Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Κατάνυξη και συγκίνηση στην Παναγία Σουμελά


Κατάνυξη και συγκίνηση στην Παναγία ΣουμελάΦωτογραφίες από τη λειτουργία

Ογδόντα εννέα χρόνια μετά τον ξεριζωμό το μοναστήρι-σύμβολο για τον ποντιακό ελληνισμό, η Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα, άνοιξε σήμερα για δεύτερη συνεχή χρονιά τις πύλες του για τους χιλιάδες πιστούς, με άδεια της τουρκικής κυβέρνησης.


Η λειτουργία τελέστηκε προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο οποίος συλλειτουργεί με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο και τον Μητροπολίτη Νεαπόλεως Βαρνάβα.

Χιλιάδες ήταν οι πιστοί που συνέρρευσαν στο μοναστήρι και υποδέχθηκαν με χειροκροτήματα τον Οικουμενικό Πατριάρχη.



πηγη

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ιστορική μονή που χαράχθηκε στη μνήμη του εκριζωμένου ποντιακού Ελληνισμού για πάντα...

Ανώνυμος είπε...

Καλλιτερα να μην ειχε ποτε γινη αυτο το ανοιγμα, που δυστυχως και αυτο πολιτικη χροια εχει!!!!
Καταπατηθηκαν οι Κανονες παλι των Οικ.Συνοδων απο ενα Αιρεσιαρχη Πατριαρχη μασωνο, που πουλησε την Ορθοδοξια μας, στους φρικτους Οικουμενιστας Λατινους και στους Λατινοφρονουντας Αρχιερεις του νεουΗμερολογιτισμου, γιορταζοντας την Ημερα της Παναγιας μας με το νεοημερολογιο το καταδικασμενο απο 4 Συνοδους, με ισχυ σαν Οικουμενικων.
Ο Κυριος ας μας ελεηση

Ανώνυμος είπε...

Αμήν, ας μας ελεήσει. Μόνο που, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, ο Κύριος προτίμησε την προσευχή του Τελώνου από του Φαρισαίου. Γιατί ο Τελώνης ήταν ταπεινός. Ήλπιζε μόνο στο έλεος του Κυρίου μας, γιατί γνώριζε πως δεν έχει τίποτα να δείξει ενώπιον του Κυρίου εν τη ημέρα της Κρίσεως. Το γνώριζε και το παραδεχόταν. Ο Φαρισαίος όμως ξέρεις τι είπε; "Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, γιατί δεν είμαι εγώ σαν τους άλλους ανθρώπους, που είναι γεμάτοι κακία: κλέφτες, άδικοι, ανήθικοι…., ούτε σαν αυτόν τον τελώνη· και γύρισε με περιφρόνηση να τον δείξει. Όλοι είναι ένοχοι, άξιοι να καταδικαστούν. Εγώ ξεχωρίζω από όλους, είμαι γεμάτος από αρετές. Νηστεύω… κάνω προσφορές στο ναό παραπάνω από εκείνο που ορίζει ο Νόμος…". Ο τελώνης αρκέστηκε μόνο στο "«Ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ» και δεν τολμούσε ούτε τα χέρια του να υψώσει προς τον Θεό. Και όμως αυτός βγήκε κερδισμένος, γιατί ταπείνωσε τον εαυτόν του! Γιατί βασίστηκε, όχι στα έργα του ή στην τήρηση του Νόμου, αλλά στο απέραντο ΕΛΕΟΣ του Κυρίου μας και παράλληλα διαισθανόταν τα σφάλματά του. Ο Φαρισαίος όμως ύψωσε τον εαυτό του και ταπεινώθηκε. «Πᾶς ὁ υψῶν ἐαυτόν ταπεινωθήσεται…»...