Γράφει ο Μενέλαος Τασιόπουλος
Περισσότερο έχει εγκλωβίσει χώρες, λαούς και ...
οικονομίες, παρά έχει πλέον δυναμική. Το ωραίο του πράγματος είναι ότι παρά τα χάσματα στην Ευρώπη, διατηρεί τον «σκληρό» χαρακτήρα του στις ισοτιμίες. Δεν μπορεί όμως να έχει προοπτική ένα νόμισμα που το μόνο που εγγυάται, σε όσους το χρησιμοποιούν είναι η εξαθλίωση, η ήττα, η αναξιοπρέπεια. Το ευρώ θα μείνει στην ιστορία, ως ένα ακόμη αποτυχημένο πείραμα, ομοσπονδίωσης στη Γηραιά Ήπειρο. Ευτυχώς αυτή τη φορά χωρίς όπλα και στρατιωτικά μέσα. Χωρίς πόλεμο, παρά μόνο στα χρηματιστήρια, τα dealing rooms και τις αίθουσες συσκέψεων των υπουργείων Οικονομικών.
Το δημοψήφισμα των Ιρλανδών έφθασε. Θα δούμε το «ναι» ή το «όχι» τους στη νέα Συνθήκη, που προώθησε με εκβιασμούς η Γερμανία. Ας ελπίσουμε οι Ιρλανδοί, ο πεισματάρης αυτός λαός να πει απλά, «όχι». Το δικό του «όχι» φθάνει για όλους.
Στον Νότο της Ευρώπης η μάχη της Ευρώπης γιγαντώνεται. Όσο και αν όλοι περιμένουν με αγωνία τι θα ψηφίσουν οι Έλληνες στις 17 Ιουνίου, την κούρσα οδηγεί η Ισπανία. Βρίσκεται σε ευθεία και δομική αντιπαράθεση με την υπερδομή της Ευρώπης. Την Κομισιόν και την Κεντρική Τράπεζα. Ζητά την χρηματοδότηση της Bankia, μιας ισπανικής Lehman Brothers, με έμμεση χρηματοδότηση από την ΕΚΤ του κράτους της Ισπανίας, κάτι που είναι σχεδόν έγκλημα για την απολύτως παράλογη και εντελώς τραπεζικοκεντρική, Ευρώπη του Μάαστριχτ. Επίσης η Ισπανία ζητά τον Μόνιμο Μηχανισμό που δημιουργείται να είναι άξονας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Ούτε αυτό θα περάσει. Η Ευρώπη είναι φλύαρη, αναποτελεσματική, μίζερη. Πότε, στην σημερινή της δομή, δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει μια κρίση όπως την αντιμετώπισε ο Πόλσον, ως υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, όταν «έσκασε» ο μύθος των αυτορρυθμιζόμενων αγορών στα χέρια του.
Η Ελλάδα μέσα στο υπαρξιακό, εθνικό, πολιτικό και κοινωνικό «χάσιμο» της, πιο εγκλωβισμένη κι ετεροκαθορισμένη από ποτέ, αρχίζει να κινδυνεύει πλέον από τον αστάθμητο παράγοντα. Αν ξαφνικά οι Ισπανοί πουν, μέχρι εδώ, χάθηκε. Θα είναι πολύ διαφορετική η μοίρα της, πολύ χειρότερη από ότι περιγράφει το σενάριο της Εθνικής Τράπεζας για το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή. Γιατί πολύ απλά σε μια περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης η Ελλάδα για να έχει πιθανότητες θα πρέπει να φύγει πρώτη. Συντεταγμένα, γιατί έχει εγκλωβισθεί, αλλά πρώτη. Σε σπουδαία διεθνή παίγνια όπως η διάλυση της ευρωζώνης, οι «καλοί παίκτες», ξέρουν να διαβάζουν τις πιθανότητες ανάποδα. Διαφορετικά δεν θα είχαμε εκπλήξεις. Οι δυνατοί θα παρέμεναν δυνατοί και οι αδύνατοι, χαμένοι.
Ακόμη και αυτό το δίλημμα ευρώ ή δραχμή, αντιστρέφεται αν το αντικαταστήσουμε από το ευρώ ή δολάριο. Ακόμη και το «λεφτά υπάρχουν» του Γ. Παπανδρέου μπορεί να δικαιωθεί. Ποτέ όμως δεν θα δικαιωθεί ο τρόπος που αυτός «έπαιξε» την Ελλάδα. Δεν «τζογάρω» την πατρίδα φώναζε στο Κοινοβούλιο. Αυτό ακριβώς έκανε!
Η Ευρώπη, είναι πλέον απολύτως φανερό, θα διασώζεται , όσο υποχωρήσει στις απόλυτες θέσεις της για δημοσιονομική πειθαρχία η Γερμανία. Πόσο θα δεχθεί τη χαλάρωση και τον πληθωρισμό του ευρώ. Αν ήμουν Γερμανός θα υποχωρούσα λίγο. Θα έδινα χρόνο. Τόσο όσο χρειάζεται για να υπάρξει συντεταγμένη διάλυση, με δικό μου έλεγχο. Κάτι τέτοιο θα κάνουν. Ο στόχος τους είναι να κεφαλαιοποιήσουν τα κέρδη τους από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Ιστορία και η διεθνής συγκυρία τους έδωσε την ευκαιρία.
Είμαι Έλληνας, πρέπει να φύγω πρώτος. Έχω, δυστυχώς, τις λιγότερες δυνάμεις. Πρέπει να πετύχω την καλύτερη συμφωνία. Αυτό προϋποθέτει να υπάρχει ευρωπαϊκή δομή για να διαπραγματευθώ. Οι Μνημονιακοί κάνουν λάθος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι έτοιμος και γι’ αυτό επιθετικός. Χρειαζόμαστε επειγόντως μεταβατικό πολιτικό σύστημα για να περάσουμε απέναντι. Δεν το έχουμε. Θα πρέπει να το διαμορφώσουμε. Δύσκολη η δεύτερη ψήφος. Πρέπει όμως να είμαστε πιο γενναίοι από τις ευτελείς ελίτ μας. Αυτές που μας γύρισαν την εντολή διακυβέρνησης της 6ης Μαΐου πίσω.
Οι Έλληνες δεν είμαστε «πειραματόζωα» όπως πολλοί ισχυρίζονται. Είμαστε τα καναρίνια της γερμανικής Ευρώπης. Μας βάζουν μπροστά στις στοές των ορυχείων τους για να πεθάνουμε μόλις συναντήσουμε δηλητηριώδη αέρια και να ζήσουν αυτοί. Είμαστε καταδικασμένοι σε θάνατο από τότε που πιάσαμε, χωρίς όρους και όρια, το ευρώ στα χέρια μας. Μας πούλησαν φθηνά οι δικοί μας, για την προσωπική τους ματαιοδοξία. Μας αγόρασαν φθηνά οι ξένοι. Επόμενο ήταν.
Ανακοινώθηκε η συμφωνία συγχώνευσης μεταξύ Ρότσιλντ και Ροκφέλερ. Οι ισχυροί του κόσμου ενώνονται. Η συγχώνευση θα έχει ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο. Όταν θα αρχίζει το «βάθος» της παγκόσμιας κρίσης. Τα hedge funds στοχεύουν πλέον Γερμανία και Γαλλία και όχι τον Νότο. Τον Σεπτέμβριο δεν θα ξεφύγει της τραγικής μοίρας και η ιδιωτικοποιημένη Αγγλία. Η κρίση των αγορών θα «σκάσει» στα κράτη. Όλοι θα πληρώσουμε το κόστος. Όσο μοιράζεται η αποτυχία της στρατηγικής και των προβλέψεων των αυτορρυθμιζόμενων αγορών, τόσο το καλύτερο για τους ισχυρούς του πλανήτη. Όλοι να πληρώσουν, ούτως ώστε η επαύριον να μοιάζει με τη χθεσινή. Το σύστημα δεν επαναστατεί… συνδιαλέγεται .
Οι Έλληνες είναι αποδηματικά πουλιά και ας μην το έχουν καταλάβει μετά από τόσες δεκαετίες κομματικοκρατίας και μιζέριας στα γκρίζα γραφεία του δημοσίου. Έχουμε να περάσουμε ωκεανό για να σωθούμε. Οι αδελφοί μας οι Κύπριοι έχουν μικρότερο άλμα. Αλλά δεν παίζει ρόλο. Η γεωπολιτική είναι δεδομένη. Οι Έλληνες δεν θα κουρασθούν ποτέ να ψάχνουν ελευθερία, ευημερία, ελευθεριότητα, δημιουργία. Στον κόσμο του δολαρίου θα ξαναβρούμε τον εαυτό μας. Το έκαναν και οι προγονοί μας και πέτυχε. Το ζήτημα είναι να υπάρξουμε ξανά. Να μην χαθούμε στα ορυχεία της Γερμανίας. Ψυχραιμία. Θα νικήσουμε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου