Το δημοσίευμα έρχεται σε συνέχεια άλλων ανάλογων δημοσιευμάτων για την Κρήτη και βέβαια μόνο τυχία δεν είναι τέτοιου είδους δημοσιεύματα αφού "Ο λύκος στην αναμποπούλα χαίρεται". Όταν βλέπουν κυβερνήσεις-οσφυοκάμπτες και πολιτικούς να έχουν απωλέσει κάθε ίχνος εθνικής αξιοπρέπειας, τότε λειτουργούν όπως οι καρχαρίες όταν οσμίζονται το αίμα...
Το δημοσίευμα, που αναπαρήχθη και από άλλα αυστριακά ΜΜΕ, επικαλείται προηγούμενο δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας Libero, η οποία αναφέρεται στα 100 χρόνια της «συμφωνίας της 17ης Ιουλίου 1912» η οποία «λήγει» και οι κάτοικοι της Ικαρίας επιθυμούν την απόσχισή τους από την Ελλάδα όπως "έχουν δικαίωμα" και την ένωσή τους με την ... Αυστρία.
H ελληνική πρεσβεία στην Bιέννη κατόπιν συνεννόησης με το υπουργείο Εξωτερικών, εξέδωσε οργισμένη ανακοίνωση, σύμφωνα στην οποία:
«Η Ικαρία είναι αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας και δεν υπάρχει καμία λήγουσα συμφωνία ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και στο νησί. Στις 17 Ιουλίου 2012 γιορτάζεται η 100η επέτειος της επανάστασης, με την οποία το νησί του Ανατολικού Αιγαίου, η Ικαρία, απέκτησε την ανεξαρτησία της από το οθωμανικό κράτος. Με τη Συνθήκη της Λοζάνης του 1923, επιβεβαιώνεται στο άρθρο 12 ότι τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, μεταξύ των οποίων και η Ικαρία, ανήκουν στην Ελλάδα».
Είναι γεγονός ότι η περίπτωση της Ικαρίας έχει πολλά κοινά με της Κρήτης και δεν αποτέλεσε μέρος του εθνικού εδάφους μετά από απελευθέρωσή του από τον Στρατό ή το Ναυτικό, όπως έγινε με τα υπόλοιπα νησιά του Α.Αιγαίου.
Το 1827 η Ικαρία αποσπάστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά αναγκάστηκε να αποδεχτεί την τουρκική διοίκηση κάποια χρόνια μετά και παρέμεινε κομμάτι της έως τις 17 Ιουλίου 1912 όταν οι κάτοικοι εξεδίωξαν μια μικρή τουρκική φρουρά κατά τη διάρκεια της Ικαριακής Επανάστασης πριν ακόμα ξεσπάσει ο Α'Βαλκανικός Πόλεμος. Πρακτικά ήταν η τελευταία ελληνική επανάσταση κατά τουρκικής διοίκησης.
Την 17η Ιουλίου του 1912 οι επαναστάτες εξεδίωξαν τις μικρές τουρκικές φρουρές, με αρχηγό τον Γιατρό Μαλαχία και πεσόντα ήρωα τον Γεώργιο Σπανό, του οποίου το μνημείο βρίσκεται έξω από το χωριό Χρυσόστομος και το άγαλμα του στον Εύδηλο.
Το θέμα είναι ότι δεν συνενώθηκε με την Ελλάδα αμέσως μετά για άγνωστους λόγους.
Επί 5 μήνες παρέμεινε ανεξάρτητο κράτος, με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, σφραγίδες και ... εθνικό ύμνο και το όνομα του κράτους ήταν "Ελευθέρα Πολιτεία Ικαρίας".
Κατά την διάρκεια αυτών των πέντε μηνών ανεξαρτησίας τέθηκε ζήτημα από κάποιους κατοίκους να γίνουν τμήμα της Ιταλικής Αυτοκρατορίας στο Αιγαίο η οποία ήδη είχε και τα Δωδεκάνησα, αλλά τελικά με απόφαση της Εθνοσυνέλευσης της Ικαρίας λήφθηκε η απόφαση ένωσης με την Ελλάδα. Πιθανόν να είχαν υπογραφεί και κάποια χαρτιά με την Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία, αντίπαλο της Ιταλίας στην περιοχή, αλλά φυσικά όλα αυτά έληξαν με την ένωση με την μητέρα Ελλάδα.
ΓΙα την ιστορία ας δούμε και τον εθνικό ύμνο του "Ελεύθερης Πολιτείας της Ικαρίας".
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΙΚΑΡΙΑΣ
Από το δώμα του Πλάστη σταλμένη / η Θεά η γλυκιά, κατεβαίνει / με ρομφαία στο ένα της χέρι / και στο άλλο αναμμένο δαδί, / τη χαρά και το φώς για να φέρει / στο μικρό αλλά ανδρείο νησί. /
Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει / καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει / που από χρόνια το είχαν ζωσμένο / το νησάκι τ' ωραίο σφικτά, / γιατί ήταν το μαύρο δεμένο / στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά. /
Και κινώντας το κάτασπρο χέρι / με το πύρινο πού 'χε μαχαίρι / με ολόχρυσα γράφει ψηφία / στου μαρμάρου την πλάκα βαθειά: / "Είσαι αθάνατη, ναι, ΙΚΑΡΙΑ / και στεφάνια σου πρέπουν πολλά"
(Ποίηση Φραγκίσκος Καρρέρ, Μελοποιήση: Κωνσταντίνος Ψάχος)
Η πρώτη σημαία της ελευθέρας πολιτείας Ικαρίας ήταν μπλε με έναν λευκό σταυρό στη μέση (αυτή της α'σελίδας}
Το ερώτημα είναι ποιοι έψαξαν και τι βρήκαν σε ότι αφορά την "υποσχετική" απόσχισης της Ικαρίας στα 100 χρόνια από την απελευθέρωσή της και κυρίως γιατί τέθηκε τώρα το ζήτημα. Πάντως η αντίδραση του υπουργείου Εξωτερικών μέσω της πρεσβείας στην Βιέννη, δείχνει ότι κάτι φοβάται η ελληνική πλευρά...
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου