Δηλώσεις για την απώλεια του μεγάλου λαικού τραγουδιστή Δημήτρη Μητροπάνου, έκανε μέσα στον προσποιητό κοπετό των ημερών και ο "μαιντανός" που πάει με όλα, Γιώργος Νταλάρας ο γιαουρτοπνίχτης. Θα του συνιστούσαμε να μην κάνει-ειδικά...
αυτός-για μια τέτοια προσωπικότητα, δηλώσεις. Ο Μητροπάνος, ήταν άλλη πάστα από αυτόν. Πίστευε άλλα, ένιωθε άλλα. Άστα ρε Νταλάρα. Δεν πείθεις.
Η δήλωση Νταλάρα
"Η απώλεια είναι μεγάλη, αναπάντεχη και βαριά. Η ομορφιά και το μεγαλείο του λαϊκού τραγουδιού είναι η συνεχής και αδιάλειπτη σχέση του με τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι με ένα αλάθητο ένστικτο επιλέγουν τους αγγέλους που θα το «φρουρήσουν» και θα διασφαλίσουν τη συνέχειά του. Ο Δημήτρης Μητροπάνος είναι, λοιπόν, ένας «επίλεκτος» λαϊκός τραγουδιστής που με τις επιλογές του και την πορεία του τίμησε επάξια αυτόν τον τίτλο. Με συγκινούσε πάντα, ιδιαίτερα στα πρώτα τραγούδια του Ζαμπέτα και στα μοιραία τραγούδια από τον «Άγιο Φεβρουάριο» του Μούτση και του Ελευθερίου. Διεκδίκησε και κέρδισε με το σπαθί του μια ξεχωριστή θέση στο καλό λαϊκό τραγούδι, σε ένα θολό και ασταθές κοινωνικό τοπίο, με τα τραγούδια Θάνου Μικρούτσικου, του Μάριου Τόκα και παλαιότερα με τα τραγούδια του Μίκη και του Κουγιουμτζή. Η μνήμη του θα μείνει ζωντανή και η φωνή του θα ταξιδεύει τους φίλους του στον πόνο και στη χαρά, στους μεγάλους δρόμους και στις μικρές γειτονιές, στην καθημερινή περιπέτεια των απλών ανθρώπων".
Ναι ρε Νταλάρα. Των απλών ανθρώπων. Που εσύ ξέχασες μέσα στις βίλες...
πηγη
αυτός-για μια τέτοια προσωπικότητα, δηλώσεις. Ο Μητροπάνος, ήταν άλλη πάστα από αυτόν. Πίστευε άλλα, ένιωθε άλλα. Άστα ρε Νταλάρα. Δεν πείθεις.
Η δήλωση Νταλάρα
"Η απώλεια είναι μεγάλη, αναπάντεχη και βαριά. Η ομορφιά και το μεγαλείο του λαϊκού τραγουδιού είναι η συνεχής και αδιάλειπτη σχέση του με τους απλούς ανθρώπους, οι οποίοι με ένα αλάθητο ένστικτο επιλέγουν τους αγγέλους που θα το «φρουρήσουν» και θα διασφαλίσουν τη συνέχειά του. Ο Δημήτρης Μητροπάνος είναι, λοιπόν, ένας «επίλεκτος» λαϊκός τραγουδιστής που με τις επιλογές του και την πορεία του τίμησε επάξια αυτόν τον τίτλο. Με συγκινούσε πάντα, ιδιαίτερα στα πρώτα τραγούδια του Ζαμπέτα και στα μοιραία τραγούδια από τον «Άγιο Φεβρουάριο» του Μούτση και του Ελευθερίου. Διεκδίκησε και κέρδισε με το σπαθί του μια ξεχωριστή θέση στο καλό λαϊκό τραγούδι, σε ένα θολό και ασταθές κοινωνικό τοπίο, με τα τραγούδια Θάνου Μικρούτσικου, του Μάριου Τόκα και παλαιότερα με τα τραγούδια του Μίκη και του Κουγιουμτζή. Η μνήμη του θα μείνει ζωντανή και η φωνή του θα ταξιδεύει τους φίλους του στον πόνο και στη χαρά, στους μεγάλους δρόμους και στις μικρές γειτονιές, στην καθημερινή περιπέτεια των απλών ανθρώπων".
Ναι ρε Νταλάρα. Των απλών ανθρώπων. Που εσύ ξέχασες μέσα στις βίλες...
πηγη
1 σχόλια:
Αστο Γιωργακη,αυτο ηταν.Εσυ μας τελειωσες.Κριμα
Δημοσίευση σχολίου