Η "Ευρύτερη Ανατολή" του Ομπάμα

Πίσω από τις καθησυχαστικές δηλώσεις της για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προώθηση της δημοκρατίας, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει επεκτείνει τον τομέα της εξωτερικής παρέμβασης, εξακολουθώντας να διαπράττει παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και να περιφρονεί τις ελπίδες των λαών για δημοκρατία...


Toυ Manlio Dinucci Voltaire Network
1 Αυγούστου 2012
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Στα 236 χρόνια που υπάρχουν οι ΗΠΑ ως ανεξάρτητο κράτος, "έχουν υπερασπιστεί τη δημοκρατία παντού". Αυτό ισχυρίστηκε η Χίλαρι Κλίντον στο Κάιρο. Μάλλον θα έσβησε από την ιστορία της χώρας τις περισσότερες από 160 στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό που διέπραξε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός από τη δεκαετία του 1940 μέχρι σήμερα. Ενδεικτικά μόνο, να αναφέρουμε τους πολέμους της ψυχροπολεμικής περιόδου στην Κορέα, το Βιετνάμ, το Λάος, την Καμπότζη και τον Λίβανο. Τα πραξικοπήματα που ενορχήστρωσε η CIA στη Γουατεμάλα, στην Ινδονησία , τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Αργεντινή, την Ελλάδα και την Ταϊλάνδη. Τους πολέμους της μετα-ψυχροπολεμικής περιόδου στο Ιράκ, τη Σομαλία, τη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν.

Η Κλίντον εγγυάται ότι η κυβέρνηση Ομπάμα δεσμεύεται ότι θα εξακολουθήσει να πραγματοποιεί τέτοιες επεμβάσεις. Στην πραγματικότητα, από τη στρατηγική της Ευρύτερης Μέσης Ανατολής (συμπεριλαμβανομένης της Βορείου Αφρικής και της Κεντρικής Ασίας), που εγκαινίασε ο Ρεπουμπλικανός Τζορτζ Μπους, ο Δημοκρατικός (και κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης) Μπαράκ Ομπάμα έχει προχωρήσει στη στρατηγική της Ευρύτερης Ανατολής, η οποία στοχεύει σε ολόκληρη την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, σε μια ανοιχτή πρόκληση για την Κίνα και τη Ρωσία.

Το πρώτο βήμα ήταν ο πόλεμος κατά της Λιβύης, η οποία (όπως ακριβώς έκαναν οι Μπιλ Κλίντον και Τζορτζ Μπους στη Γιουγκοσλαβία) έχει διαμελιστεί και έχει χάσει την εθνική κυριαρχία της, προκειμένου να διοριστούν στην εξουσία ηγέτες πιστοί στις προσταγές της Ουάσιγκτον. Μόλις επετεύχθη αυτό, η χώρα οδηγήθηκε σε "ελεύθερες εκλογές" στην "ελεύθερη Λιβύη", τις οποίες κέρδισε ο "φιλελεύθερος" Μαχμούντ Τζιμπρίλ, του οποίου η επιτυχία υποτίθεται ότι οφείλεται στη λαϊκή βούληση.

Όσοι ισχυρίζονται ότι όλες αυτές οι εξελίξεις ωφέλησαν τη χώρα αγνοούν το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και άλλες δυτικές δυνάμεις δαπάνησαν εκατομμύρια δολάρια στη Λιβύη για να εξασφαλίσουν την υποστήριξη κάποιων οργανώσεων και φυλετικών ομάδων. Αγνοούν επίσης ότι ο Τζιμπρίλ έχει την εμπιστοσύνη της Ουάσιγκτον, αφού είναι οικονομολόγος σπουδασμένος στις ΗΠΑ. Είναι επίσης μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.

Πριν αναλάβει την εξουσία οι ΗΠΑ του είχαν αναθέσει την ευθύνη για την προώθηση του οικονομικού νεοφιλελευθερισμού στον αραβικό κόσμο. Το 2007 ο Τζιμπρίλ έγινε επικεφαλής του "Κυβερνητικού Επιτελείου για την Οικονομική Ανάπτυξη" στη Λιβύη, το οποίο συνδέεται με αμερικανικές και βρετανικές πολυεθνικές. Με την ιδιότητα αυτή, ο Τζιμπρίλ προειδοποίησε την Ουάσιγκτον ότι το σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της οικονομίας της Λιβύης και τον σχηματισμό μιας νέας φιλοδυτικής άρχουσας τάξης είχε μπλοκαριστεί από τον Καντάφι, και ότι ο ανταγωνισμός από την Κίνα και τη Ρωσία αυξανόταν συνεχώς. Η εκλογική νίκη του Τζιμπρίλ ήταν ήδη στο στάδιο του σχεδιασμού.

Στις 30 Μαρτίου 2011 (δέκα ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου κατά της Λιβύης), οι New York Times, η εφημερίδα που έπεισε τον αμερικανικό λαό ότι ο πόλεμος εναντίον του Ιράκ ήταν απαραίτητος, έγραψαν, με βάση πληροφορίες από το επιτελείο της κυβέρνησης των ΗΠΑ: "Αν η αμερικανική και νατοϊκή επέμβαση ανατρέψει τον Μουαμάρ Καντάφι, ο επόμενος ηγέτης της Λιβύης θα είναι μάλλον ο Μαχμούντ Τζιμπρίλ".

Ο πόλεμος εναντίον της Λιβύης έγινε με βάση το μοντέλο που οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει για να διαλύσουν και άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας και του Ιράν, χώρες που εμποδίζουν την επέλασή τους προς ανατολάς. Και επειδή πολλές χώρες είναι απρόθυμες να φιλοξενήσουν στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ, το Πεντάγωνο αναπτύσσεται σε διεθνή ύδατα, αρχίζοντας από τον Περσικό Κόλπο, και κινείται σταδιακά προς τα ανατολικά, με ειδικά πλοία που χρησιμεύουν ως πλωτές βάσεις για τις ειδικές δυνάμεις.

Άλλες αεροπορικές και ναυτικές βάσεις έχουν δημιουργηθεί ή αναβαθμιστεί στην Ταϊλάνδη, τις Φιλιππίνες, τη Σιγκαπούρη, την Αυστραλία και αλλού. Η Σιγκαπούρη, μάλιστα, είναι η χώρα όπου αναπτύχθηκε η πρώτη "πλωτή ναυτική βάση" των ΗΠΑ και θα αρχίσει να λειτουργεί από το 2013 . Πρόκειται για ένα νέο είδος πολεμικού πλοίου που θα μπορεί να προσεγγίζει μια ακτή για να χτυπάει κατ' ευθείαν στην καρδιά μιας χώρας. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ έχει αναπτύξει περίπου 50 τέτοιες πλωτές βάσεις στην περιοχή του Ειρηνικού.

Στα πλαίσια μιας διπλωματικής επίθεσης που είχε ως στόχο τη δημιουργία ρήξεων μεταξύ της Κίνας και των γειτονικών χωρών της, η Κλίντον έκανε μια "ιστορική επίσκεψη" στο Λάος. Αφού υποσχέθηκε ότι θα δώσει στη χώρα 9 εκατομμύρια δολάρια για αποναρκοθέτηση, πόζαρε για τα ΜΜΕ με ένα αγόρι που είχε ακρωτηριαστεί. Ήταν ένα από τα πολλά θύματα μη εκραγέντων πυρομαχικών, που αντιστοιχούν στο 30% περίπου από τα 2 εκατομμύρια τόνους βόμβες που έπεσαν στη Λαϊκή Δημοκρατία του Λάος από τις ΗΠΑ μεταξύ 1964 και 1973.

Φυσικά, όλα έγιναν για να υπερασπιστούν οι Αμερικανοί για άλλη μια φορά τη δημοκρατία.

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους