Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

ΤΙ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΩ ;



Είναι ελπιδοφόρο και ευχάριστο να βλέπεις να γεμίζουν οι πλατείες με όλων των ηλικιών πολίτες που αρνούνται πλέον τα κόμματα, αρνούνται τους «σωτήρες» και πιστεύουν στην θέληση και την δύναμη τους.
Είναι ελπιδοφόρο, ακόμα και ως ακατέργαστη σκέψη, να ψελλίζουν συνθήματα ή να συζητούν λύσεις που θα άλλαζαν τα τεκταινόμενα στην χώρα, ανεξάρτητα αν πίσω από....
ένα σύνθημα – σύμβολο της ανάγκης Ανεξαρτησίας και Ελευθερία και Συναπόφασης, δεν βροντοφωνάζουν και δεν συσπειρώνονται κάτω από την ιδέα: Να πέσει τώρα η Κυβέρνηση.
ΤΩΡΑ ΝΕΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΠΑΤΡΙΔΩΝ

Όμως, το επόμενο βήμα είναι να πεις πως θα διασφαλίσουμε την αξιοπρέπεια μας, την ανεξαρτησία μας, την ελευθερία μας, την λαϊκή και κοινωνική ευημερία και ανάπτυξη της χώρας μας.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ;

Σε αυτό το δίλλημα, η απάντηση είναι το ζητούμενο.
Μια πρώτη για συζήτηση πρόταση, είναι πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα τι πολίτευμα θέλουμε και τι Πολιτικό Σύστημα προτείνουμε.
Σήμερα έχει γίνει πλέον απολύτως κατανοητό ότι το Πολιτικό Σύστημα της Κομματοκρατίας είναι αυτό που διαίρεσε τους Έλληνες σε περισσότερα από δύο κομμάτια που ήταν μετά τον Εμφύλιο.
Κάθε κομμάτι απόκτησε έναν Φεουδάρχη – ιδιοκτήτη. ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ.
Αντίστοιχα η Βουλή συγκροτήθηκε σε όργανο ιδιοκτησίας των κομμάτων. Εκ του κανονισμού της Βουλής, ο Βουλευτής δεν βουλεύεται και δεν ψηφίζει κανόνες, νόμους, διατάξεις με βάση την συνείδηση του εκλογικού σώματος, δηλαδή δεν είναι εκπρόσωπος του Λαού, αλλά με βάση την ατομική του ευθύνη και την κομματική νομιμότητα.
Επομένως, όταν λέμε πως υπάρχει έλλειμμα αντιπροσωπευτικότητας, εννοούμε ότι άπό το κοινοβούλιο απουσιάζει ο λαός.

Σαν πρόταση προς όλους, αυτό που πρέπει να επιλέξουμε είναι: ΟΧΙ στην ΑΠΟΧΗ, ΟΧΙ στο ΛΕΥΚΟ, ΟΧΙ στο ΑΚΥΡΟ.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΑΘΟΔΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΩΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ.
Τι θα σήμαινε αυτό; Ότι εγώ ως Πολίτης δεν χαρίζω την αποχή μου, το λευκό μου, το άκυρο μου σε κανέναν. Γνωρίζω ότι η αποχή, το λευκό το άκυρο πριμοδοτεί την κλοπή της θέλησης του Λαού από όλα τα κόμματα και κυρίως από τα κόμματα εξουσίας.
ΓΙ’ ΑΥΤΟ επιλέγω να ψηφίσω τον εαυτό μου. ΕΠΙΛΕΓΩ να αυξήσω τον αριθμό των εγκύρων ψηφοδελτίων ώστε να μην τους επιτρέψω, να εξακολουθούν να έχουν τον Λαό εκτός Βουλής, να σχηματίζουν κυβέρνηση με ελάχιστα ή μειοψηφικά ποσοστά και να με κοροϊδεύουν ότι τάχα εκπροσωπούν την πλειοψηφία του Λαού.

Οι συγκεντρώσεις αν δεν δημιουργούν συσπείρωση σε ένα σύνθημα-σύμβολο , αν δεν απεικονίζουν την θέληση και την αποφασιστικότητα , αν δεν απαιτούν ονομάζοντας τις λύσεις ή την λύση, δεν έχουν καμιά τύχη.
Απεναντίας κινδυνεύουν να αποτελέσουν το μπούμερανγκ στην αγανάκτηση του λαού και το εργαλείο επιβολής σκληρότερων μέτρων και νόμων της Κρατούσας Τάξης των Πολιτικών, και Οικονομικών συμφερόντων

--
πηγη