Κανένας δεν θέλει πραγματικά να αλλάξει

Ίσως είναι πολύ λίγοι οι άνθρωποι αυτοί που πραγματικά ενδιαφέρονται να αλλάξουν βαθειά μέσα τους, που έχουν αυτό το αδιάκοπο επαναστατικό πάθος, πάθος για τη ζωή, για να...
επανεξετάσουν τα δεδομένα με τα οποία είχε μάθει μέχρι τώρα ο νους τους, όλα όσα θεωρούσαν αληθινά και να τα πετάξουν. Οι περισσότεροι ενδιαφέρονται μόνο για πολύ επιφανειακές αλλαγές, τους είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστούν τις μικροαπολαύσεις της καθημερινής τους ζωής, μικροαπολαύσεις που έχουν «κατακτήσει» μέσα από ένα σύστημα που μπορεί να κατηγορούν. Οι περισσότεροι συνηθίζουν να μιλούν συνεχώς για τους άλλους, αυτούς που κατά τη γνώμη τους φταίνε γι αυτή την άσχημη κατάσταση, αυτούς που δεν αλλάζουν, κρίνουν και επικρίνουν διαρκώς χωρίς να αναλαμβάνουν την ευθύνη της δικής τους ζωής, των όσων αυτοί κάνουν. Γι αυτά που αυτοί κάνουν υπάρχει πάντα μια καλή δικαιολογία. Λοιπόν φίλε, αν σ ενδιαφέρει πραγματικά η κοινωνική αδικία που βλέπεις γύρω σου, που νιώθεις και βιώνεις καθημερινά, αν θες ν' αλλάξει ο κόσμος, τότε σηκώνεσαι από το βόλεμά σου και τον αλλάζεις, δεν περιμένεις κανέναν να το κάνει για σένα… αν δεις στο πέρασμά σου κάποιον ανήμπορο, κάποιο πληγωμένο παιδί στο δρόμο σου, εσύ θα του δώσεις ένα χέρι βοήθειας, δεν θα περιμένεις να το κάνει κάποιος άλλος, εσύ είσαι ο κόσμος, η κοινωνία, είσαι συν δημιουργός… Καμία κοινωνία δεν αλλάζει ριζικά και ουσιαστικά αν οι πολίτες της δεν το κάνουν. Αλλάζεις εσύ και αλλάζει η κοινωνία. Αυτό που ενεργοποιεί την αλλαγή αυτή στον καθένα είναι το αίσθημα ευθύνης που αντιλαμβάνεται σε σχέση με το τι συμβαίνει γύρω του. Η κοινωνία είναι άσχημη, βίαιη, ανταγωνιστική κ άδικη γιατί εμείς είμαστε έτσι, έτσι μας μάθανε… Αν δεν εξαλείψεις ριζικά πρώτα μέσα σου τις αιτίες από τις οποίες προκύπτουν τα προβλήματα τότε θα επαναλαμβάνεις διαρκώς τον ίδιο φαύλο κύκλο και οι όποιες αλλαγές θα είναι μικρές, επιφανειακές και ασήμαντες. Τη δουλειά, την αλλαγή, οφείλεις να την κάνεις εσύ, κανένας άλλος. Χρειάζεται να μην σε αφορά καθόλου αν ο άλλος, ο απέναντι ακολουθήσει. Τέρμα πια οι δικαιολογίες για έναν ενήλικο που θεωρεί ότι έχει τη ζωή του στα χέρια του, ότι του ανήκει. Το να περιμένεις από κάποιον άλλο πάντα να κάνει το πρώτο βήμα σημαίνει ότι είσαι βαθειά εξαρτημένος, ότι δεν αντιλαμβάνεσαι τι είναι ελευθερία. Αρνήσου ένα μηχανικό και παθητικό νου, γεμάτο με συνήθειες κ εξαρτήσεις, παράπονα και κατηγορώ και ένωσε μαζί μας τη δύναμη και την πίστη σου για μια πραγματικά ριζική κοινωνική αλλαγή. Μας το έστειλαν με e-mail Πηγή: Κανένας δεν θέλει πραγματικά να αλλάξει
Πηγη