Αντίσταση ναι, αλλά πώς;

Γράφει ο Μακεδών Πολλοί φίλοι με ρωτούν για τα πρακτικά μέτρα που θα μπορούσαν να ανατρέψουν την αλητοπαρέα της Goldman Sachs που με την μειοδοτική συμπεριφορά των ελληνικών κυβερνήσεων διασύρει ένα λαό σε μονοπάτια ολέθρου και εθνικής...
συμφοράς. Ο τελευταίος που θα σας έλεγα να πάρετε τα όπλα και να ανατρέψετε βίαια την κυβέρνηση θα ήμουν εγώ χωρίς να σημαίνει ότι αν η τελευταία λύση ήταν αυτή δεν θα την ακολουθούσα με ότι και συνεπάγεται αυτό. Βεβαίως βρισκόμαστε σε μια εποχή που όλα ελέγχονται και όλα παρακολουθούνται από τις δυνάμεις ασφαλείας. Το σπουδαιότερο από όλα είναι να μάθουμε να συνεργαζόμαστε να θέλουμε να παρακολουθούμε τις εκδηλώσεις των διαφόρων κινήσεων και να συμμετέχουμε. Στην αρχή είναι λίγο άβολα να συμμετέχεις σε τέτοιες διαδικασίες και μάλιστα άνθρωποι που δεν πάτησαν το πόδι τους σε τέτοιου είδους κινήσεις αισθάνονται σαν ψάρια έξω από τα νερά που λέει και ο λαός μας. Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού δεν γνωρίζει ούτε από διαδικασίες αλλά ούτε και έχει διάθεση να κάνει επαναστατική γυμναστική αν και είναι σε δυσχερή οικονομική θέση. Ο πρώτος που θα πάρει την απόφαση να μιλήσει στο περιβάλλον του, στους φίλους του και γνωστούς θα διαπιστώσει με έκπληξη ότι και άλλοι σκέπτονται προς την ίδια κατεύθυνση αλλά δεν είχαν το θάρρος να μιλήσουν με τον τρόπο που προανέφερα. Οι ιδέες είναι πολλές αλλά θέλουν και τεκμηρίωση για να γίνουν αποδεκτές. Παραδείγματος χάριν το κίνημα "Δεν πληρώνω" σαν ιδέα είναι εξαιρετική αλλά θέλει σοβαρό μηχανισμό υποστήριξης αλλιώς ο πολίτης παρ΄ όλη την αγανάκτηση θα διστάσει να κάνει πράξη την διαφορετικότητα της συμπεριφοράς. Δεν εξηγήθηκε στον κόσμο πως με το κόλπο της τιτλοποίησης τα έσοδα των διοδίων λεηλατούνται από συγκεκριμένα συμφέροντα κυριολεκτικά και δεν έχουν ανταποδοτικότητα. Πως πέρασε στις πλατειές μάζες η κίνηση αυτή; Σαν αντίδραση στην τότε κυβέρνηση του Παπανδρέου. Η αντίδραση θέλει οργάνωση μαζική με ξεκάθαρους στόχους και μακριά από παλαιές αντιλήψεις και πρακτικές. Επειδή ως λαός ηττηθήκαμε και γίναμε υποτελείς χωρίς άμεση βία αλλά η ισοπέδωση μας έρχεται σταδιακά, χρειάζεται πρωτοβουλίες αλληλεγγύης. Ένα άμεσο μέτρο είναι η αποφυγή όσο το δυνατό από την καταναλωτική μας μανία οι επισκέψεις στα υπερκαταστήματα των πολυεθνικών εταιρειών. Γνωρίζω ότι οι υπάλληλοι θα την πληρώσουν πρώτοι αλλά δεν γίνεται και διαφορετικά . Η θύελλα της παγκοσμιοποίησης είναι αλήθεια μας βρήκε σαν λαό σε ύπνωση ευδαιμονίας και η αντίδραση δεν είναι γρήγορη, αλλά πρέπει να βρούμε τον τρόπο να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Δημιουργική φαντασία σε δράση.
Πηγη