Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Η μεγάλη απάτη της πολιτικής ειδωλολατρίας



anti-ntp: Mια διαφορετική άποψη που σε πολλά σημεία διαφωνούμε καθώς μας καταγγέλλει και καυτηριάζει την προβολή Καμμένου..


Οι μυθικές έννοιες είναι ο λόγος της παραποίησης και της απάτης.
Μία από τις κυρίαρχες συνιστώσες της καθεστωτικής γλώσσας είναι ο φετιχισμός των ατόμων.
Όπως ο φετιχισμός του εμπορεύματος, έτσι και ο φετιχισμός των προσώπων αλλοιώνει και παραποιεί την πραγματικότητα, δίνοντας στα πρόσωπα «μαγικές ιδιότητες», δηλαδή τα δαιμονοποιεί.

Ο φετιχισμός των πραγμάτων και των προσώπων είναι η μυθική γλώσσα της ακραίας ειδωλολατρίας, μια γλώσσα δόλιας παραποίησης και ύπουλης εξαπάτησης.
Μια γλώσσα που εξανεμίζει την Ιστορία, παρακάμπτει τους κοινωνικούς καθορισμούς, εξατμίζει και αποκρύπτει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των πολιτικών σχέσεων, καταστρέφει τις ιδεολογικές οριοθετήσεις και μεταθέτει τις ευθύνες στα «αποστειρωμένα» πρόσωπα…

Με δύο λόγια ο φετιχισμός των προσώπων ξεριζώνει την προσωπικότητα από το χώρο και το χρόνο, δηλαδή από την Κοινωνία, την Ιστορία, και την Πολιτική, μετατρέποντάς την σε μια ηθική αφαίρεση…

Ο φετιχισμός των πραγμάτων και των προσώπων είναι η ειδωλολατρική φιλοσοφία του καπιταλισμού. Αυτή η «φιλοσοφία»,σήμερα, παίρνει τις νοσηρές και μοχθηρές μορφές της νεοταξικής ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ: Της κατάργησης κάθε συλλογικού «εγώ», κάθε συλλογικού «ιστού» Ιδεών, κάθε «περιεχομένου» Κοινωνικής και Ιστορικής συγκρότησης…

Την κατάργηση της Ιστορίας, της Κοινωνίας και των Ιδεών (ιδεολογιών) δεν έχει ανακηρύξει η Νέα Τάξη;

Αυτό το προωθεί μέσα από την ακραία καπιταλιστική λογική τού φετιχισμού των πραγμάτων, των ιδεών και των ανθρώπων, μέσα από τη φρενοβλαβή ειδωλολατρία των συμβόλων της αγοράς και των εμπορευμάτων της αγοράς: Και των ανθρώπων-εμπορευμάτων…

Έτσι με αυτό το τέχνασμα του φετιχισμού εμφανίζονται τα κόμματα σαν αυθύπαρκτες οντότητες, σαν αθροίσματα «καλών» και «κακών» και ΟΧΙ σαν συνθετικά σύνολα που εκφράζουν συγκεκριμένα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα, σαν διαλεκτικά «εξαρτήματα» συγκεκριμένων οικονομικών, ιστορικών και ιδεολογικών δομών εξουσίας…

Το τέχνασμα του φετιχισμού των προσώπων λειτουργεί πολυεδρικά και προς πάσα κατεύθυνση: Λειτουργεί σαν «εμβόλιο» ανοσοποιητικό για το καθεστώς, αλλά και σαν «εμβόλιο» κατασκευής ποικίλων καθεστωτικών ειδώλων.

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε τα γνωστά και ποικίλα κλισέ της σκανδαλολογίας και του «καθαρτήριου» καθεστωτικού λόγου.

Ο φετιχισμός εδώ εμφανίζει την κοινωνική σήψη και διαφθορά ως έργο ατομικό. Οι ευθύνες αναζητούνται στα «κακά» πρόσωπα, στους «ανέντιμους», στους «κλέφτες» κ.λπ και όχι στην οικονομική και κοινωνική οργάνωση και στους θεσμούς. Δηλαδή το αίτιο αναζητείται στο σύμπτωμα και το σύμπτωμα μετατρέπεται σε αίτιο.

Η γλώσσα της σκανδαλολογίας ομολογεί κάποια τυχαία ελαττώματα του συστήματος και των θεσμών του για να συγκαλύψει καλύτερα τα βασικά ελαττώματα.

Δηλαδή με μικρές δόσεις από το αναγνωρισμένο κακό ανοσοποιεί το σύστημα και το προστατεύει από τον κίνδυνο μιας γενικευμένης αμφισβήτησής του.

Η ουσιαστική «χρησιμότητα» του φετιχισμού των προσώπων εδώ συνίσταται στην κατασκευή αποδιοπομπαίων τράγων, μέσω καρατόμησης προσώπων, για τη μετάθεση και επικάλυψη της ουσίας των προβλημάτων, τη χειραγώγηση και την εκτόνωση της λαϊκής οργής σε επιλεγμένα πρόσωπα και όχι στο σύστημα: Στις εστίες της σήψης, στις πολιτικές της διαφθοράς και στις θεσμικές δομές αναπαραγωγής και επέκτασης της διαφθοράς…

Οι μηχανισμοί του καθεστώτος, χύνουν, όπως η σουπιά, το μελάνι τους σε κάποια πρόσωπα για να αποκρύψουν τη δική τους κακουργία (το «πρόσωπο» το δικό τους), και να ξεγελάσουν τους απογοητευμένους, ρίχνοντας στην πυρά κάποιους επιλεγμένους για καρατόμηση: Αναλώσιμους υπηρέτες του συστήματος…

Στον αντίποδα, η άλλη λειτουργία του φετιχισμού των προσώπων είναι η ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΤΡΙΑ: Η κατασκευή καθεστωτικών «ειδώλων» και «ηρώων», «αρίστων» ή «Μεσσιών»…

Η προσωπολατρία είναι το ιδεολογικό και πολιτικό ισοδύναμο του ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ: Η ακραία και μοχθηρή γκριμάτσα της εξουσιαστικής ασυδοσίας και βαρβαρότητας.

Πολιτικές κινήσεις που «κτίζονται» πάνω στη λατρεία του προσώπου είναι εξ ορισμού καθεστωτικές, ακραία απολυταρχικές και βοναπαρτίστικες, ανεξαρτήτως των ιδεολογικών και πολιτικών τους αναφορών…

«Αριστερές» κινήσεις ή «Μέτωπα» που οικοδομούνται πάνω στην προσωπολατρία είναι καρικατούρες του σταλινισμού (η ακραία μορφή της ειδωλολατρίας) και κινούνται, ανεξάρτητα από τα ωραία τους λόγια, στις ράγες του καθεστωτικού (καπιταλιστικού) ολοκληρωτισμού…

Είναι αδιανόητο σε αγωνιστικά κινήματα και αυθεντικές αριστερές οργανώσεις να εκκολάπτεται και να κυριαρχεί η ειδωλολατρία του προσώπου, η προσωπολατρία: Και μόνο αυτό αποτελεί ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ κριτήριο της ποιότητας και του ρόλου τέτοιων ειδωλολατρικών «κινήσεων» και «μετώπων»…

Σήμερα, σε μια περίοδο αποσύνθεσης και κατάρρευσης του καθεστώτος, ο φετιχισμός των προσώπων έχει πάρει επιδημικές και αποκρουστικές διαστάσεις.

Δεν παράγονται, δεν κυκλοφορούν, ούτε συγκρούονται Ιδέες, συστήματα Ιδεών και συνθετικά κοινωνικά υποκείμενα, αλλά πρόσωπα αυθύπαρκτα και αποκομμένα από κάθε κοινωνικό προσδιορισμό, ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση.

Όλα είναι καταθλιπτικά και δραματικά υποταγμένα στη Λογική της καθεστωτικής δημοσιογραφίας και ιδιαίτερα του τηλεθεάματος: Η πλέον ακραία, ολοκληρωτική και εφιαλτική μορφή του ειδωλολατρικού φετιχισμού.



Η δημοσιογραφική και τηλεοπτική «σκέψη», από τη φύση της και τη λειτουργία της είναι ειδωλολατρική, αυστηρά και υστερικά επικεντρωμένη σε πρόσωπα: Είναι η «ποίηση» της ολοκληρωτικής φιλοσοφίας του φετιχισμού που αφυδατώνει τα πάντα και τους πάντες…

Το αυτιστικό τελετουργικό τού τηλεθεάματος παίζει μόνο με πρόσωπα. ΠΟΤΕ με ιδέες, προγράμματα, συνθετικά σύνολα, συλλογικές διεργασίες, δομές εξουσίας, κ.λπ…

Η Κοινωνία, οι διαρθρώσεις της και οι οριοθετήσεις της, η διαλεκτική της Ιστορίας, καθώς και η σύγκρουση των πολιτικών μορφών αυτής της κοινωνικής και ιστορικής διαλεκτικής, ΟΛΑ αυτά εξαφανίζονται ή γίνονται μια πλάκα επίπεδη πάνω στην οποία καρατομούνται ή ηρωοποιούνται πρόσωπα: κοινωνικά, ιδεολογικά και πολιτικά ακαθόριστα, δηλαδή απρόσωπα…

Έτσι ζούμε την εξής σχιζοφρένεια: Να προβάλλονται και να ηρωοποιούνται πρόσωπα ακόμα και μέσα από την κυβέρνηση του σύγχρονου χρηματιστηριακού φασισμού (της Νέας Τάξης), από την κυβέρνηση των ανδρεικέλων του ΠΑΣΟΚ…

H Συνέχεια εδώ...

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μη παραζήλου εν πονηρευομένοις, μηδέ ζήλου τους ποιούντας την ανομίαν. Ότι ωσεί χόρτος ταχύ αποξηρανθήσεται και ωσεί λάχανα χλόης ταχύ αποπεσούνται.
Έλπισον επί Κύριον και ποίει χρηστότητα και κατασκήνου την γην και ποιμανθήση επί τω πλούτω αυτής.
ΚΑΤΑΤΡΥΦΗΣΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΔΩΣΕΙ ΣΟΙ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΟΝ ΠΡΟΣ ΚΥΡΙΟΝ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΛΠΙΣΟΝ ΕΠ΄ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΙΗΣΕΙ.
Και εξοίσει ως φως την δικαιοσύνην σου και το κρίμα σου ως μεσημβρίαν. Υποτάγηθι τω Κυρίω και ικέτευσον αυτόν, μη παραζήλου εν τω κατευοδουμένω εν τη οδώ αυτού, εν ανθρώπω ποιούντι παρανομίαν.
Παύσαι από οργής και εγκατάλιπε θυμόν, μη παραζήλου ώστε πονηρεύεσθαι. Ότι οι πονηρευόμενοι εξολοθρευθήσονται, οι δε υπομένοντες τον Κύριον, αυτοί κληρονομησουσι γήν.
Και έτι ολίγον και ού μη υπάρξη ο αμαρτωλός και ζητήσεις τον τόπον αυτού και ού μη εύρης. Οι δε πραείς κληρονομήσουσι γήν και κατατρυφήσουσιν επί πλήθει ειρήνης.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΤΑΙ Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΚΑΙ ΒΡΥΞΕΙ ΕΠ΄ΑΥΤΟΝ ΤΟΥΣ ΟΔΟΝΤΑΣ ΑΥΤΟΥ.
Ο ΔΕ ΚΥΡΙΟΣ ΕΚΓΕΛΑΣΕΤΑΙ ΑΥΤΟΝ, ΟΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ, ΟΤΙ ΗΞΕΙ Η ΗΜΕΡΑ ΑΥΤΟΥ.
Ρομφαίαν εσπάσαντο οι αμαρτωλοί, ενέτειναν τόξον αυτών του καταβαλείν πτωχόν και πένητα, του σφάξαι τους ευθείς τη καρδία. Η ρομφαία αυτών εισέλθοι εις τας καρδίας αυτών και τα τόξα αυτών συντριβείη.
Κρείσσον ολίγον τω δικαίω, υπέρ πλούτον αμαρτωλών πολύν. Ότι βραχίονες αμαρτωλών συντριβήσονται, υποστηρίζει δε δίκαιους ο Κύριος.
Γινώσκει Κύριος τας οδούς των αμώμων και η κληρονομία αυτών εις αιώνα έσται. Ού καταισχυνθήσονται εν καιρώ πονηρώ και εν ημέραις λιμού χορτασθήσονται. Ότι οι αμαρτωλοί απολούνται,
ΟΙ ΔΕ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ, ΑΜΑ ΤΩ ΔΟΞΑΣΘΗΝΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΥΨΩΘΗΝΑΙ, ΕΚΛΕΙΠΟΝΤΕΣ ΩΣΕΙ ΚΑΠΝΟΣ ΕΞΕΛΙΠΟΝ.
Δανείζεται ο αμαρτωλός και ουκ αποτίσει, ο δε δίκαιος οικτείρει και δίδωσιν. Ότι οι ευλογούντες αυτον κληρονομήσουσι γην, οι δε καταρώμενοι αυτόν εξολοθρευθήσονται.
Παρά Κυρίου τα διαβήματα ανθρώπου κατευθύνεται και την οδόν αυτού θελήσει σφόδρα. ΄Οταν πέση, ού καταρραχθήσεται, ότι Κύριος αντιστηρίζει χείρα αυτού.
ΝΕΩΤΕΡΟΣ ΕΓΕΝΟΜΗΝ ΚΑΙ ΓΑΡ ΕΓΗΡΑΣΑ ΚΑΙ ΟΥΚ ΕΙΔΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟΝ, ΟΥΔΕ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΑΥΤΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΑΡΤΟΥΣ.
Όλην την ημέραν ελεεί και δανείζει ο δίκαιος και το σπέρμα αυτού εις ευλογίαν έσται. ΈΚΚΛΙΝΟΝ ΑΠΟ ΚΑΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΟΝ ΑΓΑΘΟΝ
και κατασκήνου εις αιώνα αιώνος. Ότι Κύριος αγαπά κρίσιν και ουκ εγκαταλείψει τους οσίους αυτού, εις τον αιώνα φυλαχθήσονται. ΄Ανομοι δε εκδιωχθήσονται και σπέρμα ασεβών εξολοθρευθήσεται.
Δίκαιοι δε κληρονομήσουσι γην και κατασκηνώσουσιν εις αιώνα αιώνος επ΄αυτής. Στόμα δικαίου μελετήσει σοφίαν και η γλώσσα αυτού λαλήσει κρίσιν. Ο νόμος του Θεού αυτού εν καρδία αυτού και ούχ υποσκελισθήσεται τα διαβήματα αυτού.

ΚΑΤΑΝΟΕΙ Ο ΑΜΑΡΤΩΛΟΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟΝ ΚΑΙ ΖΗΤΕΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΩΣΑΙ ΑΥΤΟΝ.
Ο δε Κύριος ου μη εγκαταλίπη αυτόν εις τας χείρας αυτού, ουδέ μη καταδικάσηται αυτον, όταν κρίνηται αυτώ.
ΥΠΟΜΕΙΝΟΝ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞΟΝ ΤΗΝ ΟΔΟΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΥΨΩΣΕΙ ΣΕ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΑΙ ΓΗΝ,
εν τω εξολοθρεύεσθαι αμαρτωλούς όψει.
Είδον τον ασεβή υπερυψούμενον και επαιρόμενον ως τας κέδρους του Λιβάνου. Και παρήλθεν και ιδού ουκ ήν και εζήτησα αυτόν και ουχ ευρέθη ο τόπος αυτού.
Φύλασσε ακακίαν και ίδε ευθύτητα, ότι έστιν εγκατάλειμμα ανθρώπω ειρηνικώ. Οι δε παράνομοι εξολοθρευθήσονται επί το αυτό, τα εγκαταλείμματα των ασεβών εξολοθρευθήσονται.
ΣΩΤΗΡΙΑ ΔΕ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΝ ΠΑΡΑ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΑΥΤΩΝ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΘΛΙΨΕΩΣ.
Και βοηθήσει αυτοίς Κύριος και ρύσεται αυτούς και εξελείται αυτους εξ αμαρτωλών και σώσει αυτούς,
ΟΤΙ ΗΛΠΙΣΑΝ ΕΠ΄ΑΥΤΟΝ.