Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαίτε…


«Aυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό, αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ’ τα ξένα βήματα, αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο, αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο». Γιάννης Ρίτσος

Γράφοντας εκεί που δεν πιάνει μελάνι το λαό, η κολεγιά αποφάσισε να βάλει πρωθυπουργό τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο. Τρεις...
κομματάρχες συσκέφθηκαν υπό τον πρόεδρο …να ‘ούμε, κατόπιν εντολών της Ε.Ε., και αποφάσισαν να εφαρμόσουν την πτώχευση του ελληνικού λαού απ’ αυτόν που κατηγορήθηκε το 2007 για το «μαγείρεμα» των στοιχείων ένταξης της Ελλάδας στην Ο.Ν.Ε. Αυτόν ήθελαν οι Ευρωπαίοι οι οποίοι… κατηγορούν τώρα τη χώρα για την ένταξή της με τα ψεύτικα στοιχεία! Η δοτή κυβέρνησή του, η οποία δεν έχει εκλεγεί από το λαό, στηρίζεται απ’ τα καθεστωτικά ΜΜΕ τα οποία αποτελούν τα τανκς που μπήκαν πλέον στα σπίτια σ’ αυτό το πραξικόπημα των κολεγιόπαιδων. Δεν μιλάμε απλά για εκτροπή, αλλά για πραξικόπημα που πρέπει να βρει απέναντί του τη μαζική αντίδραση του δοκιμαζόμενου ελληνικού λαού. Όπως ανέτρεψε τον Τζέφρι, έτσι πρέπει να ανατρέψει κάθε ίχνος αντιδημοκρατικότητας από τους ταγούς που υποκλίνονται στα ξένα συμφέροντα. Το πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης δεν τελείωσε. Έριξε τα ζάρια του προκειμένου να σωθεί και δείχνει την αντιδημοκρατικότητά του. Οι Ευρωπαίοι διέταξαν και οι πολιτικοί εντός υπάκουσαν. Φοβούνται το λαό! Ξέρουν ότι θα σαρωθούν στις εκλογές. Ξέρουν ότι ούτε το ευρώ θέλουν οι Έλληνες και προσπαθούν να μας πάνε σε εθνικό νόμισμα με τους δικούς τους όρους. Και έτσι τσαμπουκαλίδικα ξεβρακώθηκαν και ενώθηκαν στον κοινό σκοπό. Για το λαό πλέον οι συγκεκριμένοι δεν πρέπει να έχουν δικαίωμα λόγου. Είναι πραξικοπηματίες. Μέχρι κι ο Παπαδόπουλος έκανε ένα γιαλατζί δημοψήφισμα. Αυτοί δεν τολμούν να ζητήσουν τη γνώμη των Ελλήνων. Ο λαός φιμώθηκε από μια δημοκρατία τραβεστί αλλά θέλει να ουρλιάξει. Με καραγκιοζιλίκια ημερών για να βρουν τάχα ένα όνομα ο λαός δεν ησυχάζει, ούτε ηρεμεί. Ακούει τους πολιτικούς και τα φερέφωνά τους στη δημοσιογραφία να μιλούν για τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος, τη στιγμή που πρέπει να ανταποκριθεί σε χαράτσια που υπέβαλαν ανήθικοι, εκβιαστές και ανάδελφοι τύποι της πολιτικής μαφίας. Μιλάμε για θέατρο που προκαλεί εμετό. Ο Γιωργάκης χασκογελούσε σε ένα αποχαιρετιστήριο διάγγελμα, νομίζοντας ότι είναι σωτήρας, ευχαριστώντας παράλληλα τους… «τεμπέληδες» και «διεφθαρμένους» Έλληνες. Ο δε Αντωνάκης ζητούσε εκλογές τώρα και το μετέτρεψε σε άμεσα. Ο Καρατζαφέρης έφευγε απ’ το μέγαρο για να το κάνει μελό, αλλά την επόμενη μέρα …βγήκε βόλτα στη λιακάδα. Πρόθυμοι υπάρχουν να στηρίξουν την ενοποίηση της αντιδημοκρατικής Ευρώπης. Της Ευρώπης που βρίσκεται στο εφηβικό στάδιο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, ενός στόχου που υπηρετούν άπαντες. Και κεντροδεξιοί νεοφιλελεύθεροι Αμερικανόδουλοι, και επαγγελματίες αριστεροί, τάχα δημοκρατικοί, που μιλούν 10 λεπτά στο ραδιόφωνο χωρίς να αναφέρουν μια φορά τη λέξη «λαός»…
Παύλος Γ. Σφέτσας
Πηγη