Anti-ntp:Κλασική προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ.... Σταχτη στα ματια... μακάρι όμως να είναι έτσι που δεν νομίζουμε....
«Κίνημα ατάκτων» στην Κοινοβ. Ομάδα του ΠΑΣΟΚ! Οι δυσκολίες και οι πραγματικοί φόβοι της ηγεσίας...
• «Κινούμενη άμμος», «καζάνι που βράζει», «ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί», «απασφαλισμένη χειροβομβίδα» είναι .....
μερικοί μόνο από τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ για να περιγράψουν την κατάσταση «νευρικής κρίσης», για να προσθέσουμε έναν ακόμη, στην οποία έχει περιέλθει από καιρό η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ.
Ανεξάρτητα από τις δημοσιογραφικές υπερβολές, το βέβαιο είναι ότι το κλίμα στο στρατόπεδο των κυβερνητικών βουλευτών είναι πολύ άσχημο και αυτό δεν δυσκολεύεται να το διαπιστώσει κανείς στα «πηγαδάκια» της Βουλής, στο περιθώριο των συνεδριάσεων (όπου οι γλώσσες «λύνονται» ευκολότερα και οι συζητήσεις είναι πιο ελεύθερες και παραγωγικές) και γενικά όπου συχνάζουν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι μάλιστα εξ αιτίας της νομοθετικής υπερπαραγωγής της κυβέρνησης βρίσκονται σ’ αυτούς τους χώρους περισσότερο από ποτέ άλλοτε.
Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει εν προκειμένω η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, δεν είναι ο φόβος της περαιτέρω συρρίκνωσης της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ (που μετρά ήδη 4 απώλειες) ή ακόμη και ο κίνδυνος να «πέσει» η κυβέρνηση. Αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που μπορεί σε κάποια φάση να είναι επιθυμητό ή, υπό προϋποθέσεις, ακόμη και να επιδιωχθεί.
Τα προβλήματα που δημιουργούνται για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ από την καθημερινή πλέον και δημόσια αντίθεση πολλών βουλευτών σε κυβερνητικές εξαγγελίες, μέτρα ακόμη και νομοσχέδια και ρυθμίσεις, είναι κατά βάση δύο ειδών και έχει να κάνει τόσο με την πολιτική αποτελεσματικότητα και το «πέρασμα» των μέτρων στο λαό όσο και με τη συνολική πολιτική διαχείριση της ίδιας της κατάστασης στο εσωτερικό της Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ.
ΜΑΤΑΙΕΣ ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ;
Όσον αφορά το πρώτο ζήτημα, στα ηγετικά κλιμάκια του ΠΑΣΟΚ αξιολογούν σοβαρά και ανησυχούν όχι για τις αντιδράσεις και τις διαμαρτυρίες που μπορεί να θεωρηθούν ακόμη και φυσιολογικές και αναμενόμενες για τόσο σκληρά μέτρα, αλλά για την ουσία και το περιεχόμενο της επιχειρηματολογίας των βουλευτών που αντιδρούν, η οποία αγγίζει τον «σκληρό πυρήνα» της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Γιατί αυτό που τελικά αμφισβητείται από τους βουλευτές δεν είναι η αναγκαιότητα ή μη των μέτρων αλλά η αποδοτικότητα και η αποτελεσματικότητά τους.
Πολλοί διαμαρτυρόμενοι βουλευτές δηλαδή εκφράζουν πλέον ανοιχτά την ανησυχία τους ότι ακόμη κι αν «πετύχει η εγχείρηση, ο ασθενής θα πεθάνει», υπονοώντας ότι ακόμη κι αν τα κυβερνητικά μέτρα και το μνημόνιο αποδώσουν τα αναμενόμενα δημοσιονομικά αποτελέσματα, η χρεοκοπία δεν θα αποφευχθεί, καθώς δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα διέξοδος από την ύφεση και αναπτυξιακή προοπτική.
Αυτού του τύπου η επιχειρηματολογία δημιουργεί με τη σειρά της δύο ειδών προβλήματα στην κυβέρνηση. Από τη μια αποδομεί και ακυρώνει το βασικό κυβερνητικό επιχείρημα ότι οι θυσίες θα πιάσουν τόπο και από την άλλη δικαιώνει την επιχειρηματολογία της Ν.Δ και του Προέδρου της που μιλάει για «άλλο μείγμα πολιτικής», έστω κι αν αυτό παραμένει ακόμη ασαφές και ομιχλώδες.
«ΜΕΤΩΠΟ ΑΤΑΚΤΩΝ»!
Όσον αφορά τη δεύτερη κατηγορία προβλημάτων που έχει να κάνει με τους πολιτικούς χειρισμούς της κομματικής ηγεσίας για την απορρόφηση των κραδασμών και την εκτόνωση της κρίσης, αυτή συνδέεται ακριβώς με τη δυσκολία αυτής της πολιτικής διαχείρισης. Για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχει αδυναμία «κατηγοριοποίησης» και κατάταξης των αντιδρώντων βουλευτών σε συγκεκριμένο εσωκομματικό «μπλοκ» ή έστω τάση εντός της Κ.Ο. ή ευρύτερα του Κινήματος.
«Παλιά γνωρίζαμε ακριβώς τι επιδιώκει ο καθένας με την όποια διαφοροποίησή του, από ποιόν υποκινείται και για ποιο λόγο το κάνει. Σήμερα αυτό είναι αδύνατον» μας έλεγε έμπειρος κοινοβουλευτικός, σχολιάζοντας αυτή την ετερόκλητη πολιτική προέλευση των αντιδρώντων βουλευτών. Το φαινομενικά παράδοξο είναι ότι οι εν λόγω βουλευτές προέρχονται από διαφορετικά έως αντιδιαμετρικά εσωκομματικά στρατόπεδα αφού πλέον στοιχίζονται μαζί ακραιφνείς «Βενιζελικοί» όπως ο Γ. Φλωρίδης, ο Ν. Αλευράς, η Τ. Αντωνίου, ο Κ. Καρτάλης κλπ με «σκληρούς Παπανδρεϊκούς» όπως ο (διαγραφείς) Β. Παπαχρήστος ή ο Ο. Βουδούρης.
Είναι δηλαδή βέβαιο πλέον ότι οι σταθερά αντίθετοι με τις κυβερνητικές επιλογές, τουλάχιστον στο θέμα του μνημονίου, βουλευτές συγκροτούν μια ευάριθμη «ομάδα» άνω των 20 ατόμων, χωρίς όμως τα χαρακτηριστικά της ομοιογενούς και με κοινές επιδιώξεις, πέραν της συγκεκριμένης αντίθεσης, ομάδας.
Αυτό το τελευταίο κάνει πολλούς στο ΠΑΣΟΚ να μιλούν για «κίνημα των ατάκτων» των οποίων ακριβώς γι αυτό το λόγο, είναι δύσκολο να προβλεφθούν ή πολύ περισσότερο να ελεγχθούν οι αντιδράσεις.
Και τώρα τι γίνεται, είναι το αγωνιώδες ερώτημα στο κυβερνητικό στρατόπεδο. «Η απάντηση είναι απλή» λέει το ίδιο κοινοβουλευτικό στέλεχος. «Είτε η ηγεσία θα μάθει να ζει μ’ αυτή την κατάσταση ή θα πάμε σε πρόωρες εκλογές που ίσως είναι πιο κοντά απ’ όσο φανταζόμαστε».
ΠΗΓΗ:ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου