ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΣΑΜΑΡΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ "ΑΝΑΝΗΨΗ" ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: ΑΡΘΡΟ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΓΑΛΑΖΙΟΥΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥΣ

Για να μην σας κοροιδεύουν διάφοροι επιτήδειοι που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να καλύψουν την γκάφα - και τελικά ΠΡΟΔΟΣΙΑ - Σαμαρά με το "ΝΑΙ" στη νέα δανειακή σύμβαση, διαβάστε το ακόλουθο άρθρο που τα εξηγεί όλα: Όποιος παίζει με την φωτιά και όποιος έμαθε να φέρεται ανειλικρινώς, τελικά εκτίθεται ανεπανόρθωτα. Ας εξετάσουμε μαζί τα ολέθρια επικοινωνιακά, στρατηγικά και τακτικά σφάλματα του Αντώνη Σαμαρά, τις 2....
τελευταίες μέρες: 1) Ας ξεκινήσουμε από το δημοψήφισμα, το οποίο θεωρείται και είναι, μια άμεση δημοκρατική έκφραση του λαού, βάσει και του Συντάγματος. Η οργίλη και πανικόβλητη αντίδραση του Προέδρου της ΝΔ στην πρόταση δημοψηφίσματος από τον ΓΑΠ δημιούργησε ήδη εξ' αρχής μια αρνητική εικόνα για το πώς τελικά αντιλαμβάνεται ο Σαμαράς τους δημοκρατικούς θεσμούς και ποσο σέβεται το λαό. Η αντίδρασή του αυτή εγγράφεται ως τακτικό σφάλμα. Ορθή αντίδραση: Θα έπρεπε να ασχοληθεί λίγο χρόνο με το δημοψήφισμα, να μην φανεί ότι αντιτίθεται ΔΟΜΙΚΑ σ' αυτό, έντεχνα να το προσπεράσει και να ασχοληθεί ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με τον βασικό στρατηγικό του στόχο, δηλαδή την παραίτηση του ΓΑΠ από την πρωθυπουργία. 2) Βλέποντας τον Γολγοθά του ΓΑΠ στο εξωτερικό και εσωτερικό, τον ΥΠΟΤΙΜΗΣΕ (τακτικό σφάλμα) και έπεσε θύμα μιας ανεπανάληπτης πολιτικής παγίδας, η οποία ουσιαστικά τον τελειώνει πολιτικά. Ορθή αντίδραση: Δεν ανοίγουμε τα χαρτιά μας πριν πάρουμε από τον αδύναμο (φαινομενικά) αντίπαλο αυτό που επιδιώκουμε. 3) Και τώρα φθάνουμε στη σημερινή στρατηγική πανωλεθρία του Σαμαρά. Ο Πρόεδρος της ΝΔ έκανε το αδιανόητο σφάλμα (για έμπειρο πολιτικό), να προσχωρήσει απρόσεκτα και επιπόλαια, στη στρατηγική θέση του ΓΑΠ περί σωτηρίας της χώρας με τη δανειακή σύμβαση και τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Ο στρατηγικός παίκτης ΠΟΤΕ δεν εισέρχεται εκουσίως και ασκόπως στο γήπεδο του αντιπάλου, ΠΟΤΕ δεν προσχωρεί ανώφελα και άκαιρα στο πεδίο βολής του, παρά μόνο όταν έχει αποσπάσει το ζητούμενο. Ο Σαμαράς διέπραξε βαρύτατο στρατηγικό ατόπημα με το να αποδεχθεί την ψήφιση και εφαρμογή της δανειακής σύμβασης από τη Βουλή, ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΑΠ. Αυτή η πρόωρη παραδοχή του αποτελεί τετελεσμένο ισοδύναμο ενός ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του ΓΑΠ! Δηλαδή είναι σήμερα σαν να ψήφισε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα που πρότεινε ο ΓΑΠ! Ορθή αντίδραση: Είτε εξαπατήθηκε είτε όχι, όφειλε να επιμείνει ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην άμεση παραίτηση του ΓΑΠ και τη διενέργεια εκλογών. Χωρίς καμία αναφορά στο δημοψήφισμα και τη δανειακή σύμβαση, χωρίς να γκρεμίσει μέσα σε 1 λεπτό, την αντιμνημονιακή στρατηγική που έχτιζε επί 2 χρόνια!!! Δείτε τι κατάφερε λοιπόν μέσα σε 1 λεπτό σήμερα ο Πρόεδρος της ΝΔ: α) καταστράφηκε επικοινωνιακά η όποια πολιτική αξιοπιστία του, β) κάηκε το (έτσι κι αλλιώς) μακρινό ενδεχόμενο αυτοδυναμίας της ΝΔ, γ) διέλυσε την (σχετικά) επιτυχημένη αντιμνημονιακή στρατηγική που οικοδομούσε επί 2 χρόνια, δ) έδωσε την ευκαιρία στον ΓΑΠ να χρησιμοποιήσει τη στρατηγική νίκη του στην Κ.Ο. του Πασόκ και να κερδίσει υπερπολύτιμο χρόνο και εκ νέου πολιτική ισχυροποίηση, ε) γκρέμισε κατά μεγάλο ποσοστό τη θεωρία της...επαναδιαπραγμάτευσης (όταν εκ των προτέρων αποδέχεσαι κάτι που διαπραγματεύθηκε κάποιος άλλος, γιατί να δεχθούν οι σκληροί δανειστές σου να το τροποποιήσουν ριζικά με νέες διαπραγματεύσεις;), στ) είναι πλέον έρμαιο των ορέξεων του ΓΑΠ, ειδικά αν ο τελευταίος καταφέρει να ξεπεράσει τον σκόπελο της ψήφου εμπιστοσύνης. Αν τον ξεπεράσει την Παρασκευή, ο Σαμαράς είναι οριστικά πολιτικό παρελθόν. Να επισημάνω επίσης ότι ο Σαμαράς βρίσκεται πλέον σε δυσχερέστερη θέση από τον ΓΑΠ σε σχέση με το λυτρωτικό δημοψήφισμα και τις επιπτώσεις του στην κοινωνία. Ο ΓΑΠ το πρότεινε, ο Σαμαράς το απέρριψε! Ο ΓΑΠ έδωσε μια δημοκρατική διέξοδο στο λαό (έστω για προσωπικούς τυχοδιωκτικούς λόγους), ο Σαμαράς την απέκλεισε κατηγορηματικά! Απίστευτα επικοινωνιακά, στρατηγικά και τακτικά ολισθήματα λοιπόν που αποδόμησαν σε χρόνο βιβλίου...Guiness ολόκληρη την επιχειρηματολογία και το πολιτικό οπλοστάσιο του Προέδρου της ΝΔ. Να λοιπόν γιατί το Πασόκ είναι ο κυρίαρχος κομματικός σχηματισμός της μεταπολίτευσης.
Γ. Χ.
Πηγη