Τραγική η επικοινωνιακή αυτοκτονία του Σαμαρά… ανεξήγητη πραγματικά.

Είναι τρομερό αυτό που συμβαίνει. Έχεις έναν Παπανδρέου με την πλάτη στον τοίχο, τον γκρεμίζουν όλοι, τον αποκαθηλώνουν οι δικοί του, οι ξένοι, οι φίλοι και οι εχθροί και έρχεσαι να πεις τι;

Να τον νομιμοποιήσεις έστω ως συνομιλητή; Να τον βάλεις πάλι στο κάδρο μπαίνοντας και συ δίπλα του την ώρα που καταρρέει; Να αδικήσεις τον εαυτό σου αντί να καλπάζεις πάνω στο ΟΧΙ του μνημονίου που δικαιώνεται στα μάτια όλων των Ελλήνων;


Εννοείται ότι αυτά που αναπαράγουν τα καθεστωτικά ΜΜ”Ε” δίνοντας σανίδα σωτηρίας στον Παπανδρέου είναι αναληθή και προπαγανδιστικές αηδίες.

Δεν έπρεπε όμως σε καμμία περίπτωση να πάρουν έναυσμα. Ήταν ακόμα χειρότερο και από το φιάσκο της συγκυβέρνησης του καλοκαιριού. Έπρεπε να το ξέρεις Αντώνη, με τον προδότη δεν συζητάς. Η μόνη κουβέντα που λες είναι “Παραιτήσου, φύγε.”

Ούτε υπηρεσιακές κυβερνήσεις, ούτε συγκυβερνήσεις.
πηγή

Γιατί Αντώνη; Γιατί αδικείς τον εαυτό σου και προβληματίζεις όλον τον κόσμο που πιστεύει σε σένα;