Steve Jobs ή Steven Paul Jobs (1955-2011)

Της Δήμητρας Αγγελίδου
Πίστη - Έμπνευση - Θέληση - Εργατικότητα - Επιμονή - Εγρήγορση
Μερικές λέξεις που χαρακτηρίζουν την ιδιοφυή προσωπικότητα του Steve Jobs και που θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνητρο και οδηγό και για εμάς τους νέους.

Για όσους δεν το γνωρίζουν ο Steve Jobs ήταν μια από τις πιο γνωστές προσωπικότητες της τεχνολογίας, ένας εκ των δύο συνιδρυτών, πρώην πρόεδρος και διευθύνων πρόεδρος της Apple και πρώην πρόεδρος της Pixar (μέχρις ότου εξαγοράστηκε από τη Disney στης οποίας το διοικητικό συμβούλιο διατηρούσε θέση και της οποίας ήταν μεγαλύτερος μέτοχος).
Έχει χαρακτηριστεί ως οραματιστής στο χώρο των υπολογιστών και πολλές ιδέες του άλλαξαν τον τρόπο που οι καταναλωτές χρησιμοποιούσαν την ψηφιακή τεχνολογία. Ήταν από τους πρώτους που συνέλαβαν την ιδέα του οικιακού προσωπικού υπολογιστή.


Όπως κάθε καταξιωμένος άνθρωπος έτσι και εκείνος είχε ένα όραμα, κάποιους στόχους στη ζωή του. Φυσικά ήθελε να λαμβάνει γνώσεις, ιδιαίτερα γνώσεις που του προκαλούσαν ένα ενδιαφέρον, έκανε τολμηρές επαγγελματικές κινήσεις και ποτέ δεν επαναπαύθηκε. Έτσι δικαιώθηκε…

Μάλιστα αυτή την πολυετή πείρα του στο χώρο των σπουδών αρχικά και της εργασίας μετέπειτα θέλησε να μοιραστεί με τους αποφοίτους του Στάνφορντ κατά την τελετή αποφοίτησης στις 12 Ιουνίου 2005 μέσα από την ομιλία του. Η ομιλία του αυτή αποτέλεσε αναμφίβολα μια κατάθεση ψυχής την οποία ο ίδιος ονόμασε με ταπείνωση τρεις ιστορίες από τη ζωή μου και τίποτα παραπάνω.


Η πρώτη ιστορία λοιπόν είχε να κάνει με το πώς θα πρέπει κανείς να ενώνει μερικές κουκίδες στη ζωή του. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό πράγματι μπαίνουμε στη διαδικασία να κάνουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας, να μάθουμε, να ασχοληθούμε με κάτι που μας αρέσει πολύ ή μας ενδιαφέρει αλλά δεν ξέρουμε πότε θα έρθει στην επιφάνεια, πότε θα μας χρησιμεύσει. Όπως λέει και ο ίδιος όμως δεν μπορείς να συνδέσεις τις κουκίδες κοιτώντας μπροστά. Μπορείς να το κάνεις μόνο εάν κοιτάξεις πίσω εκ των υστέρων. Έτσι το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να πιστεύεις πως οι κουκίδες θα ενωθούν στο μέλλον, με κάποιο τρόπο.
Η δεύτερη ιστορία του ουσιαστικά ήταν μια προτροπή να ψάχνεις, όντας νέος αλλά και μεγαλύτερος, αυτό που σε ευχαριστεί περισσότερο,που σε εκφράζει, αυτό που θεωρείς σπουδαίο. Ακόμη, δηλαδή, κι αν δεν το βρίσκεις από την αρχή ή αποτυγχάνεις θα πρέπει να συνεχίζεις ώσπου να το καταφέρεις. Πρέπει κι εσείς να ανακαλύψετε τι πραγματικά θέλετε. Η δουλειά θα απασχολεί ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε σημαντικό. Μην συμβιβάζεστε! Μην επαναπαύεστε! Μια μεγάλη αλήθεια που ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους γύρω μας οι οποίοι έκαναν λανθασμένες επαγγελματικές επιλογές,εγκατέλειψαν το όνειρό τους και «βολεύτηκαν» εργασιακά προκειμένου να μην ριψοκινδυνεύσουν την επιβίωσή τους. Άλλωστε μια κρίση όπως αυτή που περνάμε αυτό το διάστημα έχει ανάγκη από ανθρώπους με θέληση και επιμονή που θα δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό. Αυτό όμως θα γίνει εάν ο καθένας ασχοληθεί με αυτό που του αρέσει πραγματικά και προσφέρει όλο του το είναι στην προσπάθειά του.
Η τρίτη ιστορία του Steve Jobs ήταν περισσότερο μια εξομολόγηση που αφορούσε την ασθένεια του και το γεγονός του προδιαγεγραμμένου θανάτου. Υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου ότι μια μέρα θα πεθάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις την παγίδα του να σκέφτεσαι συνεχώς ότι έχεις κάτι να χάσεις. Θυμήσου ότι είσαι ήδη γυμνός …Δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην ακολουθήσεις την καρδιά σου. Αυτό θα έπρεπε να σκέφτεται ο καθένας από εμάς ξεχωριστά και να διερωτάται καθημερινά: Αν αυτή ήταν η τελευταία ημέρα της ζωής μου θα ήθελα να κάνω αυτό που ετοιμάζομαι να κάνω σήμερα; Με αυτή τη σκέψη πολλά σχέδια μας, πολλές ανησυχίες, αγωνίες, φόβοι μας καταρρίπτονται μπροστά στο λιγοστό χρόνο που μας απομένει. Και αυτό κατά την γνώμη μου δεν είναι καθόλου μακάβριο. Αντιθέτως θεωρώ πως είναι ένα μότο για τη ζωή!
Μήπως αυτά τα λόγια του Steve Jobs παραμένουν επίκαιρα και μας αφορούν ιδιαιτέρως; Μήπως θα έπρεπε να λαμβάνουμε υπόψιν μας και αυτές τις παραμέτρους προβαίνοντας σε ενέργειες που ούτε κι εμείς πραγματικά επιθυμούμε; Ένας φοιτητής στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, ακόμη κι αν έχει καταφέρει παρά τις αντιξοότητες και τις κοινωνικές προκαταλήψεις να εισαχθεί σε μια πανεπιστημιακή σχολή που επιθυμεί, πλέει σε ένα κύμα απαισιοδοξίας και μοιρολατρείας, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που αναγκάζεται να εργαστεί μετέπειτα σε αδιάφορους για τον ίδιο τομείς μόνο και μόνο για να μπορέσει να εξασφαλίσει την επιβίωση. Τις σκέψεις τις αφήνω σε εσάς και κλείνω με τη φράση που έκλεισε και ο Steve Jobs την ομιλία του:


Παραμείνετε διψασμένοι! Παραμείνετε τρελοί!
proslalia