O τελευταίος(;) χορός των Δαιμόνων!

Γράφει ο Πύρινος Λόγιος

Νέες εκλογές λοιπόν. Απο σήμερα και μετά την σεμνή τελετή της ορκωμοσίας μια βουλής που δεν θα κυβερνήσει ποτέ, η πατρίδα μπαίνει και πάλι σε μια προεκλογική περίοδο, μια κατάσταση που θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αποφευχθεί, εαν...


Οι εκλογές της 6ης Μαΐου, το γράψαμε και σε προηγούμενο κείμενό μας, θα μπορούσαν να αποτελέσουν το εφαλτήριο για μια Νέα Εποχή για την πατρίδα μας, μιας και είχαν θέσει στο περιθώριο τον ήδη θανάσιμα πληγωμένο δικομματισμό κατακρημνίζοντας τον και θέτοντάς τον στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, καθώς θα έλεγε κι ο μακαρίτης Ανδρέας Παπανδρέου, εαν δεν συμμετείχε σε αυτόν.  Αυτό καθ' αυτό και μόνο το γεγονός, θα έπρεπε να είχε δώσει την ευκαιρία στους αντιμνημονιακούς πολιτικούς αρχηγούς, να σχηματίσουν κυβέρνηση με 151 βουλευτές, να έπαιρναν αποφάσεις που με επιτακτική εντολή είχε δώσει ο ελληνικός λαός να πάρουν, δηλαδή επαναδιαπραγμάτευση ή και κατάργηση ακόμη του επαχθούς μνημονίου, έλεγχος του χρέους και απόδωση ευθυνών εκεί που πρέπει, αποκατάσταση της εθνικής αξιοπρέπειας και επανέναρξη της λειτουργείας της κρατικής μηχάνης, που το τελευταίο τρίμηνο είναι σε πλήρη αποσύνθεση. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την εν γένει πορεία της πατρίδας. Γιατί δεν το έκαναν; Εδώ είναι το..."κουμπί της Αλέξαινας", που λέει κι ο λαός.

Αναμφισβήτητα, εκτός απο το προδοτικό- ενδοτικό πρόσωπο του δικομματισμού που αποδείχτηκε επί τέλους ύστερα από 31 χρόνια ανελλιπούς παρουσίας στη λεγόμενη "Μεταπολίτευση", είδαμε και την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας. Είδαμε δηλαδή, εκτός από τους εκπροσώπους του δικομματισμού, το πόσο τελικά "λίγοι" είναι και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των πολιτικών τάσεων, είτε προέρχονται από τη δεξιά, είτε από το κέντρο, είτε (κυρίως) από την αριστερά. Είδαμε το σε πόσο σαθρά και σάπια σανίδια στεκόταν όλα αυτά τα χρόνια το πολιτικό μας σύστημα. Αντιληφθήκαμε όλοι μας γιατί τόσα χρόνια δεχόμασταν αδιαμαρτύρητα τις σφαλιάρες των άλλων, αντιληφθήκαμε - έστω και αργά - γιατί σχεδόν πάντα, στη σκακιέρα των εθνικών μας θεμάτων, είχαμε αρνητικά αποτελέσματα για μας. Δεν έφταιγαν οι ξένοι (Τούρκοι, Ευρωπαίοι, Αμερικάνοι, Εβραίοι κλπ) γι αυτό, αλλά οι ίδιοι οι πολιτικοί μας, με το μικρό, απελπιστικά μικρό, ανάστημά τους. Ενα ανάστημα δε τόσο μικρό, αλλά τόσο εντέχνως πλεκόμενο απο διάφορους "επιστήμονες" της πολιτικής εικόνας, που φαινόταν στο εντελώς αντίθετο της πραγματικής τους εικόνας. Αυτό βέβαια έχει και την αιτιολογία του, διότι στην ουσία, η Ελλάδα, εκτός απο τη λεγόμενη "τουρκική απειλή", δεν είχε άλλο σοβαρό πρόβλημα εντός ή εκτός της επικράτειάς της, φαινομενικά τουλάχιστον. Ο λαός περνούσε μια χαρά με τα δανεικά της ΕΟΚ που κατασπαταλούσε ο Παπανδρέου και οι συν αυτώ, διοριζόταν μαζικώς στο δημόσιο, αργότερα οι τράπεζες που - με εντολές σκοτεινών μεγαλοτραπεζικών κύκλων - μοίραζαν αφειδώς τσάμπα χρήμα, λίγο τον ένοιαζε τον λαό αν στο τέλος οι Τούρκοι θα έφταναν ως τα ...εξαμίλια, που έλεγε κι ο "Κοσμοκαλόγερος" μας Κοσμάς ο Αιτωλός. Και εάν ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δημιουργήσει την εικόνα ενός "τσάμπα μάγκα" όπως λέμε στην καθομιλουμένη, η εικόνα αυτή μεταλαμπαδεύτηκε και στις επόμενες γενιές πολιτικών που αναδείχτηκαν μετά το 1990. Ουσιαστικά δηλαδή, η λεγόμενη "Μεταπολίτευση", παρήγαγε μια γενιά πολιτικών τόσο "λίγων" και παντελώς ακατάλληλων, που με την πάροδο του χρόνου δημιούργησαν και τους κλώνους τους, οι οποίοι υπάρχουν σήμερα στα πολιτικά μας πράγματα. Γι αυτό και, αν θυμάστε οι παλαιότεροι, όταν πέθανε κι ο Κων/νος Καραμανλής λίγο μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, σχεδόν οι περισσότεροι τόσο στα ΜΜΕ, όσο και στις - κατ΄ιδίαν συζητήσεις τους, μιλούσαν για το τέλος των μεγάλων ηγετών. Δεν είχαν καθόλου άδικο, αν και επίσης πολλοί δεν θέλησαν να ενστερνιστούν κάτι τέτοιο. αυτά που ζούμε στις μέρες μας όμως, τους δικαίωσαν.

Η πολιτική μας γύμνια, δεν αποδείχτηκε μόνο απο τα έργα και τις ημέρες του ΠΑΣΟΚ του Γεωργίου Παπανδρέου και των συν αυτώ. Αποδείχτηκε και απο το γεγονός οτι στην ουσία ο Γεώργιος Παπανδρέου δεν είχε ούτε ψήγμα αντιπολίτευσης απο τον έτερο "καππαδόκη", αυθεντικό εκπρόσωπο της κλωνοποιημένης μηδενικής γενιάς των "ακατάλληλων" της Μεταπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά.

Ο Σαμαράς, που θα μπορούσε με μια του κίνηση, όχι μόνο να ρίξει απο την εξουσία τον Παπανδρέου και να κατακρημνίσει ένα επικίνδυνο κομματικό κίνημα που πρόδιδε ασύστολα τη πατρίδα χρόνια ολόκληρα, αλλά θα μπορούσε, σύμφωνα με τις δικές του εξαγγελίες του Ζαππείου ΙΙ, να αναμορφώσει την Ελλάδα (με βάση αυτά που επαγγελλόταν) και να την οδηγήσει στην πλήρη αποκατάσταση. Αντιθέτως όμως, αποδεικνύοντας το πόσο μικρός είναι, άφησε να εξελιχθούν τα πράγματα με τον καταστροφικό τους ρυθμό, ελπίζοντας πως με την εξέλιξη αυτή, θα τελείωνε μια και καλή με το ΠΑΣΟΚ, που θα έπαυε να τον ενοχλεί όταν κι εφ΄όσον γινόταν πρωθυπουργός. απέδειξε δηλαδή, οτι δεν τον ενδιέφερε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ να γίνει πρωθυπουργός, αλλά να επωφεληθεί απο την κατρακύλα της πατρίδας για να εδραιωθεί αργότερα στη θέση του πρωθυπουργού, ανεξαρτήτως του εαν η πατρίδα στην οποία θα προΐστατο αργότερα, θα ήταν κρανίου τόπος.
Οι προθέσεις του άρχιζαν να φαίνονται και στον λαό, τόσο με την αποκάλυψη των διαλόγων του με τον Γάλλο πρωθυπουργό στις αρχές Σεπτεμβρίου, όσο και σε κείνες τις διαβουλεύσεις που γινόταν υπό την λαική πίεση του Συντάγματος, όταν και ο ίδιος ο Παπανδρέου του προσέφερε "υποκριτικά" την πρωθυπουργία. Οι μάσκες στο τέλος έπεσαν ομοθυμαδόν, τον Μαύρο Νοέμβρη του 2011, όταν και συναίνεσε στη δημιουργία της κυβέρνησης Παπαδήμου και στις επιστολές υποταγής που έστειλε στη Μέρκελ.
Ολον αυτόν τον καιρό που προηγήθηκε των εκλογών της 6ης Μαϊού, δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να προσπαθεί να πείσει τον κόσμο και τους ψηφοφόρους του, οτι προσπαθούσε να σώσει ό,τι μπορούσε, αλλά φυσικά ήταν πλέον αργά. Ο λαός είχε δεί για άλλη μια φορά, είχε εμπεδώσει πλέον, οτι έχει να κάνει με πραγματικούς αγύρτες, που τον κορόιδευαν τόσα χρόνια, δίνοντάς του επίπλαστες εικόνες για το ποιόν των και τις πραγματικές των δυνατότητες. Και το απέδειξε οτι το εμπέδωσε, στα αποτελέσματα των εκλογών της πρόπερασμένης Κυριακής.

Ο λαός όμως, εκτός του ότι με την - πραγματικά - αλαμπουρνέζικη - ψήφο του "ξεβράκωσε" τον δικομματισμό, παράλληλα έκανε και κάτι άλλο. Τους ονόμασε όλους "ανίκανους", βάζοντας μέσα σε αυτό τον χαρακτηρισμό δικαίους και αδίκους. Εν ολίγοις, έβγαλε το άχτι του και με το παραπάνω.
Και απο την άλλη, με το αποτέλεσμα αυτό, ήταν σαν να τους έλεγε οτι "Εγώ μεν σας θεωρώ ανίκανους όλους, αλλά εσείς, ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ μου οτι δεν είστε πραγματικά για έναν τέτοιο χαρακτηρισμό! αποδείξτε μου οτι έκανα λάθος που σας χαρακτήρισα έτσι!"
Εμένα προσωπικά, εαν κάποιος ή κάποιοι με χαρακτήριζαν έτσι, θα έτρωγα σίδερα που λένε, να τους αποδείξω όχι μόνο οτι έκαναν λάθος, αλλά και με τις πράξεις μου θα τους έθετα μπροστά στη θέση στο να μου ζητούσαν και συγνώμη γονατιστοί! Εν ολίγοις, θα λειτουργούσε μέσα μου το ρημαδιασμένο το φιλότιμο. Αντί λοιπόν και οι "θιγόμενοι" πολιτικοί μας να νοιώσουν έτσι, έκαναν τα αδύνατα-δυνατά για να μας αποδείξουν οτι ο λαός πολύ ορθά τους αποκάλεσε "ανίκανους"! Γιατί όντως είναι τέτοιοι!

Ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, χωρίς καν να ντραπούν με την κυριολεκτική σημασία της λέξης, αντί να βάλουν το κεφάλι κάτω και να "αυτολογοκριθούν" για την κατάντια τους, όχι μόνο δεν τό καναν, αλλά προσπάθησαν να κατηγορήσουν κι απο πάνω τον λαό που τους έδειξε τη πόρτα εξόδου τους! Εν ολίγοις, αυτοί οι "λίγοι" και "ανίκανοι", παρα λίγο να βάλουν και τις φωνές στο λαό που τους αμβισβήτησε, χαρακτηρίζοντάς τον μέσω των δηλώσεών τους, περίπου ως...απερίσκεπτο και εντελώς παρορμητικό! Ο μεν γιατί ο λαός "δεν του έδωσε εν τέλει την καθαρή εντολή που διακαώς ζητούσε, ο δε γιατί,...δεν του αναγνώρισε (ο λαός) τις ...θυσίες που έκανε για να τον ...σώσει!

Αν είναι ποτέ αυτό δυνατόν! Και όμως, συμβαίνει στην Ελλάδα του 2012 της απόλυτης παρακμής...

Ας αφήσουμε όμως αυτούς τους δύο και ας πάμε σε αυτούς που ...έγιναν ηγέτες επι της ευκαιρίας της πτώσης του δικομματισμού, αυτούς δηλαδή που ο λαός τους παρουσίασε δια της ψήφου του, ως την εναλλακτική λύση για την επόμενη μέρα μετά την πτώση των "δοσίλογων". Τι έκαναν; Τι παρουσίασαν ως εναλλακτικό σενάριο για την διακυβέρνηση της χώρας; Απολύτως ΤΙΠΟΤΕ. Το απόλυτο ΜΗΔΕΝ δηλαδή.
Δεν αμφιβάλλω οτι ο Τσίπρας, ο μεγάλος "νικητής" των εκλογών, είχε και έχει καλές προθέσεις. Δεν τις έδειξε όμως στην πράξη και αυτό είναι το μεγάλο του "μείον". Εν ολίγοις, η πολυδιαφημισμένη "αριστερά" στο σύνολό της, η Αριστερά που διαρκώς, χρόνια και χρόνια, μας ζάλιζε και μας ζαλίζει ακόμη και τώρα, οτι ήταν παραγκωνισμένη λόγω του διπόλου ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, αποδείχτηκε οτι ο σοφός λαός, δεν τους είχε όντως παραγκωνισμένους τυχαία. Η αμπελοφιλοσοφία τους και ο μηδενιστικός τους λόγος, φάνηκε περίτρανα τούτες τις μέρες τις μετεκλογικές, όταν και είδαν έντρομοι το φάσμα της ΑΛΗΘΙΝΗΣ κυβερνητικής ηλεκτρικής καρέκλας. Και προφασιζόμενοι τις ...τεράστιες διαφορές που έχουν απο τους υπόλοιπους, αδυνατούσαν και στο μίνιμουμ της σύγκλισης των προγραμμάτων τους, για να αποφύγουν όσο το δυνατόν γινόταν, να εκτεθούν μπροστά σε μια κατάσταση εντελώς "κολασμένη". Αυτή τη φορά, η αριστερά ΔΕΝ ΗΤΑΝ μειοψηφία των μερικών δεκάδων τοις εκατό. Αντιθέτως.  Τσίπρας - ΚΚΕ - Κουβέλης, είχαν αθροιστικά το απίστευτο 31,37%, τη στιγμή που στις προηγούμενες μόλις εκλογές, και οι τρείς αυτοί μαζί το ...12,04% συνολικά! Ο λαός τους έδωσε ακριβώς το ΤΡΙΠΛΑΣΙΟ ποσοστό απο αυτό που είχαν πρίν! Και φώναζαν τότε, και κραύγαζαν για αδικία, για εκμετάλλευση του λαού απο το καταραμένο δίδυμο πρασίων-γαλάζιων και άλλα τέτοια απελπισμένα. Και τώρα που ο λαός μίλησε, έστω και θυμωμένα, τους είπε: "Ορίστε! Πάρτε τη κατάσταση στα χέρια σας και κυβερνήστε μπας και δούμε κάτι καλό απο εσάς!"

Αμ, δε! Η μεν κυρία Παπαρρήγα αποδεικνύει  ότι όντως αυτά που ψιθυρίζονταν τόσα χρόνια στους λαικούς κύκλους, οτι δηλαδή το ΚΚΕ δεν είναι παρά ο μηχανισμός του συστήματος που συντηρείται και υπάρχει για να κρατάει τα "μπόσικα" στις αντιλαικές προθέσεις των δύο "συνεταίρων" ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, είναι απολύτως αληθή, με την κατηγορηματική της άρνηση να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα, είτε αμοιγώς αριστερό είτε μικτό, επειδή ο ρόλος του ΚΚΕ δεν είναι ...κυβερνητικός (!!!) αλλά αντιπολιτευτικός! Δηλαδή, εν ολίγοις, "είμαστε στη Βουλή για να ...κραυγάζουμε και να σας...φτιαχνουμε με τις κραυγές μας! Κι αν μας δώσουν το σύνθημα (οι σκοτεινοί κύκλοι), σας κατεβάζουμε κάτω όλους και τα κάνουτμε όλα...λίμπα"!
Ο δε κύριος Κουβέλης, προερχόμενος απο την ...άλλη μεριά των ΚΚέδων, αυτών δηλαδή του πρώην ΚΚΕ Εσωτερικού, παλιά καραβάνα της μή-σταλινικής αριστεράς, απέδειξε οτι όντως είναι ο εκκλεπτισμένος  "ευπατρίδης" του απόλυτου τίποτα. Απέδειξε οτι όντως είναι ένα "ανθρωπάριο", που επιτελούσε, μέσω της βιτρίνας του "δανδή" των "αγωνιστών", το ρόλο του διάκοσμου μιας παράταξης, που δεν έχει να πεί απολύτως τίποτε.
Οσο για τον μεγάλο νικητή (το επαναλαμβάνω) των εκλογών, κύριο Τσίπρα, έχω να πώ τούτο: Οτι βρισκόμαστε μπροστά σε μια πραγματική αναγέννηση της παπανδρεοκρατίας στην Ελλάδα! Οχι, δεν κάνω πλάκα, το αντίθετο!
Ο Αλέξης, νεαρός και υπέρμετρα φιλόδοξος, θυμίζει επικίνδυνα τόσο τον Γεώργιο Παπανδρέου του "μεσοπολέμου", όσο και τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου της Μεταπολίτευσης. Ενταγμένος απο μικρός στην ΚΝΕ, με καθαρά κομμουνιστικές καταβολές (όποιος άλλως τε εντάσσεται στην Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, υφίσταται καθαρά σταλινική πλύση εγκεφάλου), κατορθώνει, μέσα απο την ανυπαρξία κυριολεκτικά ικανών στελεχών, όχι μόνο να αναρριχηθεί στην κορύφη των φοιτητικών παρατάξεων της Αριστεράς, αλλά γρήγορα αντιλαμβάνεται οτι μέσα στο ΚΚΕ δεν έχει μέλλον και το παίρνει...αλλιώς! Εντάσσεται στην ομοσπονδία των Εναλλακτικών Ριζοσπαστικών Αριστερών Σχημάτων (πρόγονος του σημερινού ΔΑΡΑΣ) και σιγά-σιγά, γίνεται όλο και πιο ενεργό μέλος της ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπως την εξέφραζε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ. Και μόνο το γεγονός οτι "τολμά" να κατέβει υποψήφιος Δήμαρχος Αθηναίων με τη στήριξη του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ σε ηλικία μόλις 32 ετών και χωρίς σχεδόν καμμία επαγγελματική τριβή ως Πολιτικός Μηχανικός, τα λέει όλα. Αν αυτό καθαυτό το γεγονός, δεν αποδεικνύει οτι εδώ έχουμε να κάνουμε με τον κλώνο του γερο-Παπανδρέου, τότε τί; Προσέξτε, όχι κακέκτυπο που τον χαρακτήρισαν κάποιοι, αλλά πραγματικός ΚΛΩΝΟΣ του παπανδρεισμού του λαικισμού.

Δυό χρόνια αργότερα, ο Αλέξης αναδεικνύεται σε πρόεδρο του κόμματος του οποίου υπήρξε στέλεχος και μάλιστα στην ηλικία των 34 χρόνων, εμπεδώνει όλο και περισσότερο το γεγονός οτι μόνο τυχαίος δεν είναι ετούτος εδώ ο νεαρός. Τα όπλα του είναι σχεδόν ακαταμάχητα. Νεανική εμφάνιση, γοητεία, λαικίστικος πολιτικός λόγος με ένδυμα σύγχρονο, μαγεύει το αριστερό (και όχι μόνο) κοινό του, που ελπίζει οτι στο πρόσωπό του βρήκε τον νέο μεγάλο ηγέτη που ζητούσε χρόνια ολόκληρα. Αυτοί όμως που ενοχλούνται πραγματικά, είναι οι παλιές καραβάνες, που βλέπουν να παραγκωνίζονται απο αυτό το...παιδαρέλι και ναμ μην έχουν το ανάστημα να του αντιπαρατεθούν. Ο Αλέξης αλλάζει τα πάντα στο πέρασμά του, ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ γίνεται ΣΥΡΙΖΑ, και οι περισσότεροι "θιγόμενοι", αρχίζουν να λένε φωναχτά πλέον τις σκέψεις τους, κατηγορώντας τον ευθέως για λαικισμό και η πραγματικότητα λέει οτι "ουδέν αληθέστερον τούτου". Και το αποδεικνύει αυτό και στη πράξη, με την ευκαιρία που του δίνει ο ΓΑΠ μέσω των μνημονίων και της καταστροφικής πολιτικής του. Κάθε λόγος του Αλέξη απο το βήμα της Βουλής, γίνεται θέμα συζήτησης εντός και εκτός της ολομέλειας. Η κρίση φτάνει στο αποκορύφωμά της, όταν στη Βουλή ψηφίζεται η νέα δανειακή και το PSI και ο Αλέξης ξεδιπλώνει όλο του το ταλέντο, μέσα απο τον ήρεμο, αλλά ταυτόχρονα και στιλιτευτικό του λόγο, ενάντια στον Βενιζέλο (κυρίως) και στον Σαμαρά, λόγος που πολλές φορές τον έφερε στα πρόθυρα σφοδρής αντιπαράθεσης με τους άλλους δύο. Κερδίζει μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι και στις εκλογές του δίνουν το απίστευτο 17,8% και τη δεύτερη θέση, αντί του ...αναμενόμενου για τη δεύτερη θέση, ΠΑΣΟΚ. Αυτό όμως φάνηκε να τον βρήκε πραγματικά απροετοίμαστο, μιας και όταν βρέθηκε στη θέση του να πάρει σημαντικές αποφάσεις, ανέδειξε και τις αδυναμίες τις οποίες έχει ο κάθε "λαικιστής" και "χαρισματικός".
Τη δειλία και την κενότητα.

Οχι, Ο ΑΛΕΞΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΗΓΕΤΗΣ που όλοι περίμεναν.

Για τον κύριο Μιχαλολιάκο της Χρυσής Αυγής, καλύτερα ας μη μιλήσουμε. Ο άνθρωπος ούτε ξέρει που βρίσκεται, ούτε ξέρει τι κάνει και τι λέει. Είναι εκτός, φύση και θέση. Το απέδειξε τόσο την "επόμενη" μέρα, όσο και τις επόμενες που ακολούθησαν.

Ο μόνος που διασώζεται απο όλον αυτόν τον αχταρμά ανίκανων και λαικιστών κι αυτό υπο σοβαρές προυποθέσεις, είναι αναμφισβήτητα ο Πάνος Καμμένος. Ο λόγος του σίγουρα δεν ανήκει στους λεγόμενους "χαρισματικούς", δεν ξέρει να μιλά με πρελούδια και χρωματιστές κορδέλλες, δεν έχει την γοητεία και το παρουσιαστικό του Τσίπρα, αλλά έχει ουσία. Κάνει λάθη, αλλά έχει έναν πατριωτισμό που δύσκολα συναντάει κανείς στον πολιτικό στίβο. Και το απέδειξε, στις κρίσιμες αυτές στιγμές που έζησε η Ελλάδα. Τόσο με τη μάχη που έδινε εντός της Ν.Δ. καταγγέλοντας ευθέως τον ίδιο τον πρωθυπουργό Παπανδρέου με τις υποθέσεις των CDS και του Ταχ. Ταμιευτηρίου, όσο και με την έμφαση που έδινε στους πραγματικούς στόχους του μνημονίου, που είναι η παράδοση της εθνικής κυριαρχίας στους τοκογλύφους και η παράδοση της Θράκης και του Αιγαίου στους Τουρκους. Ενώ δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας παλινωδεί ανάμεσα στο "καταγγέλω" ή "επαναδιαπραγματεύομαι", ο Καμμένος το λέει ευθέως οτι "Δεν υπάρχει δίλημμα εξόδου η μή απο το ευρώ. Τα μνημόνια είναι ο στόχος μας γιατί είναι και παράνομα και αντισυνταγματικά". Και κατέδειξε απο πρίν τους ενόχους και τους λόγους που μας οδήγησαν στα μνημόνια και στην απόγνωση. Δηλαδή, είπε την ΑΛΗΘΕΙΑ. Με άκομψο τρόπο, δεν αντιλέγω ποσώς, αλλά την ΕΙΠΕ.
Ο Καμμένος, απο την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την πρωτοβουλία για να ιδρύσει τους Ανεξάρτητους Ελληνες, πολεμήθηκε δίχως έλεος ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ, σε αντίθεση με τον Τσίπρα, που αντιμετωπίστηκε με λεκτικές κορώνες "περί εκπροσώπου του σταλινισμού" και άλλων τέτοιων δραματικών, τα οποία ασφαλώς και δεν ισχύουν. Ο Τσίπρας είναι τόσο "σταλινιστής", όσο εγώ είμαι Αστροναύτης της ΝΑΣΑ με τριπλό διαμαντένιο αστέρι!

Ο Καμμένος πολεμήθηκε μέχρι εξόντωσης, γιατί παρά τα ελλατώματά του, ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ και το έχει αποδείξει σχεδόν καθ όλη τη διάρκεια του βουλευτικού του βίου. Μέχρι και τα wikileaks το απέδειξαν με τα τηλεγραφήματα των Αμερικανών διπλωματών που βρίσκονται στην Ελλάδα. Ο Καμμένος θα μπορούσε, λόγω του παρορμητισμού που τον διακρίνει, να κάνει λάθη τακτικής, (όπως αυτή η απίστευτη ιστορία με τα non papers και που αποτέλεσε το τελευταίο - μέχρι στιγμής - κόλπο του συστήματος που τον θέλει πάση θυσία εκτός πολιτικής), αλλά δεν θα πρόδιδε ΠΟΤΕ τη πατρίδα του. Και αυτό δεν αρέσει ΚΑΘΟΛΟΥ σε αυτούς που επιβουλεύονται με κάθε τρόπο την Ελλάδα. Γιατί αποδείχτηκε οτι δεν είναι ΔΩΡΟΔΟΚΗΣΙΜΟΣ. Και εν τέλει, ΜΗ ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΣ.
Στις "υποκριτικές" προσπάθειες που έκανε ο Παπούλιας ως "Πρόεδρος" της Δημοκρατίας για την εξεύρεση κυβερνητικής λύσης, ο Καμμένος ξεχώρισε. Δεν μίλησε με τα γνωστά "ήξεις-αφίξεις" των άλλων τριών, δηλαδή Τσίπρα, Κουβέλη και Παπαρρήγα, (για τους Σαμαροβενιζέλους δε γεννάται λόγος), αλλά έθεσε τα πράγματα όπως ακριβώς τα επέβαλλε η συνείδησή του και ο πατριωτισμός που τον διακρίνει. "Εχω 7 όρους για να συμμετάσχω σε οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα, ορίστε, αυτοί είναι, τους θέλετε;" Εξέφρασε δηλαδή χωρίς λαικισμούς και τυμπανοκρουσίες, αυτά που ο μέσος Ελληνας πατριώτης θέλει να γίνουν. αυτό όμως βέβαια, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό απο τους αρχιμάστορες της κατάντιας του τόπου, διότι τους έστελνε με το "καλημέρα σας" στον εισαγγελέα. Αλλά ούτε και απο τους άλλους τρείς της αριστεράς μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί αυτοί οι όροι, διότι θα έπρεπε να αφήσουν κατά μέρος τον λαικισμό και την κούφια αριστερίστικη επιχειρηματολογία τους και - το κυριότερο -θα έπρεπε να αποδυθούν τον ψεύτικο μανδύα του πλαστού διαχωριστικού πέπλου που θέτουν πάντα στο λαό μας και να πράξουν πλέον επι των πραγματικών δεδομένων. Δεν θα συζητήσω το περίφημο Plan B της ύποπτης σελίδας του non paper, που η συνωμοσιολογία της χάνεται κάτω απο τα σκοτεινά μερη των γραφείων της Προεδρίας της Δημοκρατίας, των σπιτιών της Πεντέλης και των κομματικών γραφείων της Συγγρού των Αθηνών και της Καλλιθέας. Αλλά και αυτό ακόμη αν ίσχυε, πάλι ο Καμμένος κέρδιζε τις εντυπώσεις, γιατί ακόμη και μέσα από αυτό το ύστατο και ακραίο σχέδιο σχηματισμού κυβέρνησης, οι ανεξάρτητοι Ελληνες ζητούσαν το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας (καταφανέστατο δείγμα πατριδοφροσύνης), 2 θέσεις Αντιπροέδρου και μέλους στην ΕΔΕΥ και ένα κάρο απο όρους και προτάσεις πουβ θα έφερναν σε δύσκολη θέση Τρόικα και συνεργάτες τους, εντός και εκτός Ελλάδος. To οτι το σκηνικό αυτό με το non paper ήταν ΣΤΗΜΕΝΟ, βούιζε απο μακρυα! Απόδειξη, οτι με την πρώτη που βγήκε, αμέσως τα "σαμαρικά" παπαγαλάκια του ιντερνετ, με πρώτο και καλύτερο το Αntinews, βγήκε και ....ξεφύσηξε ανακουφισμένο, κραυγάζοντας "Πως γλιτώσαμε την κυβέρνηση Καμμένου"!!!

Το γιατί δεν έγινε παρ΄όλα αυτά η περίφημη κυβέρνηση; Εγώ προσωπικά την ευθύνη την επιρρίπτω στον ίδιο τον Καμμένο, γιατί την ύστατη στιγμή δείλιασε, γιατί νόμιζε οτι θα προκαλούσε τόση δυσαρέσκεια στους ψηφοφόρους του όσο και οργή.
Λάθος μεγάλο, που του το καταλογίζω.
Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις Πάνο Καμμένε, ΔΕΙΧΝΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΑ, αψηφώντας οργισμένους ψηφοφόρους και όχλους που είτε σε ψήφισαν είτε όχι. Κοιτάς, σαν άλλος Ελευθέριος Βενιζέλος, το καλό και το συμφέρον της πατρίδας σου, που τόσο υπεραγαπάς, όπως έχεις δείξει και όπως όλοι γνωρίζουμε. Εύχομαι, για το καλό όλων μας, να μην ξαναγίνουν τέτοια λάθη.

Συμπερασμα. Να γιατί λοιπόν δεν σχηματίστηκε κυβέρνηση και - πολύ φοβούμαι - οτι δεν θα σχηματιστεί ποτέ, εφ όσον υπάρχουν αυτοί οι "πολιτικοί" που έχουμε να επιλέξουμε. Απ΄όσον αποδείχτηκε στην πράξη, ακόμη ως λαός, είμαστε "κολλημένοι" με τη νοοτροπία του δικομματισμού και της λεγόμενης "σταθερής κυβέρνησης". Ακόμη και στα πιο κρίσιμα σημεία, οι εκπρόσωποι των κομμάτων, αντί να βρούν έναν δρόμο κυβερνητικό, ακόμη και μεταξύ των ομοϊδεατών κομμάτων, "δειλιάζουν" μπροστά στην κατακραυγή των ψηφοφόρων των ή σε μικροκομματικά συμφέροντα που έχουν να κάνουν με άγραν ψήφων.
Ομως, εδώ αγαπητοί κύριοι (δεν συμπεριλαμβάνω σε αυτούς, τους Σαμαροβενιζέλους), έχουμε να κάνουμε με μια πατρίδα που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, για να μην πώ πως βρίσκεται ήδη στο κενό του γκρεμού και σε ελεύθερη πτώση.
Στις επόμενες εκλογές, που θέλω να πιστεύω πως θα είναι ο τελευταίος χορός των Δαιμόνων, το αντιμνημονιακό μπλόκ που - υποτίθεται - οτι εκπροσωπείτε, θα λάβει ποσοστά όχι μόνο υπέρ-αρκετά για το σχηματισμό κυβέρνησης, αλλά κάτι περισσότερο απο αυτό. Θα λάβει ΣΑΦΗ ΕΝΤΟΛΗ. Λυπάμαι κύριοι, αλλά οι λεγόμενες "καθαρές εντολές" μας τελείωσαν. Απο δώ και στο εξής, όσο κι αν αυτό δεν σας αρέσει, ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να δώσει την εντολή ξεχωριστά σε κανέναν! διότι απο αυτό το στραπάτσο που έπαθε, ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ. Τόσο απλά.

Αποδείξτε μας εσείς πλέον, με την πολιτική σας νοοτροπία, πως είστε άξιοι να σας εμπιστευθούμε ξανά. Δώστε μας δείγματα αυτής της υπευθυνότητας που λέτε οτι έχετε, να σας τοποθετήσουμε εκεί όπου μας φωνάζετε οτι ανήκετε. Συννενοηθείτε μεταξύ σας, εσείς του αντιμνημονιακού μπλόκ, βάλετε στην άκρη ό,τι μικροκομματισμούς έχετε, και καταρτίστε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα σύγκλισης και κυβερνήστε ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΑ, όχι κομματικά. Τα ψευτο-διλήμματα "αριστερά-δεξιά-κέντρο" του παρελθόντος, μας τελείωσαν, λυπάμαι πολύ. Τί σημαίνει κύριε Τσίπρα "Ο Καμμένος είναι εκπροσωπος της δεξιάς, αρα δε συνεργάζομαι με αυτόν"; ΄Η το αντίθετο, κύριε Καμμένε; Ξέρουμε οτι ο Τσίπρας είναι λαικιστής, είναι άθεος (το απέδειξε σήμερα με την περιφρόνησή του στον χριστιαβνισμό την ώρα της ορκωμοσίας), το πρόγραμμά του μιλάει για...ανεξάρτητη Θράκη, το αιγαίο να ανήκει στα...ψάρια του και άλλα τέτοια κωμικά, αλλά εφ΄όσον είναι μαζί σας, που είστε το εντελώς αντίθετο, αποκλείεται να κάνει αυτά που λέει με τον αριστερίστικο λαικισμό του. Κι εσείς κύριε Κουβέλη και κυρία Παπαρρήγα. Αναλάβετε επιτέλους τις ευθύνες σας, αλλιώς αδειάστε μας τη γωνία. Δεν σας ζητήσαμε να παντρευτείτε κανέναν, ούτε να ιδρύσετε ανώνυμη εταιρεία με οικονομικά συμφέροντα αγεφύρωτα. Να κυβερνήσετε θέλουμε και να βγάλετε τη χώρα απο το αδιέξοδο. Γιατί αν δεν τη βγάλετε, ΘΑ ΒΟΥΛΙΑΞΕΤΕ ΚΙ ΕΣΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ. Αυτό το έχετε κατανοήσει; Κι εν πάσει περιπτώσει, δεν θα σας πληρώνουμε ΑΔΡΟΤΑΤΑ, με μισθούς-σκάνδαλο, με γραμματείς και φαρισαίους που έχετε στα βουλευτικά και κομματικά σας γραφεία τα οποία επίσης ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΑΔΡΟΤΑΤΑ, για να μας παίζετε το "εδώ παπάς εκεί παπάς".
Συνέλθετε κύριοι και κυρίες, γιατί αυτά ακριβώς που κάνετε εσείς επικαλούνται οι νοσταλγοί των καθεστώτων της 4ης Αυγούστου και της 21ης Απριλίου, για να μας δείξουν οτι "Ο Ελληνας ρε θέλει δικτατορία για να λειτουργήσει!" Και με τα καμώματά σας, μπορεί ένα τρίτο τέτοιο καθεστώς να μας καθήσει πάλι στο σβέρκο κι αν το κάνει, υπεύθυνοι και υπόλογοι ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ!

Αυτός ο επικείμενος "Τελευταίος χορός των Δαιμόνων", πρέπει να είναι όντως ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ. Για το καλό όλων μας.
πηγη