Όχι πια λαός, μόνο "φίλοι"...

Της Τζένης Κ.
Κάποτε οι πολιτικοί άνδρες μάς έπαιρναν στο κατόπι, λες κι ήμασταν μεγεθυμένες καλλιτέχνιδες της show biz (απ’ αυτές που τελειώνουν σε –άρα), για να υπογράψουν μαζί μας συμβόλαιο. «Συμβόλαιο με το λαό». Σφάζονταν στην ποδιά μας συνδικαλιστές, για να μας εκπροσωπήσουν στις συναλλαγές μας με την εξουσία. Οι προεκλογικές εξαγγελίες και οι προγραμματικές δηλώσεις ήταν...
τόσο λαοκεντρικές ... ώστε κάθε φορά που μας τις έκαναν, χρειαζόμασταν τέσσερα χρόνια ξεμάτιασμα. Με το λαό, από το λαό, για το λαό… Και κάθε φορά, πριν την κάλπη, όλο και κάποιο bonus καβαντζώναμε. Καμιά αυξησούλα, κανένα επιδοματάκι, κανένα σενιάρισμα υπό τύπον πρόσθετου κοινωνικού δικαιώματος / προσφοράς. (Μιλάμε τώρα γι’ αυτά που καβαντζώναμε όλοι μαζί… Γιατί, αν το εξειδικεύσουμε, θα αργήσουμε πολύ)… Μέχρι που γίναμε κάτι σαν το γρύλλο του γνωστού ανεκδότου… Μαζεύτηκαν όλες εκείνες οι εξωλαϊκές δυνάμεις που όλον αυτόν τον καιρό μας ζήλευαν, μας οχτρεύονταν και έσκαβαν κρυφά το λάκκο μας και αποφάσισαν να δώσουν σ’ εκείνο το «άι σιχτίρ κι εσύ κι ο γρύλλος σου» σάρκα και οστά. Τη δική μας σάρκα και τα δικά μας οστά… Δεν έχει πλέον πλάκα… Όποιος προλαβαίνει, ας αρχίσει να αγοράζει βαπόρια, να διευθύνει κανάλια, να δανείζει λεφτά με τόκο, να ανοίγει βιομηχανικές μονάδες, να βγάζει λεφτά στην Ελβετία και γενικώς να γίνεται "φίλος" του πολιτεύματος. Οι υπόλοιποι θα πρέπει να δεχτούν ότι η μπογιά τους δεν περνάει πια κι ότι το Σύνταγμα, εις το όνομα της Αγίας Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τρόικας και Τριμερούς (αν δε γνωρίζετε τι είναι η Τριμερής ρωτήστε το Λουκά Παπαδήμο), έχει αλλάξει συντεταγμένες…

Π.Χ.

Άρθρο 1

    Το Πολίτευμα της Ελλάδας είναι η Προεδρευομένη (όλα κι όλα, ο Πρόεδρος Παπούλιας τα τιράει όλα στωικά από τη βίγλα του) Μπαστακωμένη Κυνοβολευτική Δημοφαγία.
    Θεμέλιο του Πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριάρχηση. Γίναμε παθητικοί. Δεν κυριαρχούμε. Μας κυριαρχούν…
    Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό με το Λ κεφαλαίο. Ή αλλιώς –χάριν συντομίας- από το Κεφάλαιο, υπάρχουν υπέρ αυτού (του κεφαλαίου) και του Έθνους (μην εννοεί την εφημερίδα;) και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα. Το πειραγμένο Σύνταγμα…

Άρθρο 2

    Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου (βιομηχάνου, εφοπλιστή, τραπεζίτη, καναλάρχη, υπουργού… υπάρχει και λίστα με ονόματα αλλά δεν έχει νόημα) αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
    Η Ελλάδα, ακολουθώντας τούς γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της Ειρήνης των ισχυρών, της Δικαιοσύνης των ολίγων, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών με τις οποίες νταραβερίζονται οι κυβερνήσεις της…

Θέλετε κι άλλο; Πάρτε το βιβλιαράκι που είναι συνώνυμο της γνωστής πλατείας όπου γίνονται τα έκτροπα. Κι αν βρείτε έστω και ένα άρθρο που να μην αποτελεί μερικώς «σύντομο ανέκδοτο»… και που να μην ενέχει την προοπτική της εξέλιξής του, εντός του προσεχούς διαστήματος, σε πλήρες «σύντομο ανέκδοτο», εμείς θα κάτσουμε εδώ δα να μας… κάνετε λαό σας… Κι εδώ που τα λέμε… πού αλλού να πάμε; Πουθενά δε συμφέρει να είσαι πόπολο πια. Μηδέ της Ιταλίας εξαιρουμένης... η οποία από τούδε και εφεξής θα έχει Κυβέρνηση Μόντι. Ακριβώς όπως εμείς… (που έχουμε Κυβέρνηση Μόντι Πάιθονς…)

Η Ντεμόκρασυ γενικώς ανά τον κόσμο έχει βάλει πολύ νερό της λησμονιάς στο κρασί της… Γι’ αυτό και στα γκάλοπ οι δοτές επιλογές θριαμβεύουν…
Πηγη