Μόλις πλησίασε, το αγόρι τον ρώτησε:
«Δικό σας είναι;»
«Ναι, μου το χάρισε ο αδερφός μου».
«Πώς; Ολόκληρο αμάξι και δεν πληρώσατε τίποτε; Πόσο θα ’θελα...»
Ο νέος φαντάστηκε τη συνέχεια. Το παιδί θα ευχόταν να είχε έναν τέτοιο αδερφό.
Ο νέος ξαφνιάστηκε. Τέτοια ευχή δεν την περίμενε.«Θέλεις να σε πάω μια βόλτα;» του πρότεινε.
«Ω, ναι, πολύ! Και, θα σας πείραζε να περάσουμε από το σπίτι μου;»
Ο νέος υπέθεσε πως ο μικρός ήθελε να δείξει στους φίλους του το ακριβό αυτοκίνητο που τον πήγαινε βόλτα και συμφώνησε.
«Να, εδώ σταματήστε, αυτά τα σκαλιά είναι του σπιτιού μας.»
Το παιδί εξαφανίστηκε μέσα στο σπίτι φωνάζοντας πίσω του:
«Θα γυρίσω αμέσως!»
Όταν γύρισε, είχε μαζί του τον ανάπηρο αδερφό του. «Κοίτα φιλαράκο», του έλεγε, «όπως σου τα ’πα πάνω δεν είναι; Ο αδερφός του του το χάρισε για τα Χριστούγεννα. Δεν του κόστισε δραχμή.
Μια μέρα θα σου δώσω κι εγώ ένα τέτοιο...»
Πόσο γλυκιά κι ευγενική μικρή ψυχούλα!
«Μακάριον είναι να δίδη τις μάλλον παρά να λαμβάνη»,μας λέει η Αγία Γραφή (Πράξεις Αποστόλων κ΄ 35).
Ο Ίδιος ο Θεός μας χάρισε το Γιο Του, Σωτήρα μας και ελευθερωτή μας, ενώ εμείς ήμασταν εχθροί Του με τη σκέψη και τις πράξεις μας. Ποια είναι η ευχή μας;
Να Του δώσουμε τα πάντα, να αναλωθούμε για τη δόξα Του.
Κύριέ μου, η αγάπη Σου με καθηλώνει, με αφήνει άφωνο. Τέτοιο δώρο; Για μένα;
Πόσο θέλω να Σου δώσω όλη μου τη ζωή, όλες μου τις δυνάμεις, όλο μου το χρόνο, όλη μου την προσοχή και την υπακοή, ώστε να φέρω καρπό πολύ, για τη δόξα Σου.
ΠΗΓΗ: ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ
ΠΗΓΗ: ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου