Μακελειό, Ειρήνη ή Πόλεμος;

Γράφει η Αρτάνη

-Τον προπερασμένο (19ο) αιώνα! Ευρωπαίος Ποιητής αποκάλεσε «καταραμένους» τους Έλληνες. Τούς Έλληνες των παλαιών, τών περασμένων καιρών!!! γιά τους σημερινούς.. οι μελετητές Ιστορικοί του μέλλοντος, θα έχουν πολλή δουλειά, μάλλον! Σύμφωνα με αυτόν, οι Έλληνες τα...
είπαν όλα, τά έκαναν όλα.. τά έζησαν όλα! καί δεν άφησαν κάτι για τους επόμενους!..γιά αυτούς πού ήρθαν και έρχονται. Πρόκειται ασφαλώς για μια υπερβολή, για μια εκτίμηση εξωφρενική.

Όμως, υπάρχει πράγματι μια αληθινή «κατάρα» πού κληροδότησαν εσαεί, μιά για πάντα πού λένε, στην Οικουμένη, αυτοί, οι ‘Έλληνες. Πού έχει να κάνει αυτή η «κατάρα» με την Γλώσσα. Την Γλώσσα, με τέτοια δομή και κατασκευή ώστε, οι λοιπές θέλοντας ή όχι, αναγκάστηκαν να προγραμματιστούν μέ βάση την δική της Φιλοσοφία και Παιδεία. Πού σημαίνει, σημαίνεται, κυριολεκτεί, ακριβώς και απόλυτα σε ότι αναφέρεται η κάθε της Λέξις ο κάθε της Φθόγγος, τό κάθε γέννημά της!!!

Και επειδή, «Αρχή Σοφίας η τών Ονομάτων επίσκεψις», και πρώτα-πρώτα καί τών κατ’ εξοχήν τών Ελληνικών! σέ όλον τον Κόσμο η Φύλαξη των Πόλεων, ονομάζεται και λέγεται POLICE. Ναί!!! η ίδια Ελληνίδα λέξη Πόλις. τής Πόλεως. Άρα δεν πρόκειται για κατάρα ούτε γιά ευλογία ή ευχή…του ευρωπαίου ποιητή. Μάλλον πρόκειται περί Πολιτισμού. Δήλα-δή για έναν μακροχρόνιο και επιτυχημένο Πόλεμο! Καί βεβαίως – βεβαίως ο Πολιτισμός των Ελλήνων είναι γέννημα τού
Πολέμου.

Η Πόλις –εως, Πόλε-μος. Η κατάληξη –μος, εδώ ακριβώς σημαίνει ενεργητικότητα της ρίζας, όπως ο παιδεμός, ο σκοτωμός, ο τελειωμός. ‘Άσχετα εάν στις μέρες, στην Πατρίδα μας «αντικαταστάθηκε» άκομψα η POLICE με την κομψή φράση «προστασίας του πολίτη» από άκομψους προφεσόρους και επαΐοντες. Σέ πρώτη φάση η POLICE υπερασπίζεται τους Πολίτες (ο-Πλίτες) υπερασπίζεται την ίδια τήν Πόλη. Ο Πάλμυς Ζεύς, η Πολιούχος Παλ-λάς, ο Λαός ο Παλλόμενος, ο Πολεμών δήλα-δή! Σε δεύτερη φάση ο Πόλεμος της Πόλεως, αφορά στην Πνευματική άνοδο τών Πολιτών προς τον εξανθρωπισμό, προς τον Πολιτισμό δήλα-δή! Οι πρωτοέλληνες Πελασγοί αυτοί πού με οδηγό τον Πολ-ικό Αστέρα οι διαπλέοντες τα Πελάγη, παρατηρούντες τους Πλανήτες.

Οι διά των Παλαμών πλάθοντες πλαστικόν πηλόν και πλίνθους. Οι διατρεφόμενοι με πολτούς και πλακούντες, οι πολεμούντες σε στεριά και θάλασσα για την Ζήση τους, αφού προϋπήρξαν τροφοσυλλέκτες – θηρευτές έγιναν, πολεμώντας με τή Μάνα Φύση, Καλλιεργητές. Οι σεβόμενοι τα πλάσματα της πλάσεως. Οι αποφασίζοντες!!! διά των παλών. Οι διαθέτοντες τέλος, μυριάδες λέξεις πού παράγονται από τόν Πόλεμο. Χιλιάδες Χρόνια πρίν, ο Παππούς μας Ηράκλειτος ο Εφέσιος θα διατυπώσει εσαεί: Πόλεμος Πατήρ Πάντων εστίν, πάντων δε βασιλέυς, και μέν τους Θεούς έδειξε τους δε Ανθρώπους, τους μέν δούλους εποίησε, τους δέ ελεύθερους.(Κάπου εδώ, όποιος γνωρίζει ή μπορεί να ανακαλύψει παράγωγα της λέξεως Ειρήνη ας σχολιάσει αναλόγως μήπως και συνετιστούμε και εμείς όλοι οι πολεμοχαρείς!!!).

Διότι «τό Ειρήνη υμίν» απευθύνεται προς ποίμνιο ή ποίμνια. σε μαντριά. Όμως, οι Άνθρωποι πρέπει να πολεμούν και σε ειρηνικές περιόδους για να μήν καταντήσουν πρόβατα. Εννοείται πώς, ο «Πόλεμος» αυτός δεν έχει καμιά σχέση με σκοτωμούς και μακελαρίσματα… μέ γκρεμίσματα. (Δεν είναι πόλεμος τό να πατάς κουμπιά από οβάλ γραφεία με ρόζ τηλέφωνα και να μακελεύεις κύριε ιμπεράτορα θρασύδειλε!) Οι «λύκοι», πλάσματα της φύσεως κι αυτά, παραμονεύουν παντού και πάντοτε. Η Πόλις δεν είναι μαντρί. Απαιτεί την ανάσα της, την πνοή της τη Ζωή της. ..τήν Ελευθερία της. Όποιος την επιβουλεύεται πρέπει να Πολεμηθεί!

Οι ειρηνιστές, οι ειρηνόφιλοι δεν πολεμούν, αλλά παραδίδουν τις πόλεις «τους» στους όποιους βαρβάρους! Η πραγματική και αληθινή ειρήνη είναι γέννημα και «προνόμιο» των Πολεμιστών της Πόλεως. Οι πολεμιστές δεν σκοτώνουν παρά μόνο για να αμυνθούν. Κάποτε, εάν χρειαστεί!!! επιτίθενται κιόλας. Εκτός και, εάν τό «δικαίωμα» της επιθέσεως τό διαθέτουν μόνον οι βάρβαροι. Ποιοί αποκάλεσαν και εξακολουθούν να αποκαλούν σφαγέα, και βέβηλα να βλασφημούν Τον Μέγιστο ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΉ Αλέξανδρο; Μα φυσικά οι ειρηνόφιλοι, οι φαφλατάδες ειρηνολόγοι, οι ριψάσπιδες, οι δειλοί, οι λιποτάκτες της ζωής και οι κουσουρλήδες! Αυτοί πού ωσάν τις σκύλες του μαντριού, σε κατάσταση οίστρου, ζευγάρωσαν με τους πεινασμένους λύκους, πού χίμηξαν στο μαντρί με τα πρόβατα. Πόσοι διεκδικούν την Πατρότητα του Αλέξανδρου; Πόσοι θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους του Μεγάλου Στρατηλάτη!!!. Εάν ήταν σφαγέας θα τό έκαναν αλήθεια;
Όταν Πολεμούσε! χάριν παραδείγματος ο΄Αλλος ο Έλληνας Παλαιολόγος για να «σώσει» την Πόλη, την Κωνσταντινούπολη, άλλοι συζητούσαν για τό τί φύλο έχουν οι άγγελοι!!! στους ουρανούς! και άλλοι «ριψάσπιδες» κατά χιλιάδες, λιβανίζονταν καί προσεύχονταν «σώσον κύριε τον λαόν σου» και «ειρήνη υμίν», και κάποιος Πλήθων Γεμιστός, θα τους αποκαλέσει σμήνος κηφήνων!!!

Άλλοι είναι σφαγείς και μακελάρηδες, κύριοι ειρηνολόγοι. Όπως οί σύγχρονοι σταυροφόροι Αλάριχοι, Οστρογότθοι, Βάνδαλοι. Αυτοί είναι σφαγείς πού κατακρεούργησαν, μακέλεψαν, γκρέμισαν, βίασαν, έκαψαν.. ισοπέδωσαν -καί ισοπεδώνουν!!!Πολιτισμούς, και τον δικό μας τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ. Άρα, ο Πόλεμος και τό μακελειό είναι εξίσωση, στη γλώσσα των Μαθηματικών με τα σκέλη της, τα ποσά και τα μεγέθη της αντριστρόφως ανάλογα!

Μα στη Φύση και στην καθημερινή μας Ζωή, χρόνια τώρα, Πόλεμος δεν γίνεται;
-Πολεμούν οι Ημέρες με τις νύχτες, η πάχνη τό χιόνι και η δροσιά, με τον καυτερό Ήλιο.
-Πολεμούν ο ξανθός μυρωδάτος Απριλομάης με τον θανατερό Αλωνάρη των σταχιών Ιούλιο, τον τρυγητή Σεπτέμβριο!!!

-Πολεμούν τα άγρια κύματα να κομματιάσουν τα βράχια…
-Πολεμούν τα βατράχια να φάνε κουνούπια και οι αλεπούδες τους αρουραίους…
-Πολεμούν τα γεράκια να αρπάξουν τρυγόνια και περιστέρια….
-Πολεμούν ο περονόσπορος και η φυλλοξήρα τα κλήματα, τα αμπέλια…
-Πολεμούν ο Άντρας με τη Γυναίκα στην κλίνη του Έρωτά τους, να γεννήσουν Παιδί!
-Πολεμούν οι Δάσκαλοί μας, να μάς μάθουν γράμματα, να μάς μορφώσουν - να μάς δώσουν «μορφή»
Μπορείτε να φανταστείτε τη Ζωή μας, χωρίς Δασκάλους;!!!
-Πολεμούν οι κτίστες οικοδόμοι να κτίσουν τα σπίτια μας, τα παραθαλάσσιά μας, τα ημιυπαίθριά μας!
-Πολεμούν οι Ιατροί τις Αρρώστιες μας.
-Πολεμούν οι Γεωργοί μας στα Χωράφια, Χειμώνα Καλοκαίρι, για τό Ψωμί όλων μας!!!
-Πολεμούν οι οδοκαθαριστές και οι καθαρίστριες να καθαρίσουν τους δρόμους, τις πλατείες, τις βρομιές μας!!!

-Πολεμούν οι Καπεταναίοι με τα κύματα, τους αέρηδες και τις μπόρες για να ταξιδέψουν τα καράβια τους, τα φορτία τους σώα και αβλαβή, σε απάνεμα λιμάνια.
-Πολεμούν οι Πιλότοι τα ύψη, τους ουρανούς και τα ερέβη, για τις ασφαλείς πτήσεις μας.
Έχετε αναρωτηθεί, άραγε, ποτέ; γιατί χειροκροτούμε μέ «παλαμάκια» ανακούφισης και χαράς κατά την προσγείωση τού αεροπλάνου τού ταξιδιού μας!!!.

-Πολεμούν οι Τροχονόμοι και ρυθμίζουν την τροχαία κίνησή μας! ελέγχουν τις όποιες παραβάσεις μας.
-Πολεμούν οι αγωγιάτες γιά τα αγώγια μας, για τις ασφαλείς μεταφορές μας, γιά τα ταξίδια μας.
-Πολεμούν οι Αξιωματικοί μας, οι Οπλίτες μας, στα πεδία των ασκήσεων – σε περίοδο Ειρήνης – για την εξασφάλιση τής Ελευθερίας τής Πόλεως, τής Πολιτείας δήλα - δή!!!
Και μείς όλοι δεν πολεμάμε και δεν αγωνιζόμαστε μήπως εργαζόμενοι, γιά τον Άρτον ημών τον Επιούσιον;!!! για την ευδαιμονία μας!

-Λοιπόν, τι θα κάνετε ειρηνολόγοι όταν! επιτεθούν οι όποιοι βάρβαροι στην Πόλη σας!!! Θα αμυνθείτε Πολεμώντας ή θα αφήσετε να βιάσουν τις Θυγατέρες σας, τις Μανάδες σας, τις Γυναίκες σας; να βεβηλώσουν τά Πάτρια, τά Μήτρια, τα Ιερά σας και τα ΄Οσιά σας (εάν έχετε), να γκρεμίσουν τις Εστίες σας, τους Ναούς σας;

Πόλεμος, λοιπόν, και χθες!!! και σήμερα και νύν και αεί πού λένε, όπως Πόλις της Πόλεως κύριοι ειρηνολόγοι, διότι, Πολεοδομία είναι τό ορθό και όχι ποληοδομία ψευδοκουλτουριάρηδες της πλέριας αχαλίνωτης δημοτικιάς.-

΄Αρτάνη