δημοκρατία δεν έχει καθόλου καλές σχέσεις, για να μην πούμε οτι δεν έχει καθόλου σχέσεις. Βλέπουμε στις οθόνες των τηλεοράσεών μας τις κεντρικές πλατείες των πρωτευουσών των κρατών αυτών να γίνονται ο χώρος και το σύμβολο της επανάστασης των λαών, όπως πλατεία ταχρίρ, πλατεία των ρόδων κλπ. Η σπίθα που άναψε αρχικά στην Τυνησία, άναψε φλόγα μεγάλη και άρχισε να καίει το ένα μετά το άλλο τα Αραβικά κράτη της περιοχής, Αλγερία, Αίγυπτος, Ιορδανία, Μπαχρέιν, Ομάν, Λιβύη και ακόμη το Ιράν.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα στο μικρό αυτό χρονικό διάστημα είναι εντυπωσιακά. Από δύο μακροχρόνια προσωποπαγή καθεστώτα, δηλαδή της Αλγερίας και της Αιγύπτου, οι ηγεσίες των (Μπεν Αλί και Μουμπάρακ) δεν άντεξαν και εγκατέλειψαν την εξουσία . Στην Ιορδανία ο Βασιλιάς Αμπντάλα άλλαξε όλη την κυβέρνησή του, σε άλες χώρες η φωτιά συνεχίζει να σιγοκαίει, ενώ στην Λιβύη έχουμε τα τραγικότερα γεγονοτα μέχρι τώρα, με χιλιάδες νεκρούς και την χώρα χωρισμένη στα δύο και τον εμφύλιο πόλεμο προ θυρών, αν δεν προκύψει κάτι διαφορετικό. Δεν θα αναφερθούμε σκόπιμα στα γεγονότα ανά κράτος ή σε διάφορες λεπτομέρειες των συγκλονιστικών αυτών γεγονότων, αλλά στα ενδεχόμενα αίτια που προκάλεσαν αυτά, ή ακόμη περισσότερο τι μπορεί να κρύβεται πίσω από όλα αυτά. Τα επίσημα ΜΜΕ μας παρουσιάζουν τα γεγονότα στην κινηματογραφική τους εκδοχή, καταγράφοντας τα γεγονότα όπως εξελίσσονται , τον κόσμο να συγκεντρώνεται στις πλατείες, να διαδηλώνει, να συγκρούεται με την Αστυνομία, να σκοτώνεται, να πανηγυρίζει τις νίκες του, τους δε ηγέτες των (να παρουσιάζονται) με μελανά χρώματα, ότι ήταν επαχθείς δικτάτορες, απολυταρχικοί άρχοντες, ότι ήταν στην εξουσία επί δεκαετίες, ότι η διαφθορά κυριαρχούσε κλπ λες και δεν το γνωρίζαμε από πριν ή ο λαός των δεν το γνώριζε από πριν. Και αν σε ένα κράτος ο λαός του έχει προβλήματα, οικονομικά, δημοκρατίας κλπ και ξεσηκώθηκε, πως είναι δυνατόν να ξεσηκώνονται αμέσως και στα γειτονικά κράτη, ακόμη και σε αυτά που δεν αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, ενώ μπορούμε να πούμε ότι ευημερούν οικονομικά, όπως π.χ. στο Μπαχρέιν? Μυστήρια πράγματα που θα πρέπει να μας βάζουν σε υποψίες. Και από την άλλη οι ΗΠΑ να τάσσονται πάλι με τους εξεγερμένους και να καλούν τους ηγέτες των κρατών να πάρουν πόδι και μάλιστα ηγέτες φιλοαμερικανούς αποδεδειγμένα, επί χρόνια προσδεδεμένους στο αμερικανικό άρμα, όπως π.χ. ο Μουμπάρακ. Μυστήρια πάλι πράγματα που μας βάζουν ακόμη πιο πολύ σε υποψίες. Άρα εδώ προβληματιζόμαστε και ψάχνουμε. Ψάχνουμε να βρούμε τι συμβαίνει εκεί κάτω και τι πρόκειται να γίνει ή ακόμη χειρότερα αν θα υπάρξει συνέχεια και που και αν θα επηρρεάσει και τη χώρα μας.
Όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν το κίνητρο να βρούμε τι συμβαίνει και παρακάτω θα σας παρουσιάσουμε τι κατά την άποψή πολλών συμβαίνει, σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες , αναλύσεις εξαίρετων αναλυτών (εντός και εκτός συστήματος), εκτιμήσεις ανεξάρτητων ΜΜΕ και φυσικά μέσα από επίσημα κείμενα, κρατικά, διεθνών οργανισμών, ΜΚΟ κλπ . Οι υποψιασμένοι θα δείξουν με το δάκτυλο τις ΗΠΑ ( και βεβαίως και το Ισραήλ, αφού για πολλούς, (πιστοί στην αρχή) «για όλα φταίνε οι Εβραίοι») και θα πουν ότι είναι πίσω από όλα αυτά. Εν μέρει είναι σωστό αλλά το σύστημα δεν λειτουργεί έτσι. Υπάρχουν πολλά και παράλληλα κέντρα αποφάσεων, που συγκλίνουν στο State Department και κατά συνέπεια στον Λευκό Οίκο, για την εφαρμογή, η την συνδρομή ή τον εξαναγκασμό για εφαρμογή των ληφθέντων αποφάσεων. Τα σχέδια για την κυριαρχία των ΗΠΑ και την διατήρηση της παγκόσμιας υπεροχής και της απομύζησης του πλούτου άλλων λαών υπάρχουν από πριν και αναπροσαρμόζονται συνεχώς, ανάλογα με τα συμφέροντα των επικυρίαρχων ή των παγκοσμιοποιητών της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ας προσπαθήσουμε να εντρυφήσουμε στα άδυτα και σκοτεινά των φανερών και μη οργανώσεων, Λεσχών για λίγους και ισχυρούς, με οδηγό τις μαρτυρίες και απόψεις θαραλέων ανθρώπων, δημοσιογράφων, στρατηγικών αναλυτών κ.α. οι οποίοι μας ερμηνεύουν και αποκαλύπτουν τα σχέδια των παγκοσμιοποιητών. Εμείς απλώς θα αναφερθούμε στις απόψεις αυτές και ο αναγνώστηςε ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Έτσι λοιπόν θεωρούμε σήμερα ότι η ώρα της εφαρμογής των σχεδίων τους έφθασε και αρχίζουμε να βλέπουμε τα πρώτα κεφάλαια . Η πολλαπλή έφοδος των παγκοσμιοποιητών σηματοδοτεί τις μεγαλύτερες γεωπολιτικές ανακατατάξεις που έχει βιώσει ο κόσμος από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Άρχισαν από τη Βόρεια Αφρική, τώρα είναι σε εξέλιξη στη Μέση Ανατολή και το Ιράν και σύντομα θα εξαπλωθούν στην Ανατολική Ευρώπη και την Ασία. Ο λόγος για τις «χρωματιστές επαναστάσεις» (Colored Revolutions), όπως ονομάσανε τις εξεγέρσεις, που υποδαυλίζουν οι παγκοσμιοποιητές, επαναστάσεις που επιχειρούν να μεταμορφώσουν ριζικά ολόκληρες περιοχές του πλανήτη με μια και μόνο σαρωτική κίνηση. Πρόκειται για μια φιλόδοξη πρώτη κίνηση σκακιστικής παρτίδας, η οποία ναι μεν υπάρχει πιθανότητα να είναι αποτέλεσμα απελπισίας (τη των λαών και δη των πιο καταπιεσμένων), αλλά δείχνει τη διαφθορά και την προδοσία των παγκοσμιοποιητών σε όλες τους τις διαστάσεις, σε κάθε γωνιά του πλανήτη, και δυστυχώς δεν διαφαίνεται καμμία δυνατότητα επιστροφής, για τους λαούς που επελέγησαν. Για να κατανοήσουμε το σκεπτικό των παγκοσμιοποιητών πίσω από μια τέτοια τολμηρή κίνηση, θα ήταν χρήσιμο να κατανοήσουμε το τελικό “End Game” τους. Δεν είναι βέβαιο τυχαίο ότι σε όλες αυτές τις εξεγέρσεις , σε όλες τις χώρες βλέπουμε παντού πανώ να γράφουν στα Αγγλικά END OFTHEGAME ή GAME OVER. Τυχαίο? Τι είναι λοιπόν το end game?
Το “End Game” είναι, φυσικά, ένα παγκόσμιο σύστημα διακυβέρνησης. Πρόκειται για ένα σύστημα που θα ελέγχεται από Αγγλοαμερικανούς τραπεζίτες και ένα δίκτυο παγκόσμιων οργανισμών που θα εξασφαλίζει την σύγκλιση των ενοποιημένων εθνών του κόσμου σε ένα ενιαίο σύστημα που θα είναι στο εξής σε θέση να εκμεταλλεύονται επ’ αόριστον. Είναι μεγαλομανείς ολιγάρχες και η μόνη εμμονή τους είναι η εδραίωση και διατήρηση της εξουσίας τους. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω ενός συστήματος ελέγχου του πληθυσμού, του βιομηχανικού ελέγχου και νομισματικού ελέγχου, οι οποίοι θα αποτελούν από κοινού το θεμέλιο των μαλθουσιανικών πολιτικών τους. Και επειδή κάποιοι νομίζουν ότι όλα αυτά είναι θεωρίες συνομοσίες, κάνουν λάθος. Οι πολιτικές αυτές αναπτύσσονται πλήρως στην “ΑΤΖΕΝΤΑ 21″ του ΟΗΕ, καθώς και σε γραπτά φερέφωνων αυτής της πολιτικής, όπως π.χ. του επιστημονικού συμβούλου του Λευκού Οίκου, Τζων Χόλντρεν, στο βιβλίο του που έχει τίτλο “Ecoscience”.
Η Μέση Ανατολή
Ενώ η αποσταθεροποίηση που τροφοδοτούν οι παγκοσμιοποιητές είναι σε εξέλιξη, πραγματοποιούνται υποχωρήσεις και αλλαγές καθεστώτων στην Βόρεια Αφρική . Όλα γίνονται στο όνομα του “εκδημοκρατισμού”. Τα συνθήματα των διαδηλωτών είναι κατά λέξη επαναλήψεις των συνθημάτων που αναπαράγονται από EΠΙΔΟΤΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις). Αν και δεν είναι λίγοι αυτοί που αμφισβητούν το γεγονός ότι όλα όσα βλέπουμε να συμβαίνουν σήμερα ενορχηστρώθηκαν από τη Δύση (εδώ αναφερόμαστε εκτός από τις ΗΠΑ και τις κυρίαρχες χώρες της ΕΕ, όπως Αγγλία, Γερμανία και Γαλλία, όπου οι τραπεζίτες και η άρχουσα τάξη συμμετέχουν στις Ενώσεις αυτές λήψης αποφάσεων, όπως π.χ. η Λέσχη Μπίλντεμπεργκερ ), όπου και ανοίκουν οι παγκοσμιοποιητές, αρκεί να διαβάσει κανείς την έκθεση της RAND Corporation για το 2007 με τίτλο “Building Moderate Muslim Networks” (”Η κατασκευή δικτύων μετριοπαθούς μουσουλμανισμού”) για να πειστεί. Στην έκθεση αυτή γίνονται απίστευτες ομολογίες, όχι μόνο για την αναδιάταξη του μουσουλμανικού κόσμου σύμφωνα με τα συμφέροντα της Δύσης, αλλά και τις μεθόδους που θα χρησιμοποιηθούν προς τούτο. Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε τις δηλώσεις του πρώην Προέδρου Μπους για την ανάγκη εκδημοκρατισμού του Αραβικού κόσμου, καθώς και την πρόσφατη ομιλία της ΥΠΕΞ των ΗΠΑ της Χίλαρυ Κλίντον στην Αίγυπτο, όπου στην ομιλία της αυτή προκαθόριζε τα επερχόμενα γεγονότα στον Αραβικό κόσμο. Η πρόσφατη “μεταβατική φάση” της Αιγύπτου ήταν μια άμεση εφαρμογή του προσχεδίου RAND για επεμβάσεις στο μουσουλμανικό κόσμο. Τα πάντα που συνέβησαν εκεί , όπως οι διοργανωτές των διαδηλώσεων και οι εξεγέρσεις ήταν εξ ολοκλήρου μια παραγωγή των ΗΠΑ. Η για την ακρίβεια, όπως ανέφερε ο Αμερικανός αναλυτής Webster Tarpley, στην εκπομπή του δημοσιογράφου Alex Jones, στην διαδικτυακή τηλεόραση PrisonTV, ήταν μια υπερπαραγωγή του International Crisis Group των παγκοσμιοποιητών Σόρος (χρηματιστής γεράκι) και Μπρεζίνσκι (πρώην σύμβουλος ασφαλείας). Ακόμη και η κατάρτιση του νέου αιγυπτιακού συντάγματος διεξάγεται από οργανισμούς που ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΖΩΡΤΖ ΣΟΡΟΣ. Όπως διαπιστώνουμε η αποσταθεροποίηση ξεκίνησε από δυσμάς και κατευθύνεται προς ανατολάς, με επιθυμητό στόχο το Ιράν. Η περιφερειακή αποσταθεροποίηση αναδιαμορφώνει την γεωπολιτική σκακιέρα υπέρ μια νέας προσπάθειας, που στόχο έχει την δημιουργία συνθηκών που θα επιφέρουν την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν. Έχουν γίνει ήδη διεξοδικές αναλύσεις των περίπλοκων και εκτεταμένων σχεδίων των παγκοσμιοποιητών, όπως αυτή της έκθεσης του Brookings Institute με τίτλο “WHICH PATH TO PERSIA?”“Πώς θα βαδίσουμε προς την Περσία;”. Σύμφωνα με την έκθεση αυτή θα χρηματοδοτηθούν χρωματιστές επαναστάσεις,θα υποστηριχθεί η τρομοκρατία στο εσωτερικό της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν, και αν χρειαστεί, θα προκληθεί ακόμη και πολεμική σύρραξη με όποια χώρα δηλώσει ότι προτιμά να μην αποφύγει την σύγκρουση. Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Λιβύη με τις προετοιμασίες του ΝΑΤΟ και την προώθηση αεροναυτικών δυνάμεων στην περιοχή, με μεγάλη πιθανότητα την ανάληψη στρατιωτικών ενεργειών εναντίον του καθεστώτος Κανταφι και υπέρ των εξεγερμένων στην ανατολική Λιβύη επιβεβαιώνουν την ανωτέρω έκθεση. Έτσι λοιπόν ο μεγάλος στόχος είναι η ανατροπή της κυβέρνησης του Ιράν από τους παγκοσμιοποιητές, η εξόρυξη του πλούτου της χώρας, αλλά καιο τερματισμός της υποστήριξης που παρέχει στις κινεζικές και ρωσικές οικονομικές και στρατιωτικές φιλοδοξίες, ώστε να απομονώσουν ακόμη περισσότερο τον λεγόμενο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΗΣ ΣΑΓΚΑΗΣ. Εδώ λοιπόν να σταθούμε και να διευκρινήσουμε την κατάσταση, για να γίνουμε αντιληπτοί. Η εξόρυξη-εκμετάλλευση του πλούτου των χωρών αυτών και ιδιαίτερα του Ιράν είναι σαφές και αντιληπτό, όταν έχουμε να κάνουμε με τα αδηφάγα καπιταλιστικά και κεφαλαιοκρατικά κέντρα (Αγγλοαμερικανοί τραπεζίτες και ένα δίκτυο παγκόσμιων οργανισμών ), που είναι ο σκοπός των. Αλλά ο Οργανισμός Συνεργασίας της Σαγκάης, τι είναι και που κολλάει στην υπόθεση αυτή? Ο Οργανισμός αυτός , η SCO(ShanghaiCooperationOrganization) είναι μια διακρατική ένωση-οργάνωση στους τομείς της οικονομίας, εμπορίου,πολιτικής συνεργασίας, της έρευνας και τεχνολογίας, του πολιτισμού, της παιδείας, της ενέργειας, των μεταφορών, του τουρισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος κλπ, να υπάρχει και κάτι άλλο. Ιδρύθηκε στις 15 Ιουνίου 2001 στην Σαγκάη της Κίνας από το Καζακστάν, την Κίνα, το Κιργιστάν,την Ρωσία, το Τατζικιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Από τα δύο μέλη του διαπιστώνουμε ότι η ένωση αυτή είναι τόσο ισχυρή όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε άλλους τομείς (π.χ. στρατιωτικά) , ώστε δικαίως να αποτελεί το δέος και το φόβητρο των παγκοσμιοποιητών, δηλαδή των ΗΠΑ κατά κύριο λόγο. Έτσι εξηγείται και η συνεργασία των δύο αυτών υπερδυνάμεων (Κίνας και Ρωσίας) σε πολλούς τομείς, ιδιαίτερα στον διπλωματικό τομέα, όπου εντός του ΟΗΕ συμπλέουν και αντιτίθενται στις μεθοδεύσεις των Αμερικανών και των συμμάχων των. Η Ρωσία και η Κίνα μοιάζουν να είναι τα δύο μεγαλύτερα μπλοκ “αντίπαλου δέους” απέναντι στο αγγλοαμερικανικό κατεστημένο, άρα θα πρέπει να πληγούν για να υλοποιηθούν και τα σχέδιά των για την παγκόσμια κυριαρχία , τον έλεγχο των κρατών και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών των πηγών.
Η περικύκλωση της Ρωσίας
Θα εξετάσουμε αρχικά τον μεγάλο αντίπαλο των ΗΠΑ (και της Δύσης με την ευρύτερη έννοια ) και να πούμε ότι η Ρωσική αρκούδα ξύονησε από την χειμερία της νάρκη και έγινε πάλι ισχυρή και επικίνδυνη για τα σχέδια των παγκοσμιοποιητών. Να πούμε ότι η Ρωσία έχει τεράστια αποθέματα ενεργειακού πλούτου και πλούσιο υπέδαφος. Έτσι οι εξελίξεις στην Μέση Ανατολή δεν την επηρρεάζουν καθόλου, αντιθέτως την ενισχύουν σε ένα βαθμό. Έτσι για τη Ρωσία το σχέδιο δεν έχει ενεργειακή μορφή, αλλά κάποια άλλη.
Αρκεί μια ματιά στον χάρτη της Ρωσίας για να διαπιστώσει κανείς ότι δεν υπάρχει χώρα που να αγγίζει τα σύνορά της και να έχει γλιτώσει από τα σχέδια των παγκοσμιοποιητών της Νέας Τάξης, δηλαδή από την Ουκρανία και την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ “Πορτοκαλί Επανάσταση”, μέχρι τη Γεωργία και την επίσης υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ εισβολή στη Νότια Οσετία, το καλοκαίρι του 2008, όπου είχαμε την σφοδρή αντεπίθεση της Ρωσίας και την ήττα της Γεωργίας και τουκαθοδηγούμενου από τις ΗΠΑ, πρωθυπουργού Σακιασβίλι, με τον Γεωργιανό στρατό εξ ολοκλήρου ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ και ανατρέποντας τα σχέδια της ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΗΣ ΑΠΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ “ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ” .
Μετά την ανατροπή του καθεστώτος στην Τυνησία και τις πρώτες ενδείξεις ότι άρχισαν οι διαμαρτυρίες και στην Αίγυπτο, το περιοδικό «Foreign Policy» δημοσίευσε έναν κατάλογο της αμερικάνικης ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης) Freedom House με τον τίτλο “ΠΟΙΟΙ ΕΠΟΝΤΑΙ; Στη λίστα μεταξύ των άλλωνήταν ο ηγέτης της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, θερμός και πιστός φίλος και σύμμαχος των Ρώσων. Ποιοί ήταν οι άλλοι που έπρεπε να φύγουν οπωσδήποτε και με κάθε μέσο? Αυτοί είναι ο Κιμ Ζόνγκ της Βορείου Κορέας (εδώ έχουν δίκαιοο, Ο Ρόμπερτ Μουγκάμπε της Ζιμπάμπουε(και εδώ έχουν απόλυτα δίκαιο), ο Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης και οι αδελφοί Κάστρο της Κούβας. Βλέπουμε σήμερα τι συμβαίνει στην Λιβύη του Καντάφι, μήπως θα πρέπει να περιμένουμε ανάλογα και στην Λευκορωσία? Θα το δούμε μελλοντικά.
Για να επιτύχουν στα σχέδιά των πρέπει να διαθέτουν συνεργάτες εντός της χώρας στόχου. Στην Ρωσία ο κυριότερος συνεργάτης των ήταν ο Μιχαήλ Χοντορκόφσκι, ο οποίος ανήλθε στην εξουσία στη Ρωσία σε μια εποχή τεράστιας διαφθοράς. Το σχέδιο ήταν οι ΜΚΟ, που βεβαίως οι περισσότερες αποτελούν τον Δούρειο Ίππο για την επίτευξη των σκοτεινών στόχων των. Έτσι ξεκίνησαν και στην Ρωσία (Χοντορκόφσκι και λοιποί) με τη δημιουργία δικτύων ΜΚΟ σύμφωνα με το μοντέλο αντίστοιχων ΜΚΟ στη Δύση. Δεν δίστασαν ακόμη και να ονομάσουν ένα από αυτά τα δίκτυα “Ίδρυμα της Ανοιχτής Ρωσίας”, κατά το ίδρυμα “Ίδρυμα Ανοικτής Κοινωνίας” του Τζωρτζ Σόρος. Σύμφωνα με τον ερευνητή και καθηγητή γεωπολιτικής, ΟΥΙΛΙΑΜ ΈΝΓΚΝΤΑΛ, στο Δ.Σ. του “Ιδρύματος της Ανοιχτής Ρωσίας” συμμετείχαν ανάμεσα σε άλλους ο ΧΕΝΡΙ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ ΚΑΙ Ο ΛΟΡΔΟΣ ΤΖΕΙΚΟΜΠ ΡΟΘΤΖΑΪΛΝΤ. Στόχος του ιδρύματος ήταν να μετατρέψει τη Ρωσία από κυρίαρχο κράτος σε κάτι πιο εύπεπτο για τους πελάτες της παγκοσμιοποίησης.
Όσες επιτυχίες και αν σημείωσε αρχικά ο Χοντορκόφσκι, δεν είχαν διάρκεια. Του έκοψε την φόρα ο πρωθυπουργός της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος τον έκλεισε σε κάποια φυλακή της Σιβηρίας για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Σήμερα, στον Χοντορκόφσκι παρέχονται στήριξη και νομικές υπηρεσίες από τον διαβόητο δικηγόρο των παγκοσμιοποιητών, Ρόμπερτ Άμστερνταμ, που ηγείται μιας διεθνούς προσπάθειας να δυσφημιστεί η Ρωσία και να αιτιολογηθεί η περικύκλωση της χώρας από το ΝΑΤΟ..
Στοχεύοντας τώρα στη Μέση Ανατολή, και ειδικότερα στο Ιράν, που τόσο η Κίνα και η Ρωσία χρησιμοποιούν για να ελέγχουν τις ηγεμονικές φιλοδοξίες της Δύσης, oι παγκοσμιοποιητές ευελπιστούν ότι θα αναζωπυρωθούν οι πολιτικές αναταραχές σε περιοχές-δορυφόρους της Ρωσίας και θα ολοκληρωθεί η εκστρατεία της περικύκλωσης της Ρωσίας, αναγκάζοντάς την έτσι να παραχωρήσει την ηγετική θέση που κατέχει, εν όψει της επέλασης της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Το “περιδέραιο μαργαριταριών” της Κίνας
Δεν αποτελεί μυστικό το γεγονός ότι η Κίνα εξαρτάται από τις εισαγωγές πετρελαίου, όχι μόνο για να διατηρήσει την αύξηση της οικονομίας της, αλλά και για να φροντίσει ώστε ο τεράστιος πληθυσμός της θα εξακολουθεί να απασχολείται επαγγελματικά και να ευημερεί, διατηρώντας παράλληλα την κυβέρνηση στην εξουσία. Ο ρεαλισμός αυτός είναι γνωστός από καιρό τόσο στην Κίνα όσο και στην Δύση .Η Κίνα εισάγει τεράστιες ποσότητες πετρελαίου από το Ιράν. Μάλιστα, η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν αποτελεί τον ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΤΑ ΣΕΙΡΑ (μετά τη Σαουδική Αραβία) εξαγωγέα πετρελαίου στον κόσμο προς την Κίνα.
Από την πλευρά της, η Κίνα έχει ξεκινήσει να παγιώνει την παρουσία της στην ηπειρωτική Αφρική, ιδίως στο ΣΟΥΔΑΝ , όπου έχει εγκαταστήσει έναν αγωγό πετρελαίου μήκους 1.000 μιλίων, που εκτείνεται από την ενδοχώρα έως το Πορτ Σουδάν, στην Ερυθρά Θάλασσα. Έχουν παράσχει επίσης οικονομικές ενισχύσεις στην χώρα μετά από τις κυρώσεις του ΟΗΕ και αγοράζουν το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών πετρελαίου του Σουδάν.
Από το Σουδάν και το Ιράν, και στην συνέχεια κατά μήκος του Ινδικού Ωκεανού, και πίσω στις κινέζικες ακτές, στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, εκτείνεται ένα “περιδέραιο μαργαριταριών”, που αποτελεί μια σειρά γεωπολιτικών κόμβων που η Κίνα αναπτύσσει με στόχο την προστασία αυτής της ζωτικής “διαδρομής”. Αυτό το “περιδέραιο” περιλαμβάνει ένα κινέζικο λιμάνι στο Βελουχιστάν, μια περιοχή του Πακιστάν, μια άλλη εγκατάστασή της στο Μιανμάρ (Βιρμανία), και μια σειρά από εγκαταστάσεις της στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας στα ανοικτά των ακτών του Βιετνάμ.
Ο όρος “περιδέραιο μαργαριταριών” χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος μιας έκθεσης του Αμερικανικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (SSI) για το 2006 με τον τίτλο “String of Pearls: Meeting the challenge of China’s rising power across the Asian littoral” (”Περιδέραιο Μαργαριταριών: Η αντιμετώπιση της πρόκλησης από την αύξηση της επιρροής της Κίνας κατά μήκος των ασιατικών ακτών”). Στην έκθεση αυτή, οι φιλοδοξίες της Κίνας για την ενίσχυση της επιρροής της κατά μήκος αυτής της “διαδρομής” θεωρείται ως άμεση πρόκληση για την αμερικανική υπεροχή, καθώς και απειλή για το μονοπολικό όραμα μιας “Νέας Τάξης Πραγμάτων”.
Παρόλο που η Κίνα δεν είναι υπέρμαχος της ελευθερίας του ανθρώπου, μοιάζει να τάσσεται υπέρ ενός πολυπολικού κόσμου, όπου τα κυρίαρχα έθνη θα συνυπάρχουν, σε αντίθεση με τον μονοπολικό κόσμο των Αγγλοαμερικανών όπου, φυσικά, θα κυριαρχούν στον πλανήτη οι Βρετανοί και Αμερικανοί ολιγάρχες.
Για να αποφευχθεί η γένεση ενός τέτοιου πολυπολικού κόσμου, η έκθεση της SSI υποδεικνύει ορισμένες στρατηγικές όσον αφορά την Κίνα. Οι στρατηγικές αυτές προβλέπουν άλλοτε δελεαστικές κινήσεις που θα υποχρεώνουν την Κίνα να γίνει αυτό που ο προπαγανδιστής της παγκοσμιοποίησης Ρόμπερτ Ζέλικ αποκαλεί “υπεύθυνο μέτοχο” στο “διεθνές σύστημα”, και άλλοτε κινήσεις άμεσης στρατιωτικής αντιπαράθεσης και περιορισμού.
Όλα δείχνουν ότι, μέσα στα επόμενα χρόνια, οι παγκοσμιοποιητές επιφυλάσσουν ένα κολακευτικό ρόλο για την Κίνα για να την προσελκύσουν στην παγκόσμια τάξη τους, ενώ ταυτόχρονα θα αποσταθεροποιήσουν διαδοχικά όλες τις χώρες κατά μήκος του “περιδέραιου των μαργαριταριών”. Οι ΗΠΑ έχουν επεκτείνει τον πόλεμο στο Αφγανιστάν και επιχειρούν παράλληλα να κατακερματίσουν το Πακιστάν, ειδικά στην περιοχή του ΒΕΛΟΥΧΙΣΤΑΝ, όπου η Κίνα εγκαινίασε μια δυναμική ναυτική παρουσία. Το Βελουχιστάν αποτελεί ένα παράκτιο κομβικό σημείο εκκίνησης ενός ενεργειακού και υλικοτεχνικού αγωγού που εκτείνεται βόρεια μέσω των Ιμαλαΐων προς τα κινεζικά εδάφη. Οι ΗΠΑ επίσης συμμετέχουν ενεργά στην αποσταθεροποίηση του Μιανμάρ (πρώην Βιρμανίας), υποδαυλίζοντας την ανατροπή του καθεστώτος και στην συνέχεια την εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης εντολοδόχων της Ουάσιγκτον.
Είναι απολύτως σαφές ότι η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί τον έλεγχο και της Μέσης Ανατολής και των θαλασσών, αν και αμφισβητούμενο, προκειμένου να ελέγχει την κατά πολύ ανώτερη χρηματοπιστωτική και οικονομική θέση της Κίνας. Είναι επίσης σαφές ότι η Ουάσιγκτον επενδύει ένα μεγάλο ποσοστό στρατιωτικών πόρων και πληροφοριών προκειμένου να αποσταθεροποιήσει ολόκληρο το “περιδέραιο μαργαριταριών”, για να προκαλέσει σύγχυση, να ελέγξει και να εξαναγκάσει την Κίνα σε παραχωρήσεις, με απώτερο στόχο την ενσωμάτωση του ανερχόμενου ασιατικού γίγαντα στην μονοπολική αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Τάξη.
Επίλογος
Το υποστηριζόμενο από τις ΗΠΑ κύμα “επαναστάσεων” που σαρώνει τη Μέση Ανατολή είναι μόνο η αρχή ενός μεγαλύτερου κινήματος που αποβλέπει στον εκτοπισμό του Ιράν και στη νέα ενίσχυση της θέσης των ΗΠΑ σε σχέση με την Ρωσία και την Κίνα, μετά από αρκετά χρόνια απογοητευτικών για τις ΗΠΑ γεωπολιτικών εξελίξεων. Ο απώτερος στόχος είναι να αναγκαστούν η Ρωσία και η Κίνα να αποδεχθούν το ρόλο τους ως “υπεύθυνων μετόχων” στην μονοπολική αγγλοαμερικανική “Νέα Παγκόσμια Τάξη”. Ο μονοπολικός κόσμος της αγγλοαμερικανικής κυριαρχίας των τραπεζιτών απαιτεί να εξαλειφθούν όλες οι μορφές ανταγωνισμού, να γίνουν όλα τα έθνη αλληλεξαρτώμενα, και - το πιο σημαντικό - να συμμορφωθούν όλες οι κυβερνήσεις με το μοντέλο των παγκοσμιοποιητών για μια “κοινωνία των πολιτών”, η οποία θα λογοδοτεί σε συγκεντρωτικούς παγκόσμιους θεσμικούς οργανισμούς.
Εδώ κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε στις χρωματιστές αυτές επαναστάσεις. Αποκαλύψαμε μία σκοτεινή πτυχή του θέματος, χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την αγνή, άδολη και ηρωική συμμετοχή του απλού λαού, που βρήκε την ευκαιρεία να εξεγερθεί εναντίον ηγετών και κυβερνήσεων απόλυτα διεφθαρμένων, καθεστωτικών καταστάσεων , αντιλήψεων και δικτατορικής συμπεριφοράς, με τεράστιο έλλειμα δημοκρατίας και την φτ’ωχεια και την ανέχεια ως σύντροφο ζωής, ενώ η κυβερνητική νομενκλατούρα απολάμβανε τον πλούτο της χώρας των. Έτσι δεν θέλουμε να αμφισβητήσουμε την λαική επανάσταση, αλλά να αποκαλύψουμε ότι τίποτα δεν είναι ότι φαίνεται και ότι πίσω από κάθε τι και δη σε πολιτικές εξελίξεις, σε εξεγέρσεις, επαναστάσεις και όπως αλλοιώς ονομάζονται υπάρχει πολύ παρασκήνιο, υπάρχει σχεδιασμός από πριν, υπάρχει συνωμοσία, συνωμότες, προδότες , εκμεταλλευτές. Εδώ να δώσουμε και μια εξήγηση γιατί οι ΗΠΑ ρίχνουν τους δικούς τους πιστούς ανθρώπους (όπως π.χ. ο Μουμπάρακ), που επί δεκαετίες ήταν σύμμαχός των και φίλος. Η εξήγηση είναι ότι θέλουν να αποδείξουν ότι είναι μια γενική εξέγερση των λαών και ακόμη ότι οι παλαιοί ηγέτες είναι (έμπειροι άρα δεν χειραγωγούνται πλήρως) κουρασμένοι, φθαρμένοι, διεφθαρμένοι, άρα τελειωμένοι για αυτούς και θέλουν τώρα νέους, άπειρους , υποτελείς (yes men), δηλαδή ηγέτες μαριονέτες. Βέβαια εδώ ελλοχεύει ο κίνδυνος να χάσουν τον έλεγχο και το παιχνίδι και να προκύψουν άλλες ηγεσίες, σφόδρα αντιαμερικανικές, όπως έγινε και στο Ιράν επί Σάχη. Και να επισημάνουμε τον κίνδυνο των Αδελφών Μουσουλμάνων, ιδίως στην Αίγυπτο, που θα αναπτύξουμε σε άλλο άρθρο.
Οι εξελίξεις στην Αφρική και στην Μέση Ανατολή είναι ανησυχητικές για την παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη. Η αποκάλυψη και κατανόηση τού σχεδίου των παγκοσμιοποιητών αποκαλύπτει τους κίνδυνους που ελλοχεύει ο εφησυχασμός όσον αφορά τις τρέχουσες αναταραχές στη Μέση Ανατολή. Είναι βέβαιο ότι θα εξαπλωθούν, και το αν ή όχι θα επακολουθήσει μια μεγάλη σύγκρουση θα εξαρτηθεί από την αντίδραση του Συνεταιρισμού της Σαγκάης και την αποφασιστικότητά του να παραμείνει κυρίαρχος της μοίρας του. Δεδομένης της συρρικνούμενης ηγεμονίας των Ηνωμένων Πολιτειών, των χωρίς νόημα εκκλήσεών τους προς τα έθνη του κόσμου να ενταχθούν στο χρεωκοπημένο, μονόπλευρο μοντέλο της παγκόσμιας διακυβέρνησης, του αχανούς οικονομικού τέλματος στο οποίο έχουν οδηγηθεί, είναι αδύνατο να προβλέψει κανείς πού θα τις οδηγήσει η απελπισία τους . Ήδη τυπώνονται δολλάρια χωρίς αντίκρυσμα και όπως ισχυρίζονται πολλοί οικονομολόγοι σύντομα η φούσκα αυτή θα σκάσει και η οικονομική κατάρρευση θα είναι γεγονός . Αυτό το απρόβλεπτο και αυτή η απόγνωση ίσως να είναι τελικά το μόνο χαρτί που τους απέμεινε και που αξίζει να παίξουν. Και παίζουν με τις τύχες και το μέλλον πολλών λαών της ανθρωπότητας. Και είναι αυτή μια πιθανή κίνηση που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους και να λάβουμε τα μέτρα μας , στο επίπεδο που είναι δυνατόν. Τέλος η γνώση είναι δύναμη και η αλήθεια απαραίτητη. Έτσι θα μπορέσουμε σαν έθνος ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Τελειώνοντας παραθέτω διάφορες ιστοσελίδες του διαδικτύου, τις οπο.ιες χρησιμοποίησα ως πηγή του παραπάνω πονήματος, άλλοτε παραθέτοντας αυτούσια κομμάτια, άλλοτε το νόημα των επιλεγέντων άρθρων, καταλήγοντας σε συμπεράσματα και παραδοχές, που μπορεί να μην διεκδικούν την απόλυτη αλήθεια είναι όμως ειλικρινείς και τουλάχιστον θα πρέπει να προβληματίσουν.
ΣΧΟΛΙΟ: Το παρόν άρθρο είχε γραφτεί πριν από 8 μήνες (Απρίλιος 2011) και παραμένει ακόμη επίκαιρο και αποκαλυπτικό για τους σχεδιασμούς και τις εξελίξεις στην περιοχή.
analystsforchange
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου