Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

AYTH TH ΣΤΙΓΜΗ: Κρίνεται ο απαράδεκτος νόμος στο ΣτΕ. Ιστορική η ευθύνη των δικαστών.

Εδώ και δεκαετίες έχει επιβληθεί, με βίαιο τρόπο η παρουσία λαθρομεταναστών που εισβάλουν στη χώρα παράνομα και στη συνέχεια εγκαθίστανται χωρίς την παραμικρή αποδοχή από μέρους της κοινωνίας. Αυτή η ραγδαία και βίαιη μεταβολή της σύνθεσης της κοινωνίας είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα στην ασφάλεια, στην εκπαίδευση, στην ζωή των πόλεων, στην εργασία, στην ασφάλιση, στην υγεία, σχεδόν σε κάθε τομέα της δημόσιας ζωής.


Οι δείκτες της εγκληματικότητας επιδεινώθηκαν με τρόπο ασύλληπτο, περιοχές της Αθήνας και άλλων μεγάλων πόλεων κυριολεκτικά καταστράφηκαν, περιουσίες έχασαν την αξία τους, οι γειτονιές που μεγαλώσαμε ανήκουν πλέον σε άλλους. Η δημογραφική κρίση που μαστίζει την πατρίδα μας συναντά το φαινόμενο της λαθρομετανάστευσης και καθιστά το μέλλον του τόπου εφιαλτικό. Η παρουσία των μεταναστών στην οικονομία μιας χώρας όπου η παραγωγή είναι συρρικνωμένη, καθιστά την ανεργία εκρηκτική. Αρρώστιες που είχαν εξαφανιστεί επανήλθαν, τα σχολεία μας, μέρα με τη μέρα γίνονται πολυπολιτισμικά υπηρετώντας αξίες αλλότριες απ’ αυτές που εμείς θέλουμε να δώσουμε στα παιδιά μας.

Αυτή την παράνομη κατάσταση που ξεκινά με την παράνομη είσοδο και συνεχίζει με την παράνομη εγκατάσταση και την καθ’ όλα παράνομη παρουσία σε κάθε δραστηριότητα εργασιακή, ακόμα χειρότερα εγκληματική καθώς και την χρήση δημοσίων αγαθών που προορίζονται για τους πολίτες αυτής της χώρας, όσοι την επέβαλλαν – πολιτικοί και διεθνείς εξουσιαστές- θέλησαν να την καταστήσουν πλέον νόμιμη, αποδίδοντας στους μετανάστες ελληνική υπηκοότητα με ταχύτατες διαδικασίες.

Αυτός ο νόμος που η κυβέρνηση της χρεοκοπίας και του ραγιαδισμού προώθησε με τόση σπουδή, καταδεικνύει τα σχέδια που απεργάζονται εναντίον του έθνους και της κοινωνίας τόσο τα παγκόσμια κέντρα αποφάσεων όσο και οι εγχώριοι παλιάτσοι της κενολογίας και των ιδεολογημάτων.

Η ίδια η ιθαγένεια ως έννοια δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Ο νόμος είναι παράλογος. Γιατί επιτρέπει την μεταβολή της σύστασης της κοινωνίας χωρίς να ερωτήσει την ίδια την κοινωνία. Αποφασίζει για την είσοδο πολιτών σε μια κοινότητα προσδίδοντας στους νεοεισαχθέντες τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην πορεία της ενώ πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα που έχουν εξ’ αρχής παρανομήσει εισερχόμενοι παρανόμως στο έδαφος της. Θέτει προϋποθέσεις αστείες, τέτοιες που δίνουν στον καθένα την δυνατότητα να γίνει έλληνας πολίτης ως να επρόκειτο για μια ιδιότητα χωρίς καμία αξία. Για αυτό το ζήτημα που αφορά στην ίδια την μελλοντική υπόσταση του έθνους το ΠΑ.ΣΟ. Κ έκρινε ότι δεν απαιτείται δημοψήφισμα. Στο έωλο επιχείρημα ΄ότι τα δικαιώματα των μειοψηφιών δεν τίθεται σε δημοψηφίσματα απαντούμε γιατί είναι δικαίωμα του οποιοδήποτε, η απόκτηση της ελληνικής υπηκοότητας; Τι επιτέλους αντιπροσωπεύει η ελληνική πολιτεία γι’ αυτούς τους δήθεν «ανθρωπιστές». Πως είναι δυνατόν να θεωρεί ο καθένας εκ προοιμίου την Ελλάδα χώρα μελλοντικής εγκατάστασης με πλήρη δικαιώματα την ίδια ώρα που οι έλληνες άνεργοι αγγίζουν τον αριθμό ρεκόρ του 1.200.000 ανέργων. Την ίδια ώρα που η ανάσα των Τούρκων γίνεται ολοένα πιο έντονη, την ίδια ώρα που σχεδόν 200 παράνομα τζαμιά λειτουργούν στο λεκανοπέδιο της Αττικής.

Η μεταβολή των εθνικών κοινωνιών είναι προτεραιότητα για την επιβολή της παγκόσμιας αγοράς και του νέου πλανητικού τοπίου. Για εμάς, όμως δεν είναι παρά μια οδυνηρή εξέλιξη που φέρνει τον όλεθρο.

Η νομική διάσταση του φαινομένου ήρθε ως επίκαιρη εξέλιξη των ενεργειών της πολιτείας ή αν θέλετε των ολιγωριών της. Αφού πρώτα αλώνισαν όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής επικρατείας, αφού προερχόμενοι από όλες τις φυλές της γης σάρωσαν τον ιστορικό μας χώρο και προξένησαν άπειρα προβλήματα, με την πρωτοβουλία των άθλιων πολιτικών δυνάμεων, επιχειρούν τώρα και την νομιμοποίησή τους.

Το ζήτημα βέβαια είναι εθνικό πρωτίστως και στη συνέχεια νομικό. Το ΣτΕ όμως, καλείται να αντιτάξει την φωνή της λογικής, την φωνή της πατρίδας, την φωνή της ελληνικής κοινωνίας της οποίας η κυρίαρχη βούληση βρίσκεται σε πλήρη δυσαρμονία με τον εν λόγω νόμο. Απέχει από νομικής και πολιτικής πλευράς, η χορήγηση δικαιωμάτων εργασίας, κατοικίας και κοινωνικής διαβίωσης από την χορήγηση του δικαιώματος του έλληνα πολίτη. Η δίκαιη κρίση των δικαστών απαιτεί μια ολόπλευρη , ιστορική και βαθύτατα δραματική θέαση της ελληνικής πραγματικότητας.

Εμμανουήλ. Ν. Κώνστας

ΠΗΓΗ: ethnikometopo

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου