Ο νεκρός της Πάρου, η ανάληψη ευθύνης μιας αναρχικής ομάδας για εμπρησμό σε εταιρία, και η απάντηση ενός αναρχικού.

Η προκήρυξη της ομάδας FAI-IRF δημοσιεύτηκε στο indymedia και περιλαμβάνει ένα υστερόγραφο, μνημείο ασέβειας στην ανθρώπινη ζωή και κακίας. Στο υστερόγραφο αυτό και στην εν γένει πρακτική και τις αντιλήψεις της FAI-IRF, απαντά ένας αναρχικός σχολιαστής στο indymedia, o Παπαδόπουλος Παναγιώτης (Κάϊν), αντικρούοντας και την πρακτική και τις αντιλήψεις αυτές. Τα δύο κείμενα αναδημοσιεύονται στη σειρά. Οι υπογραμμίσεις δικές μου.
Αξίζει οπωσδήποτε να διαβάσετε την απάντηση του Παπαδόπουλου Παναγιώτη (Κάϊν), το δεύτερο δηλαδή κείμενο...

Η προκήρυξη της FAI-IRF

Ανάληψη ευθύνης για τον εμπρησμό εταιρείας
από FAI-IRF 21:11, Πέμπτη 16 Αυγούστου 2012
θεματικές: Πολιτική Βία/Αντι-βία
εμπρησμός σε εταιρεία.
Είμαστε μάρτυρες των ποιο ακραίων αντιφάσεων που γεννιούνται και πεθαίνουν σε αυτό τον σκατόκοσμο. Στην Συρία ενώ τα κομπιουτεράκια των μαθητευόμενων μάγων της οικονομικής στατιστικής μετράνε 23.000 νεκρούς, δισεκατομμύρια κόσμος παρακολουθεί αποβλακωμένος τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου, η απόσταση μεταξύ της Ολυμπιακής και “πρακτικής” σκοποβολής στο πεδίο των επιχειρήσεων, ένα απλό πάτημα κουμπιού στο τηλεκοντρόλ. Μόνο να γινότανε… όλα αυτά τα ποτάμια από αίμα να γίνουν ορμητικός χείμαρος που θα πνίξει αθλητές και θεατές. Μόνο να γινότανε… Είτε μιλάμε για τους χιλιάδες άστεγους που “βρωμίζουν” την εικόνα της άθλιας πόλης, την ίδια στιγμή που οι πλούσιοι απολαμβάνουν τις πολυτελείς ανέσεις τους στους κήπους της Εκάλης και της Κηφισιάς.
Κοινωνίες που παρ’ όλες τις αντιφάσεις τους καταφέρνουν να αναπαράγουν την δυσωδία που εκπέμπουν, κατακερματίζοντας τους πάντες και τα πάντα, κατασκευάζοντας εκατοντάδες μικρόκοσμους.
Η εξουσία δεν είναι μια συμπαγής δομή αλλά ένα διάχυτο οικοδόμημα, βρίσκεται στις συστημικές δομές (οικονομικές, θεσμικές κλπ) και στις ανθρώπινες σχέσεις. Ο διαρκής κατακερματισμός αρχίζοντας από τον τεμαχισμό της κοινωνίας σε ανταγωνιστικά μεταξύ τους υποσύνολα, συνεχίζεται στην καθημερινή ζωή του ατόμου μέσα στον καπιταλιστικό κόσμο. Σε κάθε πτυχή της ζωής του, σε κάθε πεδίο έκφρασης του.
Σε αυτό το σημείο το σύστημα ολοκληρώνει την “παντοδυναμία του”, στο σημείο που υψώνει τα τείχη της απομόνωσης ακόμα και στις πιο ασήμαντες διεργασίες της καθημερινότητας. Στο σημείο που τα παραβάν της παραίτησης και της αδιαφορίας πέφτουν, και υψώνεται η σήψη τις πιο πούστικης ιδιοτέλειας, του πιο μικροπρεπή εγώ, η εξύψωση του παθητικού μηδενισμού. Πάρτι μου, Πάρτι μου, Πάρτι μου. Εγώ, εγώ, εγώ.
Η πρακτική αποτύπωση της παραπάνω διαπίστωσης βρίσκεται είτε στην υλική απόκτηση ψευδαισθήσεων την εποχή της καπιταλιστικής ευημερίας (σπίτι, αμάξι, ραγδαία άνοδος της “μικροιδιοκτισίας”), είτε στην μετανάστευση για εργασία στο εξωτερικό σε συνθήκες οικονομικής κρίσης. Το ίδιο ακριβώς ιδεολόγημα του σύγχρονου τρόπου ζωής με τροποποιημένες μεταβλητές. Από την ψευδαίσθησεις της ιδιοκτησιακής επέλασης στην άτακτη φυγή.
“Όταν, στο τέλος της ζωής τους, οι περισσότεροι άνθρωποι κοιτάζουν προς τα πίσω, ανακαλύπτουν ότι έζησαν όλη τους τη ζωή εν αναμονή. Με έκπληξη θα συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που άφησαν να τους διαφύγει χωρίς να το εκτιμήσουν και να το απολαύσουν, δεν ήταν άλλο από τη ζωή τους. Έτσι λοιπόν ο άνθρωπος, ξεγελασμένος από την ελπίδα, χορεύει προς την αγκαλιά του θανάτου.”
Αποτέλεσμα της έντασης που παρατηρείτε στην κοινωνική μηχανή είναι και η αυξανόμενη δυναμική των φασιστών. Ένα γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν περνάει απαρατήρητο. Μιλάμε για μια γενικότερη στροφή της κοινωνίας και του κράτους προς ρατσιστικές/φασιστικές/εθνικιστικές κατευθύνσεις. Είτε μιλάμε για τα σώματα των οροθετικών γυναικών που ξεφτιλίστηκαν από την συνεργασία μπάτσων, KEEΛΠΝΟ, Μ.Μ.Ε., είτε για τα συνεχόμενα πογκρόμ εναντίον μεταναστών και τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις εναντίον τους. “Νόμιμες” και “παράνομες” επιχειρήσεις γίνονται ένα υπό την ειρωνικά αλιγορική ονομασία Ξένιος Ζευς. Αποκορύφωμα της δημοκρατικής επιχείρησης ήταν η δολοφονία του Ιρανικού μετανάστη από τους μαχαιροβγάλτες της Χ.Α.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι πως οι κινήσεις του κρατικού μηχανισμού εναντίον των μεταναστών αντανακλούν ένα ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ, δίπλα στο αίτημα της ασφάλειας προστίθεται το ρατσιστικό μίσος του κάθε σκατόψυχου ελληναρα. . Δίπλα στις κλούβες της αστυνομίας και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, βρίσκεται το μαχαίρι του θιγμένου ψευτο-εγωισμού του ελληνόψυχου μαλάκα που με την πρώτη ευκαιρία θα καρφωθεί στα πλευρά κάποιου τυχαίου μετανάστη εφαρμόζοντας την λογική της συλλογικής ευθύνης.
Σε καμία περίπτωση δεν προβάλουμε αυτά τα γεγονότα από μια θυματοποιημένη οπτική, ούτε θα δηλώσουμε ποτέ αυτόκλητοι προστάτες του οποιοδήποτε (μακριά από μια ρητορική που αγιοποιεί όλους τους μετανάστες και τους μετατρέπει σε ένα ενιαίο σύνολο εμείς πιστεύουμε σε ανθρώπους, στάσεις, και επιλογές και βάση αυτών κρίνουμε και κρινόμαστε)
Είμαστε σε πόλεμο με το σύστημα και οι φασίστες δεν είναι παρά ένα κομμάτι του που εμφανίζεται πάντα σε συγκεκριμένες ιστορικές εποχές με πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις και διακριτούς ρόλους. Για αυτό και η επίθεση στους φασίστες δεν πρέπει να εκληφθεί ως ένα χτύπημα προς την “αντιδημοκρατική” εκτροπή (με εκφράσεις όπως συμμορία ή επικλήσεις για να κηρυχθεί η Χ.Α παράνομη) αλλά μια επίθεση προς το σύνολο της δημοκρατίας, και προφανώς και τους αριστερούς παπαρολόγους κάθε είδους, και τάσης που συναινούν σαν μωρές παρθένες και μετά συναντιούνται με τον σφαγέα των Παλαιστινίων Πέρες.
Το πρόταγμα μας λοιπόν δεν θα μπορούσε παρά να είναι η ολομέτωπη σύγκρουση και με τους φασίστες όπως και με κάθε μέτωπο του εξουσιαστικού συμπλέγματος. Με τα δικά μας μαχαίρια να κεντάνε τα σώματα τους, τα όπλα μας να σημαδεύουν τα κεφάλια τους, τα γκαζάκια και τα εκρηκτικά μας να τοποθετούνται στα γραφεία τους και στα σπίτια τους.
Ταξιδεύοντας νοητά στα μπουρδέλα των φυλακών που βρίσκονται αιχμάλωτα τα αδέρφια μας. Το τελευταίο διάστημα στο εσωτερικό των ελληνικών φυλακών έχει ξεκινήσει ένας πολύ σημαντικός αγώνας από αναρχικούς αιχμαλώτους. Ένας αγώνας ο οποίος έχει ως κεντρικό άξονα την άρνηση σωματικού ελέγχου (δηλαδή την απόπειρα προσβολής της αξιοπρέπειας του κρατούμενου)
Οι αναρχικοί αιχμάλωτοι που αρνούνται να υποστούν αυτή την προσβλητική διαδικασία σέρνονται στο σωματικό και ψυχικό βασανιστήριο της απομόνωσης με αποκορύφωμα την συμπλοκή στις φυλακές Δομοκού μεταξύ των ανθρωποφυλάκων και των συντρόφων Π. Αργυρού και Μ. Τσάκαλου μέλη της Ε.Ο Σ.Π.Φ και πιο πρόσφατα γεγονότα αυτά του αναρχικού Ράμι Συριανού(ο οποίος και κατάφερε την έξοδο του μετά από νικηφόρα απεργία πείνας), και της αναρχικής και μέλος της Ε.Ο.Σ.Π.Φ Όλγας Οικονομίδου. Και οι δύο τους πλήρωσαν την επιλογή ρήξης με το “σωφρονιστικό” αυτό μέτρο με δεκάδες μέρες στην απομόνωση. Τελευταίο περιστατικό αυτό του αναρχικού συντρόφου Σωκράτη Τζίφκα ο οποίος μετά την επιστροφή του από το νοσοκομείο στο οποίο είχε βρεθεί για λόγους υγείας αρνήθηκε τον σωματικό έλεγχο και βασανίστηκε για 10 μέρες στην απομόνωση από τα γουρούνια των φυλακών Διαβατών σε άθλιες συνθήκες. Έχει την σημασία του να αναφέρουμε πως στις ίδιες φυλακές είχε βασανιστεί και η συντρόφισσα μας Όλγα Οικονομίδου για 54 μέρες.
Σαν ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης προς τον αναρχικό Σωκράτη Τζίφκα, καθώς και σε όλους τους αναρχικούς αιχμαλώτους που έχουν βασανιστεί πρόσφατα στο καθεστώς της απομόνωσης τοποθετήσαμε το απόγευμα της Δευτέρας 13 Αυγούστου εμπρηστικό μηχανισμό στην εταιρεία TRASTOR(θυγατρική της Πειραιώς), στον 5ο όροφο κτιρίου στην οδό Δαβάκη 1 και Κηφισίας, μια εταιρεία που επενδύει ακίνητη περιουσία και συμμετέχει σε λοιπά οικονομικά αλισβερίσια(αγορές, επενδύσεις κλπ), εν’ ολίγης μια εταιρία στόχο όπως και κάθε άλλη.

Αλληλεγγύη στους επαναστάτες αιχμαλώτους των φυλακών.
Δύναμη στους καταζητούμενους συντρόφους ανά τον κόσμο.

Μια υψωμένη γροθιά στον Λουτσιάνο Τορτούγκα. Η τελευταία σου επιστολή άγγιξε την καρδιά μας.

Συνεχίζουμε με λύσσα για τις καινούριες μάχες που έρχονται με τον εχθρό και τις αδύναμες πτυχές του εαυτού μας.

Πόλεμος στον πολιτισμό!
Ζήτω η Αναρχία!
Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο
Μονάδα: ¨Φωτιά στα κάτεργα”

Υ.Γ. Και ίσως από τα ελάχιστα ευχάριστα γεγονότα αυτού του καλοκαιριού η θέα του ψόφιου βλάκα στην Πάρο. Η βλακεία του έφτασε σε τέτοια επίπεδα που θυσίασε την ζωή του για μερικά χιλιάρικα που μόλις είχαν ληστευτεί από μια ΤΡΑΠΕΖΑ! Αυτό είναι το μέλλον που περιμένει τους ρουφιάνους-πολίτες που φοράνε με βιασύνη την στολή του μπάτσου και παριστάνουν τον ήρωα.

Η απάντηση στην προκήρυξη από τον Παπαδόπουλο Παναγιώτη (Κάϊν)

Ωστε, τό “καλύτερο νέο” τού καλοκαιριού είναι ο “ψόφιος βλάκας” τής Πάρου?
από Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν) 2:57, Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012
θεματικές: Καμμία θεματική
σέ πρώτο τίτλο άς διαβασθεί σάν μιά ακόμη προσωπική μου κριτική επίθεση στήν επιμόλυνση τού Αναρχισμού(και τού εδώ αναρχικού χώρου ιδιαίτερα) απ΄τόν θανατηφόρο ιό τού πολιτικού μηδενισμού.Σάν δεύτερος τίτλος άς διαβασθεί ως τα ελάχιστα λόγια συμπάθειας και αλληλεγγύης στήν οικογένεια τού δολοφονημένου ταξιτζή κατά τήν διάρκεια ληστείας στήν Πάρο….
ΩΣΤΕ,ΤΟ “ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΕΟ” ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο “ΨΟΦΙΟΣ ΒΛΑΚΑΣ” ΤΗΣ ΠΑΡΟΥ?
(ΤΟ ΚΑΚΟ ΝΕΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥ)
Οι χειρότεροι εχθροί τού Aναρχισμού και τής Aντιεξουσίας δέν είναι η “μικρή οικογένεια” πού κυβερνά καί οι στενοί της φίλοι καί ακόλουθοι-προστάτες καί γλύφτες γύρω από τίς καθεστωτικές επαύλεις.
Οι χειρότεροι εχθροί τού Aναρχισμού είναι μέσα σέ αυτόν και στήν αδυναμία τους να τόν κατανοήσουν καί να τόν εκφράσουν, συμβάλλουν τά μέγιστα για τήν συκοφάντιση τής Aναρχικής ιδεολογίας, τήν όλο καί πιό ακραία φασιστικοποίηση τής πολιτικής δράσης, τήν παράδοση τής κοινωνίας στόν ρατσισμό, στήν σιωπή και στόν φόβο, τήν ανανέωση τού χρόνου βασιλείας τής εξουσιαστικής τάξης.
Στήν πραγματικότητα τό να γράφεις πώς η δολοφονία ενός πολίτη κατά τήν διάρκεια τής ληστείας τραπέζης στήν Πάρο είναι τό πιό “ευχάριστο γεγονός” τού καλοκαιριού ή πώς τό λουτρό αίματος τού εξεγερμένου λαού τής Συρίας ενάντια στόν τύραννο ΄Ασαντ “ξεπλένεται” μέ ένα άλλο λουτρό αίματος από θεατές και αθλητές(και τηλεθεατές ίσως?)στήν Ολυμπιάδα τού “χορτασμένου” Κόσμου…..,τότε είσαι η πιό ξεκάθαρη και πειστικότερη επιβεβαίωση τής εξουσιαστικής βαρβαρότητας και κυριαρχίας.
Οτι σιχαινόμουνα πάντα μέσα σέ έναν Εξουσιαστικό Κόσμο, τό βρήκα στά γραφτά σας!
Ποτέ το ψευτοαναρχικό φασισταριό, ποτέ ο φαιοκόκκινος τυχοδιωκτισμός και χουλιγκανισμός, ποτέ μά ποτέ η περιφρόνηση και η απαξίωση τής ανθρώπινης ζωής δέν βρήκε συνταξιδιώτες, συναγωνιστές και συντρόφους στόν Αναρχισμό.
Ποτέ οι Αναρχικοί δέν είχαν επιλεκτικές ευαισθησίες, δύο μέτρα και δύο σταθμά μπροστά στήν “χαριστική βολή” τής Βίας πού χαίρεται με τό αίμα και το πτώμα τού “άλλου”,τού διπλανού μας, ντόπιου ή μετανάστη…..
Αλλη μιά φορά ΄Ατυπες μα Τυπικές Μηδενιστικές Ψόφιες Βλακείες ενός ψόφιου βλακώδη λόγου σε αποσύνθεση, ανέβηκαν μέσα σέ ένα κείμενο στό διαδίκτυο, http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1417170 αναλαμβάνοντας τήν ευθύνη γιά τόν εμπρησμό εταιρείας.
Εδώ δεν μιλάμε για Aναρχισμό, αλλά για ωδή στην Bαρβαρότητα. Η συνείδηση αυτής τής μηδενιστικής σας οργής , τυφλά, ωμά και με λύσσα γιά όλους (δέν είναι η πρώτη φορά) , τοποθετεί τήν Κοινωνία στόν Εχθρό (Κράτος και Εξουσία), τήν καταδικάζει ως “ίδια, συνυπεύθυνη και συνένοχη” και τήν “εκτελεί” Μαζί του.
Πολύ σύντομα, αυτή η “αναρχική επιχειρηματολογία” θα διαπιστώσει (άν βρεί το ελάχιστο θάρρος να τό κάνει) πως τό “πνεύμα” και η δράση της συμμετείχε σέ πρώτο ρόλο μαζί μέ λούμπεν γκρουπούσκουλα και ακροδεξιούς τραμπούκους στήν αύξηση του πολιτικού φασισμού και τής κοινωνικής βίας πού (καί)η ίδια αναπαράγει! Οι “φλόγες αντάρτικου” φωτίζουν μόνο τά αδιεξοδά του καί όχι τίς Νύχτες τών “προσκυνημένων” ……Καί στό Αδιέξοδο πάλι ,σβήνουν!
Αλλη μια φορά δέν έχουμε να κάνουμε με Αναρχικό λόγο αλλά με έναν πολιτικό μηδενισμό πού γεννιέται στίς “καλύτερες συνθήκες”(στήν μήτρα τού γενικότερου κοινωνικού μηδενισμού πού σαρώνει σήμερα τόν ανθρώπινο πολιτισμό ), υψώνοντας κι από τήν μεριά του Τείχη από τό ίδιο “Εγώ” πού είναι η ταυτότητα κάθε εξουσιαστικής, καθεστωτικής καί “ανώτερης” τάξης καί ομάδας!
ΑΤΥΠΕΣ μά ΤΥΠΙΚΕΣ ΨΕΥΤΟΑΝΑΡΧΙΚΕΣ ΨΟΦΙΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ,Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΥ
Εχετε χρόνια ξεκινήσει έναν “πόλεμο” μπροστά στά κομπιουτεράκια σας πού μόνο εσείς τόν βλέπετε και τόν κάνετε μέσα στήν φαντασιακή σας οθόνη , δέν βγάζει πουθενά παρά μόνο θά φθάσει τούς φασίστες στό 20% καί βάλε, μέ ότι συνέπειες έχει αυτό γιά μιά κοινωνία πού κοντά της ως “παρελθόν” είναι τά πέτρινα χρόνια και τά σημάδια από τήν Κατοχή,τόν Εμφύλιο,τήν Χούντα,τα ξερονήσια……
Μια κοινωνία πού έχει σκόπιμα και μεθοδευμένα διασπασθεί ως σώμα και ενότητα απ τούς εξουσιαστές καί τό μόνο πού έχουμε νά κάνουμε είναι αντί να τήν βάζουμε στό ίδιο “τσουβάλι” με τούς δυνάστες της όπως κάνετε εσείς (ακολουθώντας πιστά τήν φύση τού ναζισμού,τό δόγμα τής “συλλογικής ευθύνης”),είναι να μείνουμε κοντά της στά δύσκολα,να τής “ξυπνήσουμε” αισθήματα πού έχει ξεχάσει ή δέν έχει γνωρίσει, τήν αντίσταση,τήν φιλία και τήν αλληλεγγύη πού “κοιμάται” κάτω από τόν παρασιτισμό τού ατομικισμού και τήν αρρώστεια τού εθνοφασισμού πού καννιβαλίζουν τήν ψυχή καί έχουν κάνει αρένα τήν καθημερινότητα.
Στόν “πόλεμο” αυτό πού κηρύξατε με μίσος σέ όλους,μά όλους αδιάκριτα,καταπιεστές και καταπιεσμένους,άρχοντες και σκλάβους,εργάτες και “νοικοκυραίους”, τό μόνο πού ανάληψη τήν ανάληψη σταδιακά καταφέρατε είναι ο Αναρχισμός να ξεπέσει από ελπίδα σε βρισιά καί η κοινωνία να γεμίσει από εχθρικά αισθήματα για τούς Αναρχικούς!
Παντού Λάθος κάνετε…..
Η εξουσία είναι τόσο συμπαγής , συσπειρωμένη,ύπουλη και αποτελεσματική πού η παντοδυναμία της εισχωρεί παντού,ακόμα και μέσα στά δικά μας τα κεφάλια και γίνεται μισανθρωπισμός και ναζισμός.
Στό μυαλό είναι ο στόχος,τό νού σου ρέ ,έλεγε κάπου κάποτε η Γώγου……
Δέν υπάρχει και δέν θα υπάρξει πουθενά Αναρχικός αγωνιστής πού εύχεται ποταμούς αίματος απο αθλητές και θεατές καί δέν θα υπάρξει ποτέ και πουθενά καί γιά κανένα στόχο ή σκοπό ικανοποίηση,εγκωμιασμός ή χαρά από Αναρχικούς γιά τό όποιο έγκλημα, τήν εκτέλεση ενός απλού πολίτη πού έπεσε νεκρός στήν Πάρο κατά τήν διάρκεια ληστείας……
Αυτά είναι “ιδεώδη” μιάς Αθλιότητας πού υψώνουν κι άλλο τά Τείχη ενός ανελεύθερου Κόσμου πού έχει κτισθεί με πρώτα υλικά τόν Τρόμο και τόν Φόβο μεταξύ όλων, τήν “συμβίωση” και τήν ανοχή στήν κτηνωδία και στον εκφασισμό.
Ο Αναρχισμός δέν σας “χρωστά” τίποτα, ούτε σας ζήτησε τίς “τιμές” σας…..
Θά είναι απεναντί σας……
Γιατί τόν συκοφαντείτε και τού κάνετε κακό με τούς λεκέδες τής υπογραφής σας ,με τό ΑΛΦΑΔΙ πού τό κλέψατε απο τήν ιστορία του καί ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ,
Γιατί κλέβετε το “μελάνι” του πού δέν είναι άλλο απ τό αίμα τού αγώνα του για μια ζωή χωρίς σκοτωμένους στα μέτωπα τών χρημάτων,χωρίς τα χρήματα πού σκλαβώνουν καί σκοτώνουν …….
Χάσουμε ή νικήσουμε,μόνοι μας ή μέ όλους τούς άλλους,μία καί μόνο μία η Αλήθεια μας μέχρι το Τέλος!…..Δέν θά γίνουμε ποτέ η ορχήστρα καί η συνοδεία τού Κτήνους!
(όταν όλοι μπαίνουν στόν ίδιο τσουβάλι με τούς εξουσιαστές, αλήθεια,με ποιούς θα γίνει ο αγώνας για λευτεριά και δικαιοσύνη? Θα μείνει κανένας τελικά δίπλα μας εκτός από “γεννημένους επαναστάτες” και “σωτήρες αντάρτες” από τόν σούπερ-ουρανό τής γαμημένης σας πρωτοπορίας?…..)
21/8/2012
Παπαδόπουλος Παναγιώτης(Κάϊν)
μεμονωμένο άτομο απ τό Αναρχικό Κίνημα
————————
Θραξ Αναρμόδιος (για την αντιγραφή)
πηγη