Ας υποθέσουμε ότι η Συρία έκανε μια Χιροσίμα, και αμέσως μετά ένα Ναγκασάκι, «ώστε να τεθεί άμεσα τέλος στις μάχες και να σωθούν χιλιάδες ζωές», όπως είχαν δηλώσει τότε οι ΗΠΑ…
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία έκανε χρήση του θανατηφόρου χημικού όπλου Agent Orange, όπως οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ…
Και ας υποθέσουμε ότι η Συρία χρησιμοποιούσε τις ειδικές δυνάμεις της για να προκαλέσει μια εσωτερική σύγκρουση εντός της Τουρκίας, όπως ακριβώς έκανε ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ στη Λιβύη.
Όλο που ακούμε σήμερα είναι οι χλευαστικές κραυγές στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, και από το Μέγαρο των Ηλυσίων πότε ένα «ω λα λα»! και πότε ένα «δεν θα είμαστε με τα καλά μας»!
Τι θα γινόταν, όμως, εάν η Συρία όντως έκανε όσα της καταλογίζει ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία πραγματοποιούσε διπλό πυρηνικό τρομοκρατικό κτύπημα εναντίον ανυπεράσπιστων αμάχων, δολοφονώντας εκατό χιλιάδες ανθρώπους;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία ανέπτυσσε ειδικά χημικά όπλα κατά των παιδιών;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία ψέκαζε χιλιόμετρα ολόκληρα γεωργικής γης, μαζί και τους αγρότες –ανάμεσά τους και γυναικόπαιδα- με Ναπάλμ;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία αναμιγνυόταν στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου έθνους, εκπαίδευε τρομοκράτες να αποσταθεροποιήσουν μια άλλη κυβέρνηση, δρομολογώντας μια εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης που θα υποδαύλιζε αισθήματα μίσους, και δαιμονοποιώντας πρόσωπα και καταστάσεις με λέξεις όπως"καθεστώς", "δικτάτορας", "ελευθερία", "ένωση", "καταστολή", "ακτιβιστής", χρησιμοποιώντας παλιές εικόνες παιδιών που κλαίνε μέσα σε νοσοκομεία, παρουσιάζοντας μια διαστρεβλωμένη όψη της ιστορίας;
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία χρηματοδοτούσε και σχεδίαζε μια εξέγερση μέσα στο Τέξας, το Σάσεξ ή την Βρετάνη, και στη συνέχεια έσπερνε ειδήσεις για το πώς οι αρχές χρησιμοποίησαν τη στρατιωτική μηχανή τους για να καταστείλουν την εξέγερση, ξεχνώντας να αναφέρουν πώς ξεκίνησε.
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία έκανε χρήση της πολεμικής της αεροπορίας για να βομβαρδίσει νοσοκομεία, όπως έκανε ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ στη Λιβύη…
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία αποφάσιζε να σφυροκοπήσει ανελέητα ένα κέντρο για παιδιά με ειδικές ανάγκες, όπως έκανε ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ στη Λιβύη;
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία δολοφονούσε τα παιδιά και τα εγγόνια του Μπαράκ Ομπάμα και του Ντέιβιντ Κάμερον, επειδή το σπίτι που διέμεναν το θεωρούσε "ζωτικής σημασίας κέντρο διοίκησης και ελέγχου";
Και τι θα γινόταν αν η Συρία κατέστρεφε το σύστημα υδροδότησης των ΗΠΑ, της Βρετανίας ή της Γαλλίας, όπως έκαναν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη;
Και τι θα συνέβαινε αν η Συρία βομβάρδιζε αμέσως μετά το εργοστάσιο που κατασκευάζει σωλήνες, έτσι ώστε να μην μπορεί να επισκευαστεί η ζημιά σε αυτό το σύστημα;
Και τι θα γινόταναν η Συρία ρήμαζε το δίκτυο ηλεκτροδότησης μιας από αυτές τις δυνάμεις, με την απεχθή δικαιολογία «για να σπάσουμε τα πλευρά τους», όπως δήλωσαν αργότερα οι Αμερικανοί;
Όμως η Συρία δεν πρόκειται να κάνει τίποτε από αυτά, επειδή η Συρία δεν διοικείται από μια εγκληματική κλίκα εταιρικών ελίτ, απώτερος στόχος των οποίων είναι η κυριαρχία και η λεηλασία των πόρων του πλανήτη, με τη Βρετανία και τη Γαλλία στο ρόλο των καθαρμάτων, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους αδίστακτους γόνους της Ουάσιγκτον, που τρέφονται από ό,τι μεγαλώνει στον αηδιαστικό βούρκο του μεγάλου κεφαλαίου της. Ενώ η Δύση βγάζει κραυγές προσπαθώντας να κερδίσει ένα ηθικό έρεισμα (κάτι εξαιρετικά δύσκολο, μετά τα γεγονότα της Λιβύης, την πιο φρικαλέα κατακραυγή και καταστρατήγηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου μετά τον Β'ΠαγκόσμιοΠόλεμο), ψεύδεται ασύστολα για τη συμμετοχήτης στο δράμα της Συρίας, με την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία σε βρώμικο ρόλο κομπάρσων.
Ενώ η Δύση χλεύαζε τον Καντάφι ως αιμοδιψή δικτάτορα, ούτε μια φορά δεν ανέφερε το ανθρωπιστικό έργο του στη Λιβύη και την υπόλοιπη Αφρική, ούτε το βραβείο του ΟΗΕ που είχε οριστεί να λάβει, ούτε το γεγονός ότι στήριζε οικονομικά όσους Λίβυους ήθελαν να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Ποιός δικτάτορας εκπαιδεύει τον λαό του δωρεάν;
Και τώρα, μετά από αυτά τα εγκλήματα, ακούμε τον Ντέιβιντ Κάμερον να λέει θρασύτατα, «Αν οφείλω να ξεπληρώσω κάτι, θα το κάνω». Είναι σαν να προσπαθεί να παραβγεί με τον φίλο του τον Μπαράκ Ομπάμα, που πρώτα συνιστούσε να στείλουν μπιφτέκια από μεταλλαγμένο βοδινό κρέας της Monsanto σε τριτοκοσμικές χώρες και μετά εξέδωσε «προειδοποίηση» στον πρόεδρο Άσαντ να μην χρησιμοποιήσει τα «χημικά» του όπλα. Αυτά είναι τα ανήκουστα, από τις χώρες που τα τελευταία 50 χρόνια έχουν παραβιάσει κάθε νόμο και κανόνα που υπάρχει επί γης, από τους εγκληματίες και τους παρίες της διεθνούς κοινότητας, από τους μάστορες της καθαρής υποκρισίας.
Μήπως τα χημικά όπλα που μας διατυμπανίζουν είναι αυτά που ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ πέρασε λαθραία από τα τουρκικά σύνορα για να δημιουργήσει ένα στημένο επεισόδιο, όπως αποκαλύψαμε από αυτή τη στήλη πριν από μερικές εβδομάδες;
Η κυβέρνηση της Συρίας, πάντως, θα φροντίσει, αν υπάρχουν όντως χημικά όπλα στην περιοχή, να μην πέσουν στα χέρια της μάστιγας των ξένων τρομοκρατών εισβολέων, αφού εξυπακούεται ότι οι τελευταίοι θα τα χρησιμοποιήσουν για να κατηγορήσουν την κυβέρνηση της Συρίας και να δικαιολογήσουν μια εισβολή των Δυτικών.
Ωστόσο, η Ρωσία έχει χαράξει μια κόκκινη γραμμή για τη Συρία. Το μάθημα της Λιβύης είναι σαφές για όλους: «Ποτέ, μα ποτέ, δεν πρέπει κανείς να εμπιστεύεται τους Δυτικούς». Αυτό είναι που θα εισπράξουν από εδώ και πέρα ο Κάμερον, ο Ομπάμα και τα αποκρουστικά τσιράκια που διαχειρίζονται την διπλωματία των χωρών τους.
Του Timothy Bancroft-Hinchey
Εφημερίδα Pravda
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία έκανε χρήση του θανατηφόρου χημικού όπλου Agent Orange, όπως οι ΗΠΑ στο Βιετνάμ…
Και ας υποθέσουμε ότι η Συρία χρησιμοποιούσε τις ειδικές δυνάμεις της για να προκαλέσει μια εσωτερική σύγκρουση εντός της Τουρκίας, όπως ακριβώς έκανε ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ στη Λιβύη.
Όλο που ακούμε σήμερα είναι οι χλευαστικές κραυγές στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, και από το Μέγαρο των Ηλυσίων πότε ένα «ω λα λα»! και πότε ένα «δεν θα είμαστε με τα καλά μας»!
Τι θα γινόταν, όμως, εάν η Συρία όντως έκανε όσα της καταλογίζει ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία πραγματοποιούσε διπλό πυρηνικό τρομοκρατικό κτύπημα εναντίον ανυπεράσπιστων αμάχων, δολοφονώντας εκατό χιλιάδες ανθρώπους;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία ανέπτυσσε ειδικά χημικά όπλα κατά των παιδιών;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία ψέκαζε χιλιόμετρα ολόκληρα γεωργικής γης, μαζί και τους αγρότες –ανάμεσά τους και γυναικόπαιδα- με Ναπάλμ;
Τι θα συνέβαινε αν η Συρία αναμιγνυόταν στις εσωτερικές υποθέσεις ενός κυρίαρχου έθνους, εκπαίδευε τρομοκράτες να αποσταθεροποιήσουν μια άλλη κυβέρνηση, δρομολογώντας μια εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης που θα υποδαύλιζε αισθήματα μίσους, και δαιμονοποιώντας πρόσωπα και καταστάσεις με λέξεις όπως"καθεστώς", "δικτάτορας", "ελευθερία", "ένωση", "καταστολή", "ακτιβιστής", χρησιμοποιώντας παλιές εικόνες παιδιών που κλαίνε μέσα σε νοσοκομεία, παρουσιάζοντας μια διαστρεβλωμένη όψη της ιστορίας;
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία χρηματοδοτούσε και σχεδίαζε μια εξέγερση μέσα στο Τέξας, το Σάσεξ ή την Βρετάνη, και στη συνέχεια έσπερνε ειδήσεις για το πώς οι αρχές χρησιμοποίησαν τη στρατιωτική μηχανή τους για να καταστείλουν την εξέγερση, ξεχνώντας να αναφέρουν πώς ξεκίνησε.
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία έκανε χρήση της πολεμικής της αεροπορίας για να βομβαρδίσει νοσοκομεία, όπως έκανε ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ στη Λιβύη…
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία αποφάσιζε να σφυροκοπήσει ανελέητα ένα κέντρο για παιδιά με ειδικές ανάγκες, όπως έκανε ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ στη Λιβύη;
Ας υποθέσουμε ότι η Συρία δολοφονούσε τα παιδιά και τα εγγόνια του Μπαράκ Ομπάμα και του Ντέιβιντ Κάμερον, επειδή το σπίτι που διέμεναν το θεωρούσε "ζωτικής σημασίας κέντρο διοίκησης και ελέγχου";
Και τι θα γινόταν αν η Συρία κατέστρεφε το σύστημα υδροδότησης των ΗΠΑ, της Βρετανίας ή της Γαλλίας, όπως έκαναν οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη;
Και τι θα συνέβαινε αν η Συρία βομβάρδιζε αμέσως μετά το εργοστάσιο που κατασκευάζει σωλήνες, έτσι ώστε να μην μπορεί να επισκευαστεί η ζημιά σε αυτό το σύστημα;
Και τι θα γινόταναν η Συρία ρήμαζε το δίκτυο ηλεκτροδότησης μιας από αυτές τις δυνάμεις, με την απεχθή δικαιολογία «για να σπάσουμε τα πλευρά τους», όπως δήλωσαν αργότερα οι Αμερικανοί;
Όμως η Συρία δεν πρόκειται να κάνει τίποτε από αυτά, επειδή η Συρία δεν διοικείται από μια εγκληματική κλίκα εταιρικών ελίτ, απώτερος στόχος των οποίων είναι η κυριαρχία και η λεηλασία των πόρων του πλανήτη, με τη Βρετανία και τη Γαλλία στο ρόλο των καθαρμάτων, που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στους αδίστακτους γόνους της Ουάσιγκτον, που τρέφονται από ό,τι μεγαλώνει στον αηδιαστικό βούρκο του μεγάλου κεφαλαίου της. Ενώ η Δύση βγάζει κραυγές προσπαθώντας να κερδίσει ένα ηθικό έρεισμα (κάτι εξαιρετικά δύσκολο, μετά τα γεγονότα της Λιβύης, την πιο φρικαλέα κατακραυγή και καταστρατήγηση των κανόνων του διεθνούς δικαίου μετά τον Β'ΠαγκόσμιοΠόλεμο), ψεύδεται ασύστολα για τη συμμετοχήτης στο δράμα της Συρίας, με την Τουρκία, το Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία σε βρώμικο ρόλο κομπάρσων.
Ενώ η Δύση χλεύαζε τον Καντάφι ως αιμοδιψή δικτάτορα, ούτε μια φορά δεν ανέφερε το ανθρωπιστικό έργο του στη Λιβύη και την υπόλοιπη Αφρική, ούτε το βραβείο του ΟΗΕ που είχε οριστεί να λάβει, ούτε το γεγονός ότι στήριζε οικονομικά όσους Λίβυους ήθελαν να σπουδάσουν στο εξωτερικό. Ποιός δικτάτορας εκπαιδεύει τον λαό του δωρεάν;
Και τώρα, μετά από αυτά τα εγκλήματα, ακούμε τον Ντέιβιντ Κάμερον να λέει θρασύτατα, «Αν οφείλω να ξεπληρώσω κάτι, θα το κάνω». Είναι σαν να προσπαθεί να παραβγεί με τον φίλο του τον Μπαράκ Ομπάμα, που πρώτα συνιστούσε να στείλουν μπιφτέκια από μεταλλαγμένο βοδινό κρέας της Monsanto σε τριτοκοσμικές χώρες και μετά εξέδωσε «προειδοποίηση» στον πρόεδρο Άσαντ να μην χρησιμοποιήσει τα «χημικά» του όπλα. Αυτά είναι τα ανήκουστα, από τις χώρες που τα τελευταία 50 χρόνια έχουν παραβιάσει κάθε νόμο και κανόνα που υπάρχει επί γης, από τους εγκληματίες και τους παρίες της διεθνούς κοινότητας, από τους μάστορες της καθαρής υποκρισίας.
Μήπως τα χημικά όπλα που μας διατυμπανίζουν είναι αυτά που ο άξονας Γαλλίας - Βρετανίας - ΗΠΑ πέρασε λαθραία από τα τουρκικά σύνορα για να δημιουργήσει ένα στημένο επεισόδιο, όπως αποκαλύψαμε από αυτή τη στήλη πριν από μερικές εβδομάδες;
Η κυβέρνηση της Συρίας, πάντως, θα φροντίσει, αν υπάρχουν όντως χημικά όπλα στην περιοχή, να μην πέσουν στα χέρια της μάστιγας των ξένων τρομοκρατών εισβολέων, αφού εξυπακούεται ότι οι τελευταίοι θα τα χρησιμοποιήσουν για να κατηγορήσουν την κυβέρνηση της Συρίας και να δικαιολογήσουν μια εισβολή των Δυτικών.
Ωστόσο, η Ρωσία έχει χαράξει μια κόκκινη γραμμή για τη Συρία. Το μάθημα της Λιβύης είναι σαφές για όλους: «Ποτέ, μα ποτέ, δεν πρέπει κανείς να εμπιστεύεται τους Δυτικούς». Αυτό είναι που θα εισπράξουν από εδώ και πέρα ο Κάμερον, ο Ομπάμα και τα αποκρουστικά τσιράκια που διαχειρίζονται την διπλωματία των χωρών τους.
Του Timothy Bancroft-Hinchey
Εφημερίδα Pravda
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου