του Συμβουλίου Ερευνας της Αυστραλίας ως πρόεδρος επιτροπών χρηματοδότησης το διάστημα 1988-1993 και ως μέλος του Συμβουλίου το διάστημα 1992 – 1993. Εχει συγγράψει ερευνητικές εργασίες, πλέον των εκατό, και είναι μέλος εκδοτικών επιτροπών πολλών διεθνών επιστημονικών περιοδικών. Το φάσμα των επιστημονικών περιοχών του ερευνητικού έργου του περιλαμβάνει τη Θεωρία Μέτρου και την Αλγεβρική Γεωμετρία.
3. Gudmund Hemes Καθηγητής Κοινωνικών Επιστημών, Δανία
Πρόεδρος του Διεθνούς Συμβουλίου Κοινωνικών Επιστημών, ερευνητής του Νορβηγικού Ινστιτούτου Εργασιακών και Κοινωνικών Ερευνών και μέλος της Νορβηγικής Ακαδημίας Γραμμάτων και Επιστημών. Διετέλεσε γενικός γραμματέας στην Γραμματεία Μακροπρόθεσμου Σχεδιασμού υπ. Παιδείας και Ερευνας και Εκκλησιαστικών και Πολιτιστικών Θεμάτων και υπ. Υγείας και Κοινωνικών Θεμάτων. Είναι κάτοχος διδακτορικού στην Κοινωνιολογία από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στην Βαλτιμόρη.
4. Lap-Chee Tsui, Καθηγητής Βιολογίας, Χονγκ Κονγκ
Είναι ο 14ος πρύτανης του Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, το οποίο καταλαμβάνει την πρώτη θέση μεταξύ όλων των ασιατικών πανεπιστημίων στην κατάταξη (2010) των πανεπιστημίων παγκοσμίως τoυ Times Higher Education Supplement (21 στον κόσμο). Πριν από την παρούσα θέση του ήταν πρώτος τη τάξει Γενετιστής και Πρόεδρος (Geneticist in Chief and Head) του Προγράμματος Γενετικής και Γονιδιωματικής Βιολογίας του Ινστιτούτου Ερευνας στο Νοσοκομείο Παίδων του Τορόντο.
5. Joseph Ritzen Καθηγητής Οικονομικών, Ολλανδία
Πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Maastricht, βελτίωσε σημαντικά τη διεθνή θέση του πανεπιστημίου (50% των φοιτητών του τώρα είναι ξένοι) και την ποιότητα εκπαίδευσης με την υιοθέτηση της μεθόδου επίλυσης προβλημάτων (problem based learning). Πριν από την ανάληψη της σημερινής θέσης, τον Φεβρουάριο του 2003, ήταν αντιπρόεδρος του Τμήματος Οικονομικής Ανάπτυξης της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πριν από την ενασχόλησή του στην Τράπεζα, διετέλεσε υπ. Παιδείας, Πολιτισμού και Επιστημών της Ολλανδίας και υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους υπουργούς Παιδείας παγκοσμίως. Κατά την διάρκεια της θητείας του υλοποίησε σειρά μεταρρυθμίσεων στο ολλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα.
6. John Sexton Καθηγητής της Νομικής, ΗΠΑ
Είναι ο 15ος πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης από το 2002 και είναι παράλληλα καθηγητής Νομικής στην έδρα Benjamin Butler της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. Κατά την διάρκεια της θητείας του ως προέδρου, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης αύξησε το ακαδημαϊκό δυναμικό στις ανθρωπιστικές και τις εφαρμοσμένες επιστήμες κατά 20%, άνοιξε ένα πολύ επιλεκτικό νέο campus στο Αμπου Ντάμπι – «the world’s honor college» - και έγινε, έτσι το πρώτο μεγάλο αμερικανικό πανεπιστήμιο που λειτούργησε ένα ίδρυμα ολοκληρωμένων σπουδών σε liberal arts στο εξωτερικό.
7. Λίντα Κατέχη Καθηγήτρια Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος και Μηχανικός Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, ΗΠΑ
Εγινε προ έτους η έκτη πρύτανης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Davis και επιβλέπει όλες τις πλευρές που συνδέονται με την εκπαιδευτική, ερευνητική και κοινωνική αποστολή του. Είναι μέλος της Εθνικής Ακαδημίας Μηχανικής, προήδρευσε μέχρι το 2010 της Προεδρικής Επιτροπής για το Εθνικό Μετάλλιο Επιστημών και της Επιτροπής του υπουργού Εμπορίου για το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνολογίας και Καινοτομίας. Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Davis, είναι ένα από τα δέκα του συστήματος Πανεπιστημίων της Καλιφόρνιας και ένα από μια επίλεκτη ομάδα 62 πανεπιστημίων στην Βόρεια Αμερική, τα οποία αποτελούν μέλη της αναγνωρισμένου κύρους Ενωσης Αμερικανικών Πανεπιστημίων.
8. Patrick Aebischer Καθηγητής Νευροεπιστήμης, Ελβετία
Πρόεδρος του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου Τεχνολογίας στη Λωζάννη (EPFL). Εκπαιδεύτηκε ως ιατρός (ΜD, 1980) και νευροεπιστήμονας (PhD, 1983) στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και του Fribourg, αντίστοιχα, στην Ελβετία. Ανέλαβε τα καθήκοντά του ως πρόεδρος τον Μάρτιο 2000. Εκτοτε, έχει αποκτήσει την φήμη ενός εκ των πλέον επιτυχημένων επικεφαλής ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, καθιστώντας το EDFL ένα από τα ταχύτερα αναπτυσσόμενα πανεπιστήμια στην Ευρώπη και σημείο αναφοράς στην μεταφορά τεχνολογίας (technology transfer), τη διεπιστημονικότητα (interdisciplinanty) τη σύνδεση της ακαδημίας με τη βιομηχανία και την ανεύρεση χρηματοδότησης (fundraising) από μη κρατικές πηγές.
9. James Duderstadt Καθηγητής Επιστημών και Μηχανικής, ΗΠΑ
Επίτιμος πρόεδρος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, καθηγητής Επιστημών και Μηχανικής και διευθυντής του Προγράμματος της Χιλιετίας (Millennium Project). Εχει διατελέσει πρόεδρος πολυάριθμων επιτροπών της Εθνικής Ακαδημίας και εθνικών επιτροπών στις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και του Εθνικού Συμβουλίου Επιστημών, της Επιτροπής των Εθνικών Ακαδημιών για τις Επιστήμες, τη Μηχανική και τη Δημόσια Πολιτική, της Συμβουλευτικής Επιτροπής Ερευνών στην Πυρηνική Ενέργεια, του υπουργείου Ενέργειας της Αμερικής. Υπήρξε επίσης μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Εθνικού Συμβουλίου Ερευνας (NSF) για την Κυβερνοϋποδομή.
http://ksipnistere.blogspot.com/2010/10/dna.html
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου