Σκοπός όμως είναι να αφυπνιστούν όλα τα υγιή στοιχεία, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Όσοι ακόμα έχουν ψευδαισθήσεις για το πόσο επικίνδυνος είναι ο ρόλος του προξενείου, ας πάνε μια βόλτα στο Κοσσυφοπέδιο της ...
Λέγεται Ιρφάν Μεχμεταλή, είναι Έλληνας Πομάκος της Ξάνθης και αποτελεί μέλος της…Αντίστασης κατά των πρακτορικών μηχανισμών του τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής, από τους οποίους είναι βεβαίως προγραμμένος. Μετέχει στις εκλογές με το ψηφοδέλτιο των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» και αποτελεί τη μοναδική φωτεινή εξαίρεση μέσα στον βόρβορο της προεκλογικής συναλλαγής που μάρτυρές της γίναμε και φέτος ανάμεσα στους τουρκόφρονες και τους ψηφοτσομπάνηδες νενέκους των περισσότερων «ελληνικών» κομμάτων!
Κλείνουμε ουσιαστικά σήμερα ένα σχεδόν μηνιαίο κύκλο δημοσιευμάτων, σχετικών ως επί το πλείστον με τις εκλογές της 6ης Μαΐου, και αποφασίσαμε να μην το πράξουμε αναφερόμενοι και πάλι στο ίδιο θλιβερό και δύσοσμο προεκλογικό κλίμα, το πλημμυρισμένο από υπέρμετρες…δόσεις τουρκοφροσύνης, κεμαλισμού και ραγιαδισμού (στα όρια συχνά της εθνικής μειοδοσίας). Ας κλείσουμε λοιπόν σήμερα κάπως πιο αισιόδοξα, έστω κι αν δεν έχουμε δυστυχώς παρά απειροελάχιστες ευκαιρίες πλέον σ’ αυτόν τον τόπο για να αισιοδοξούμε.
Αυτό όμως που συμβαίνει φέτος στην Ξάνθη είναι πραγματικά πρωτόγνωρο. Ίσως και να ξανάγινε πριν από πάρα πολλά χρόνια, εμείς πάντως, όσο κι αν προσπαθήσουμε,ειλικρινά δεν θυμόμαστε άλλη φορά να κατεβαίνει σε εθνικές εκλογές μουσουλμάνος υποψήφιος βουλευτής – και μάλιστα σε ολόκληρη τη Θράκη – που να λέει ξεκάθαρα πως δεν είναι Τούρκος, αλλά Πομάκος – και μάλιστα Έλληνας Πομάκος. Ένας περήφανος και γεμάτος αξιοπρέπεια άνθρωπος, τον οποίο γνωρίζουμε προσωπικά εδώ και πολλά χρόνια και τον εκτιμούμε βαθύτατα για τους αγώνες του μέσω του «Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης», μιας μικρής και ηρωικής ομάδας ανθρώπων, που κόντρα σε «θεούς και δαίμονες» προσπαθούν (προγραμμένοι από τους κύκλους του Προξενείου, αλλά και πλήρως παρατημένοι από τη γελοία ελληνική πολιτεία των ραγιάδων) να διασώσουν τη γλωσσική και πολιτιστική τους κληρονομιά από τη λυσσαλέα εκστρατεία εκτουρκισμού που επιχειρούν εδώ και πολλά χρόνια οι πράκτορες της Άγκυρας.
Ο λόγος φυσικά για τον Ιρφάν Μεχμεταλή από το πομακοχώρι Μάνταινα του Νομού Ξάνθης, που στις 6 του Μάη διεκδικεί την ψήφο μας με την παράταξη των «Ανεξάρτητων Ελλήνων». Εμείς πλήρως εντυπωσιασμένοι από το συμβάν, οφείλουμε καταρχάς ένα μεγάλο «μπράβο» στον Πάνο Καμμένο, που ενέταξε τον Ιρφάν στο ψηφοδέλτιο της παράταξής του, σε μια εποχή που ήδη (από όλες τις προηγούμενες αναρτήσεις μας) γνωρίζετε πολύ καλά πώς κινούνται και με ποια (ψηφοθηρικά, ραγιάδικα, εθνομηδενιστικά, κ.α.) κριτήρια επιλέγουν τους μειονοτικούς εκπροσώπους στα δικά τους ψηφοδέλτια τα υπόλοιπα κόμματα. 
Ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι με την πράξη του αυτή, ο Καμμένος αποδεικνύει ότι πραγματικά πιστεύει αυτά που λέει για τα εθνικά θέματα και τη Θράκη, τολμώντας να πάει κόντρα στο ρεύμα των θλιβερών ψηφοτσομπάνηδων και παίρνοντας μαζί του ένα άνθρωπο που οι κοπρίτες του Προξενείου δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό. Και δείχνει ακόμη ότι και εκείνη η ανακοίνωση για τη μη παρουσία μουσουλμάνων στα ψηφοδέλτια των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» (που τόσο σχολιάστηκε) είχε στην πραγματικότητα άλλο…επίπεδο ανάγνωσης – αφορούσε δηλαδή τελικά απλώς στους γνωστούς και …συνήθεις έως τώρα μουσουλμάνους που μόλις επιλεγούν, επιδίδονται σε δημόσια πλειοδοσία τουρκοφροσύνης, και δεν είχε να κάνει με ΟΛΟΥΣ τους μουσουλμάνους. Άλλο ήταν το κριτήριο του «αποκλεισμού» συνεπώς και όχι καθ’ αυτό το θρήσκευμα.
Ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι με την πράξη του αυτή, ο Καμμένος αποδεικνύει ότι πραγματικά πιστεύει αυτά που λέει για τα εθνικά θέματα και τη Θράκη, τολμώντας να πάει κόντρα στο ρεύμα των θλιβερών ψηφοτσομπάνηδων και παίρνοντας μαζί του ένα άνθρωπο που οι κοπρίτες του Προξενείου δεν θέλουν να τον βλέπουν ούτε ζωγραφιστό. Και δείχνει ακόμη ότι και εκείνη η ανακοίνωση για τη μη παρουσία μουσουλμάνων στα ψηφοδέλτια των «Ανεξάρτητων Ελλήνων» (που τόσο σχολιάστηκε) είχε στην πραγματικότητα άλλο…επίπεδο ανάγνωσης – αφορούσε δηλαδή τελικά απλώς στους γνωστούς και …συνήθεις έως τώρα μουσουλμάνους που μόλις επιλεγούν, επιδίδονται σε δημόσια πλειοδοσία τουρκοφροσύνης, και δεν είχε να κάνει με ΟΛΟΥΣ τους μουσουλμάνους. Άλλο ήταν το κριτήριο του «αποκλεισμού» συνεπώς και όχι καθ’ αυτό το θρήσκευμα.
Όσο για τον ίδιο τον Ιρφάν, εμείς του ευχόμαστε ειλικρινά «καλή επιτυχία», γιατί πραγματικά το αξίζει. Είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως αγαπάει την Ελλάδα πολύ περισσότερο από πολλούς (μα πάρα πολλούς) «Έλληνες». Για τον λόγο αυτό, όσοι ψηφίζουν στον Νομό Ξάνθης, αξίζει πραγματικά να τον στηρίξουν. Εμείς, δίχως άλλα σχόλια, σας επισυνάπτουμε στη συνέχεια το προ ολίγων ημερών εκλογικό του μήνυμα, αλλά και μια παλαιότερη (προ πενταετίας), άκρως εντυπωσιακή επιστολή του σε θρακική εφημερίδα, σχετικά με τη δράση του προξενείου και το πομακικό ζήτημα. Διαβάστε τα με προσοχή…
Η προεκλογική ανακοίνωση του Ιρφάν Μεχμεταλή
«Φίλες και Φίλοι.
Όλοι αντιλαμβανόμαστε πως η κατάσταση που ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια, μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο τέλμα Τα κόμματα εξουσίας απέτυχαν παταγωδώς ακόμη και στο να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή ζωή για τους Έλληνες, υποθηκεύοντας το σήμερα και το αύριο όλων μας. Μπροστά στην κατηφόρα, πήρα την απόφαση να αντιδράσω, όπως εκατομμύρια Ελλήνων. Πλέον σημασία δεν έχει η διαπίστωση της τραγικής κατάστασης, αλλά πώς μπορούμε να φέρουμε και πάλι το χαμόγελο στα χείλη μας. Πήρα την απόφαση να ταχθώ στον αγώνα των «Ανεξάρτητων Ελλήνων», διεκδικώντας την ψήφο σας στις εκλογές της 6ης Μαΐου, γιατί υπάρχει και ο «άλλος» δρόμος. «Πρέπει να ενωθούμε όλοι, όχι για να παραδώσουμε τη χώρα, αλλά για να αντισταθούμε στην παράδοση τη χώρας. Να ενωθούμε, όχι για να υποκύψουμε στους νέους κατακτητές, όχι για να ακούσουμε τους δοσίλογους, αλλά για να πούμε το «ΟΧΙ». Το «ΟΧΙ» που πρέπει να οδηγήσει σε ένα εθνικό μέτωπο αντίστασης» όπως διαλαλεί από την πρώτη στιγμή ο Πάνος Καμμένος.
Λίγα λόγια για το πρόσωπό μου. Μεγάλωσα και ζω στη Μάνταινα της Ξάνθης. Ένα μικρό Πομακοχώρι, που όπως πολλά χωριά στην ελληνική επαρχία, είναι ξεχασμένα από το κέντρο. Με τη σύζυγο μου, έχουμε τρία παιδιά ηλικίας 15, 5 και 1,5 ετών. Θεωρώ απαράδεκτο που, ενώ πληρώνω τους φόρους μου και τις υποχρεώσεις μου στο κράτος, το παιδί μου μαθαίνει γράμματα σε ένα σχολείο, που μπάζει από παντού νερά, όταν βρέχει. Υπήρξα ιδρυτικό μέλος του «Συλλόγου Πομάκων Ξάνθης», με μοναδικό μας στόχο να διατηρήσουμε την μοναδική πολιτιστική και λαογραφική κληρονομιά των Ελλήνων Πομάκων, που μεθοδικά έχει μπει στο «στόχαστρο» της τουρκικής προπαγάνδας, που «βαφτίζει» Τούρκο κάθε μουσουλμάνο στη Θράκη. Δραστηριοποιούμαι τα τελευταία 7 χρόνια στην Ελληνική Εθελοντική Ομάδα Διάσωσης, γιατί πιστεύω πως στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, είναι αναγκαία, όσο ποτέ, η μεταξύ μας αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια. Ειδικά στη Θράκη, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι, έχουμε αποδείξει πως η θρησκεία δεν μας χωρίζει και δεν χτίζει τείχη ανάμεσα μας. Είμαι ένας από εσάς, για εσάς. Στις εκλογές της 6ης Μαΐου, ζητάω την ψήφο χριστιανών και μουσουλμάνων της Ξάνθης, για να βάλω το δικό μου λιθαράκι στην Ελλάδα της αξιοπρέπειας και των περήφανων Ελλήνων. Αυτή την εμπιστοσύνη δεν πρόκειται ποτέ να προδώσω, γιατί πολύ απλά είμαι και εγώ ένας από τους χιλιάδες Έλληνες, που μπορεί η κρίση να χτύπησε αλύπητα, αλλά δεν λύγισε. Πιστεύω πως μπορούμε να κερδίσουμε το στοίχημα, για μια Ελλάδα που όλοι θέλουμε και αγαπάμε.
Μεχμεταλή Ιρφάν
Υποψήφιος βουλευτής Ν. Ξάνθης – «Aνεξάρτητοι Έλληνες»
Και ένα συγκλονιστικό κείμενο του Ιρφάν Μεχμεταλή (του 2007) για την πολιτιστική γενοκτονία των Πομάκων από τα όργανα της Τουρκίας στη Θράκη
Και για όποιον ακόμη δεν κατάλαβε ποιος είναι ο Ιρφάν, ήρθε η ώρα να σας καταθέσουμε μία επιστολή που ο ίδιος είχε στείλει πριν από 5 ολόκληρα χρόνια (το 2007) και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής. Διαβάστε προσεκτικά ένα πραγματικά συγκλονιστικό κείμενο, με το οποίο αυτός ο περήφανος άνθρωπος αποκαλύπτει και καταγγέλλει τις μεθοδεύσεις του τουρκικού Προξενείου έναντι των Πομάκων, μιλά για τη μητρική του γλώσσα που κινδυνεύει με εξαφάνιση και στέλνει πραγματικά αγωνιώδεις εκκλήσεις προς την καθεύδουσα (σ.σ. και το λέμε φυσικά όσο πιο ευγενικά μπορούμε) ελληνική πολιτεία για την πολιτιστική γενοκτονία που υφίστανται οι πομακικοί πληθυσμοί της Θράκης από την ασύδοτη δράση των πρακτόρων της Άγκυρας. Μια επιστολή βεβαίως που προσέκρουσε, όπως όλοι αντιλαμβάνεστε, σε…ώτα μη ακουόντων:
«Κύριε διευθυντά,
Με την επιστολή μου που ακολουθεί θέλω να σας γράψω με τον πιο αληθινό τρόπο τις απόψεις μου σχετικά με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Ζώντας στο νομό Ξάνθης, παρακολουθώ με λύπη τις τελευταίες εξελίξεις και τα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος μας από κάποιους που θέλουν να πουν ότι όλοι οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι Τούρκοι. Αυτό είναι μεγάλο ψέμα. Εγώ και η οικογένειά μου είμαστε Πομάκοι και είμαστε περήφανοι γι’ 
αυτό. Δεν ενοχλούμε κανένα, ζούμε μια ήσυχη ζωή και δε θέλουμε κανένας να προσπαθεί με το ζόρι να μας ισοπεδώσει. Μιλάμε τη δική μας γλώσσα, έχουμε τη δικιά μας κουλτούρα και κάποιοι προσπαθούν να την εξαφανίσουν, λέγοντας ότι η λέξη «Πομάκος» είναι βρισιά, ενώ εμείς δεν ντρεπόμαστε που είμαστε Πομάκοι.
αυτό. Δεν ενοχλούμε κανένα, ζούμε μια ήσυχη ζωή και δε θέλουμε κανένας να προσπαθεί με το ζόρι να μας ισοπεδώσει. Μιλάμε τη δική μας γλώσσα, έχουμε τη δικιά μας κουλτούρα και κάποιοι προσπαθούν να την εξαφανίσουν, λέγοντας ότι η λέξη «Πομάκος» είναι βρισιά, ενώ εμείς δεν ντρεπόμαστε που είμαστε Πομάκοι.
Αρχίζω με το ζήτημα του ψευτομουφτή (σ.σ. εδώ ο Ιρφάν μιλάει για την παρωδία εκλογών, δια της οποίας “εξελέγη” ο Αχμέτ Μέτε – τον βλέπετε στην 3η φωτό). Όποιος ήταν στις δήθεν εκλογές για τον ψευτομουφτή την 1ηΙανουαρίου θα κατάλαβε τι είδους εκλογές και τι δημοκρατία θέλουν αυτοί που ξεσηκώνουν τον κόσμο για το τίποτε. Ό, τι ήθελαν έκαναν, ό, τι ήθελαν σημείωναν στο τζαμί τα τσιράκια του κυκλώματος και κανέναν δεν ρωτούσαν. Μετά βγήκαν και είπαν αυτά που είχαν από τα πριν έτοιμα. Σκέτη κοροϊδία. Τα πολιτικά παιχνίδια του τουρκικού προξενείου, αλλά και οποιουδήποτε άλλου δεν τα θέλουμε στην πλάτη μας. Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει η προσευχή στο τέμενος με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Πού αλλού συμβαίνουν τέτοια πράγματα; Στην Τουρκία γίνονται; Στην Αραβία; Πουθενά δε γίνονται, μόνο εδώ που βρήκαν και τα κάνουν …
Λίγα λόγια για τη μητρική μας γλώσσα. Η γλώσσα των κατοίκων της ορεινής Ξάνθης είναι η πομακική. Φαίνεται να είναι σλάβικη γλώσσα, κοντινή με τη βουλγάρικη, με λέξεις μέσα της ελληνικές και τούρκικες. Μέχρι πριν λίγο ήταν άγραφη, αλλά εδώ και δέκα χρόνια περίπου πολλοί άνθρωποι, που δεν ντρέπονται για την καταγωγή τους, προσπαθούν να την καταγράψουν, με πρώτο και καλύτερο τον Ριτβάν Καραχότζα. Γράφτηκαν λεξικά, γραμματικές, παραμύθια, εφημερίδες, τραγούδια… Κάπου δεν πρέπει και το κράτος να βοηθήσει αυτήν την προσπάθεια; Γιατί να μην έχει το κρατικό ραδιόφωνο στο τοπικό του πρόγραμμα μερικά δικά μας τραγούδια, κάποιες ειδήσεις στη γλώσσα μας, όπως έχει και στα τούρκικα;
Σχετικά με την εκπαίδευση, υπάρχουν πολλά προβλήματα. Νηπιαγωγεία ελάχιστον έγιναν, όλα τα τελευταία χρόνια. Τα δημοτικά σχολεία όλα είναι μειονοτικά και τα μισά μαθήματα γίνονται στα τούρκικα, τα μισά στα ελληνικά. Ζητήσαμε να γίνονται μερικά ακόμα μαθήματα στα ελληνικά, γιατί μετά τα παιδιά μας πάνε στα ελληνικά γυμνάσια και δεν ξέρουν βασικά πράγματα. Μας το αρνήθηκαν χωρίς άλλη κουβέντα, είναι λέει οι συμφωνίες με 
την Τουρκία. Και μέχρι πότε θα μας μαθαίνουν τούρκικα στα σχολεία μας; Δεν υπέγραψε η Ελλάδα στη Συνθήκη της Λωζάνης ότι θα διδάσκει τη μητρική γλώσσα των παιδιών των μουσουλμάνων; Εμείς λέμε ότι κι αν δε μπορεί να το κάνει αυτό, ας διδάσκει ελληνικά, είναι τόσο φοβερό αυτό; Θέλουμε δημόσια σχολεία στα χωριά μας, μάλιστα με τους συγχωριανούς μας το ζητήσαμε με έγγραφο προς τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και οι υπάλληλοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Σχολείο ελληνικό ζητάμε, όχι τίποτα παράνομο. Τι θα γίνει; Ελλάδα δεν είναι εδώ; Όπως μπορεί ένας μουσουλμάνος της πόλης να στείλει το παιδί του στο μειονοτικό ή σε δημόσιο σχολείο, έτσι θέλουμε κι εμείς δε μπορούμε να διαλέξουμε. Τίποτε παραπάνω.
την Τουρκία. Και μέχρι πότε θα μας μαθαίνουν τούρκικα στα σχολεία μας; Δεν υπέγραψε η Ελλάδα στη Συνθήκη της Λωζάνης ότι θα διδάσκει τη μητρική γλώσσα των παιδιών των μουσουλμάνων; Εμείς λέμε ότι κι αν δε μπορεί να το κάνει αυτό, ας διδάσκει ελληνικά, είναι τόσο φοβερό αυτό; Θέλουμε δημόσια σχολεία στα χωριά μας, μάλιστα με τους συγχωριανούς μας το ζητήσαμε με έγγραφο προς τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και οι υπάλληλοι δεν πίστευαν στα μάτια τους. Σχολείο ελληνικό ζητάμε, όχι τίποτα παράνομο. Τι θα γίνει; Ελλάδα δεν είναι εδώ; Όπως μπορεί ένας μουσουλμάνος της πόλης να στείλει το παιδί του στο μειονοτικό ή σε δημόσιο σχολείο, έτσι θέλουμε κι εμείς δε μπορούμε να διαλέξουμε. Τίποτε παραπάνω.
Στην οικονομία τα πράγματα είναι δύσκολα. Μπορεί έτσι να είναι και σε όλη την Ελλάδα ή σε όλα τα χωριά σαν τα δικά μας, δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο κόπος μας δεν πληρώνεται, ότι οι έμποροι του καπνού κάνουν ό,τι θέλουν κι ότι κανένας δεν ξέρει τι θα γίνει σε λίγα χρόνια. Ευτυχώς η οικοδομή ακόμα δίνει μεροκάματα, αλλά ούτε σίγουρη είναι ούτε κανένας από μας ονειρεύεται το παιδί του μεθαύριο στη δουλειά αυτή. Τόσος νέος κόσμος έφυγε από τα χωριά μας για Γερμανία, Ολλανδία, δεν έφυγε επειδή καλοπερνούσε, για μια δουλειά έφυγε.
Θέλω, κλείνοντας να πω δύο λόγια και για το ζήτημα των Πομάκων και των Τούρκων. Όποιος θέλει ας λέει ότι είναι Τούρκος, Πομάκος, Τσιγγάνος… Ποιο είναι το πρόβλημά τους; Εμείς δεν πήραμε ποτέ τούρκικα σαλβάρια να πούμε ότι είναι Πομάκια. Ούτε τραγούδια, ούτε συνταγές μαγειρικής, ούτε πανηγύρια… Αυτοί γιατί το κάνουν; Μήπως γιατί δεν έχουν τίποτε; Κι είναι λόγος αυτός να κλέβουν τα δικά μας; Πρέπει όλοι και οι φανατικοί και οι πληρωμένοι ακόμα, να μάθουν να σέβονται τους άλλους.
Ιρφάν Μεχμεταλή
Μάνταινα Δήμου Μύκης – Ν. Ξάνθης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου