Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία


Dyspistos
Στις 9 Νοέμβρη 1999 στήθηκε στο Σύνταγμα Λαϊκό Δικαστήριο από ηθοποιούς της χώρας μας. Αφορμή στάθηκαν οι “ανθρωπιστικές” βόμβες του ΝΑΤΟ, που έσπειραν στα Βαλκάνια τον τρόμο, τη φρίκη, την καταστροφή. Τότε, που τα γενναία κορμιά των Γιουγκοσλαύων σχημάτιζαν πάνω στις γέφυρές τους τις ατέλειωτες ανθρώπινες αλυσσίδες, προκαλώντας τον θαυμασμό των λαών: οι πολίτες της Γιουγκοσλαυίας δεν προσκύνησαν, δε δείλιασαν, αλλά υπερασπίστηκαν αν και άοπλοι κι...
ολομόναχοι, την Πατρίδα τους. Τότε, μακελάρης ήταν ο Κλίντον. Στο πρόσωπο του τέως προέδρου των ΗΠΑ το Λαϊκό Δικαστήριο των ηθοποιών μας καταδίκασε την αμερικανοκρατία, τη Νέα Τάξη Πραγμάτων στη δολοφονική δράση της οποίας οι λαοί δεν έχουν άλλον δρόμο απ΄αυτόν της Αντίστασης. Σήμερα, στην εποχή της Βαρβαρότητας των τραπεζιτών, των Οίκων Αξιολόγησης, των Αγορών, ο ίδιος δρόμος είναι μονόδρομος. Εκφραστές της αγριότητας των “μέτρων”, “υποχρεώσεων”, κατάργησης νόμων- κρατών ολόκληρων, εθνικών νομισμάτων, εθνικών συνειδήσεων, ακόμα και γενοκτονιών είναι οι χρυσοπληρωμένοι υπηρέτες των αφεντικών της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Αυτοί που χρησιμοποίησαν τον ΓΑΠ και τώρα συνέστησαν ένα δοτό υπουργικό συμβούλιο και απαιτούν να τους δωρίσουμε ό,τι κινείται-κολυμπάει-πετάει στον ελλαδικό χώρο. Το Διευθυντήριο με την μορφή άλλοτε της τρόϊκας, άλλοτε του ΔΝΤ κλπ., πιέζουν ασφυκτικά, αφόρητα μέσω αργυρώνητων ή έντιμων μεν ολιγόψυχων δε πολιτικών, να τους δώσουμε κι αυτή την ανάσα μας. Μια ανάσα που θα βρωμάει από την ασιτία, έτσι όπως ρύθμισαν να μας ρουφήξουν σαν βρυκόλακες και την τελευταία σταγόνα του αίματός μας. Κάποιες φορές η Ιστορία κάνει προσκλητήριο. Παίρνει παρουσίες όταν χρειάζεται βοήθεια, να προχωρήσει. Τους απόντες τους καταγράφει στο απουσιολόγιό της κι αργότερα φτιάχνει γι΄αυτούς τις γκρίζες σελίδες της. Ο άνθρωπος στην ιστορική του εξέλιξη, πάλεψε πολύ για να κρατήσει το δικαίωμά του να Σκέπτεται, να Αποφασίζει, να είναι Ελεύθερος Οι τύραννοι που κυβέρνησαν και κυβερνούν, αυτήν ακριβώς την αρετή του ανθρώπου θέλουν να υποδουλώσουν. Οσο νωρίτερα συνειδητοποιήσουμε αυτή την Αλήθεια, τόσο γρηγορότερα θα στρέψουμε το ποτάμι της Ιστορίας στην αληθινή του κοίτη. Η Ανεξαρτησία, είναι Αρετή. Η Σιωπή κι ο Φόβος , δεν είναι. Ας κρατήσουμε όλοι μαζί, εμείς οι απλοί άνθρωποι που γεννηθήκαμε σ΄αυτόν τον τόπο, ας κρατήσουμε Αδούλωτη την Ελλάδα μας. Μπορούμε. Το Μολών Λαβέ της Ιστορίας μας έχει βγει από τα σπλάχνα των Ελλήνων από τότε μέχρι σήμερα. Συνέχεια εκείνων των ηρώων, είμαστε εμείς. Είμαστε ο περήφανος ελληνικός λαός και δεν θ΄αφήσουμε να μας γονατίσουν. Μπορούμε. Οσο για ηγέτες, θα τους γνωρίσουμε πάνω στις μάχες που πρέπει να δώσουμε. Θάναι δίπλα μας ή θα ξεπεταχτούν από τα σπλάχνα μας.
Πηγη