'πληροφοριας' ηταν καταλυτικη!!!Οι συναλλαγες διακρατικες και ιδιωτικες επαψαν να γινονται με την διακινηση πραγματικων κεφαλαιων αλλα αξιογραφων και αυλων χαρτιων!!ΟΙ τραπεζιτες σιγα-σιγα αρχισαν να αποκτουν μεγαλη δυναμη και οικονομικη ισχυ ποσο μαλιστα οταν καταφεραν και απεκτησαν το δικαιωμα εκδοσεως νομισματος αφαιρωντας το δικαιωμα απο τις κυβερνησεις!!Το θυσαυροφυλακιο που διατηρουσε μεχρι τοτε το εκαστοτε κρατος και στο οποιο φυλασσοταν τα πολυτιμα μεταλλα εχασε τον 'κανονα' βασει του οποιου εκδιδοταν το χρημα που κυκλοφορουσε σε μια χωρα..Οι τραπεζες πλεον ανελαβαν τον ογκο των συναλλαγων καθως και την διευκολυνση στην διακινηση κεφαλαιων απο την μια ακρη της γης στην αλλη..χωρις να μετακινουν κεφαλαια στην πραγματικοτητα μπορουσαν με ενα απλο χαρτι να μεταφερουν χρημα απο χωρα σε χωρα αρκει να υπαρχει μια τραπεζα...ο αμσελ μπαουερ ροτσιλντ ο οποιος ειχε εξελιξει το τραπεζικο συστημα θετοντας της βασεις για την μορφη που εχει σημερα λιγο πριν πεθανει ειπε στους πεντε γιους του..'τωρα πλεον εσεις αναλαμβανετε να οργανωσετε τις τραπεζες και την διακινηση των κεφαλαιων οσο πιο ακινδυνα γινεται'. πραγματι οι πεντε γιοι του αφηνωντας την φρανκφουρτη εγκατασταθηκαν σε τεσσερις μεγαλες πολεις οικονομικα κεντρα της ευρωπης[λονδινο, παρισι, βιεννη, ναπολη]
Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΣΤΟ ΒΑΤΕΡΛΟ ΚΑΙ Η ΜΠΑΖΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΛΑΟΥ
. Πως ο Νάθαν Ρότσιλντ με μια απάτη απέκτησε τον έλεγχο της ίδιας της τράπεζας της Αγγλίας - 1815
Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΒΑΤΕΡΛΟ KAI OI ROTSILD
O Ναπολέων δραπετεύει από την εξορία του και επιστρέφει στο Παρίσι. Γαλλικά στρατεύματα εστάλησαν να τον συλλάβουν, αλλά είχε τέτοιο χάρισμα που οι στρατιώτες συγκεντρώθηκαν γύρω από τον παλαιό τους αρχηγό και τον ανακήρυξαν Αυτοκράτορα για άλλη μια φορά. Ο Ναπολέων επέστρεψε στο Παρίσι σαν ήρωας. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος έφυγε τρέχοντας στην εξορία και ο Ναπολέων ξανακάθισε στο Γαλλικό Θρόνο. Αυτήν τη φορά χωρίς να ριχθεί ούτε ένας πυροβολισμός. Το Μάρτιο του 1815 ο Ναπολέων εξόπλισε ένα στράτευμα, το οποίο ο Δούκας του Ουέλινγκτον(με την χρηματοδότηση του Ρόσιλντ) νίκησε τρεις μήνες αργότερα στο Βατερλό.
Το πεδίο της μάχης του Βατερλό βρίσκεται τριακόσια είκοσι χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Παρισιού, στο σημερινό κράτος του Βελγίου. Εκεί ο Ναπολέων δέχθηκε την τελική του ήττα σε μια μάχη όπου χιλιάδες Γάλλοι και Άγγλοι έχασαν τη ζωή τους εκείνη τη μέρα του υγρού καλοκαιριού, τον Ιούνιο του 1815. Τότε, στις 18 Ιουνίου, 74.000 Γάλλοι στρατιώτες συγκρούσθηκαν με 67.000 από τη Βρετανία και άλλες Ευρωπαϊκές χώρες.
Η έκβαση της μάχης ήταν αμφίβολη. Και αν ο Ναπολέων είχε επιτεθεί λίγες ώρες νωρίτερα πιθανώς θα είχε κατακτήσει τη νίκη.
Άνευ σημασίας όμως. Στο Λονδίνο ο Νάθαν Ρότσιλντ σχεδίαζε πως θα εκμεταλλευόταν την ευκαιρία ώστε να αποκτήσει τον έλεγχο της Βρετανικής χρηματιστηριακής αγοράς. Ο Ρότσιλντ τοποθέτησε ένα έμπιστο πράκτορα, που ονομαζόταν Ρόθγουορθ, στην Βόρεια πλευρά του πεδίου της μάχης, κοντά στην θάλασσα της Μάγχης. Αφού οριστικοποιήθηκε το αποτέλεσμα της σύγκρουσης ο Ρόθγουρθ αναχώρησε για την Αγγλία. Μετέφερε τα νέα στον Νάθαν Ρότσιλντ 24 ώρες πριν από τον αγγελιοφόρο του Ουέλινγκτον.
Ο Ρότσιλντ κατευθύνθηκε βιαστικά στο χρηματιστήριο και πήρε τη συνηθισμένη θέση του μπροστά από την αρχαία κολώνα. Όλα τα μάτια βρίσκονταν, επάνω του.
Όλοί γνώριζαν το θρυλικό δίκτυο επικοινωνιών των Ρότσιλντ. Αν ο Ουέλινγκτον είχε ηττηθεί και ο Ναπολέων ήταν ξανά ο απόλυτος κυρίαρχος της Ευρώπης η οικονομική κατάσταση της Βρετανίας θα είχε “μαύρα χάλια”. Ο Ρότσιλντ φαινόταν μελαγχολικός. Στεκόταν ακίνητος και κατσούφης. Τότε αναπάντεχα άρχισε να πουλάει. Κάποιοι νευρικοί επενδυτές είδαν ότι ο Ρότσιλντ πουλούσε και πίστεψαν ότι αυτό μπορούσε να σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Ο Ναπολέων έπρεπε να ήταν ο νικητής και ο Ουέλινγκτον να είχε ηττηθεί. Η χρηματαγορά κατρακύλησε. Σύντομα όλοι πουλούσαν τα ομόλογα της Βρετανικής κυβέρνησης και όποιες άλλες μετοχές είχαν. Φυσικά οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα και τότε ο Ρότσιλντ και οι οικονομικοί του σύμμαχοι άρχισαν να αγοράζουν μυστικά μέσω αντιπροσώπων.
Εκατό χρόνια αργότερα οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν μια ιστορία, η οποία αναφερότανε στον εγγονό του Νάθαν Ρότσιλντ, ο οποίος είχε προσπαθήσει να εξασφαλίσει μια δικαστική απαγόρευση της κυκλοφορίας ενός βιβλίου για αυτήν την ιστορία. Η οικογένεια Ρότσιλντ αμφισβητούσε την πραγματικότητα της ιστορία και θεωρούσε το βιβλίο λιβελογράφημα. Αλλά το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση των Ρότσιλντ και τους καταδίκασε στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων.
Το πλέον ενδιαφέρον σημείο της ιστορίας είναι ότι μερικοί συγγραφείς υποστηρίζουν ότι μια μέρα μετά τη μάχη του Βατερλό και μέσα σε λίγες ώρες ο Νάθαν Ρότσιλντ και τα φίλα προσκείμενα του οικονομικά συμφέροντα εξουσίαζαν όχι μόνο το χρηματιστήριο αλλά και την ίδια την τράπεζα της Αγγλίας. Μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα, που είχε μια κατηγορία ομολόγων της βρετανικής κυβέρνησης ήταν ότι ήταν μετατρέψιμα σε μετοχές της Τράπεζας της Αγγλίας. Οι επιγαμίες με τους Μοντεφιόρε, τους Κοέν και τους Γκόλτνσμιθ , τραπεζικές οικογένειες που ιδρύθηκαν στην Αγγλία έναν αιώνα πριν τους Ρότσιλντ, εμπλούτισαν τον οικονομικό έλεγχο που ασκούσε ο Ρότσιλντ. Αυτός ο έλεγχος εδραιώθηκε ολοκληρωτικά ύστερα από το Νόμο του Πήλ για τις Τράπεζες το 1844. Αν όντως ή όχι η οικογένεια Ρότσιλντ απέκτησε μαζί με τους οικονομικούς της συμμάχους τον αδιαμφισβήτητο έλεγχο της Τράπεζας της Αγγλίας (της πρώτης και πλουσιότερης ιδιωτικής κεντρικής τράπεζας σε ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό κράτος) με αυτό τον τρόπο ένα πράγμα είναι σίγουρο: στα μέσα του 19ου αιώνα οι Ρότσιλντ ήταν η πλουσιότερη οικογένεια στον κόσμο. Επίσης εξουσίαζαν μια πλειάδα μικρότερων σε δύναμη οικογενειών όπως οι Βάρμπουργκ και οι Σιφφ που συνέδεσαν τον υπερμεγέθη πλούτο τους σ’ αυτόν των Ρότσιλντ.
Πραγματικά το υπόλοιπο του 19ου αιώνα είναι γνωστό σαν “η εποχή των Ρότσιλντ”. Ένας συγγραφέας, ο Ιγνάτιος Μπάλλα, υπολόγισε το 1913 την ατομική τους περιουσία σε πάνω από δύο δισεκατομμύρια δολάρια. Καταλάβετε το! η αγοραστική δύναμη του δολαρίου της εποχής ήταν πάνω από 1000% της σημερινής. Παρά τον υπερβολικό πλούτο η οικογένεια γενικά καλλιέργησε μια διακριτική ατμόσφαιρα αφάνειας και ανωνυμίας. Αν και η οικογένεια ελέγχει χιλιάδες τράπεζες, βιομηχανικές, εμπορικές, μεταλλευτικές και τουριστικές επιχειρήσεις, μόνο μια χούφτα μέλη της φέρουν το όνομα Ρότσιλντ.
Με το τέλος του 19ου αιώνα ένας ειδικός υπολόγισε ότι η οικογένεια Ρότσιλντ είχε υπό τον έλεγχο της τον μισό πλούτο του πλανήτη.
Ανεξάρτητα με την έκταση της τεράστιας περιουσίας τους είναι λογικό να υποθέσουμε ότι το ποσοστό συμμετοχής τους στον παγκόσμιο πλούτο έχει αυξηθεί δραματικά από τότε καθώς η δύναμη γεννά την όρεξη για περισσότερη δύναμη. Αλλά από τις αρχές του 20ου αιώνα οι Ρότσιλντ έχουν προσεκτικά καλλιεργήσει την αντίληψη ότι η δύναμη τους κατά κάποιο τρόπο φθίνει έστω και αν ο πλούτος τούς, όπως και αυτός των οικονομικών συμμάχων τους, αυξάνει όπως και ο έλεγχος του ασκούν στις τράπεζες, στις καταχρεωμένες επιχειρήσεις, στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τους πολιτικούς και τα κράτη. Παντού, έχοντας διάμεσους πληρεξουσίους, αντιπροσώπους και διαπλεκομένα διευθυντήρια που “συγκαλύπτουν τον πραγματικό τους ρόλο
ΠΗΓΗ
http://newworldorder-wakeup.blogspot.com/2009/03/blog-post_3104.html
1934 ..Ο ΧΙΤΛΕΡ ΕΧΕΙ ΑΝΕΛΘΕΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΓΟΥΩΛ-ΣΤΡΙΤ.ΤΟ ΧΟΛΛΥΓΟΥΝΤ ΕΠΙΧΕΙΡΩΝΤΑΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΚΟ ΜΕΝΟΣ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΜΝΗΜΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΧΥΡΗ ΕΒΡΑΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΙ ΩΣ ΕΚΔΙΩΧΘΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ..ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΔΕΝ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΜΕΙΞΗ ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΣΤΟΥΣ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΣΑΝ ΑΜΦΟΤΕΡΕΣ ΤΙΣ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ..[Η ΤΑΙΝΙΑ FULL LENGTH]
 |
| ΑΜΣΕΛ ΜΑΓΙΕΡ ΜΠΑΟΥΕΡ 'ΡΟΘΤΣΙΛΝΤ' |
-η περιουσια τους υπολογιζετται μονο σε αξιογραφα σε ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΤΡΙΣ εκατομμυρια δολλαρια!!
-ειναι σχεδον πισω απο ολες τις μεγαλες τραπεζες[WORLD CONSERVATION BANK,WORLD BANK, IMF,AMERICAN FEDERAL RESERVE EUROPEAN CENTRAL BANK] κυριως επενδυτικες αλλα και εμπορικες και οριζουν προσωπα μαριονετες που αναλαμβανουν την διαχειρηση τους!!
 |
| Η ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΣΤΟ ΤΕΛ ΑΒΙΒ |
- στις δικες τους πρωτοβουλιες οφειλεται και η δημιουργια το ισραηλινου κρατους ..η μεγαλυτερη πλατεια του τελ αβιβ ονομαζεται 'ροτσιλντ' οπως και πολλα ιδρυματα φερουν το ονομα τους..
- ειναι πισω απο ενα μεγαλο αριθμο πολυεθνικων ομιλων και επιχειρησεων[brand names] χρηματοπιστωτικων ιδρυματων βιομηχανιων ,τροφιμων, χημικων ,πετρελαιοειδων και οπλων.ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ συνοδευσε τον νεαρο τοτε οθωνα ο ΜΑΞ ΡΟΤΣΙΛΝΤ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!
Εκείνο που διέκρινε τον Μ. Α. Ρότσιλντ, και στη συνέχεια ολόκληρη τη δυναστεία, είναι το γεγονός ότι έκαναν business σχεδόν αποκλειστικά με κυβερνήσεις, δανείζοντας χρήματα όταν εκείνες τα είχαν ανάγκη, όπως σε περιόδους πολέμων.
Ο Μ. Α. Ρότσιλντ έστειλε τους πέντε γιους του να ιδρύσουν παραρτήματα της οικογενειακής τράπεζας σε πέντε πόλεις της Γηραιάς Ηπείρου:
- Ο Σάλομον - Salomon Mayer Rothschild (1774–1855)
εγκαταστάθηκε στη Βιέννη - ο οίκος διαλύθηκε το 1931 - Ο Καλμαν - Calmann Mayer Rothschild (1788–1855)
εγκαταστάθηκε στη Νάπολι της Ιταλίας - ο οίκος διαλύθηκε το 1861 - Ο Νάθαν - Nathan Mayer Rothschild (1777–1836)
εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο - Ο Ιάκωβος - Jakob Mayer Rothschild (1792–1868)
εγκαταστάθηκε στο Παρίσι
- Ο Άμσχελ - Amschel Mayer Rothschild (1773–1855)
παρέμεινε στη Φρανκφούρτη.
 |
| ΟΙ ΡΟΤΣΙΛΝΤΣ |
Τα πλούτη που συσσώρευσαν οι Ρότσιλντ αμύθητα. Ο Φρέντερικ Μόρτον, επίσημος βιογράφος της δυναστείας των Ρότσιλντ, σημείωνε στο βιβλίο του Οι Ρότσιλντ (1962) ότι η περιουσία της οικογένειας ανερχόταν το 1850 στα 6 δισ. δολάρια. Αν υποθέσουμε ότι ο πλούτος αυτός δεν «χάθηκε», όπως φυσικά υποστηρίζει ο Μόρτον, και θεωρήσουμε ως λογική μια ετήσια αύξησή του που θα κυμαινόταν στο 4%, τότε σήμερα ο πλούτος αυτός θα ανερχόταν στα 2 τρισ. δολάρια. Αν δε θεωρήσουμε ότι αυτός ο πλούτος αυξανόταν κατά 8% ετησίως (λογικός αριθμός επίσης) τότε η περιουσία των Ρότσιλντ θα ανερχόταν σήμερα στα 500 περίπου τρισεκατομμύρια δολάρια. Για να κατανοήσουμε καλύτερα αυτά τα μεγέθη, ας αναφέρουμε κάποια άλλα: το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν των ΗΠΑ ανερχόταν το 1997 στα 8 τρισ. δολάρια. Με 300 περίπου δισ. δολάρια θα μπορούσε κάποιος να αγοράσει όλα τα αποθέματα χρυσού που υπάρχουν σε όλες τις κεντρικές τράπεζες του πλανήτη. Το συνολικό χρέος των ΗΠΑ είναι περί τα 7 τρισ. δολάρια. Ενώ η συνολική περιουσία των 497 δισεκατομμυριούχων (σε δολάρια) που υπήρχαν το 2001 στον πλανήτη, ανερχόταν, σύμφωνα με το περιοδικό Forbes, στα 1,54 τρισ. δολάρια [1]. Η περιουσία του πλουσιότερου –τα τελευταία οχτώ χρόνια– ανθρώπου στον πλανήτη, Μπιλ Γκέιτς (Microsoft) ανερχόταν στα τέλη του 2001 στα 52,8 δισ. δολάρια…
Χάθηκε, ωστόσο, η περιουσία των Ρότσιλντ; Απλώς καμία από τις επιχειρήσεις τους δεν φέρει πια το όνομά τους. Σύμφωνα με τον Φρ. Μόρτον (1962) οι δύο τράπεζες του Λονδίνου και του Παρισιού ήταν ίσως ακόμα οι δύο μεγαλύτερες ιδιωτικές επιχειρήσεις στον κόσμο. «Παρότι ο γαλλικός οίκος», αναφέρει ο Μόρτον, «ελέγχει μεγάλο αριθμό βιομηχανικών, εμπορικών, μεταλλευτικών και τουριστικών επιχειρήσεων, ούτε μία δεν φέρει το οικογενειακό όνομα». Ήδη από τη δεκαετία του 1920 οι τράπεζες των Ρότσιλντ στην Αγγλία και στη Γαλλία είχαν αναδιοργανωθεί και αποτελούσαν πια μέρος ενός παγκόσμιου καρτέλ, ελεγχόμενου από την οικογένεια. Σ’ αυτό το καρτέλ ανήκαν και οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις του Τζ. Π. Μόργκαν στις ΗΠΑ.
 |
| ΤΖΕΙΚΟΒ ΣΙΦ |
ΜΑΡΚΟΥΣ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ[1821-1904Marcus Goldman]
 |
| ΜΑΡΚΟΥΣ ΓΚΟΛΝΤΜΑΝ |
SAMUEL SACHS[1851-1935]Samuel Sachs
Γεννηθηκε στις ΗΠΑ απο γερμανοεβραιους μεταναστες απο την βαυαρια..Ο στενος φιλος του πατερα του Mαρκους Γκολντμαν τον υιοθετησε και τον μεγαλωσε σαν πραγματικο του γιο !! Ο Σαμουελ
 |
| ΣΑΜΟΥΕΛ ΣΑΚΣ |
 |
| ΧΕΝΡΥ ΛΕΜΑΝ |
Ο ΓΕΡΜΑΝΟΕΒΡΑΙΟΣ ΙΔΡΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ 'ΛΕΜΑΝ ΜΠΡΑΔΕΡΣ ' ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΩΝ ΤΟΥ [MAYER KAI EMMANUEL LEMAN]ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΥΑΡΙΑ Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑ 'LEHMAN BROTHERS' .
ΤΖΕΙΜΣ ΛΕΜΠJames Loeb
 |
| ΤΖΕΙΜΣ ΛΕΜΠ |
 |
| ΖΟΖΕΦ ΣΕΛΙΓΚΜΑΝ |
 |
| ΠΩΛ ΒΑΡΜΠΟΥΡΓΚ |
ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ 'ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ' ΤΩΝ ΡΟΤΣΙΛΝΤ ΚΙ ΑΥΤΟΣ, ΑΡΧΙΚΑ ΔΟΥΛΕΨΕ ΣΤΟΥΣ 'ΚΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΜΠ ' ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΗΠΑ!! ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛ ΒΑΡΜΠΟΥΡΓΚ
Όταν το νομοσχέδιον δεν ήτο δυνατόν να προωθηθή εις το Κογκρέσσον εφήρμοσαν νέα τακτική. Το Ρεπουμπλικανικόν κόμμα ήτο πολύ συνδεδεμένο με την Γουώλ Στρήτ, το Χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης. Η μόνη ελπίς ήτο να το συγκαλύψουν και να το επαναφέρουν από τους Δημοκρατικούς, σαν ένα μέτρο να γυμνώσουν την Γουώλ Στρητ απο τη δύναμή της. Η ευκαιρία ήλθε με το πλησίασμα των προεδρικών εκλογών του 1912. Χρηματοδότης και εξουσιαστής όλων των υποψηφίων ήτο ο Τζ. Π. Μόργκαν.
Ο δημοκράτης Γούντρω Ουίλσων ήτο " ιδιοκτησία του Μόργκαν ". Από το 1907 απεδέχετο την πρότασιν της δημιουργίας Κεντρικής Τραπέζης και εξήρε τον ρόλον του Μόργκαν εις την Αμερικανικήν Κοινωνίαν3.
Κατά την προεκλογικήν του εκστρατείαν ο Ουίλσων διεκήρυττε: "είμεθα εναντίον του νομοσχεδίου για την δημιουργίαν μιάς Κεντρικής Τραπέζης". Αλλά τα "μεγάλα παιδιά" ήξεραν ποιόν έχουν αγοράσει. Χρηματοδότης του Ουίλσων, εκτός από τον Μόργκαν, ήσαν και ο Ιακώβ Σίφφ, Β. Μπαρούχ, Χ. Μοργκεντάου, Τ.Φ. Ράϊαν και ο εκδότης του Νιού Γιόρκ Τάϊμς, Αδόλφος Όχς4.
"Μαντρόσκυλο" του Κατεστημένου, για να εξουσιάζη τον Ουίλσων, και αυτός που ωδήγησε το πρόγραμμα μέσω του Κογκρέσσου, ήτο ο μυστήριος "Συνταγματάρχης" Ε.Μ. Χάουζ, υιός ενός αντιπροσώπου της Αγγλίας, με οικονομικά ενδιαφέροντα της Αμερικής του Νότου, εκπαιδευμένος στην Αγγλία. Ο τίτλος ήτο τιμητικός διότι ο Χάουζ ουδέποτε υπηρέτησε στον στρατό. Ήτο άνθρωπος των παρασκηνίων, ο κινών τα νήματα και θεωρείται από πολλούς ιστορικούς, ως ο πραγματικός πρόεδρος της Αμερικής, κατά την θητεία του Ουίλσων. Ο Χάουζ σε ένα βιβλίο του έγραφε: για την "εφαρμογή του σοσιαλισμού κατά το όνειρο του Κάρλ Μάρξ" 5.
Ο
"Συνταγματάρχης" ήτο ο αόρατος φύλαξ άγγελος του νομοσχεδίου της
Κεντρικής Τραπέζης της Αμερικής, συνειργάζετο πλήρως με τον Π.
Βάρμπουργκ κατά την διαδικασίαν του νομοσχεδίου στο Κογκρέσσο. Το
νομοσχέδιον εψηφίσθη το 1913, από το Κογκρέσσο και την Γερουσία. Τότε ο
Π. Βάρμπουργκ είπε στον Χάουζ: "δεν έγινε ακριβώς όπως το ηθέλαμε, αλλά
αυτή η έλλειψις δύναται να προσαρμόζεται αργότερα δια της διοικητικής
διαδικασίας". Υπήρξαν μεγάλες και ειλικρινείς αντιθέσεις εναντίον του
Νομοσχεδίου, αλλά όχι τόσες και όχι τόσο μεγάλες, όσο των συνηγόρων του.
Ο βουλευτής Κ.Α. Λίντμπεργκ ο πρεσβύτερος, είπε εις το Κογκρέσσο: "
Αυτός ο Νόμος δημιουργεί το πλέον γιαγαντιαίον τράστ εις την γήν…….η
αόρατος κυβέρνησις μέσω της δυνάμεως του χρήματος, η οποία απεδείχθη οτι
υπάρχει……..θα μονιμοποιηθή…..ο νέος Νόμος θα δημιουργή πληθωρισμόν
οποτεδήποτε το τράστ το επιθυμεί "6.
Ο Πώλ Βάρμπουργκ μαζί με μίαν
ομάδα διαλεγμένους από τον "Συνταγματάρχην" Χάουζ, εδιωρίσθησαν (!) εις
το πρώτον Διοικητικόν Συμβούλιον της Ομοσπονδιακής Αποθεματικής
Τραπέζης, της Κεντρικής Τραπέζης της Αμερικής7.Η Κεντρική Τράπεζα εξουσιάζει την προσφοράν του χρήματος δια των επιτοκίων, δια των διαφόρων περιθωρίων δανεισμού των Τραπεζών από αυτήν, δια του ελέγχου του χρηματιστηρίου, δια της επιστασίας και ελέγχου ολοκλήρου του Τραπεζικού Συστήματος της Χώρας, δια του ελέγχου επί των διεθνών συναλλαγών κλπ.. Συνεπώς διαχειρίζεται ολόκληρον την οικονομίαν, δημιουργούσα πληθωρισμόν ή ανατίμησιν του χρήματος, υποχώρησιν ή υπερθέρμανσιν του χρήματος και μπορεί να στέλνη τις τιμές του χρηματιστηρίου πάνω ή κάτω κατά το γούστο της8.
Ο βουλευτής Ράϊτ Πάτμαν, Πρόεδρος της Τραπεζικής Επιτροπής του Κογκρέσσου υποστηρίζει: "Εις τας ΗΠΑ σήμερον έχομεν δύο Κυβερνήσεις…την νόμιμον συνταγματικήν Κυβέρνησιν και μίαν ανεξάρτητον, ανεξέλεγκτον και αυτόνομον Κυβέρνησιν εις την Κεντρικήν Τράπεζαν, εκτελούσα τας εξουσίας του χρήματος, αι οποίαι έχουν διαφυλαχθή δια το Κογκρέσσον υπό του Συντάγματος".
Ούτε ο Πρόεδρος, ούτε οι βουλευτές, ούτε ο Υπουργός Οικονομικών διευθύνουν την Κεντρικήν Τράπεζαν σε θέματα χρήματος, αυτή τους κατευθύνει (!). Όλως δε παραδόξως η Κεντρική Τράπεζα ουδέποτε έχει ελεγθή από ορκωτούς λογιστές και πάντοτε ηρνήθη σθεναρώς τοιούτον έλεγχον9.
Από την εποχήν του Προέδρου Ουίλσων το Εθνικό Χρέος της Αμερικής ηυξήθη, από 1 δισεκατομμύριον δολλάρια εις 455 δίς δολλάρια. Οι πληρωμένοι τόκοι, κυρίως στους διεθνείς τραπεζίτες, είναι τώρα 22 δίς δολλάρια ετησίως. Εν τω μεταξύ ο χρυσός έχει υποθηκευθή στις Ευρωπαϊκές Τράπεζες και το ασήμι έχει όλο πωληθή.
Μετά την ίδρυσιν της Κεντρικής Τραπέζης, εδόθησαν εγγυήσεις εις το Αμερικανικόν κοινόν ότι δεν θα υπήρχαν απότομοι διακυμάνσεις και ότι οι οικονομικοί κύκλοι θα εμετριάζοντο με επέμβασιν της Κ. Τραπέζης, ώστε να έχωμεν μια σταθεράν και πραγματική άνοδον. Αλλά ο βουλευτής Λίντμπεργκ ισχυρίζετο κατηγορηματικώς ότι: " απο τώρα οι οικονομικές καταστροφές θα δημιουργούνται επιστημονικώς10 ".
Η χρησιμοποίησις μιάς Κεντρικής Τραπέζης, δια την δημιουργίαν εναλλασσομένων περιόδων πληθωρισμού και αποπληθωρισμού, και έτσι να εξασφαλίζουν την διαφοράν δια κολοσσιαία κέρδη, είχε επεξεργασθή από τους Διεθνείς Τραπεζίτες σε μία πλήρη και ακριβή επιστήμη. Με όργανον ελέγχου και συγκεντρώσεως του πλούτου των Κεντρικών Τραπεζών, οι Διεθνείς Τραπεζίτες ήσαν έτοιμοι δια το πρώτο γερό κτύπημα. Μεταξύ 1923 και 1929 η Κεντρική Τράπεζα προξένησε πληθωρισμόν της τάξεως του 62%. Τα περισσότερα από αυτά τα χρήματα εχρησιμοποιήθησαν δια την αγοράν μετοχών που ανέβασαν την αγοράν σε ιλιγγιώδη ύψη. Οι εφημερίδες επληρώνοντο από τους μεσίτες και χρηματιστές να ερεθίζουν και να προκαλούν το κοινό να αγοράζη μετοχές σαν ένα μέσο εύκολο πλουτισμού.
Η Οικονομική Επιτροπή του Κογκρέσσου είχε ειδοποιηθή ότι ένα μεγάλο οικονομικό κράχ ετοιμάζετο από το 1927. Ο Κυβερνήτης της Τραπέζης της Αγγλίας, Μ. Νόρμαν, επήγε στην Ουάσιγκτον στις 6-2-1929 να συνεργασθή με τον Υπουργόν Οικονομικών. Ο Νόρμαν που περιγράφετο ως ο " οικονομικός δικτάτωρ της Ευρώπης " εκαυχάτο ότι: " κρατά την ηγεμονίαν του Κόσμου ". Αμέσως μετά την μυστηριώδη αυτή επίσκεψιν, το Διοικητικόν Συμβούλιον της Κεντρικής Τραπέζης, αντέστρεψεν την πολιτικήν του εύκολου χρήματος και άρχιζε να ανεβάζη το προεξοφλητικόν επιτόκιόν της προς τις Εμπορικές Τράπεζες, με αποτέλεσμα να στενέψη την προσφοράν του χρήματος. Το διογκωμένον επί επτά χρόνια μπαλόνι έσπασε, όταν οι χρηματιστές της Ν. Υόρκης άρχισαν να ζητούν εντός 24 ωρών την επιστροφήν των δανείων των μεσιτών. Αυτό εσήμαινεν ότι οι μεσίτες και οι πελάτες έπρεπε να ρίξουν τις μετοχές των στην αγορά για να μπορέσουν να πληρώσουν τα δάνειά των. Επόμενον ήτο να παραλύση το Χρηματιστήριον, όλοι πωλούσαν, κανένας δεν αγόραζε με αποτέλεσμα την πλήρη παράλυσι όλου του τραπεζικού συστήματος της χώρας. Οι Τράπεζες που δεν ανήκαν στην συνωμοτικήν ολιγαρχίαν είχαν εμπλακή σημαντικά εις δάνεια μεσιτών και πελατών κατ' αυτόν τον χρόνον. Έτσι οι αναλήψεις τους εξήντλησαν αμέσως τα αποθέματα των Τραπεζών και εξηναγκάσθησαν να κλείσουν. Η δε Κεντρική Τράπεζα δεν έσπευσεν εις βοήθειαν, παρ' ότι είχαν υποχρέωσιν και οδηγίες δια νόμου να διατηρούν μίαν ελαστικήν χρηματικήν κατάστασιν11.
Το κοινό, πολλοί μεσίτες και τραπεζίτες πήραν ένα γερό κτύπημα, αλλά όχι και το "Κατεστημένον". Εγνώριζαν την σχεδιαζομένην καταστροφήν και είχαν λάβει τα μέτρα τους σε σημείον που να επωφεληθούν. Οι έξυπνοι αργότερα αγόρασαν πίσω αυτές τις μετοχές με έκπτωση 90%12.
Ο βουλευτής Α. Μακφάντεν, Πρόεδρος της Επιτροπής Τραπεζικής και Τραπεζογραμματίων του Κογκρέσσου, εσχολίασε: "Δεν ήτο (το κράχ) τυχαίο. Ήτο μια προσεκτικώς σχεδιασμένη σύμπτωσις. Οι Διεθνείς Τραπεζίτες ήθελαν να φέρουν μίαν κατάστασιν απελπισίας, έτσι ώστε να εμφανισθούν ως εξουσιασταί όλων μας13".
Από τότε μέχρι τώρα η Αμερικανική οικονομία είχε πολλά σκαμπανεβάσματα του οικονομικού κύκλου της, τα οποία ηδύναντο κάλλιστα να βοηθούν, βάσει του σχεδιασμού, το "Κατεστημένον" στο εξάφρισμα του κοινού, πωλούντες πρό του αποκορυφώματος των τιμών, "ΡEAK" και αγοράζοντες πρό του κατωτάτου σημείου, "TROUGH". Ο χρόνος των σημείων αυτών ήτο γνωστός μόνον εις τους "έσω" και εκάλυπτεν ολόκληρο το πλέγμα της οικονομίας.
Η Κεντρική Τράπεζα κάτω από την κυριαρχίαν των "συνωμοτών" ήτο ένα θαυμάσιον όργανον με το οποίον θα μπορούσαν να ανεβάζουν το Δημόσιο Χρέος εις τα ύψη, εισπράττοντες έτσι κολοσσιαία ποσά από τόκους και εξουσιάζοντες πλήρως την οικονομίαν και την δανείστριαν Κυβέρνησιν. Μόνον κατά την διάρκειαν του Ουίλσων το Εθνικόν Χρέος της Αμερικής ηυξήθη κατά 800%.
Δύο μήνες πρό της ψηφίσεως του Νομοσχεδίου περί της Κεντρικής Τραπέζης, είχαν ήδη δημιουργήσει τον μηχανισμόν δια την είσπραξιν και πληρωμήν του χρέους. Ήτο η εφαρμογή του προοδευτικού φόρου. Ο φόρος αυτός αποτελεί τον δεύτερον όρον σοσιαλιστικοποιήσεως μίας χώρας. Δεν αποτελεί δε παράδοξον το γεγονός ότι, οι υπερπλούσιοι υπεστήριξαν ένα τέτοιο μέτρο, αφού οι ίδιοι είχαν φροντίσει να μεταφέρουν τις κολοσσιαίες περιουσίες τους σε οικογενειακά ιδρύματα, απαλλασσόμενα πλήρως παντός φόρου, όπως τα ιδρύματα Φόρντ, Κάρνεγκι, Ροκφέλλερ κλπ. Συγχρόνως δε με την απαλλαγήν των είχαν το πλεονέκτημα ότι οι ανταγωνιστές των θα επλήρωναν φόρο και έτσι θα εμειώνετο η ανταγωνιστικότης των.
Ριζοσπαστικά κινήματα δεν επιτυγχάνουν ποτέ εκτός εάν προσελκύουν το μεγάλο κεφάλαιον ή και την έξω υποστήριξιν. Ο Σπένγκλερ έγραφε: "δεν υπάρχει προλεταριακό, ακόμη ούτε κομμουνιστικό κίνημα, το οποίον να μην υπεκινήθη από τα συμφέροντα του Κεφαλαίου…"14.
Οι συνωμότες είχαν πλέον δημιουργήσει τον τρόπον φουσκώματος του Δημοσίου Χρέους, την είσπραξιν και την απαλλαγήν των από τους φόρους, δια την πληρωμήν του Χρέους. Το μόνον που εχρειάζοντο ήταν ο λόγος δια το φούσκωμα του Χρέους. Τίποτε όμως δεν ανεβάζει το Χρέος περισσότερον από έναν πόλεμο. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος εσχεδιάζετο από τους ίδιους ήδη στην Ευρώπη15.
Είναι δε τόσο καλά παραλλαγμένο το όλον σύστημα, ώστε να μην το αντιλαμβάνονται ακόμη και κορυφαίοι οικονομολόγοι. Όταν το 1965, στο Σικάγο, έπαιρνα μεταπτυχιακό μάθημα με θέμα την Κεντρικήν Τράπεζαν της Αμερικής (FRS), τόσον οι συμφοιτητές μου, όσον κι εγώ, είμαστε γοητευμένοι από το όλο σύστημα. Ενώ ένας βετεράνος, μεμυημένος φίλος μου, μου έλεγε: " Τζών, αυτά είναι για μαθητές Δημοτικού. Διάβασε τι έγινε στο Τζέκιλ Άϊλαντ, για να ιδής ποιό είναι το FRS και για ποιόν δουλεύει ".
ΠΗΓΗ= ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΟ Η' ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
 |
| ΣΙΝΤΝΕΥ ΒΑΙΜΠΕΡΓΚ ο mr.wall street |
Κατά τον 19ο αιώνα η λειτουργία ατμοκίνητων σιδηροδρόμων συμβόλιζε παγκόσμια το οριστικό πέρασμα στην εποχή του εκσυγχρονισμού και της εκβιομηχάνισης. 'Oπως και σε πολλές άλλες χώρες, στην Οθωμανική Αυτοκρατορία η ατμοκίνηση θεωρήθηκε ως η μαγική συνταγή για όλα τα άλυτα διοικητικά, οικονομικά και στρατιωτικά προβλήματα.
Ειδικά στις ευρωπαϊκές επαρχίες της Πύλης η κατασκευή σιδηροδρόμων κρίθηκε απαραίτητη, όχι μόνον για την οικονομική τους ανάπτυξη, αλλά -- το σημαντικότερο -- για την εξασφάλιση του κυβερνητικού ελέγχου.
Τις οθωμανικές φιλοδοξίες ανέλαβε να ικανοποιήσει το 1869 ο Βαρώνος Χίρς, επιχειρηματίας κεφαλαιούχος διεθνούς βεληνεκούς. Ο Χιρς εξασφάλισε την ανάθεση μεγαλεπήβολου έργου κατασκευής δικτύου 2.500 χλμ γραμμών στα τουρκοκρατούμενα Βαλκάνια. Σύμφωνα με τις φήμες, είχε πρσφέρει στους ενεχόμενους γενναιόδωρο μπακσίσι 40.000 λιρών.
Με τις κατάλληλες κινήσεις στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια ο Χιρς αποκόμισε σοβαρά κέρδη, ενώ αντίθετα τα αρχικά σχέδια του δικτύου σταδιακά συρρικνώθηκαν. Για τη Μακεδονία η τελική μελέτη προέβλεπε 350 χλμ γραμμής, που θα ένωναν τη Θεσσαλονίκη με τη Μητροβίτσα, πόλη κοντά στα τουρκοσερβικά σύνορα.
Η παρουσία των Ρότσιλντ στην Ελλάδα:
Μετά
το 1834, και την ανακύρηξη της Αθήνας ως πρωτεύουσα της ανεξάρτητης
Ελλάδας, αναπτύχθηκε μία μικρή εβραϊκή κοινότητα. Αριθμός εβραϊκών
οικογενειών από τη Γερμανία ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα. Μεταξύ αυτών και ο χρηματιστής Μαξ ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος συμμετείχε στην ακολουθία του βασιλιά Όθωνα.
Μέσω της Δουκίσσης της Πλακεντίας αποκτήθηκε μια μεγάλη έκταση για την
ανέγερση της Συναγωγής (1843). Η Δούκισσα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το
1831 και ανέπτυξε μέσω της μελέτης της Βίβλου μια βαθειά συμπάθεια για
τον Ιουδαϊσμό. Το 1847 οι ελληνικές αρχές απαγόρευσαν τη δημόσια
περιφορά του ομοιώματος του Ιούδα του Ισκαριώτη, για να μην προσβληθεί ο
βαρόνος ντε-Ρότσιλντ, ο οποίος βρισκόταν τότε στην Αθήνα. Σε αντίποινα
ένα μέρος του πλήθους έκαψε την κατοικία του Ισραηλίτη Δαβίδ Πατσίφικο,
Βρετανού υπηκόου και επίτιμου προξένου της Πορτογαλίας. Η βρετανική
κυβέρνηση απαίτησε την καταβολή αποζημίωσης και, τελικά, ο υπουργός των
Εξωτερικών λόρδος Πάλμερστον απέκλεισε το 1850 με αγγλικά πλοία το
λιμάνι του Πειραιά. Το 1852 η δημοτική αρχή αποποιήθηκε τη δωρεά της
Δούκισσας της Πλακεντίας για ανέγερση Συναγωγής.
Η
εβραϊκή παρουσία αυξήθηκε από 60 άτομα το 1877 σε 250 το 1878. Η
εβραϊκή Κοινότητα αναγνωρίστηκε επίσημα το 1889. Το 1890 πρόεδρος της
Κοινότητας διετέλεσε ο Κάρολος Ρότσιλντ (1843 – 1918). Την εποχή εκείνη,
λειτουργούσαν έλλειψη Συναγωγής 3 μικροί ευκτήριοι οίκοι.
στοιχεία
από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.)
Λινκ: http://www.kis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=476&Itemid=46
Οι Ρότσιλντ και η Ελλάδα
Οι
δεσμοί μελών της οικογένειας Ρότσιλντ με τους Εβραίους της Ελλάδας
υπάρχουν από τα πρώτα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης. Σε όλη την
Ευρώπη μέλη της οικογένειας υποστήριζαν των αγώνα των Ελλήνων για
ανεξαρτησία, τόσο οικονομικά όσο και ηθικά, χρησιμοποιώντας την πολιτική
καθώς και την κοινωνική τους επιρροή στους διπλωματικούς κύκλους της
Ευρώπης.
Ο
Μαξ ντε Ρότσιλντ, ήρθε στην Ελλάδα με την ακολουθία του Βασιλιά Όθωνα
και διετέλεσε οικονομικός σύμβουλός του για αρκετά χρόνια. Ο Μαξ ντε
Ρότσιλντ ήταν περήφανος για την εβραϊκή καταγωγή του και με την άφιξή
του στην Αθήνα συνέβαλε στο συντονισμό μιας μικρής αλλά σημαντικής
Κοινότητας Ασκεναζί Εβραίων.
Το
1889 το ελληνικό κράτος αναγνώρισε επίσημα την Ι.Κ. της Αθήνας. Το 1890
ο Τσάρλς Ρότσιλντ, γιος του Μαξ, έγινε ο πρώτος πρόεδρος της
Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών. Το 1897 επισκέφθηκε την Αθήνα ο βαρώνος
Φερδινάνδος Ρότσιλντ, ο οποίος, μεταξύ άλλων επαφών που είχε, συνάντησε
τον υπουργό Ι. Κολλέτη για θέματα που αφορούσαν την Εβραϊκή Κοινότητα.
Τον
Ιανουάριο του 1897, ο Φερδινάνδος Ρότσιλντ πηγαίνοντας στη Θεσσαλονίκη
με το σκάφος του, σταμάτησε στη Χαλκίδα και συνάντησε εκπροσώπους της
Εβραϊκής Κοινότητας, οι οποίοι του έθεσαν τα οικονομικά κυρίως
προβλήματα που αντιμετώπιζε η Κοινότητα. Ο βαρώνος ανταποκρίθηκε άμεσα
στην έκκληση της Κοινότητας προσφέροντας οικονομική ενίσχυση στις
πολυμελής οικογένειες που είχαν μείνει άστεγες λόγω του καταστροφικού
σεισμού που είχε χτυπήσει την πόλη πριν από δυόμιση χρόνια. Επίσης,
συνέβαλε οικονομικά στην κατασκευή ενός τείχου περιμετρικά στο εβραϊκό
νεκροταφείο της Χαλκίδας.
Στη
συνέχεια ο βαρώνος επισκέφθηκε τη Θεσσαλονίκη, όπου ασχολήθηκε με
επιχειρηματικές δραστηριότητες, καλλιεργώντας παράλληλα στενούς δεσμούς
με τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης.
Για
τη σημαντική προσφορά της οικογένειας Ρότσιλντ στην εβραϊκή ζωή της
Ελλάδας, οι Κοινότητες της Αθήνας και της Χαλκίδας, στις αναμνηστικές
μαρμάρινες πλάκες όπου αναγράφονται τα ονόματα των μεγάλων ευεργετών,
αναφέρουν και το όνομα της οικογένειας Ρότσιλντ.
στοιχεία
από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (Κ.Ι.Σ.)
Λινκ: http://www.kis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=402:2009-07-03-10-35-03&catid=12:2009&Itemid=41
υπενθυμίζουμε ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος (και όχι Ελληνική Εθνική Τράπεζα) ιδρύθηκε το 1841 και ήταν εξ αρχής ΙΔΙΩΤΙΚΗ
τράπεζα, η οποία είχε το προνόμιο της έκδοσης του χρήματος στην Ελλάδα
μέχρι το 1928 που μια άλλη ιδιωτική Τράπεζα η "Κεντρική Τράπεζα της
Ελλάδος" πήρε τα προνόμια (δείτε σχετικό ντοκιμαντερ επί του θέματος
κάνοντας κλικ ΕΔΩ)
Το σπίτι των Ρότσιλντ στην Κέρκυρα
κάντε κλικ ΕΔΩ για να το βρείτε στο google maps
ΤΖΟΝ ΠΙΕΡΠΟΝΤ ΜΟΡΓΚΑΝ[1837 – 1913]J.P.Morgan
Ο Morgan γεννήθηκε σε μια οικογένεια με απίστευτα πλούτη, ο ρόλος της οποίας ήταν καθοριστικός για την εποχή στα οικονομικά δρώμενα της χώρας. Γύρισε όλο τον κόσμο, σπούδασε στα καλύτερα πανεπιστήμια και όταν πέθανε ο πατέρας του ανέλαβε, με μεγάλη επιτυχία όπως αποδείχτηκε, τις επιχειρήσεις του.
Οι επιχειρήσεις του εξαπλώθηκαν και σε άλλους τομείς και έφτασαν σε τέτοιο σημείο ακμής, ώστε το 1895 όταν η αμερικανική οικονομία περνούσε κρίση, ο J. P. Morgan έδωσε δάνειο στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ για να ισορροπήσει η κατάσταση.
Μεταξύ άλλων, ο Morgan είχε εξαγοράσει βρετανικές ακτοπλοϊκές εταιρίες και ήταν χρηματοδότης και ιδιοκτήτης του Τιτανικού . Μάλιστα, λέγεται πως επρόκειτο να ταξιδέψει με το θρυλικό πλοίο, αλλά για άγνωστους λόγους ακύρωσε το ταξίδι του την τελευταία στιγμή.
Ο θάνατος τον βρήκε το 1913 σε ηλικία 76 ετών. Η προσωπική του περιουσία όταν πέθανε ανερχόταν στα 68.300.000 δολάρια, δηλαδή περίπου 1,4 δισεκατομμύριο σημερινά χρήματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ημέρα θανάτου του οι σημαίες στην Wall Street κυμάτιζαν μεσίστιες και το χρηματιστήριο έκλεισε για δύο ώρες, όταν η σωρός του περνούσε από μπροστά το κτίριο.
Ο Μόργκαν (JP Morgan) αντιπροσώπευε στις ΗΠΑ κάποια βρετανική τράπεζα (Τζωρτζ Πήμποντυ & Σια) συμφερόντων των Ρότσιλντ.Με την οικονομική τους βοήθεια κατόρθωσε να ελέγξει τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα μεγάλο μέρος του σιδηροδρομικού δικτύου των ΗΠΑ, τα μεγαλύτερα χαλυβουργεία της χώρας, βιομηχανίες όπλων, ναυπηγεία και φυσικά τράπεζες. Ο Μόργκαν ήταν ο «βασιλιάς των τραπεζών», και μαζί με τους συνεταίρους του κατέχουν 300 θέσεις-κλειδιά σε 12 αμερικανικές «ΔΕΚΟ», σε 34 τράπεζες, σε 10 ασφαλιστικές εταιρείες, σε 24 βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις και σε 32 εταιρείες μεταφορών.
Μέσα από τις πολλές δηλώσεις του στον Τύπο και όχι μόνο, δύο αποφθέγματα του έχουν ξεχωρίσει και χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα:
«Ένας άνθρωπος έχει δύο λόγους για να κάνει το οτιδήποτε. Έναν που ακούγεται καλός, κι έναν πραγματικό».
«Οι δικηγόροι χρειάζονται όχι για να σου πουν τι δεν επιτρέπεται να κάνεις, αλλά πώς να κάνεις αυτό που δεν επιτρέπεται και να τη γλιτώσεις».
ΤΖΟΝ ΡΟΚΦΕΛΕΡ
Το 1870 ο Τζον Ροκφέλερ
ιδρύει την εταιρεία Στάνταρντ Οϊλ στο Κλίβελαντ του Οχάιο, με σκοπό να
κυριαρχήσει στον κόσμο της διεθνούς βιομηχανίας πετρελαιοειδών. Μέσα σε
μία δεκαετία η εταιρεία διυλίζει και πουλάει το 90% του πετρελαίου που
παράγεται στην αμερικανική ήπειρο και γίνεται η μεγαλύτερη επιχείρηση
στον κόσμο, με 100.000 υπαλλήλους. Η Στάνταρντ Οϊλ μετατρέπεται σταδιακά
σε έναν κολοσσό, που ελέγχει το ένα τρίτο της διεθνούς πετρελαιαγοράς.Ο Ροκφέλερ χαρακτηρίζεται μάγος της βιομηχανίας πετρελαίου και γίνεται ο πρώτος δισεκατομμυριούχος στην ιστορία. Οι μεγαλύτερες αμερικανικές εταιρείες πετρελαίου του εικοστού αιώνα, όπως η Mobil, η ΒΡ, η Amoco, η Arco, αποτελούν «απογόνους» της Στάνταρντ Οϊλ.
Ο Τζον Ροκφέλερ ήταν ένας διαβολικά έξυπνος άνθρωπος, που είχε αναγάγει τη βιομηχανική κατασκοπεία σε υψηλή τέχνη. Απληστος από την παιδική του κιόλας ηλικία, συνήθιζε να αγοράζει καραμέλες και να τις μεταπωλεί στα αδέλφια του ακριβότερα, με σκοπό το κέρδος. Αυτοδημιούργητος, ιδιαίτερα ευφυής, αλλά και εκκεντρικός, κληρονόμησε την ευσεβή φύση της μητέρας του και τον πανούργο χαρακτήρα του πατέρα του, ο οποίος εγκατέλειψε την οικογένειά του όταν ακόμη ο Τζον ήταν έφηβος.
Ο Ροκφέλερ οραματιζόταν μια νέα βιομηχανική τάξη στηριγμένη στα μονοπώλια και στα τραστ. Αποτέλεσε πρότυπο επιχειρηματία για το αμερικανικό έθνος, που τότε παρέπαιε ανάμεσα σε μια ένοχη πουριτανική συνείδηση και στο πάθος του για πλούτο. Ο αμερικανός κροίσος ήταν αδίστακτος και χρησιμοποιούσε αθέμιτα μέσα προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο φαίνεται πως χρησιμοποιούσε τις φιλανθρωπίες ως μέσο εξαγνισμού.
Ο Ροκφέλερ είχε γίνει ο «βασιλιάς του πετρελαίου»...
-Η Ένωση των ''Βασιλέων''-
Ο γιος του Τζ. Π. Μόργκαν ο νεώτερος σε συνεργασία με τους αδελφούς Βάμπουργκ και τους Ροκφέλερ κατάφεραν να δημιουργήσουν την Ομοσπονδιακή Τράπεζα Αποθεμάτων.
“Η Τράπεζα που εμφανίζουν διαρκώς σαν κεντρική τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτιών της Αμερικής FED ( Federal Reserve η Federal Reserve Bank) δεν ειναι άλλο από μια ιδιωτική εταιρία που είναι καταχωρημένη στην πολιτεία του Delaware ,την Federal Reserve Bank.”Η ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (δηλαδή η Κεντρική Τράπεζα της Αμερικής) δεν είναι «σαν τις άλλες», στις οποίες την πλειοψηφία των μετοχών έχουν οι εθνικές κυβερνήσεις, που επιλέγουν τις διοικήσεις .
Η Federal Reserve, (Fed για συντομία), είναι ιδιωτική.
Το άρθρο 1, παράγραφος 8, εδάφιο 5, του συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι το Κογκρέσο έχει το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα και να ρυθμίσει την ισοτιμία του με τα ξένα νομίσματα.
Η συνταγματική πρόνοια έμεινε στα χαρτιά.
Η έκδοση νομίσματος δεν ανήκει στη σφαίρα αρμοδιοτήτων της αμερικανικής κυβέρνησης η οποία ούτε ελέγχει την κυκλοφορία του Χρήματος.
Αυτές οι αρμοδιότητες έχουν εκχωρηθεί σε μια ιδιωτική εταιρία που είναι καταχωρημένη στην πολιτεία του Delaware ,την Federal Reserve Bank.
Το Ομοσπονδιακό τραπεζικό σύστημα των ΗΠΑ, δημιουργήθηκε από τον Πρόεδρο Woodrow Wilson το 1913, για «να αντικαταστήσει την δικτατορία των ιδιωτικών τραπεζών», (θεωρητικά), και «για να σταθεροποιήσει την κυκλοφορία τραπεζογραμματίων». Το προηγούμενο «φεουδαλικό » τραπεζικό σύστημα, επέτρεπε στους τραπεζίτες να εκδίδουν δικά τους τραπεζογραμμάτια και να ελέγχουν τις τοπικές κοινότητες.
Η αμερικανική κυβέρνηση δεν είχε κανέναν έλεγχο στο σύστημα.
Έτσι, από το απόλυτο χάος, το σύστημα πέρασε από την «δικτατορία των πολλών τραπεζιτών», στην απόλυτη δικτατορία των Rothschild, Rockfeller, J. P. Morgan (νεότερος) και Warburg
Ο βουλευτής Charles Α. Lindberg, (πατέρας του διάσημου πιλότου), αντέδρασε στις προτάσεις του Woodrow Wilson και σε δημόσια ομιλία του ,στις 20 Ιανουαρίου 1915, είχε πει:
«Το σύστημα είναι Καθαρά ιδιωτικό, και αποβλέπει σε έναν μόνο σκοπό, την μεγιστοποίηση των πιθανών κερδών από τη χρήση των χρημάτων άλλων ανθρώπων, προς όφελος των μετόχων και εκείνων που συνδέονται με αυτούς ».
Η καρδιά του συστήματος του Wilson ήταν και είναι η ομοσπονδιακή τράπεζα της Νέας Υόρκης, Federal Reserve Bank of New York, οποία κατέχει το 53% της ομοσπονδιακής τράπεζας, και γύρω από αυτήν λειτουργούν 12 ακόμα περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
Η νομισματική πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής τράπεζας, δηλαδή των ιδιωτών ίδιο και όχι της κυβέρνησης. Αυτή η πρακτική βρίσκεται σε άμεση αντίφαση με το αμερικανικό σύνταγμα που εκχωρεί αυτή την αρμοδιότητα στο ομοσπονδιακό Κογκρέσο. Η Βουλή των αντιπροσώπων και η Γερουσία προσπάθησαν το 1936 να ανακτήσουν αυτό το δικαίωμα χωρίς επιτυχία.
Όταν άρχισαν οι ακροάσεις η επιτροπή του Κογκρέσου εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Το Κογκρέσο θεωρεί η μόνιμη ευημερία των ανθρώπων και η προστασία της οικονομικής ζωής του έθνους εξαρτώνται από την καθιέρωση ενός νομισματικού συστήματος που θα βρίσκεται πλήρως υπό τον έλεγχο του, το οποίο θα υποστηρίζει τα συμφέροντα των αγροτών, των εργαζομένων, της βιομηχανίας, και του εμπορίου, και που θα εξασφαλίζει επαρκή χρηματοδότηση, εμπόριο, σταθερή μέση αγοραστική δύναμη, και θα αποφύγει την υπερβολική επέκταση ή την καταστρεπτική περικοπή των πιστώσεων».
Ο καθηγητής Allen B. Brown, στην κατάθεσή του στο Κογκρέσο, είχε υποστηρίξει την εκτύπωση νομίσματος αντί για δανεισμό για την κάλυψη των ελλειμμάτων του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού, τονίζοντας ότι ο αμερικανικός λαός πληρώνει με ιδρώτα και αίμα τους τόκους των δανείων.
Οι τράπεζες είχε πει ο καθηγητής δεν δανείζονται αλλά εκδίδουν χρήμα. Για κάθε δολάριο που οι τραπεζίτες προσφέρουν στο πιστωτικό σύστημα, δημιουργούν αλλά 10 πιστωτικά δολάρια, που το θεωρούν δικά τους, αν και τα πιστωτικά δολάρια στηρίζονται στον ανθρώπινο ιδρώτα και την εργασία και στις παραγωγικές ιδέες που δεν είναι δικιες τους . Τα σχόλια Allen B. Brown ήταν ένα άμεσο ράπισμα στο Ομοσπονδιακό σύστημα που ήταν μόνο 23 ετών, τότε.
Το 1963, ο Πρόεδρος John Kennedy αποφάσισε να κάνει τη μεγάλη δημοκρατική μεταρρύθμιση, και να καταργήσει το Ομοσπονδιακό Τραπεζικό Σύστημα.
Υπέγραψε διάταγμα με το οποίο έδινε εντολή στην κυβέρνηση του, να αποκαταστήσει την συνταγματική τάξη για τον έλεγχο της εκδόσης του αμερικανικού νομίσματος.
Ο Πρόεδρος Kennedy ήταν νεκρός τρεις εβδομάδες αργότερα.
Όταν ο Πρόεδρος Lyndon Johnson ανέλαβε τα καθήκοντά του, ακύρωσε αμέσως το διάταγμα Kennedy και οι Ρότσιλντ –Ροκφέλερ κέρδισαν έναν ακόμα πόλεμο.
Περισσότερο από το 50% των μετοχών της Federal Reserve Bank ανήκαν στις μεγάλες τράπεζες της νέας Υόρκης, η National City Bank του Ροκφέλερ, η National Bank of Commerce, η First National Bank, η Chase National Bank, και η Marine National Bank. Όταν η National City Bank του Ροκφέλερ συγχωνευθηκε με την J.P. Morgan – First National Bank το 1955, ο όμιλος Ροκφέλερ ελέγχε το 22% των μετοχών της Federal Reserve Bank of New York.
- Η FED σήμερα -
Η FED σήμερα είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα στο οποίο κύριος μέτοχος είναι ο οίκος Rothschild.
Τη διεύθυνση της FED έχει ο Benjamin Shalom Bernanke ενώ μεταξύ των βασικών μετόχων της είναι:
1. Οι Τράπεζες Rothchild του Λονδίνου και του Βερολίνου. Οι ναυαρχίδες του συστήματος. Ο πατριάρχης το συστήματος βαρόνος M.A.Rothschild είχε πει: «Δώστε μου τον έλεγχο του νομίσματος ενός έθνους και δεν με ενδιαφέρει ποιος κάνει τους νόμους».
2. Η επενδυτική Τράπεζα των αδελφών Lazard του Παρισιού,(Lazard Brothers Bank ) που ανήκει στο σύστημα Rothchild. Ιδρύθηκε το 1848, και μέχρι το 2005 ήταν ιδιωτική εταιρεία.
3. Οι Τράπεζες Warburg Bank του Αμβούργου και του Άμστερνταμ, που και αυτές ανήκουν στο σύστημα Rothchild.
4. Η «Israel Moses Seif Bank» της Ιταλίας
5. Η Lehman Brothers Bank της Νέας Υόρκης, του συστήματος Ρότσιλντ (που χρεοκόπησε). Ο Henry Lehman, Εβραίος μετανάστης από τη Γερμανία εγκαταστάθηκε στο Montgomery της Alabama το 1844 και άνοιξε ένα μπακαλικάκι. Έξι χρόνια μετά ήρθαν κοντά του τα αδέλφια Emanuel και Mayer και έτσι δημιουργήθηκαν οι Lehman Brothers που ασχολήθηκαν με το βαμβάκι. Το 1858 ανοιξαν υποκατάστημα στη νέα Υόρκη, τους γνώρισαν οι Ρότσιλντ που προστάτευαν όλους τους Γερμανοεβραίους, και τους έκαναν τραπεζίτες. .
6. Η «Kuhn-Loeb bank» της Νέας Υόρκης
7. Η « New York Chase Manhattan Bank» των Ροκφέλερ , που ελέγχει τις άλλες 11 περιφερειακές ομοσπονδιακές τράπεζες.
8. Η «Goldman-Sachs» της Νέας Υόρκης.
Λίγοι Εβραίοι Τραπεζίτες, οι Lehman, Goldman Sachs, Kuhn, Loeb, Rockefeller, Max, Sidney και Paul Warburg, Jacob Schiff, Henry Mann, Rothchild είναι αυτοί που σπέρνουν την καταστροφή , τον όλεθρο και τον πόλεμο, που ρουφάνε καθημερινά το αίμα των ανθρώπων για το χρήμα.
David de Rothschild. (γεν. 1942).Από το 2003, Πρόεδρος της αυτοκρατορίας Ρότσιλντ.
(Γαλλικό υποκατάστημα.)
Sir Robert Evelyn de Rothschild (γεν. 1931).Πρόεδρος της αγγλικής τράπεζας των Ρότσιλντ
μέχρι τη συγχώνευση, το 2003.
Jacob Rothschild, Baron (γεν. 1936).Ο πρώτος γιος του Victor Rothschild.
(Αγγλικό υποκατάστημα.)
Benjamin de Rothschild, Baron (γεν. 1963).Είναι ο πλουσιότερος απο τους σημερινούς Ρότσιλντ.
(Γαλλικό υποκατάστημα.)
David Rockefeller David Rockefeller (γεν. 1915).Ο επικεφαλής της αυτοκρατορίας Ροκφέλερ.
Jay Rockefeller (γεν. 1937).Ο γερουσιαστής των ΗΠΑ και Νο. 2 στην αυτοκρατορία Rockefeller.
Αυτοί προκάλεσαν, την κρίση που θα πληρώσουμε όλοι μας. Όμορφα συγκαλυμμένα είχε παρουσιάσει εξάλου το πρακτορείο ειδήσεων MSN (ένα portal ειδήσεων της MS και της NBC) στις 26 Νοεμβρίου 2010 στην ιστοσελίδα ειδήσεων της στην ενότητα "Τα μεγαλύτερα ψέματα της παγκόσμιας ιστορίας" ένα άρθρο με τίτλο "Ήταν η οικονομική κρίση σχεδιασμένη από ένα "μακρύ χέρι"? Εκεί μπορούσε να διαβάσει κανείς εκπληκτικά πράγματα, όμως καμία εφημερίδα και κανένας τηλεοπτικός σταθμός δεν ανέλαβε την ενημέρωση πάνω σε αυτά τα γεγονότα. Το γεγονός δηλαδή ότι η λεγόμενη οικονομική κρίση είχε σχεδιαστεί πριν από δεκαετίες από τη FED, και πως αυτή η ιδιωτική επιχείρηση της δυναστείας των Rothschild και Rockefeller εργαζόταν πάνω σε αυτό το σχέδιο εδώ και δεκαετίες. Μολονότι το MSN-Portal είναι ένα υψηλά αναγνωρισμένο σύστημα-ινστιτούτο ειδήσεων, αυτά τα γεγονότα δεν εμφανίστηκαν στον εγχώριο κόσμο των μέσων ενημέρωσης. Στο άρθρο του MSN αναφέρεται επί λέξη:
"Πρόκειται για το μεγαλύτερο οικονομικό σκάνδαλο της Παγκόσμιας Ιστορίας. Σε ακρόαση στο κογκρέσο παραδέχτηκε η γενική Επιθεωρήτρια της Αμερικανικής Federal Reserve, πως δεν έχει ιδέα τι έγιναν 8 δισ. δολάρια, τα οποία προοριζόταν για την προστασία εταιρειών και τραπεζών από την οικονομική κρίση. Όσο απίστευτο και να ακούγεται αυτή άγνοια δεν είναι τυχαία, κατά την άποψη των ειδικών. ειδικοί. Είναι μέρος ενός τεράστιου ψεύδους: Η οικονομική κρίση δεν έπεσε από τα ουράνια. Οι ιδιοκτήτες της Federal Reserve, της ισχυρότερης τράπεζας του κόσμου, εργάζονταν εδώ και δεκαετίες προς αυτή την κατεύθυνση. Η ίδια η Federal Reserve αποφασίζει πόσα δολάρια τυπώνονται."Έτσι οι άνθρωποι θα αναρωτιούνται φυσικά, περί τίνος πρόκειται όταν μιλάμε για παγκόσμια οικονομική απάτη, όπου σύμφωνα με το MSN ακόμη και η λέξη "οικονομική κρίση" ανήκει στα μεγαλύτερα ψέματα της Παγκόσμιας ιστορίας; (National Jurnal - Mετάφραση-απόδοση Βίκυ Χρυσού)
- Το ψέμα του χρήματος -
Tα χρήματα που κυκλοφορούν στην κοινωνία, είναι μόνο ένα κομμάτι χαρτί γιατί δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε απολύτως και αυτά που είναι καταγεγραμμένα στους υπολογιστές ως περιουσιακά στοιχεία τραπεζικών λογαριασμών, είναι πολύ περισσότερα από τα χαρτονομίσματα και κέρματα που αποτελούν ολόκληρο το νόμιμο χρήμα της ανθρωπότητας. Και αυτά συμβαίνουν για δύο λόγους :
Πρώτον διότι όπως αναφέρεται στην μοντέρνα μηχανική του χρήματος (που είναι η «νομοθεσία» των τραπεζιτών και που στηρίζεται στη θεωρία του κλασματικού αποθεματικού) όταν ένας άνθρωπος Α πάει σε μια τράπεζα να κάνει μια κατάθεση π.χ. 10 ευρώ, το 90% αυτής της κατάθεσης, δηλαδή τα 9 από τα αρχικά 10 ευρώ, η τράπεζα μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να δώσει δάνεια σε άλλους.
Δηλαδή αν αμέσως μετά την κατάθεση από τον Α πάει ένας άνθρωπος Β και ζητήσει δάνειο 9 ευρώ η τράπεζα χρησιμοποιώντας την κατάθεση του Α και τα περιουσιακά στοιχεία αυτουνού που ζητάει το δάνειο ως εγγύηση, θα δικαιούται να του δώσει αυτά τα 9 ευρώ τα οποία ο Β αυτόματα θα τα καταθέσει σε άλλον λογαριασμό άρα πάλι γίνεται κατάθεση ενός ποσού με καταθέτη τον Β τώρα και με 9 ευρώ αυτή τη φορά ως κατάθεση, άρα το 90% ή 8,1 ευρώ από αυτά χρησιμοποιούνται για να γίνουν δάνεια σε κάποιον τρίτο άνθρωπο ο οποίος με τη σειρά του θα τα καταθέσει κάπου αλλού και από αυτήν την κατάθεση του τρίτου πάλι τα 7,2 από αυτά θα δοθούν σε έναν τέταρτο σε δάνειο κ.ο.κ. Βλέπουμε λοιπόν πως, (αν συνεχίσουμε αυτή τη διαδικασία), μόνο με δέκα πραγματικά ευρώ σε χαρτονόμισμα εμείς δώσαμε δάνεια αξίας 90 ευρώ σε αριθμούς υπολογιστών!
Ο δεύτερος λόγος της μη αξίας του χρήματος είναι ο εξής : Όλα τα νόμιμα χρήματα που κόβονται για να κυκλοφορήσουν, «παράγονται» από κάποια ιδιωτική τράπεζα η οποία ανήκει σε κάποιους ιδιώτες τραπεζίτες που έχουν ως τελικό σκοπό το κέρδος.
Όταν λοιπόν ένας πολίτης ή μια κυβέρνηση ζητήσει να δανειστεί λεφτά π.χ. 1.000.000 ευρώ από οποιαδήποτε τράπεζα αυτή μέσου του νομισματοκοπείου λένε : “Ωραία πάμε να κόψουμε αυτό το 1.000.000 ευρώ για να το δώσουμε σε αυτόν που μας το ζήτησε.” Το κόβει λοιπόν και το δίνει και λέει στον δανειολήπτη : “Ωραία, τώρα που το πήρες, μου χρωστάς 1.000.000 ευρώ συν τους τόκους που συμφωνήσαμε.” Σε μια υποθετική κοινωνία που μόλις ξεκινάει αυτή η διαδικασία και δεν υπάρχουν καθόλου χρήματα μόλις η πρώτη κυβέρνηση ζητήσει τα πρώτα 1.000.000 από την πρώτη τράπεζα (που όμως πάλι σκοπός της θα είναι το κέρδος, άρα δανείζει με τόκο και σύμφωνα με την μοντέρνα μηχανική που αναφέραμε προηγουμένως) τότε θα έχει πάρει 1.000.000 και θα χρωστάει παραπάνω, δηλαδή τους συμφωνηθέντες τόκους. Ε πως στο καλό θα βρεθούν αυτά τα παραπάνω χρήματα αφού έχει κοπεί μόνο 1.000.000 άρα τόσο είναι το νομισματικό αποθεματικό που υπάρχει σε χαρτονομίσματα και κέρματα σε αυτήν την υποθετική κοινωνία οπότε στη ουσία οι τόκοι δεν τυπώθηκαν και δεν υπάρχουν εξαρχής με τη μορφή χρήματος για να πληρωθούν;
Με αυτό το παράδειγμα κατανοούμε πως ακόμη και αν όλοι οι άνθρωποι και όλες οι κυβερνήσεις του κόσμου, ξεχρέωναν όλες τις τράπεζες του κόσμου, τα λεφτά που υπάρχουν δεν θα έφταναν για να καλυφθεί το χρέος, αφού δεν υπάρχουν και δεν τυπώθηκαν ποτέ, άρα πάλι θα χρωστούσαμε.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να δουλεύουμε ακόμη περισσότερο για να γίνει η αποπληρωμή αυτού του χρέους στους ιδιώτες τραπεζίτες, οπότε όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο στο τέλος της ημέρας δουλεύουν για την κάλυψη αυτών των χρεών που δημιουργούνται από το τίποτα και που συσσωρευτικά συγκεντρώνονται στα χέρια λίγων ανθρώπων που πλουτίζουν και ισχυροποιούνται εις βάρος των πολλών.
Στις μέρες μας τα πράγματα λειτουργούν αρκετά πιο περίπλοκα. Οι πανίσχυροι παγκόσμιοι τραπεζικοί οίκοι σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις δημιούργησαν οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και αρκετούς άλλους, για να προστατεύσουν ότι αυτή η διαδικασία παραγωγής χρήματος από το πουθενά θα συνεχιστεί επ’άπειρον.
Τι κάνουν λοιπόν; Καταρχάς στηρίζουν οικονομικά με πακτωλούς χρημάτων υποψήφιες κυβερνήσεις με αποτέλεσμα αυτές να έρχονται στην εξουσία και κατά δεύτερον όλες οι μεγάλες πετρελαϊκές και κατασκευαστικές εταιρίες, όλα τα μεγάλα ειδησιογραφικά πρακτορεία και Μ.Μ.Ε, όλες οι βιομηχανίες παρασκευής όπλων και φαρμάκων, όλες οι τηλεπικοινωνίες, όλες οι πολυεθνικές εταιρίες και κάθε είδους επιχείρηση-οικονομικός και παγκόσμιος κολοσσός είτε τους ανήκουν, είτε είναι οι ίδιοι ή δικοί τους άνθρωποι στα μετοχικά συμβούλια αυτών, είτε κλείνουν τεράστιες συμφωνίες και συνεργασίας με αυτές. Έτσι ελέγχουν και τη παγκόσμια οικονομία και τις εκάστοτε κυβερνήσεις όλων των χωρών που και τις στηρίζουν οικονομικά αλλά και ευνοούνται από αυτές με φοροαπαλλαγές, με κλείσιμο συμφωνιών, με ιδιωτικοποιήσεις κρατικών πόρων και γενικά με διευκολύνσεις στην ανάπτυξη της οικονομικής τους δραστηριότητας. (ramnousia.com)
Πρόκειται για τα παλιά και νέα σχέδια των Παγκόσμιων-Οικονομικών Κέντρων που μέσω παγκόσμιας εξουσίας και ελέγχου προσπαθούν να πετύχουν την υποδούλωση των πληθυσμών.
ΠΗΓΗ
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ: "ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ συνοδευσε τον νεαρο τοτε οθωνα ο ΜΑΞ ΡΟΤΣΙΛΝΤ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΑΛΛΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΑΘΟΣ, Η ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΔΡΥΘΗΚΕ ΤΟ 1928 ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΕΝΙΖΕΛΟ. ΩΣ ΤΟΤΕ ΧΡΕΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΕΚΤΕΛΟΥΣΕ Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.