Η ανησυχία είναι έκδηλη σε πολλούς, όπως και η μειωμένη διάθεση για “τυμπανοκρουσίες” από άλλους, γενικά επικρατεί μία “αγωνία” περί της κατάληξης αυτού του εγχειρήματος της “συγκυβέρνησης”.
Δημιουργήθηκε μία κυβέρνηση με άρωμα και υπό την “υψηλή εποπτεία” των Τραπεζιτών, ξένων και ντόπιων, επιβάλλοντας το οικονομικό “πλαίσιο” μέσα εις το οποίο θα κινείται η παρούσα “συγκυβέρνηση”, τοποθετώντας συγχρόνως τον “άνθρωπό” τους, δια την πλήρη εποπτεία και έλεγχο αυτής της “πορείας” της χώρας.
Ο κ. Β. Ράπανος, νέος υπουργός οικονομικών, Τραπεζίτης, επίλεκτο μέλος του ΠΑΣΟΚ, άνθρωπος του Κ. Σημίτη και αργότερα του ΓΑΠ, καταλαμβάνει αυτήν την νευραλγική θέση του Υπουργού Οικονομίας, με πρόταση του κ. Α. Σαμαρά.
Και εδώ τίθενται ερωτήματα τα οποία έχουν να κάνουν με το “ποιός κυβερνά αυτόν τον τόπο ;;;”
Σε μία νεοεκλεγμένη κυβέρνηση, τοποθετείται ο κυριότερος υπουργός, χωρίς να είναι εκλεγμένος, χωρίς να έχει την στοιχειώδη δημοκρατική νομιμοποίηση, την οποίαν απαιτεί το δημοκρατικό, «κατ’επίφασην», πολίτευμά μας, δια να χειριστεί άκρως κρίσιμα Εθνικά πεδία-θέματα, όπως η οικονομία, τα οποία αγγίζουν αυτήν την χρονική περίοδο, έως και υπαρξιακά την χώρα ;;;
Ο ασφυκτικός εναγκαλισμός Τραπεζιτών-κράτους, καλά κρατεί, και υπό τας ευλογίας της κ. Μέρκελ.
Δυστυχώς !!!
Οι προσδοκίες, χαμηλές ή υψηλές, λείπουν από τις στοχεύσεις των δηλώσεων της “συγκυβέρνησης”, και είναι προφανές ότι οι όροι “αναδιαπραγμάτευση”, “επαναδιαπραγμάτευση”, “απαγκίστρωση”, δεν περιέχουν ουδεμία προσδοκία περί της ανάταξης της οικονομίας με “αναλογικόν τρόπον”, σε ότι αφορά τον επιμερισμό του “χρέους” σε όλους τούς Ελληνες πολίτες.
Πολύ φοβούμαι, και εύχομαι να διαψευστώ, η φτωχοποίηση του Ελληνα πολίτη θα συνεχιστεί, αυτήν την φορά και με την "άδειά" του.
Χωρίς να θέλω να προδικάσω τίποτα, έχω την αίσθηση ότι η νέα κυβέρνηση “ξεκίνησε” το έργο της, τοποθετώντας την χώρα στην θέση του “επαίτη-εταίρου” σε σχέση με την ΕΕ, και τους πολίτες της, στο σύνολό τους, στην θέση του “παρία”.
Σύμφωνα με πηγές των Βρυξελλών, εάν “επαναδιαπραγμάτευση” σημαίνει να καλυφθούν τα κενά από τις καθυστερήσεις, θα είναι αποδεκτή ώς έναρξη μιάς κάποιας συζήτησης, αντίθετα οι συζητήσεις θα είναι σκληρές, αν η νέα ελληνική κυβέρνηση θελήσει να αλλάξει τις “παραμέτρους” της “ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ”, και εάν η Αθήνα ζητήσει μεγάλη παράταση, τότε η όλη συζήτηση μπορεί να ξεφύγει, γιατί έστω και ένας χρόνος επιμήκυνσης του προγράμματος, θα σήμαινε 20-25 δισ. κόστος για τους δανειστές, πράγμα μη αποδεκτό απο τούς εταίρους μας στην ΕΕ.
Η οικονομία μας, το πρώτο τρίμηνο του 2012, βυθίστηκε κατά 6,5% το χρόνο (ύφεση 6,5%) και παρά το γεγονός ότι πρόσφατα η “Τρόικα” δεν το έχει αξιολογήσει, δεν υπάρχουν αμφιβολίες για το που βρίσκεται σήμερα η κατάσταση.
Δέν είναι λίγοι και μεταξύ αυτών και ο Χέσους Καστίγιο (Jesus Castillo) της Natixis, ο οποίος θεωρεί ότι «η κατάσταση της Ελλάδος μοιάζει για την ώρα αδιέξοδη».
Ενώπιον αδιεξόδου η χώρα, με πλειάδα εξωκοινοβουλευτικών υπουργών-σωτήρων να συμμετέχουν στην κυβέρνηση Σαμαρά.
Τι χρειαζόταν όμως οι δεύτερες εκλογές της 17 Ιουνίου 2012, και δέν κάνατε την “εξωκοινοβουλευτική συγκυβέρνηση” στις 7 Μαίου 2012 στις πρώτες εκλογές, να γλιτώναμε και τα έξοδα ;;;
Χρειαζόταν “το άλλοθι της ακυβερνησίας” της χώρας, για να προχωρήσετε στην “εξωκοινοβουλευτική” συγκυβέρνηση των “μνημονιακών" κομμάτων, των υπευθύνων αυτής της “κατάντιας” της χώρας, με “ολίγον” από “αριστερά” για να δέσει η “σούπα της μιζέριας”, ή μήπως αλιεύατε "συνευθύνη" ;;;
Εχετε την απόλυτη ευθύνη της πορείας της χώρας κύριοι της “εξωκοινοβουλευτικής συγκυβέρνησης”, και επ’αυτού θα κριθείτε.
Και κάτι τελευταίο! Αλήθεια, τα αποτελέσματα των εκλογών (τον τρόπο συλλογής, τον τρόπο επαλήθευσης, και συνολικοποίησης αποτελεσμάτων, κτλ) τα έλεγξε κανείς ;;;
Λάζαρος Ελευθεριάδης για τους aegean times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου