ΣΑΛΛΑΣ – ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Τα πράσινα άλογα… “βόσκουν” στην πράσινη ανάπτυξη

Anti-ntp: Για να δούμε τι λέει και ο Τραιανού για τον Σάλα..

Τεράστια και ανθελληνικά συμφέροντα κρύβονται πίσω από την πρόταση του Σάλλα για το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Αγροτική Τράπεζα. Όταν σου προσφέρουν έναν δίσκο με σοκολατάκια, σοκολατάκι παίρνεις και όχι τον δίσκο. Αυτό, το οποίο
το καταλαβαίνουν οι πάντες, δεν το καταλαβαίνει ο κατά τα άλλα πονηρός Σάλλας. Στον "δίσκο" λοιπόν απλώνει το χέρι του, διεκδικώντας το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Αγροτική. Όταν κάποιοι κυβερνητικοί και οικονομικοί παράγοντες συμφωνούσαν στην ανάγκη συγχωνεύσεων μεταξύ των εμπορικών τραπεζών, προκειμένου να επιβιώσουν - και υποτίθεται να διασφαλιστούν οι καταθέσεις των καταθετών - , δεν εννοούσαν αυτό, το οποίο αντιλήφθηκε ο Σάλλας. Το "σοκολατάκι" της συμβουλής της υποστήριξης —και λίγο της ανοχής τους σ' ό,τι αφορά τους κρατικούς ελέγχους— προσέφεραν στον σχεδόν χρεοκοπημένο Σάλλα και όχι το δημόσιο κεφάλαιο, για να σωθεί. Συγχωνεύσεις μεταξύ των μπατιροτραπεζιτών των μπατιροτραπεζών πρότειναν και όχι "σανίδα" σωτηρίας αποτυχημένων τοκογλύφων από τα "φιλέτα" του δημοσίου. Πόσο μάλλον όταν αυτοί οι υποψήφιοι αγοραστές αυτών των 'φιλέτων| του δημοσίου επιχειρούν τις αγορές τους με δημόσιο χρήμα. Δεν πρέπει ν' αφήσουμε να σωθεί ο Σάλλας και η ετοιμόρροπη τράπεζά του με αυτά τα "φιλέτα". Είναι άλλο πράγμα η προβληματική Πειραιώς να συγχωνευτεί με την όμοιά της Άλφα ή Μιλένιουμ Μπανκ και άλλο πράγμα να πιαστεί από την κρατική περιουσία. Άλλο πράγμα είναι να πιαστούν —για να μην πέσουν— δύο μεθυσμένοι μεταξύ τους και άλλο πράγμα ένας μεθυσμένος να καβαλήσει έναν αθλητή. Αυτό κάνει ο Σάλλας σήμερα. Ο θρασύς Σάλλας, που τολμά και "παίζει" επιθετικά εις βάρος της κρατικής περιουσίας με το κρατικό χρήμα. Αυτό κι αν είναι ειρωνεία, εφόσον η τράπεζά του βρίσκεται στο κακό της το χάλι. Το κρατικό χρήμα της επιχορήγησης της επιτρέπει να επιβιώνει στα όρια της επιβίωσης. Σ' αυτά τα όρια παίζει ο Σάλας το παιχνίδι του "αυτοκράτορα". Ο ετοιμοθάνατος, πριν πέσει κάτω από μόνος του, αγκαλιάζει τους απέναντι, για να φαίνεται ότι "παλεύει". Ο ετοιμοθάνατος, ο οποίος ουρλιάζει από τους επιθανάτιους πόνους και τους εμφανίζει σαν πολεμικές "κραυγές". Αυτό κάνει η Τράπεζα Πειραιώς σήμερα. Μια τράπεζα, η οποία για τους γνωρίζοντες έχει φτάσει τον τελευταίο καιρό πολλές φορές κοντά στο τέλος της. Μια τράπεζα, η οποία εδώ και καιρό βρίσκεται στην "εντατική", χαροπαλεύοντας. Μια τράπεζα, η οποία λειτουργεί και υπάρχει εξαιτίας των κρατικών επιχορηγήσεων. Μια τράπεζα, λοιπόν, η οποία, αν αφεθεί αβοήθητη από το κράτος, μετράει λίγους μήνες ζωής, έρχεται ν' "αγκαλιάσει" τα κρατικά φιλέτα, για να φαίνεται ότι τα "παλεύει". Μια τράπεζα, η οποία κατά "σύμπτωση" κάνει την πρόταση λίγο πριν ανακοινωθούν τα "στρες τεστ" για τις τράπεζες. Ο κατά πάσα πιθανότητα —και με επιβεβαιωμένα στοιχεία— "ετοιμοθάνατος" απλώνει το χέρι στα τραπεζικού τύπου "φιλέτα" του δημοσίου. Γιατί τα ονομάζουμε τραπεζικού τύπου "φιλέτα" και όχι τράπεζες; Γιατί ούτε η Αγροτική Τράπεζα ούτε το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι εμπορικές τράπεζες με την απόλυτη σημασία του όρου. Ο "τζίτζικας" και ο "μέρμηγκας". Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο όλα αυτά τα χρόνια της υπερβολής και της σπατάλης, που θησαύριζαν οι εμπορικές τράπεζες —και άρα και η Πειραιώς— ακολουθούσε τη χαμηλή απόδοση, η οποία προέκυπτε από τον ρόλο του. Δεν έμπαινε στις μεγάλες αποδώσεις. Δεν ρίσκαρε στα "τοξικά" περιβάλλοντα. Δεν έδινε δάνεια σε όποιον στεκόταν στα δύο του πόδια, μόνο και μόνο για ν' αυξάνει τεχνητά το ενεργητικό του και άρα να τα "γράφει" στο κιτάπια του. Έλεγχε και ξαναέλεγχε την πιστοληπτική ικανότητα των δυνάμει πελατών του. Κρατούσε τον λόγο μεταξύ καταθέσεων και χορηγήσεων χαμηλά. Υπερβολικά χαμηλά. Χαμηλά …σε σημείο να διαθέτει μόνιμα —και σε βαθμό σκανδαλώδη για τα ήθη της περασμένης εποχής— περισσότερες καταθέσεις στα ταμεία της παρά "υποσχέσεις" αποπληρωμής παροχών. Αυτό όμως το καθιστούσε υγιές. Πόσο υγιές; Απόλυτα υγιές και με τη "βούλα" του τραπεζικού νόμου. Το Τ.Τ. πάντα πληρούσε —και με το παραπάνω— τα όρια και τους περιορισμούς του Συμφώνου της Βασιλείας. Του Συμφώνου, το οποίο μεταξύ άλλων προσδιόριζε αριθμητικά την έννοια της τραπεζικής "υγείας". Τι σημαίνει αυτό; Ότι "υγιής" τράπεζα είναι αυτή, η οποία διαθέτει σε χορηγίες το πολύ το 85% των καταθέσεών της. Το Τ.Τ. βρίσκεται σήμερα στο "αθλητικό" επίπεδο του 65%, ενώ η Τράπεζα Πειραιώς στο επίπεδο του "μεθυσμένου" που τρικλίζει στο 140%. Στο επίπεδο αυτό, το οποίο σήμερα επιτρέπει στο Τ.Τ. να μην ανησυχεί καθόλου για τα "στρες τεστ" των τραπεζών, ενώ η Τράπεζα Πειραιώς να βλέπει τον "χάρο" με τα μάτια της. Αυτήν την "υγεία" το Τ.Τ. την πλήρωνε με τεράστιο κόστος. Την ίδια ώρα που οι εμπορικές τράπεζες —σαν την Πειραιώς— "μεθούσαν" από τα "εικονικά" κέρδη των παράλογων και επικίνδυνων χορηγήσεων, οι οποίες αύξαναν τα "ενεργητικά", για να παίρνουν μπόνους οι υπάλληλοί της, οι συνάδελφοί τους στο Τ.Τ. δεν είχαν τις ίδιες απολαβές. Την ίδια ώρα που οι εμπορικές τράπεζες αύξαναν μέσα σε λίγες ημέρες τα μερίδιά τους στην αγορά, εφόσον δεν σέβονταν ούτε καν τα όρια της νομιμότητας σ' ό,τι αφορά τον λόγο μεταξύ καταθέσεων και χορηγήσεων, το Τ.Τ. έδειχνε "αργό", εφόσον τηρούσε αυτόν τον λόγο με θρησκευτική ευλάβεια. Όλα αυτά όμως είχαν κόστος. Κόστος, το οποίο περνούσε και στους πελάτες της. Αυτά τα ασφαλή αλλά χαμηλά κέρδη της περνούσαν και στους πελάτες της. Τα "τζιτζίκια" των εμπορικών τραπεζών πανηγύριζαν τα τεράστια κέρδη τους, ενώ τα "μυρμήγκια" του Τ.Τ. δεν είχαν καν γιορτή. Οι πρώτοι "έτρεχαν" και "πηδούσαν", ενώ οι δεύτεροι απλά "περπατούσαν". Αυτό ήταν ένα κόστος και ήταν τεράστιο. Κόστος τόσο για το ίδιο το Ταμιευτήριο όσο και για τους πελάτες του. Το Ταμιευτήριο δεν ήταν ανταγωνιστικό στην τραπεζική του λειτουργία. Για το Ταμιευτήριο αυτή η έλλειψη ανταγωνιστικότητας ήταν κόστος. Έχανε πελάτες και δεν μεγάλωνε το μερίδιό του στην τραπεζική αγορά. Με τεράστια υποδομή σε όλη την επικράτεια δεν κατόρθωσε ακόμα και σήμερα να πάρει πάνω από 3,7% της αγοράς. Δεχόταν όμως αυτό το κόστος, εφόσον αυτό προέκυπτε από τον ρόλο του. Παρέμενε ένα ασφαλές ταμιευτήριο και δεν μπορούσε ν' ανταγωνιστεί στα ίσα τις κοινές εμπορικές τράπεζες. Έχανε συνέχεια πελάτες, εφόσον δεν βόλευε τα "λαμόγια" δανειολήπτες ή τους "βιαστικούς" για κέρδη καταθέτες ή επενδυτές. Τους καταθέτες, οι οποίοι γύριζαν από τράπεζα σε τράπεζα, αναζητώντας τους υψηλότερους τόκους. Αυτό το τεράστιο κόστος, το οποίο ήταν μετρήσιμο, ήταν η "αντιπαροχή" για την ασφάλεια. Την ασφάλεια των πελατών του, οι οποίοι πάντα ήταν σίγουροι ότι τα χρήματά τους υπάρχουν και δεν έχουν μπει σε κάποιο κερδοσκοπικό "καζίνο". Τι θα πει ασφάλεια; Οι συνεχείς και αυστηροί έλεγχοι του Τ.Τ. μπορεί να "έδιωχναν" πελάτες, αλλά είχαν ως αποτέλεσμα το Τ.Τ. να έχει πολύ μικρές επισφάλειες. Το Τ.Τ. σήμερα —και εν μέσω οικονομικής κρίσης— έχει επισφάλειες της τάξης του 1,6%, ενώ η Τράπεζα Πειραιώς έχει πάνω από το 10% …Ένας θεός γνωρίζει πόσο πιο πάνω, εφόσον είναι βέβαιον ότι η Τράπεζα "κρύβει" νούμερα …Ένας θεός γνωρίζει πόσες "πιστολιές" έχει φάει η Πειραιώς από τους "ακάλυπτους" πελάτες της και δεν τις εμφανίζει, για να μην φανεί η πραγματική κατάσταση της "υγείας" της. Μια "υγεία", η οποία για το Τ.Τ. είναι δεδομένη κι αναμφισβήτητη. Μια "υγεία", η οποία θεωρείται δεδομένη, όταν οι επισφάλειες είναι ανεκτές σε περίπτωση που κινούνται γύρω στο 2% —και το Τ.Τ έχει 1,6%—. Αυτά όλα τα γνώριζαν οι πελάτες του και γι' αυτό το επέλεγαν. Επένδυαν στην ασφάλεια του ταμιευτηρίου και δεν άκουγαν τις "σειρήνες" των εμπορικών τραπεζών, οι οποίες δήθεν έδιναν στους πάντες τα πάντα. Όπως λοιπόν το Ταμιευτήριο επέλεγε —με τρομερό κόστος— τις τοποθετήσεις σε χαμηλές αλλά ασφαλείς αποδώσεις, έτσι επιλεγόταν και το ίδιο από τους πελάτες του με το ανάλογο κόστος από την πλευρά τους. Στα χρόνια που οι "άλλοι" δήθεν θησαύριζαν, είτε ως τράπεζες είτε ως πελάτες τους, στη "χώρα" του Ταμιευτηρίου τα πάντα ήταν ήσυχα. Ήσυχα …αλλά ασφαλή. Δεν επεδίωκαν μεγάλα κέρδη, αλλά δεν ρίσκαραν και μεγάλες ζημιές. Δεν κοιμούνταν "μεθυσμένοι" από τα κέρδη, αλλά δεν φοβούνταν μήπως ξυπνήσουν φτωχοί. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις διαφημίσεις των "ξύπνιων" της Eurobank, οι οποίες έδειχναν χρήματα και υπαλλήλους να "ροχαλίζουν"; Ήταν κοιμισμένοι οι υπάλληλοι του Τ.Τ., οι οποίοι βαστούσαν "κοιμισμένα" τα χρήματα των πελατών τους και ήταν "ξύπνιοι" οι "ανοικτομάτες" της Eurobank. Τόσο "ανοικτομάτες", που τώρα έχουν επισφάλειες πάνω από το 20%. Τώρα, που οι εμπορικές τράπεζες —και άρα και η Πειραιώς— περνάνε από την εποχή των παχιών αγελάδων στην εποχή των ισχνών αγελάδων, θέλουν ν' αρπάξουν αυτά, τα οποία οι άλλοι διατηρούσαν με κόστος. Τώρα που οι "ανοιχτομάτηδες" είναι "νταντέλες", θέλουν να βάλουν χέρι στα χρήματα των "κοιμισμένων". Θέλουν ως ιδρύματα να καρπωθούν την "υγεία" του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου. Τα ίδια και χειρότερα θέλουν να κάνουν οι καταθέτες τους εις βάρος των πελατών του Ταμιευτηρίου. Θέλουν να βάλουν τους χιλιάδες καταθέτες, οι οποίοι επί χρόνια είχαν χαμηλές αποδώσεις στα κεφάλαιά τους —με κέρδος την ασφάλεια—, να μοιραστούν την ανασφάλεια των πελατών της Πειραιώς. Αν δηλαδή υπάρξει αντίδραση σε μια μελλοντική συγχώνευση των εταιρειών αυτών, αυτή δεν θα πρέπει να περιοριστεί στους υπαλλήλους του Ταμιευτηρίου. Πρωτίστως πρέπει να είναι αντίδραση των καταθετών του, γιατί αυτών το χρήμα κάποιοι πονηροί επιβουλεύονται. Αυτών τις εξασφαλισμένες καταθέσεις κάποιοι επιθυμούν να ελέγχουν, για να "εγγυηθούν" τις υπ’ ατμόν καταθέσεις των πιο κερδοσκόπων καταθετών της ετοιμοθάνατης Πειραιώς. Τα "καθαρά" και ασφαλή χρήματα των πελατών του Τ.Τ. θα μπουν στην ίδια βρόμικη "λεκάνη" με αυτά των πελατών της Πειραιώς, οι οποίοι γυρνούσαν από τράπεζα σε τράπεζα, αναζητώντας τον μεγαλύτερο τόκο. Τώρα, που κινδυνεύουν, θέλουν να βάλουν τα χέρια τους στις "τσέπες" των άλλων. Και εδώ βέβαια τίθεται και το μέγα ερώτημα. Τι θα γίνει αν μετά από μια τέτοια συγχώνευση-εξαγορά οι πονηροί και "ψυλλιασμένοι" πελάτες της Πειραιώς πάνε την επόμενη ημέρα και σηκώσουν τις καταθέσεις τους; Στην πραγματικότητα θα πάρουν τα χρήματα των πελατών του Τ.Τ., εφόσον είναι βέβαιον ότι η Πειραιώς είναι "νταντέλα". Θα φορτώσουν τον "μουντζούρη" στους πελάτες του Τ.Τ. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Χρήματα η Πειραιώς δεν έχει. Οι αποδόσεις, τις οποίες υποσχόταν στους πελάτες της, παραμένουν κενά νούμερα στα τραπεζικά βιβλιάρια των καταθετών της. Προφανώς τα τοκογλυφικά κέρδη, που αναζητούσαν οι "επενδυτοκαταθέτες" της Πειραιώς, υπολογίζουν ότι θα τους τα δώσουν οι πελάτες του Τ.Τ από το υστέρημά τους. Αυτός είναι ο απώτερος στόχος αυτών, οι οποίοι θέλουν πάση θυσία τη συγχώνευση. Θέλουν να βάλουν τα "μυρμήγκια" να πληρώσουν τις εξυπνάδες των "τζιτζικιών"; Πόσοι από τους πελάτες της Πειραιώς σήμερα γνωρίζουν ότι είναι "εγκλωβισμένοι" και περιμένουν να απεγκλωβιστούν με τα χρήματα των έτσι κι αλλιώς "αργών" καταθετών του Τ.Τ; Αυτό είναι το παράνομο και το παράλογο. Δεν μπορείς να ενώσεις τα κλουβιά των "λύκων" με αυτά των "κουνελιών"; Θέλει η Τράπεζα Πειραιώς ν' "αγοράσει" το Τ.Τ; Καλά κάνει, εφόσον αυτό την συμφέρει. Όμως, συμφέροντα δεν έχει μόνον αυτή. Συμφέροντα έχουν και οι άλλοι. Τι θα γίνει λοιπόν αν πάνε αύριο όλοι οι πελάτες του Τ.Τ. και "σηκώσουν" τα χρήματά τους, γιατί αυτό τους συμφέρει; Να προλάβουν να τα σηκώσουν πριν τους τα σηκώσουν οι πελάτες της Πειραιώς; Να το πάρει "άδειο" το μαγαζί ο Σάλλας, για να δούμε τι περίπου αναζητούσε ως κέρδος από αυτήν την αγορά. Αυτό φοβάται ο Σάλλας και γι' αυτόν τον λόγο δεν θέλει να έρθει σε σύγκρουση με τους εργαζόμενους του Τ.Τ.. Γι' αυτόν τον λόγο τούς υπόσχεται τα πάντα. Φοβάται τους εργαζόμενους, γιατί έχουν επαφή με τους πελάτες του Τ.Τ. και μπορούν να τους βάλουν ιδέες, που δεν τον συμφέρουν. Τους φοβάται, γιατί μπορούν να τους βάλουν ιδέες να "σηκώσουν" τα χρήματά τους από το Ταμιευτήριο, προκειμένου να τα σώσουν από τις αρπακτικές διαθέσεις των καταθετών της Πειραιώς. Γι' αυτόν τον λόγο σε μια εποχή, όπου τα κόστη λειτουργίας είναι αυτά που τρομάζουν τους επιχειρηματίες και κλείνουν τις επιχειρήσεις τους, αυτός τα αγνοεί επιδεικτικά. Δεν θέλει "εξυγίανση" των κρατικών και άρα εκ των δεδομένων "πλαδαρών" χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, που στοχεύει ν' αγοράσει. Σε μια εποχή, που η ίδια η Πειραιώς θα έπρεπε να προχωρά σε δικό της πρόγραμμα εξυγίανσης, απαλλάσσοντας τον εαυτό της από χιλιάδες περιττούς —λόγω της κρίσης— υπαλλήλους, ο Σάλλας δέχεται να φορτωθεί κι άλλους πολύ περισσότερους. Είναι προφανές, δηλαδή, ότι δίνει όσο-όσο για να τα αποκτήσει, εφόσον από εκεί περιμένει να σωθεί. Με προσωπικό 13.442 άτομα ελάχιστα τον απασχολούν τα δυόμισι χιλιάδες άτομα του Τ.Τ. Τα χρήματα του Τ.Τ. θέλει, γιατί εκεί βρίσκεται η λύση του προβλήματός του. Τους δείκτες "υγείας" του Τ.Τ. θέλει, για να ρίξει τον μέσο όρο των "καρκινικών" δεικτών της δικής του τράπεζας. Ποιος μας αποκλείει δηλαδή το ενδεχόμενο ότι αυτή η προσπάθεια του Σάλλα δεν είναι μια απλή οικονομική απάτη; Πίσω δηλαδή από την επιθετικότητά του είναι πιθανόν να κρύβεται μια "ελίτ" μεγαλομετόχων και μεγαλοκαταθετών της Τράπεζας Πειραιώς, οι οποίοι γνωρίζουν την τραγική κατάστασή της και να αγωνιούν για τη σωτηρία των χρημάτων τους. Άνθρωποι, οι οποίοι πραγματικά αγωνιούν για τη σωτηρία χρημάτων τους, τα οποία φαίνονται σχεδόν χαμένα, εφόσον η τράπεζα είναι έτοιμη για φαλιμέντο. Ποιος δηλαδή μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο αυτή η "ελίτ", που επί χρόνια ρίσκαρε τα χρήματα των καταθετών της για τα μεγάλα κέρδη, να μην κάνει τώρα το τελευταίο της "κόλπο", βλέποντας την καταστροφή να έρχεται; Απλά πράγματα. Κάποιοι μεγαλομέτοχοι και μεγαλοκαταθέτες της Πειραιώς μπορούν να λύσουν όλα τους τα προβλήματα με το Τ.Τ. …Όλα τους τα προβλήματα, τόσο στο επίπεδο των μετοχών όσο και στο επίπεδο των καταθέσεων. Μπορούν, για παράδειγμα, να καλλιεργήσουν ένα τεχνητό κλίμα "ευφορίας" στο επενδυτικό κοινό και να ξεφορτωθούν μεγάλα πακέτα μετοχών της Πειραιώς, τα οποία σήμερα είναι πακέτα άχρηστων μετοχών μιας υπό χρεοκοπίας τράπεζας. Μόνον από τις πρόσφατες φήμες για την προσφορά της Πειραιώς οι μετοχές της "ανέβηκαν" από 3,89 ευρώ σε 4,65 ευρώ. Κάποιοι, δηλαδή, "ξεφορτώθηκαν" μετοχές και αυτοί είναι οι μέτοχοί της. Μετοχές, τις οποίες λίγες ημέρες πριν δεν θα τις πουλούσαν ούτε για δύο ευρώ το κομμάτι. Κάποιοι διπλασίασαν τα χρήματά τους μόνο και μόνο από τη φήμη για εξαγορά. Κάποιοι φιλοδοξούν να κερδίσουν άπειρα χρήματα από την πραγματική εξαγορά. Αυτό είναι πολύ εύκολο να το καταφέρουν, αν σκεφτεί κάποιος ότι ανάμεσα στους μεγαλομετόχους αυτής της ξοφλημένης τράπεζας είναι οι Βαρδινογιάννηδες με τα άπειρα μέσα. Μπορούν μέσα από τα δικά τους ΜΜΕ να "ενθουσιάσουν" τον κόσμο με αυτήν την "έξυπνη" κίνηση του Σάλλα. Μπορούν με τους πολιτικούς, που διατηρούν στο pay roll τους, να "πείσουν" τον κόσμο ότι τον "συμφέρει" αυτή η εξαγορά. Ας θυμηθεί ο αναγνώστης ποια τηλεοπτικά κανάλια "ενθουσιάστηκαν" με την πρόταση της Πειραιώς. Ας θυμηθεί ο αναγνώστης ποιοι πολιτικοί "ενθουσιάστηκαν" με την επιχειρηματικότητα του Σάλλα; Από τη στιγμή που μπαίνουν στο "κάδρο" της εξαγοράς τόσο μεγάλα συμφέροντα, ευνόητο είναι ότι θα πρέπει να ελεγχθούν παράμετροι, οι οποίες δεν έχουν άμεση σχέση με αυτήν καθ’ αυτήν την εξαγορά. Οι Βαρδινογιάννηδες λοιπόν μπορεί να κρύβονται πίσω από τον Σάλλα. Αυτοί μπορεί να του επέτρεψαν να χρησιμοποιήσει τις τελευταίες δυνάμεις της τράπεζας, προκειμένου να εξασφαλίσει τα χρήματα για την εξαγορά του Τ.Τ.. Αυτοί μπορεί να του "συμπλήρωσαν" τα χρήματα που μπορεί να του έλλειπαν, ώστε κατά τη διαδικασία της εξαγοράς να προλάβουν να ξεφορτωθούν μετοχές της Πειραιώς. Αφού σώσουν τα χρήματα των μετοχών τους, στη συνέχεια να σώσουν και τις καταθέσεις τους. Να προλάβουν να τραβήξουν τα χρήματά τους από το νέο τραπεζικό σχήμα και στην πραγματικότητα από τις καταθέσεις του Τ.Τ. …Συμφέρει, αν το σκεφτεί κάποιος καθαρά οικονομικά. Τι είναι 300 εκατομμύρια για καταθέτες τύπου Βαρδινογιάννη, οι οποίοι όλοι μαζί μπορεί να έχουν "εγκλωβισμένα" κάποια δις στην τράπεζα Πειραιώς; Τι είναι αυτά τα χρήματα, όταν με αυτά θα πάρουν ταυτόχρονα και τα άπειρα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία των αγορών τους; Ποιος δεν θα έδινε 300 εκατομμύρια, για ν' "αγοράσει" μερικά δισεκατομμύρια; Με την εξαγορά του Τ.Τ. κάποιοι λύνουν ως δια μαγείας όλα τους τα προβλήματα εις βάρος των καταθετών του ταμιευτηρίου. Κάποιοι, οι οποίοι τώρα είναι αναγκασμένοι να κάνουν πρόβες χρεοκοπίας, μπορούν, εξαιτίας του Τ.Τ., να ονειρεύονται νέες "μπάζες". Με μόνον τριακόσια εκατομμυριάκια θα βάλουν το "χέρι" τους στον πιο μεγάλο "κουμπαρά" της χώρας. Το Τ.Τ. έχει τα πιο ζεστά χρήματα στην ελληνική επικράτεια …Ζεστά, σαν να είναι "αγουροξυπνημένα" …Ζεστά, σε μια συγκυρία, όπου οι Βαρδινογιάννηδες, για παράδειγμα, έχουν ανάγκη το ζεστό το χρήμα, γιατί "στέγνωσαν" από τις τελευταίες τους επενδύσεις. Έκαναν τεράστιες επενδύσεις νέας τεχνολογίας στα διυλιστήρια της Μότορ Όιλ. Ταυτόχρονα εξαγόρασαν με μετρητά το σύνολο του δικτύου της Shell. Όλα αυτά εν μέσω οικονομικής κρίσης. Εν μέσω μιας κρίσης, η οποία περιορίζει σε επικίνδυνο βαθμό τις εισπράξεις τους. Να υποθέσουμε ότι και η επιλογή του Κωνσταντόπουλου στη θέση του προέδρου του Παναθηναϊκού εξυπηρετεί την ανάγκη αυτής της νέας πολιτικής; Της πολιτικής της διεκδίκησης κρατικού χρήματος για τη σωτηρία της "οικογένειας"; Έκαναν "δώρο" στον κόσμο του Παναθηναϊκού ένα πρωτάθλημα και θέλουν να πάρουν κι αυτοί το "δωράκι" τους; "Δωράκι", το οποίο υπό την καθοδήγηση ενός πολιτικού-προέδρου θα τους το δώσουν οι φίλαθλοι με την ανοχή και την ηθική τους υποστήριξη; Από τα πάλαι ποτέ "κάτω τα χέρια από τον Πρόεδρο", ο οποίος έκλεβε στο όνομα του Ολυμπιακού, θα πάμε στο "κάτω τα χέρια από τον ιδιοκτήτη", ο οποίος κλέβει στο όνομα του Παναθηναϊκού; Αν η κυβέρνηση εξακολουθήσει να "σπρώχνει" αυτήν την αγοραπωλησία, οι υπάλληλοι του Τ.Τ. είναι υποχρεωμένοι να προστατεύσουν τα συμφέροντα των πελατών τους. Να ενημερώσουν τους πελάτες τους για τον κίνδυνο και να τους προτείνουν να σηκώσουν τα χρήματά τους από το Τ.Τ., για να τα σώσουν. ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΦΑΝΕ ΟΙ ΚΑΤΑΘΕΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ αν δεν το κάνουν. Έτσι κι αλλιώς οι υπάλληλοι δεν χάνουν τίποτε. Μόνον το Τ.Τ. θα εξασθενίσει σ' αυτήν την περίπτωση. Το πολύ-πολύ να πάψει να ενδιαφέρει ως αγορά τους άρπαγες. Οι ίδιοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι και τέτοιοι θα παραμείνουν. Έχουν υποχρέωση όμως να δώσουν τη μάχη, για να προστατεύσουν τη δημόσια περιουσία και τους πελάτες τους. Μπορεί η Αγροτική Τράπεζα να ιδιωτικοποιηθεί; Το ακόμα χειρότερο αφορά την Αγροτική Τράπεζα. Στην περίπτωσή της πιο πολύ μας "τρομάζει" η "πράσινη ανάπτυξη", την οποία δήθεν πρεσβεύει ο Σάλλας, παρά το ποταπό της οικονομικής προσφοράς για την απόκτησή της. Πιο πολύ μας τρομάζει το τι μπορεί να συμβεί στον ελληνικό λαό εξαιτίας της απώλειάς της, παρά τα χρήματα που μπορεί να χαθούν εξαιτίας της λεηλασίας της κρατικής περιουσίας. Μιλάμε για λεηλασία και οι αριθμοί μάς το επιβεβαιώνουν. Το 2006 πουλήθηκε το 7,18 % της τράπεζας για 328 εκατ. και έρχεται ο Σάλλας σήμερα και κάνει "συμφέρουσα" —σύμφωνα με τα κανάλια της διαπλοκής— προσφορά της τάξης των 370 εκατ., για ν' αποκτήσει το 77,3 % της τράπεζας. Μιλάμε δηλαδή για "έξυπνο" άνθρωπο. Όλοι οι Έλληνες είναι βλάκες και ο Σάλλας έξυπνος. Ο μέγας τραπεζίτης. Όμως, όπως είπαμε πιο πάνω, πιο πολύ μας τρομάζουν τα "αγροτικά" σχέδια μιας ιδιωτικής εμπορικής τράπεζας, παρά αυτή καθ’ αυτή η απώλεια ενός ισχυρού τραπεζικού οργάνου από το κράτος. Του τελευταίου κρατικού οργάνου, που, όπως δείχνουν τα πράγματα, του επιτρέπουν να παίζει παρεμβατικό ρόλο στην αγορά. Πιο πολύ μας τρομάζει η αγορά της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την τύχη ολόκληρου του ελληνικού λαού, παρά η οικονομική ζημιά που θα υποστεί ο ελληνικός λαός εξαιτίας της λεηλασίας. Γιατί μας τρομάζει αυτό; Γιατί η Αγροτική Τράπεζα ελέγχει το σύνολο σχεδόν της γεωργικής δραστηριότητας στη χώρα. Αυτός, ο οποίος ελέγχει την Αγροτική Τράπεζα, στην πραγματικότητα ελέγχει ως ιδιοκτήτης το 40% του εγγείου κεφαλαίου της χώρας, το οποίο είναι υποθηκευμένο σ' αυτήν. Κατάλαβε ο αναγνώστης το πρόβλημα; Ακόμα και αν η νέα ιδιωτική τράπεζα υπό την ηγεσία της Πειραιώς δεν απειλεί τους αγρότες με κατασχέσεις, μπορεί να τους εκβιάζει, προκειμένου να τους "κατευθύνει" σε μορφές παραγωγής, οι οποίες μπορεί να μην συμφέρουν τον ελληνικό λαό. Αυτό μας τρομάζει. Μας τρομάζει να πάρουν ιδιώτες έναν "μοχλό", ο οποίος επιτρέπει σε κάποιους να "σπρώχνουν" και να "κατευθύνουν" τον αγροτικό κόσμο σε μορφές παραγωγής, οι οποίες συμφέρουν τις πολυεθνικές του εμπορίου και όχι τον λαό. Σε μορφές παραγωγής, οι οποίες συμφέρουν τις πολυεθνικές των "μεταλλαγμένων" προϊόντων και απειλούν την υγεία του λαού. Σε μορφές παραγωγής, οι οποίες στην πραγματικότητα συμφέρουν τους "επενδυτές" της τράπεζας. Τους όποιους "επενδυτές". Μικρούς ή μεγάλους. Φανερούς ή κρυφούς. Είναι πολλά τα πράγματα, τα οποία ελέγχονται μέσω της τράπεζας αυτής. Ακόμα και τις λαϊκές αγορές μπορούν όλοι αυτοί να ελέγχουν μέσω της Αγροτικής Τράπεζας. Τις λαϊκές, οι οποίες απειλούν τα συμφέροντα των πολυεθνικών, εφόσον δημιουργούν βαλβίδα ασφαλείας, που δεν τους επιτρέπει να στριμώξουν τον ελληνικό λαό στο μονοπώλιο των καρτέλ. Αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πολλά τα συμφέροντα, τα οποία προστατεύονται από την Αγροτική Τράπεζα. Συμφέροντα εθνικά, κοινωνικά και πολιτικά. Συμφέροντα, τα οποία ξεπερνούν τα απλά οικονομικά συμφέροντα. Συμφέροντα, τα οποία περιορίζουν τα κέρδη όλων αυτών, που έχουν βάλει στο στόχαστρό τους τον ελληνικό λαό. Συμφέροντα, τα οποία για κάποιους είναι πραγματικά "τζάμπα", αν κατορθώσουν και τα παρακάμψουν με κάποια ασήμαντα 300 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία το κράτος θα τα "φάει" μέσα σε λίγες ημέρες, ξεπληρώνοντας τοκογλύφους και δίνοντας μπόνους στον εαυτό του. Συμφέροντα, τα οποία θα τα εξουδετερώσουν με το αστείο τίμημα που προσφέρει ο Σάλλας …Ο πονηρός Σάλλας …Ο σχεδόν χρεοκοπημένος Σάλλας μιας σχεδόν χρεοκοπημένης τράπεζας …Ο "σαλιάρης" Σάλλας. Τι υποθέτουμε; Ότι ο μπατίρης Σάλλας λειτουργεί ως "πεμπτοφαλαγγίτης" άλλων. Κάποιοι κερδοσκόποι —εντός και εκτός Ελλάδας— τού δίνουν χρήματα, για να παίξει παιχνίδια εις βάρος του ελληνικού λαού. Πολλά χρήματα. Πολύ περισσότερα από αυτά, τα οποία σήμερα εμφανίζει στην προσφορά του. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η σημερινή προσφορά μπορεί να είναι ένας απλός "λαγός", για να τον "κυνηγήσει" ο λαός. Εμφανίζεται μια ταπεινή πρόταση, για να βάλει τον λαό να σκέφτεται σε λάθος κατεύθυνση. Να τον βάλει να σκέφτεται αν συμφέρει ή όχι το τίμημα της προσφοράς. Εκεί θα την πατήσει ο λαός. Ο λαός πρέπει εξ’ αρχής να αρνείται να παραδώσει σε ιδιώτες το χρηματοοικονομικό "εργαλείο", το οποίο ελέγχει τη γεωργική παραγωγή. Να το θεωρεί Casus Belli ακόμα και να συζητηθεί. Αν αρχίσει να σκέφτεται το μέγεθος της προσφοράς, την "πάτησε". Απλά πράγματα. Απειλείς με βία όποιον θέλει να βγάλει την αδερφή σου στο "πεζοδρόμιο". Αν "τσιμπήσεις" από τη χαμηλή προσφορά κι αρχίσεις τη συζήτηση για προσφορές και αξίες, την "πάτησες". Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Είναι βέβαιο ότι υπάρχει μεγάλο "παρασκήνιο" στην προσφορά της Πειραιώς. Γι' αυτόν τον λόγο η προσφορά για την Αγροτική Τράπεζα έγινε "πακέτο" με αυτήν του Τ.Τ.. Πολλοί ενδιαφέρονται γι' αυτήν και για πολλούς λόγους. Από τους πιο απλούς, οι οποίοι έχουν σχέση με την τοκογλυφία, μέχρι τους πιο σύνθετους, οι οποίοι συνδέονται με τον ιμπεριαλισμό. Από τους πιο απλούς, που είναι να διαχειριστούν τα πραγματικά υπαρκτά δισεκατομμύρια των καταθέσεων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, μέχρι τους πιο σύνθετους, που είναι να ελέγξουν ιμπεριαλιστικά την εθνική μας γεωργική παραγωγή. Εμείς θεωρούμε μαθηματικά βέβαιον ότι ισχύει κυρίως το δεύτερο και απλά δίνουν τα αποθεματικά του Τ.Τ. σε κάποιους ως "αντίδωρο", για να τους εξυπηρετήσουν. Κάποιοι προδότες θα εξυπηρετηθούν με τη γρήγορη λεηλασία του Τ.Τ. και κάποιοι ιμπεριαλιστές θα εξυπηρετηθούν με τον μόνιμο έλεγχο της γεωργικής παραγωγής στην Ελλάδα. Για εμάς είναι βέβαιον ότι πίσω από την προσφορά της Πειραιώς κρύβονται νεοταξίτικα συμφέροντα, τα οποία αυτόν τον καιρό βάλουν κατά του ελληνικού λαού. Συμφέροντα, τα οποία καθημερινά τον λεηλατούν, στοχοποιώντας ό,τι έχει αξία σ' αυτήν τη χώρα. Πονηρά και μόνον να σκεφτεί κάποιος, μπορεί να καταλάβει ότι δεν συμφέρει τον ελληνικό λαό αυτή η πρόταση. Πώς; Από το να δει ποιοι την υποστηρίζουν. Αν καταλάβεις ποιοι υποστηρίζουν αυτήν τη συγχώνευση-εξαγορά, θα καταλάβεις και αν συμφέρει ή όχι τον ελληνικό λαό. Τα ΜΜΕ της διαπλοκής, τα οποία σκύλιασαν για να μας πείσουν ότι μας "συμφέρει" να μπούμε στο ΔΝΤ —για να μας "σώσει"—, σήμερα υποστηρίζουν με το ίδιο πάθος αυτήν την εξαγορά. Να υποθέσουμε ότι ο Μπόμπολας και οι όμοιοί του, οι οποίοι κονομάνε από τη διαφθορά και το δημόσιο χρήμα, "χαιρετούν" αυτήν την εξαγορά, γιατί είναι καλοί πατριώτες; Την επιθυμούν, επειδή αγαπάνε την Ελλάδα και τους Έλληνες και όχι επειδή είναι συνέταιροι με την Goldman Sachs και όλα τα λαμόγια του Πλανήτη; Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι φανερό ότι τη μεθόδευσαν παρασκηνιακά, εφόσον είναι φύση αδύνατον να μην γνώριζαν τι κάνει ο Σάλλας. Τα κόμματα, τα οποία ελέγχονται από γνωστούς θαμώνες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, δεν γνωρίζουν κάτι, το οποίο είναι βέβαιο ότι μεθόδευσε αυτή η Λέσχη; Δεν ήταν "τζάμπα" τα ευνοϊκά σχόλια του διεθνούς τύπου για την εξαγορά. Η Λέσχη τα πλήρωσε. Ακόμα και το "ευρώ" δήθεν επηρεάστηκε από την "έξυπνη" πρόταση του Σάλλα. Απλά όλοι έσπευσαν να μας διαβεβαιώσουν ότι δεν γνώριζαν τίποτε απ' όλα αυτά που δρομολογούνταν, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να ελεγχθούν και τα "χαρτοφυλάκια" τους, για να δούμε αν είχαν ή όχι κέρδος στο χρηματιστήριο από αυτήν τη γνώση. Υπάρχει ποινικό αδίκημα αν γνώριζαν κάποιοι και άρα αν είχαν "εσωτερικές" πληροφορίες. Εμείς είμαστε βέβαιοι ότι κάποιοι κομματάνθρωποι και πάλι έβγαλαν το "κατιτίς" τους από το χρηματιστήριο. Διακομματικό ήταν μάλλον και αυτό το "χαρτζιλίκι" …"Μεζεδάκι", για το μεγάλο "φαγοπότι" που θ' ακολουθήσει. Είμαστε βέβαιοι, δηλαδή, ότι πρέπει να υπάρχουν επιφανείς ΠΑΣΟΚΟΙ και Νεοδημοκράτες ανάμεσα σ' αυτούς, οι οποίοι είχαν τη "μαντική" ικανότητα να κάνουν αγοραπωλησίες με μετοχές των τριών εμπλεκομένων τραπεζών στην πρόταση Σάλλα και Βαρδινογιάννη. Μικρή είναι η Ελλάδα και ακόμα πιο μικρές οι "παρέες" της. Συμμαθητές και φίλοι από το Κολέγιο υπάρχουν και κινούνται παντού. Συμμαθητές του αντιπρόεδρου της Πειραιώς Γιάννη Βαρδινογιάννη βρίσκονται τόσο στα δύο μεγάλα κόμματα όσο και στις ίδιες λίστες της Λέσχης Μπίλνεμπεργκ. Συμμαθητής του δεν ήταν και ο ίδιος ο υπουργός των οικονομικών ο Παπακωνσταντίνου; Αυτός, ο οποίος "ενθουσιάστηκε" με την πρόταση του φίλου και συμμαθητή του; Αυτός, ο οποίος θα εξετάσει "αντικειμενικά" την πρόταση του φίλου και συμμαθητή του, αλλά θα την κρίνει με βάση το "εθνικό" μας συμφέρον; Αυτός, που, προκειμένου να προστατεύσει τα συμφέροντα του αγρότη, του εργάτη ή του συνταξιούχου, θα "στεναχωρήσει" τον "Τζίγγερ". Τον "Τζίγγερ", ο οποίος έχει ανυπολόγιστη "χασούρα" από τις μετοχές της Πειραιώς και στην κυριολεξία ψάχνει τρόπο να σωθεί. Όμως, δεν είναι μόνον τα δύο μεγάλα κόμματα, τα οποία μας "αποκαλύπτουν" τις προθέσεις των ισχυρών. Υπάρχουν κι άλλοι "δείκτες" του νεοταξισμού στην Ελλάδα. Την πρόταση-Σάλλα υποστηρίζει και ο γνωστός υπάλληλος του Μητσοτάκη ο διαβόητος ψευδοπατριώτης Καρατζαφέρης. Ο βασιλικός δημοκράτης. Άρα την υποστηρίζει καί ο Μητσοτάκης καί η κόρη του. Αν τώρα ο αναγνώστης νομίζει ότι ως άτομο ο ίδιος έχει κοινά συμφέροντα με όλους αυτούς τους πλούσιους δωσίλογους της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, τότε μπορεί να είναι σίγουρος ότι συμφέρει και τον ελληνικό αυτή η εξαγορά. Έστω όμως κι έτσι. Να εξετάσουμε αυτήν την πρόταση. Ωραία. Μας προτείνει ο "μεγιστάνας" Σάλλας ν' αγοράσει με 700 εκατομμύρια —"μετρητά" μάλιστα— τα κομμάτια των "φιλέτων" που στοχεύει. Μπορεί ν' αποδείξει το "πόθεν έσχες" αυτών των χρημάτων; Μπορεί να μας δείξει η τράπεζά του από ποιους γεμάτους δικούς της λογαριασμούς θα γίνει η εκταμίευση; Μήπως επιχειρεί ν' αγοράσει κρατική περιουσία με τα ίδια τα χρήματα της κρατικής επιχορήγησης, τα οποία πήρε από το πακέτο για τη στήριξη των τραπεζών; Ως υποψήφιος αγοραστής κρατικής περιουσίας, αντέχει έναν έλεγχο από την Τράπεζα της Ελλάδας όλων εκείνων των στοιχείων που δίνει για την τράπεζά του; Απλά πράγματα. Δεν πρέπει να περιμένουμε τα αποτελέσματα του "στρες τεστ" πριν αξιολογήσουμε την πρότασή του; Αυτά, τα οποία λέμε, δεν είναι πρωτοφανή. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε υπό εξέλιξη "στρες τεστ" για τις τράπεζες, θα έπρεπε να το κάνουμε για την Τράπεζα Πειραιώς. Ο τελευταίος ιδιώτης, ο οποίος πουλάει ένα σημαντικό περιουσιακό του στοιχείο, ζητάει να ελέγξει την "ποιότητα" του κάθε υποψήφιου αγοραστή. Ένα αυτοκίνητο πουλάς και ρωτάς δεξιά κι αριστερά για τον υποψήφιο αγοραστή. Το ελληνικό κράτος γιατί δεν ελέγχει την Τράπεζα Πειραιώς; Αφού ο Σάλλας τόλμησε ν' ανοίξει τον "διάλογο" με αυτό, ας τον ελέγξουν. Να δούμε τι ακριβώς συμβαίνει στην Πειραιώς. Έχει "άπλα" —όπως μας δείχνει— ή όχι; Εμάς δεν μας φαίνεται και πολύ εύρωστη. Άποψή μας είναι πως ούτε τις πινακίδες τους δεν μπορούν να φωτίσουν εκεί στην Πειραιώς. Ποιος όμως θα ελέγξει ποιον, όταν όλοι τους είναι ομοτράπεζοι της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ και ομογάλακτοι της Goldman Sachs; Άρα; Άρα ποιος μπορεί να είναι σίγουρος ότι πίσω από αυτά τα χρήματα δεν κρύβονται κάποιες πολυεθνικές αλυσίδες τροφίμων, οι οποίες θέλουν να βάλουν σε "αγρανάπαυση" όλη την ελληνική αγροτική γη, προκειμένου να θησαυρίζουν με τα σκουπίδια που θα τρώνε στο μέλλον οι Έλληνες; Μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπορούν να βγάλουν αυτά τα χρήματα, με την κερδοσκοπία που θα μπορούν να ασκήσουν εις βάρος του ελληνικού λαού χωρίς το εμπόδιο των αγροτών. Υπάρχουν όμως και χειρότερα. Καθημερινά γίνονται μάχες για τη διείσδυση των μεταλλαγμένων προϊόντων στην ευρωπαϊκή αγορά. Ο ίδιος ο Μπαρόζο κατηγορείται ότι εμπλέκεται σε τέτοιες υποθέσεις. Ο ίδιος ο Μπαρόζο κατηγορείται ότι προσπαθεί να "σπάσει" την κοινή ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στα μεταλλαγμένα, μετακινώντας τη στη σφαίρα των εθνικών επιλογών. Τώρα, που δεν τους συμφέρει να είναι κοινή ευρωπαϊκή υπόθεση τα μεταλλαγμένα, προσπαθούν οι πονηροί να τη μετατρέψουν σε απλή εθνική υπόθεση. Ποιος μπορεί να είναι σίγουρος ότι πίσω από αυτά τα χρήματα δεν κρύβεται η Monsando, η οποία με εκβιασμούς θα βρει μια μεγάλη μάζα αγροτών να πιέζει, προκειμένου αυτοί να καλλιεργούν τα μεταλλαγμένα προϊόντα της; Μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπορούν να βγάλουν αυτά τα χρήματα, εφόσον ανοίξουν —μέσω της Ελλάδας— μια "τρύπα" στην ευρωπαϊκή αγορά. Ποιος μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να βρίσκονται από κοινού όλοι αυτοί πίσω από τον Σάλλα; Έτσι κι αλλιώς συνεργάζονται μεταξύ τους σε άπειρα άλλα θέματα και με τον έλεγχο των Ελλήνων αγροτών και της ελληνική αγροτικής γης μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν. Μπορούν με 300 εκατομμύρια να μετατρέψουν την Ελλάδα σε ένα φέουδο και τους Έλληνες αγρότες σε δουλοπάροικους, οι οποίοι θα πληρώνονται με ποσοστά από την παραγωγή τους. Από την παραγωγή μιας γης, η οποία θα ανήκει στους φεουδάρχες της Τράπεζας. Από την παραγωγή, η οποία θα γίνεται με μεταλλαγμένους σπόρους, που θα ανήκουν στους "επενδυτές" της Τράπεζας. Όμως, ταυτόχρονα πρέπει να σκεφτούμε και ένα άλλο πολύ σημαντικό δεδομένο. Εκτός της αστικής περιουσίας το σύνολο σχεδόν των ιδιοκτησιών της επικράτειας μοιράζεται ανάμεσα σε δύο "μεγαλοϊδιοκτήτες" …Τον δημόσιο και τον αγροτικό κόσμο. Ο αγροτικός κόσμος είναι αυτός, ο οποίος "παρακολουθεί" τι συμβαίνει σ' αυτό το επίπεδο ιδιοκτησίας. Οι αγρότες είναι τα πραγματικά "μάτια" και "αυτιά" του λαού, τα οποία προστατεύουν τη δημόσια περιουσία και όχι οι κρατικές υπηρεσίες. Οι αγρότες είναι μέρα και νύκτα δίπλα σ' αυτήν την περιουσία. Όταν οι ξένοι μνηστήρες αυτής της δημόσιας περιουσίας μπορούν με 300 εκατομμύρια να ελέγχουν και να εκβιάζουν τους άπειρους Έλληνες αγρότες, ευνόητο είναι ότι με πολύ λιγότερα θα επιχειρήσουν να ελέγξουν την άπειρη περιουσία του Δημοσίου. Την περιουσία, που θέλουν να λεηλατήσουν. Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς κλείνουν οι κύκλοι; Ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου, ο οποίος "ενθουσιάστηκε" με την προσφορά των ιδιωτών για την εξαγορά της Αγροτικής Τράπεζας, είναι ο ίδιος, που θέλει να βάλει την ΚΕΔ στο χρηματιστήριο. Ο άνθρωπος, ο οποίος θέλει να παραδώσει σε ξένους το σύνολο της χώρας στην κυριολεξία για λίγα "ψίχουλα". Άρα, θα τούς ήταν χρήσιμο να απειλούν και να εκβιάζουν αυτούς, οι οποίοι θα μπορούσαν ν' αντιδράσουν, γιατί θα γνώριζαν από πρώτο χέρι τι συμβαίνει με τη δημόσια περιουσία. Θα αντιδρούσε ο αγρότης των πολύτιμων για τον ίδιο 30 στρεμμάτων, όταν θα έβλεπε ξαφνικά ως γείτονά του ιδιοκτήτη κάποιον Fritz με χιλιάδες στρέμματα ελληνικής γης. Οι αγρότες σήμερα είναι η τελευταία γραμμή άμυνας του ελληνικού λαού. Η τελευταία μερίδα κεφαλαιοκρατίας. Δεν υπάρχουν άλλοι κεφαλαιοκράτες στη χώρα, για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά της και να δημιουργήσουν νέα. Οι βιομήχανοι και οι βιοτέχνες προ πολλού έχουν πάψει να υπάρχουν. Μόνον το εργατικό δυναμικό απομένει για ν' αντισταθεί, αλλά κι αυτό είναι εξουθενωμένο από τη σημερινή οικονομική κρίση. Οι εργάτες είναι πολύ άνεργοι και άρα πολύ αδύναμοι ν' αντέξουν στην παραμικρή πίεση. Μόνον οι αγρότες απομένουν. Αν, μέσω της Αγροτικής Τράπεζας, αποκτήσουν οι διεθνείς τοκογλύφοι και έμποροι τη δυνατότητα να τους εκβιάζουν και να τους απειλούν με "θάνατο", απλά …"τελειώσαμε". Ούτε στο βασικό επίπεδο δεν θα μπορούμε ν' αντισταθούμε. Στο επίπεδο του …"πάρε κότα …δώσε ντομάτα και πάρε πατάτα …εξέτασε το άρρωστο παιδί" …"ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ". Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ... πλησιάζει. Οι πολίτες μπορούν και πρέπει ν' αντιδράσουν. Πρέπει να σταματήσουν τις μεθοδεύσεις των δωσίλογων της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Μπορούν να τους χαλάσουν τα σχέδια. Μπορούν οι καταθέτες του Τ.Τ. να δημιουργήσουν ένα συντονιστικό όργανο και να απειλήσουν με μαζική απόσυρση των καταθέσεών τους σε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει να το ξεπουλήσει στον Σάλλα και τη συμμορία του. Δικαίωμά τους είναι. Δικαίωμά τους είναι να διαλέξουν μόνοι τους σε ποια εμπορική τράπεζα θα εμπιστευτούν τις καταθέσεις τους πριν το κάνει για λογαριασμό τους η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση των δωσίλογων της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Η κυβέρνηση των κολλητών και των συμμαθητών του Κολεγίου. Την ίδια δυναμική αντίδραση μπορούν και πρέπει να προβάλουν και οι αγρότες. Γιατί; Γιατί έχουν υποθηκευμένες τις περιουσίες τους στην Αγροτική Τράπεζα. Στην κρατική τράπεζα με τον ειδικό χαρακτήρα. Πόσο ειδικό χαρακτήρα; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι οι "υποθήκες" των αγροτικών περιουσιών μπαίνουν στην Αγροτική Τράπεζα, χωρίς να "προσημειώνονται" με τον πάγιο τρόπο. Μπαίνουν, απλά για να μπορεί η τράπεζα να λειτουργεί με τους πάγιους τραπεζικούς όρους —ώστε να ακολουθεί το τραπεζικό "λειτουργικό"— και να ελέγχεται στη λειτουργία της. Στην πραγματικότητα η Αγροτική Τράπεζα δεν είναι τράπεζα. Είναι μια κρατική υπηρεσία, η οποία απλά ονομάζεται "τράπεζα", γιατί μπαίνει στο χρηματοοικονομικό παιχνίδι της γεωργικής παραγωγής. Η "τράπεζα" αυτή εκ των δεδομένων δεν μπορεί να εξαγοραστεί από μια κοινή ιδιωτική εμπορική τράπεζα. Γιατί; Γιατί, εξαιτίας του κοινωνικού και εθνικού της ρόλου, τα ενεργητικά της είναι "πλασματικά". Γιατί δεν μπορεί να μετακινήσει τα "περιουσιακά" της στοιχεία. Σε μια τέτοια περίπτωση οι συναλλασσόμενοι μαζί της μπορούν να "προσβάλουν" ό,τι είχε προηγουμένως συμφωνηθεί μεταξύ τους. Μπορούν οι αγρότες, για παράδειγμα, να προσβάλουν μαζικά τη νομιμότητα και την εγκυρότητα των "υποθηκών" τους. Γιατί; Γιατί οι "υποθήκες" τους ήταν ένα "παιχνίδι", το οποίο έπαιζαν με το κράτος, για να εξυπηρετηθούν τα εθνικά μας συμφέροντα. Οι υποθήκες των αγροτών δεν ήταν υποθήκες, οι οποίες είχαν μπει σε εμπορικές τράπεζες και οι οποίες στη συνέχεια μετακινήθηκαν με τον τρόπο που προβλέπεται σε άλλες εμπορικές τράπεζες. Οι αγρότες δεν πήγαν μόνοι τους σε καμία εμπορική τράπεζα και δεν μπορεί να κανείς να τους "σπρώξει" σ' αυτές. Οι υποθήκες τους ήταν "υποθήκες" απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο στις δυσκολίες των αγροτών όχι μόνον δεν διεκδικούσε τις περιουσίες τους, αλλά αντίθετα ήταν υποχρεωμένο να τους καταβάλει και αποζημιώσεις για τις ζημιές τους. Απέναντι σ' αυτό το κράτος έβαζαν οι αγρότες "υποθήκες" τη γη τους. Σε ένα κράτος, το οποίο το εμπιστεύονταν και δεν το φοβούνταν, εφόσον όχι απλά δεν εκδήλωνε κερδοσκοπικές τάσεις εναντίον τους, αλλά αντίθετα τους βοηθούσε στην ανάγκη. Από τη στιγμή λοιπόν που η "υποθήκη" είναι κάτι, το οποίο αποτελεί "προϊόν" εμπιστοσύνης μεταξύ των εμπλεκομένων, δεν μπορεί να παραβλεφθεί η ηθική της. Ως εκ τούτου δεν "μεταβιβάζεται". Η "μεταβίβασή" της δεν είναι ούτε νόμιμη ούτε ηθική. Η λογική είναι απλή. Είναι σαν να χρωστάς σε κάποιον ένα ποσόν και να του δίνεις το δικαίωμα να φιλοξενηθεί δωρεάν στο σπίτι σου, όταν θα περάσει από την πόλη σου. Στο σπίτι όπου κατοικείς εσύ ο ίδιος και βέβαια και η γυναίκα σου και τα παιδιά σου. Μπορεί αυτός να "πουλήσει" σε κάποιον τρίτο ένα δικαίωμα, το οποίο στηρίζεται κατ’ αρχήν στην εμπιστοσύνη; Αν αυτός, για παράδειγμα, "χρωστάει" σε κάποιον άνθρωπο, ο οποίος είναι καταδικασμένος για βιασμούς ή δολοφονίες ή είναι παιδεραστής, είσαι υποχρεωμένος να τον φιλοξενήσεις, επειδή αυτός, στον οποίο χρωστούσες, του "πούλησε" το δικαίωμα που του έδωσες; Όχι βέβαια. Το δικαίωμα ισχύει μόνον γι' αυτόν. Είναι προσωπικό δικαίωμα. Ισχύει μόνον για όσο διάστημα εμπλέκονται οι βασικοί "συμβαλλόμενοι". Ένα τέτοιο δικαίωμα δεν μεταβιβάζεται, δεν πωλείται και ούτε ενοικιάζεται. Αν αλλάξουν οι συμβαλλόμενοι, απλά δεν ισχύει. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τους αγρότες και την Αγροτική Τράπεζα. Ο αγρότες παραχώρησαν στο κράτος ένα δικαίωμα πάνω στην περιουσία τους. Αν το κράτος εγκαταλείψει την τράπεζα, που διαχειρίζεται αυτό το "δικαίωμα", οι "υποθήκες" τους δεν έχουν καμία νομική αξία. Μπορούν να "προσβληθούν" μαζικά από τους αγρότες και ο καθένας να πάρει τον δρόμο του. Οι "υποθήκες", δηλαδή, μπορούν να πάνε σε ένα "χαρτοφυλάκιο" του δημοσίου —όπως αυτά που ισχύουν με τις ρυθμίσεις ιδιωτικών χρεών με την εγγύηση του δημοσίου—, χωρίς όμως να ισχύουν για τους αγρότες οι συνέπειες που συνήθως ακολουθούν. Το κράτος θα πληρώσει τις "εγγυήσεις" στην νέα ιδιοκτησία της Αγροτικής Τράπεζας και οι αγρότες θα έχουν να κάνουν με το κράτος, όπως αυτό συνέβαινε και στη εποχή της κρατικής Αγροτικής Τράπεζας. Αν το κράτος νομίζει ότι μπορεί ν' αντέξει αυτό το κόστος, μπορεί να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της Αγροτικής Τράπεζας. Αν το κράτος νομίζει ότι μπορεί να πάρει πάνω του μόνο τα "κόστη" της τράπεζας και κανένα από τα κέρδη της, μπορεί να το κάνει. Με τους αγρότες όμως δεν μπορεί να "παίζει", γιατί θα χάσει. Μπορούν οι αγρότες να απειλήσουν τους πάντες, γιατί έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Τις "υποθήκες" τις έβαζαν στο κράτος και όχι στους κολλητούς τού Σόρος και του Στρος Καν. Το παιχνίδι των Τραπεζών ...εις βάρος του ελληνικού λαού. Η μεγάλη συνωμοσία. Αυτό, το οποίο πρέπει να γνωρίζει ο αναγνώστης, είναι ότι μπλέξαμε ως λαός με τις ιδιωτικές τράπεζες και δεν θα ξεμπλέξουμε εύκολα. Οι τράπεζες αυτές συνωμοτούν εις βάρος του λαού και έχουν εξαγορασμένους τους πάντες. Αυτές οι τράπεζες έχουν πολύ συγκεκριμένους λόγους να συνωμοτήσουν εις βάρος των δημόσιων τραπεζικών ιδρυμάτων. Είναι βέβαιον, δηλαδή, ότι δεν θα σωθούν εύκολα ούτε το Τ.Τ. ούτε η Αγροτική Τράπεζα. Γιατί; Γιατί η ύπαρξή τους και μόνον απειλεί την επιβίωση των ιδιωτικών τραπεζών. Αυτό, για να το καταλάβει κάποιος, θα πρέπει να γνωρίζει τα δεδομένα του τραπεζικού συστήματος. Ποια είναι αυτά τα δεδομένα; Οι τράπεζες σήμερα επιβιώνουν στην κυριολεξία με κρατικά χρήματα. Για όσο διάστημα τούς δίνονται αυτά τα χρήματα, αυτές όχι μόνον θα επιβιώνουν, αλλά θα δίνουν και "μπόνους" στα στελέχη τους. Ποια είναι όμως η βασική προϋπόθεση, για να ρέουν αυτά τα κρατικά χρήματα στα ταμεία τους; Το "άλλοθι", που έχει η εξουσία, για να τους δίνει χρήματα, είναι η προστασία των καταθέσεων των πολιτών. Υποτίθεται, για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες και παρασύρουν στην καταστροφή τους πολίτες καταθέτες τους, παίρνουν κρατικά χρήματα. Άρα; Άρα, για να συνεχίσουν να παίρνουν χρήματα, θα πρέπει να συνεχίσουν να έχουν καταθέτες. Θα πρέπει να συνεχίσουν να διατηρούν υπό την ομηρία τους τούς πολίτες. Η ύπαρξη και μόνον κρατικών τραπεζών τους απειλεί με απόλυτη καταστροφή, γιατί απλούστατα δίνουν επιλογή τους "ομήρους". Αν μετακινηθούν οι περισσότεροι των καταθετών στις τράπεζες αυτές, παύει να υπάρχει το δεδομένο, που δίνει "άλλοθι" στη διεφθαρμένη εξουσία να τους χρηματοδοτεί. Αν αυτή η "μετακίνηση" των καταθετών τούς καταστρέψει, το κράτος απλά θα κληθεί να πληρώσει το "εγγυημένο" ποσό και θα "συμμαζέψει" τα εκατομμύρια των καταθετών στα κρατικά τραπεζικά ιδρύματα. Οι ιδιωτικές τράπεζες θα κλείσουν μέσα σε λίγες ημέρες. Ήδη το κράτος, με τα χρήματα που τους έχει δώσει —δήθεν για να επιβιώσουν—, στην πραγματικότητα έχει "εξαγοράσει" ένα μεγάλο μέρος των ιδιωτικών καταθέσεων, χωρίς να έχει κάνει το παραμικρό για να τις προστατεύσει. Ο αναγνώστης αρχίζει κι αντιλαμβάνεται πόσο θεμελιώδες είναι για τις ιδιωτικές τράπεζες να "σβήσουν" από τον χάρτη της οικονομίας τις δημόσιες τράπεζες. Να τις "σβήσουν" με συνοπτικές διαδικασίες. Γι' αυτόν τον λόγο συνωμοτούν μεταξύ τους —σε συνεργασία και με τη διεφθαρμένη πολιτική εξουσία—. Για εμάς είναι δεδομένο πως έχουν "αποφασίσει" να δώσουν τα τραπεζικά αυτά ιδρύματα στην Πειραιώς των Βαρδινογιάννηδων. Γιατί; Γιατί ο μόνος, ο οποίος θα μπορούσε να τους σταματήσει, είναι ο Λάτσης και αυτός δεν θα το κάνει. Γιατί; Γιατί ο Λάτσης πήρε τα ΕΛΠΕ ως δώρο και ακόμα φωνάζουν γι' αυτό οι Βαρδινογιάννηδες. Οι Βαρδινογιάννηδες θεωρούν ότι το κράτος τους "χρωστάει" δώρο και τώρα είναι η ευκαιρία να τους το δώσει. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν από καιρό στήσει έναν "βρόχο" γύρω από τα μελλοντικά τους θύματα. Έναν "βρόχο" προσώπων, τα οποία συνδέονται είτε προσωπικά με τους ίδιους τους Βαρδινογιάννηδες είτε με τις επιχειρήσεις τους. Ποιος ήταν ο πρώην Πρόεδρος του Τ.Τ.; Ο Φιλιππίδης, ο οποίος κατά "σύμπτωση" ήταν ο διορισμένος από τους Βαρδινογιάννηδες πρόεδρος του Παναθηναϊκού. Ποιος είναι ο νυν Πρόεδρος του Τ.Τ.; Ο Κλεάνθης Παπαδόπουλος, ο οποίος ήταν συμμαθητής και γείτονας του Γιάννη Βαρδινογιάννη, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος στην Πειραιώς. Ποιος είναι σήμερα ο πρόεδρος της Αγροτικής Τράπεζας, ο οποίος θα αμυνθεί στην "επίθεση" της Πειραιώς; Ο Πανταλάκης, ο οποίος ήταν ο πρώην αντιπρόεδρος της Πειραιώς των Βαρδινογιάννηδων. Ποιος είναι σήμερα ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, που θα κρίνει την Πειραιώς και θ' αποφασίσει για την τύχη των κρατικών τραπεζών; Ο Προβόπουλος, ο οποίος ήταν ο β’ αντιπρόεδρος της Πειραιώς των Βαρδινογιάννηδων. Κατά "σύμπτωση" όλοι αυτοί, οι οποίοι πρέπει ν' αγωνιστούν, για να προστατεύσουν την κρατική περιουσία, έχουν κέρδη από την εξαγορά της. Ειδικά εάν αυτή η εξαγορά γίνει από την Πειραιώς. Γιατί; Γιατί εκτός των άλλων ήταν και εξακολουθούν να είναι μεγαλομέτοχοι της Πειραιώς. "Εγκλωβισμένοι" μεγαλομέτοχοι, όπως είδαμε πιο πάνω. Πόσο "εγκλωβισμένοι"; Σαν τα ποντίκια σε ένα καράβι, που πήρε φωτιά μεσοπέλαγα. Ο Προβόπουλος, για παράδειγμα, έχει στην κατοχή του 225.701 μετοχές, τις οποίες αγόρασε αντί 4.289.713 € και σήμερα αξίζουν 735.785€. Ο Πανταλάκης με τη σειρά του έχει στην κατοχή του 296.972 μετοχές τις οποίες αγόρασε αντί 4.606.689 € και σήμερα αξίζουν 968.129€. Υπάρχει λοιπόν θέμα για τον εισαγγελέα ή για την επιτροπή κεφαλαιαγοράς να διερευνήσει την υπόθεση; Γνώριζαν ή δεν γνώριζαν όλοι αυτοί τα σχέδια του Σάλλα; Τα σχέδια, τα οποία, μόλις ανακοινώθηκαν, διπλασίασαν τις αξίες των μετοχών τους; Μια ανακοίνωση του Σάλλα αρκούσε, για να μετατρέψει τα πεθαμένα και φθίνοντα 735.785€ σε ένα ολοζώντανο και με αυξητικές τάσεις 1.471.570€. Από αυτά και μόνον μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο πολύ "αιφνιδιάστηκαν" όλοι αυτοί από την πρόταση του Σάλλα. Μιλάμε για πραγματικό "αιφνιδιασμό" από κάποιον, με τον οποίο μέχρι πριν λίγους μήνες έπαιζαν καρπαζιές μεταξύ τους και έχουν κοινές μετοχές στο ίδιο "μαγαζί". Δεν γνώριζε ούτε ο Προβόπουλος ούτε ο Πανταλάκης τι ακριβώς "δώρο" τους ετοίμαζε ο Σάλλας. Μόνον αυτά να σκεφτεί ο αναγνώστης, μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς σημαίνει ο όρος "ασυμβίβαστα". Μιλάμε για τον ορισμό του "ασυμβίβαστου", όταν αυτός, ο οποίος "αποφασίζει", έχει άμεσο κέρδος από την "απόφασή" του. Όταν αυτός, ο οποίος καλείται να προστατεύσει τα κρατικά συμφέροντα, έχει άμεσα προσωπικά κέρδη όταν τα ξεπουλάει. Ο Προβόπουλος και ο Πανταλάκης έχουν "χασούρα" από τις μετοχές τους στην Πειραιώς τουλάχιστον 3,5 εκατομμύρια ο καθένας. "Σκουπίδια" έχουν στα χέρια τους τώρα και το γνωρίζουν. Γνωρίζουν επίσης ότι είναι υπάλληλοι, οι οποίοι δεν θα έχουν πολλές ευκαιρίες στο μέλλον για να "ρεφάρουν". Η τελευταία τους ευκαιρία για να πιάσουν καλή τιμή για τις μετοχές τους είναι η εξαγορά του Τ.Τ. και της Αγροτικής Τράπεζας από την Πειραιώς. Για λόγους λοιπόν προσωπικών συμφερόντων θα υποστηρίξουν την ολέθρια για τα συμφέροντα του λαού εξαγορά. Επιπλέον όμως είναι και τραπεζίτες και με αυτόν τον τρόπο θα εξυπηρετήσουν τον κλάδο τους. Ειδικά ο Προβόπουλος, ο οποίος έθεσε τις υπηρεσίες του ανώτατου κρατικού τραπεζικού οργάνου στη διάθεση των τοκογλύφων συναδέλφων του. Τον προδοτικό ρόλο του Προβόπουλου μπορεί να τον καταλάβει κάποιος, αν σκεφτεί το πώς συνδέονται τα συμφέροντα των τραπεζών με το ΔΝΤ. Αν δηλαδή καταλάβει το πώς το ΔΝΤ εξυπηρετεί τις ιδιωτικές τράπεζες, θα καταλάβει γιατί ήταν αυτές, οι οποίες μας "έσυραν" στην κυριολεξία στα "δίκτυα" του. Οι τράπεζες μάς πήγαν στο "σφαγείο" του ΔΝΤ. Γιατί έγινε αυτό; Γιατί το ΔΝΤ είναι ο μηχανισμός, που θα αναγκάσει το κράτος να εκποιήσει την περιουσία του, για να ξεπληρώσει τα "αέρινα" ομόλογα, τα οποία κρατάνε στα χέρια τους οι τοκογλύφοι που του δάνεισαν. Τα τοκογλυφικά ομόλογα. Όμως, ανάμεσα στους τοκογλύφους, που του δάνεισαν και αισχροκέρδησαν εις βάρος του, είναι και οι ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες. Άρα; Άρα έχουν λόγο να βάλουν το κράτος στο "σφαγείο", προκειμένου να πληρωθούν μαζί με τους υπόλοιπους τοκογλύφους. Έχουν κοινά συμφέροντα οι ιδιωτικές τράπεζες με την Goldman Sachs και τα υπόλοιπα κτήνη της κερδοσκοπίας και αντίθετα με τον ελληνικό λαό. Επιπλέον, το ΔΝΤ τούς έχει υποσχεθεί και επιπλέον δώρα. Αν σκεφτεί κάποιος πόση ανάγκη έχουν οι ιδιωτικές τράπεζες το κρατικό χρήμα, θα καταλάβει πόσο σημαντικά είναι αυτά τα δώρα. Εξαιτίας του ΔΝΤ, οι ιδιωτικές τράπεζες εισέπραξαν ήδη 30 δις και θα εισπράξουν άμεσα κι άλλα 10 δις. Όχι μόνον δεν θα επιστρέψουν αυτά που έχουν ήδη πάρει από ένα κράτος, το οποίο κόβει τις συντάξεις των φτωχών, αλλά θα πάρουν άλλα 10 …σαν αρχή. Άρα; Άρα, τις ιδιωτικές τράπεζες τις συνέφερε αυτό, το οποίο δεν συνέφερε τον λαό. Τις συνέφερε το δώρο, που τους εξασφάλισε ο Προβόπουλος, ο οποίος αγωνιά να σώσει την προσωπική του περιουσία και την κρατική θεσούλα του. Συνέφερε τις τράπεζες να μπούμε στο ΔΝΤ. Πώς μπήκαμε στο ΔΝΤ; Σ' αυτό μπήκαμε, εξαιτίας της αδυναμίας δανεισμού της χώρας. Ξαφνικά χάσαμε την πιστοληπτική μας ικανότητα. Αυτό έγινε, γιατί κατά μία διαβολική "σύμπτωση" συνέβησαν δύο πράγματα ταυτόχρονα. Δύο πράγματα, τα οποία συνέβησαν σ' εμάς και όχι στις πολύ χειρότερες από εμάς Ιρλανδία ή Πορτογαλία. Αποδείχθηκε πως το δημόσιο έλλειμμα υπερέβαινε το 10% και ταυτόχρονα τα ελληνικά ομόλογα έχασαν την αξία τους. Κατά "σύμπτωση" γι' αυτά τα δύο πράγματα ευθύνεται αποκλειστικά ο Προβόπουλος. Στην πιο κρίσιμη στιγμή της ελληνικής οικονομίας ο Προβόπουλος έπαθε κρίση ειλικρίνειας. Αυτός βγήκε και "αποκάλυψε" την αλήθεια για το έλλειμμα και ταυτόχρονα, εξαιτίας της δικής του Τράπεζας, εξευτελίστηκαν τα ελληνικά ομόλογα. Η τράπεζα του Προβόπουλου επέτρεψε τα παιχνίδια με τα ελληνικά ομόλογα με το γνωστό πλέον Τ10. Ο Προβόπουλος, δηλαδή, ήταν ο μέγας "ευεργέτης" όλων των ιδιωτικών τραπεζών, εφόσον αυτός τους εξασφάλισε τα κρατικά χρήματα του ΔΝΤ. Ο προδότης Προβόπουλος, ο οποίος ήδη έσωσε τη θεσούλα του και σήμερα φιλοδοξεί να σώσει και τις μετοχούλες του. Αυτός είναι ο τραπεζικός κλάδος στην Ελλάδα. Ένας πραγματικός υπόκοσμος. Οι ιδιωτικές τράπεζες με χρήματα των Ελλήνων έχουν διαλύσει την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία. Οι ιδιωτικές τράπεζες ήταν οι "πεμπτοφαλαγγίτες", που κατέστρεψαν τα πάντα στην Ελλάδα. Αυτές χρηματοδοτήθηκαν από τις Λέσχες των ιμπεριαλιστών και τοκογλύφων, για να τους επιτρέψουν να κατακτήσουν στην κυριολεξία τη χώρα μας. Απ' όπου και να τις πιάσεις, θα "λερωθείς". Οι περισσότερες έγιναν χωρίς χρήματα. Ιδρύθηκαν ελέω κράτους και λειτούργησαν με τα χρήματα και τις περιουσίες, τις οποίες άρπαξαν παρανόμως από τους πολίτες. Με τζάμπα εξαγορές πρώην κρατικών τραπεζών και με δανεικά τοκογλύφων ξεκίνησαν το "λειτούργημά" τους. Στη συνέχεια εγκλημάτησαν εις βάρος του λαού και του κράτους, για να πλουτίσουν οι δωσίλογοι-μπατίρια, που παρίσταναν τους τραπεζίτες. Αφέθηκαν να καταστρέφουν τον λαό, γιατί αυτό βόλευε τις Λέσχες και τους σημιτοϋπάλληλους των Λεσχών. Με την πληρωμένη προπαγάνδα των τραπεζών κυβέρνησαν την Ελλάδα τόσο οι "σαύρες" του Κολωνακίου όσο και ο "μπουγατσάς" από τη Ραφήνα. Όσο πιο πολύ έκλεβαν, τόσο πιο πολύ τους στήριζαν εις βάρος της λογικής μας. Όσο περισσότερο έκλεβαν οι τράπεζες, τόσο "καταλληλότεροι" γίνονταν κάποιοι άθλιοι. Κανένας δεν τους έλεγχε, γιατί είχαν διαβρώσει τα πάντα. Ακόμα και οι δικαστικοί έπαιρναν το κατιτίς τους. Ας ψάξει κάποιος να βρει πού έκαναν εύκολες και μεγάλες καριέρες τα παιδιά των δικαστικών. "Γραμμή" υπήρχε σε εσωτερικές εγκυκλίους τραπεζών να προσλαμβάνονται άμεσα και χωρίς αξιολόγηση προσόντων τα παιδιά των δικαστικών. Αυτός ήταν ο ρόλος των τραπεζών. Πλήρωναν όλους όσους μπορούσαν να τις εξυπηρετήσουν στην αθλιότητά τους και όλους όσους μπορούσαν να αποχαυνώσουν τον ελληνικό λαό. Αυτοί χρηματοδότησαν την ιδιωτική τηλεόραση. Αυτοί έριξαν τόνους χρημάτων στη διαφήμιση, για να "πανηγυρίζουν" οι δημοσιογράφοι για τη "σωτηρία" μας από το ΔΝΤ. Αυτοί έκαναν πλύση εγκεφάλου στον λαό. Χρηματοδότησαν και ανέδειξαν ό,τι πιο ελεεινό υπήρχε στην ελληνική κοινωνία, προκειμένου να αλλάξουν τα πρότυπά της και τον προσανατολισμό της. Γιατί; Για να τη λεηλατήσουν πιο εύκολα. Για να μην αντιστέκεται. Έκαναν πρότυπο "επιτυχίας" —και βέβαια πλούσιο— το κάθε τεμπελόσκυλο της επικράτειας, για να εμφανίζεται σαν βλάκας και κορόιδο ο εργαζόμενος πολίτης. Οι τράπεζες έβαλαν στα σπίτια μας τον κοινωνικό βόθρο. Πήραν έναν τηλεοπτικό "σωλήνα" βόθρου και με "στόμιο" την τηλεόραση του κάθε σπιτιού πλημμύρισαν τα σπίτια των Ελλήνων με ανώμαλους ανθρώπους, τους οποίους λίγα χρόνια πριν δεν θα τους ανεχόμασταν να περνάνε έξω από τα σπίτια μας. Από τον πρώτο διδάξαντα της "νέας" ελληνικής ζωής τον Κωστόπουλο μέχρι τη σημερινή Τζούλια οι πάντες έγιναν "φίρμες" με κάποια τραπεζική χορηγία. Ο Κωστόπουλος, μέσω τραπεζών, είχε μπει στο χρηματιστήριο με κεφάλαιο ένα τραπέζι και μια καρέκλα. Η Τζούλια κατά "σύμπτωση" έκανε "πορνοσουξέ" στα τηλεοπτικά κανάλια των τραπεζιτών, όταν μπαίναμε στο ΔΝΤ. Έτσι φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε κοινές πορνοστάρ να γίνονται celebrities, που υπογράφουν αυτόγραφα. Όλα αυτά έγιναν από τις τράπεζες. Χρηματοδοτήθηκαν από τις τράπεζες. Γιατί; Για να οδηγήσουν τον πολίτη στην υπερκατανάλωση που τους συνέφερε, εφόσον χρηματοδοτούσαν τους εμπόρους. Αυτές στην πραγματικότητα κατέστρεψαν την ελληνική παραγωγή, χρηματοδοτώντας το εμπόριο, που οδήγησε στα καρτέλ των πολυεθνικών. Με μια μικρή έρευνα εύκολα μπορεί κάποιος να τις κατηγορήσει για εθνική προδοσία. Όμως, τα εγκλήματά τους εναντίον της κοινωνίας δεν σταμάτησαν εκεί. Προκειμένου να "γυρνάνε" τα χρήματά τους και να καταγράφουν υπερμεγέθη κέρδη, που οδηγούσαν στα "χρυσά" μπόνους των στελεχών τους, έκαναν εγκλήματα. Χρηματοδοτούσαν διεφθαρμένες κυβερνήσεις, βάζοντάς τες να σπαταλούν χρήματα. Γιατί; Για να χρηματοδοτούν δημόσια έργα, τα οποία τα έπαιρναν οι "κολλητοί" και μεγαλοπελάτες τους. Για να χρηματοδοτούν υπερκοστολογημένες προμήθειες από τους εθνικούς προμηθευτές και τις εταιρείες των ιμπεριαλιστών. Οι ίδιες αυτές τράπεζες οδηγούσαν στον υπεραδανεισμό του κράτους, αγοράζοντας με τοκογλυφικούς όρους τα ομόλογά του. Αυτές, για "επενδυτικούς' λόγους, οδήγησαν το κράτος στη σπατάλη και το έφεραν στο χείλος της χρεοκοπίας. Αυτές βρίσκονται πίσω από τα μεγαλύτερα κοινωνικά εγκλήματα της μεταπολίτευσης. Αυτές κατέστρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία, "παίζοντας" με τα αποθεματικά τους, για να παίρνουν προμήθειες. Αυτές εισέπρατταν υπερκέρδη, βάζοντάς τα στα "τοξικά" περιβάλλοντα. Όσο πιο "τοξικό" το περιβάλλον, τόσο μεγαλύτερες οι προμήθειες των τραπεζών. Αυτές οι ίδιες κατέστρεψαν και το κρατικό σύστημα υγείας. Αυτές χρηματοδοτούσαν τη διαφθορά των νοσοκομείων, για να ενισχύονται τα ιδιωτικά νοσοκομεία των μεγαλοπελατών και συνεταίρων τους. Οι τράπεζες χρηματοδοτούσαν τις φαρμακευτικές εταιρείες, για να διαφθείρουν το προσωπικό των κρατικών νοσοκομείων, προκειμένου να αυξάνονται οι αξίες στα δικά τους νοσοκομεία. Οι ίδιες αυτές τράπεζες κατέστρεψαν και τους πολίτες ως άτομα. Οι περισσότεροι από τους διοικητές τους θα έπρεπε να είναι φυλακή, εφόσον κατέστρεψαν άπειρους συμπολίτες μας με τα "πανωτόκια", τα "μικρά" γράμματα και τις ψευδείς διαφημίσεις. Τις διαφημίσεις των "τζάμπα" δανείων. Τις διαφημίσεις των τεχνητών αυξήσεων των μισθών. Οι ίδιες αυτές τράπεζες σχεδίασαν και έθεσαν σε εφαρμογή το μεγαλύτερο έγκλημα, που έχει ποτέ πραγματοποιηθεί εις βάρος των Ελλήνων. Το έγκλημα του χρηματιστηρίου. Αυτές οι τράπεζες ήταν, οι οποίες "δημιούργησαν" με τα χρήματά του κόσμου τη μεγάλη "φούσκα" που τον κατέστρεψε. Αυτές έβαλαν το "τυράκι" του χρηματιστηρίου, για να παρασύρουν τους πολίτες στην παγίδα τους. 30 τρις δραχμές έχασαν οι πολίτες στο χρηματιστήριο και ούτε μία δραχμή όλες οι τράπεζες μαζί. Οι τράπεζες, που έβαλαν τον Σημίτη να πει στους πολίτες …"Ας πρόσεχαν". Τώρα, που οι εποχές των παχιών αγελάδων πέρασαν και τα ιδιωτικά χρήματα στέρεψαν, δεν θα απαλλαγούμε τόσο εύκολα από αυτές. Οι τράπεζες θεωρούν "καθήκον" μας να τις "ταίζουμε" με κρατικό χρήμα. Θεωρούν τον εαυτό τους κάτι σαν "λειτουργό" της οικονομίας, τον οποίο πρέπει να τον προστατεύουμε όσο κι αν κοστίζει …και πραγματικά κοστίζει ακριβά. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι στην εποχή της μεγάλης κρίσης και της περικοπής των συντάξεων των φτωχών οι τράπεζες έχουν καταφέρει να εισπράξουν από το κράτος πάνω από τριάντα δις ευρώ και περιμένουν κι άλλα από τα χρήματα του ΔΝΤ. Χρήματα για τον συνταξιούχο δεν υπάρχουν, αλλά για τις τράπεζες υπάρχουν άφθονα. Τόσο άφθονα, που και μπόνους εξακολουθούν να μοιράζονται μεταξύ των στελεχών τους. Πώς όμως καταφέρνουν όλα αυτά τα εγκλήματα ακόμα και στη σημερινή εποχή της απόλυτης ανέχειας; Μέσω του εκβιασμού. Στην κυριολεξία εκβιάζουν την κοινωνία, για να τους στηρίξει, διατηρώντας υπό την "ομηρία" τους τα εκατομμύρια των καταθετών τους. Εκβιάζουν τη δική τους εξουσία, προκειμένου να εκμεταλλεύονται την "ομηρία". Εύκολο είναι να εκβιάζουν την εξουσία, αν σκεφτεί κάποιος ότι πάνω από εκατό εκατομμύρια ευρώ χρωστάει το κάθε μεγάλο κόμμα στις τράπεζες. Πώς βρέθηκε ένα κόμμα να χρωστάει τέτοια ποσά και γιατί; …Ένας μηχανισμός, χωρίς καν να διαθέτει Α.Φ.Μ; Γιατί και με ποιους όρους χρηματοδοτήθηκαν κόμματα, τα οποία μπορεί αύριο να "διαλύσουν" και να μην πληρωθούν οι τράπεζες; Πώς "υποθήκευσαν" τα κόμματα μελλοντικές επιχορηγήσεις, όταν —με βάση την απλή λογική της Δημοκρατίας— δεν γνωρίζουν τη βούληση του λαού και άρα δεν γνωρίζουν αν θα υπάρχουν στη Βουλή; Άρα; Άρα, δεν ενδιαφέρει τις τράπεζες να πάρουν τα χρήματά τους από τα κόμματα. Τις τράπεζες τις ενδιαφέρει να πάρουν τα κρατικά χρήματα, τα οποία μπορούν να τους δώσουν τα κόμματα με την εξουσία τους. Οι τράπεζες στηρίζουν τον δικομματισμό, για να τις βοηθά στη λεηλασία του κρατικού χρήματος. Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι το κυβερνόν ΠΑΣΟΚ —επί συνόλου 111 εκατομμυρίων σε χρέη— χρωστάει 100.000.000 στην Αγροτική Τράπεζα και 5.000.000 στην Πειραιώς. Η ΝΔ, η οποία ασκεί "αντιπολίτευση" —επί συνόλου 120 εκατομμυρίων σε χρέη—, χρωστάει 105.000.000 στην Αγροτική Τράπεζα και τα υπόλοιπα 15.000.000 στην Τράπεζα Πειραιώς. Ο δικομματισμός, δηλαδή, είναι χρεωμένος μέχρι το "κεφάλι" σ' αυτές τις τράπεζες. Τα πολλά τα χρήματα τα έχουν πάρει —όπως είναι φυσικό— από το κρατικό ίδρυμα και τα λιγότερα από την Πειραιώς, που θέλει κρατικό χρήμα. Ποιος αποκλείει το γεγονός ότι τα κόμματα δεν έχουν συμφωνήσει με την Πειραιώς στην πρότασή της με κέρδος τη διαγραφή των χρεών τους; Κατάλαβε ο αναγνώστης τι συμβαίνει; Οι αντιπρόσωποι των διεθνών τοκογλύφων έχουν "δέσει" την πολιτική εξουσία στην Ελλάδα. Οι αντιπρόσωποι των διεθνών τοκογλύφων κάνουν ό,τι θέλουν. Σε υπαλλήλους τους έχουμε παραδώσει την εξουσία και έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας. Συμμαθητές στο Κολέγιο και ομοτράπεζοι στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ είναι ο Γιωργάκης —ο οποίος ξεπουλά τη δημόσια περιουσία— και ο Σαμαράς —ο οποίος δήθεν την υπερασπίζεται—. Συμμαθητές στο Κολέγιο και ομογάλακτοι είναι ο "αγοραστής" Γιάννης Βαρδινογιάννης —ο οποίος θέλει ν' "αγοράσει"— και ο υπουργός Παπακωσταντίνου —ο οποίος "ενθουσιάστηκε" ως πωλητής—. Συμμαθητές στο Κολέγιο και γείτονες στην Εκάλη είναι ο "σφετεριστής" του Τ.Τ. Γιάννης Βαρδινογιάννης και ο Πρόεδρος του Τ.Τ. Κλεάνθης Παπαδόπουλος. Απόφοιτοι του '80 είναι και οι τρεις, όπως διαβάζουμε στις επίσημες λίστες του ΣΑΚΑ. Εξουσίες, καναλάρχες, τραπεζίτες και πολιτικοί …όλοι μαζί συνθέτουν συμμορία και μας δουλεύουν κανονικά. Αυτό έκαναν πάντα και αυτό κάνουν ακόμα και σήμερα. Προδίδουν τον ελληνικό λαό, για να εξυπηρετήσουν τις τράπεζες. Του λένε ψέματα, για να τις βοηθήσουν στη λεηλασία. Βάζουν τα ακριβοπληρωμένα τηλεοπτικά παπαγαλάκια να διαβάλουν την κρατική περιουσία. 1,5 δις χρειάζεται δήθεν η Αγροτική Τράπεζα, για να "σωθεί". Η τράπεζα με τον ειδικό εθνικό και κοινωνικό ρόλο. Η τράπεζα, η οποία είναι απαραίτητη για την επιβίωση του αγροτικού πληθυσμού. "Τρομερό"… για τη λογική των "παπαγάλων". Να την "ξεφορτωθούμε" …για το "καλό" μας. Λένε και ξαναλένε για το 1,5 δις, σαν να επρόκειτο για την καταστροφή της Σμύρνης. "Φωνάζει" υπέρ των λαϊκών συμφερόντων ο "παπαγάλος" Νίκος Στραβελάκης από το κανάλι των Βαρδινογιάννηδων. Ο "σταυροφόρος" των συμφερόντων μας …και επίσης συμμαθητής του Γιάννη Βαρδινογιάννη της μελλοντικά διαβόητης τάξης του ‘80. Αυτά τα χρήματα θα "γλιτώσει" ο Έλληνας πολίτης, αν ξεπουληθεί η τράπεζα στον Βαρδινογιάννη και στον Σάλλα. 1,5 δις δεν έχει το κράτος, για να δώσει για μια δική του τράπεζα, αλλά έχει να δώσει 30 δις στις ιδιωτικές τράπεζες. Πάνω από 6 δις έχει πάρει ήδη η τράπεζα του Σάλλα από το κράτος. Από το κράτος, το οποίο είναι ο ιδιοκτήτης της Αγροτικής Τράπεζας και που δεν έχει χρήματα, για να σώσει την ιδιοκτησία του. Αυτοί είναι οι φανατικοί οπαδοί της ελεύθερης οικονομίας, που, μόλις δουν τα δύσκολα, απαιτούν από το κράτος τη χρηματοδότηση. Οι φανατικοί του ελεύθερου ανταγωνισμού τύπου Στέφανου Μάνου, ο οποίος είναι απόφοιτος του "ασυναγώνιστου" Κολεγίου και δηλωμένος οπαδός της ελεύθερης αγοράς. Αυτός κι αν "ενθουσιάστηκε" από την πρόταση Σάλλα. Αν σκεφτεί κάποιος ότι ο γιος του Αλέξανδρος —και επίσης κολεγιόπαις— είναι διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς, ο "ενθουσιασμός" μάλλον θα ήταν μεγάλος και οικογενειακός. Αυτοί είναι οι λάτρεις της ελεύθερης οικονομίας. Αυτοί, οι οποίοι θέλουν να ζουν στην "Κυριακή", όταν γύρω τους είναι "Σάββατο". Οι άχρηστοι γόνοι, οι οποίοι διαπρέπουν με συστατικές επιστολές και απευθείας διορισμούς. Τα ασυναγώνιστα κουτορνίθια των πάσης φύσεως ευνουχιστηρίων τύπου Χάρβαρντ και LSE. Σύμφωνα με τη λογική αυτών των εκ γενετής "πετυχημένων" ηλιθίων, μόνον οι υπόλοιποι ιδιώτες "δικαιούνται" να χρεοκοπούν και οι περιουσίες τους να σκυλεύονται από τις τράπεζες. Οι τράπεζες ή οι υπόλοιπες επιχειρήσεις, στις οποίες οι ίδιοι εργάζονται, δεν πρέπει ν' αφήνονται να χρεοκοπούν, γιατί έχουν "κοινωνικό" ρόλο. Τα μπόνους των αποτυχημένων τραπεζιτών, οι οποίοι επιβιώνουν με κρατικά χρήματα, δεν "πέφτουν" ποτέ. Επιτυχημένοι είναι, είτε πετυχαίνουν είτε όχι. Μονίμως επιτυχημένοι, γιατί βάζουν τους συμμαθητές τους σε υψηλές κρατικές θέσεις για τις "δύσκολες" ώρες. Αυτές οι τράπεζες είναι που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ. Αχάριστες και ανθελληνικές μέχρι τέλους. Γιατί; Γιατί αυτές, οι οποίες, για να πλουτίσουν, έκλεψαν δισεκατομμύρια από τον ελληνικό λαό χωρίς να τιμωρηθούν, στη συνέχεια του άρπαξαν επιπλέον δισεκατομμύρια, για να σωθούν από την οικονομική κρίση. Αυτές, οι οποίες επιβίωσαν χάρη στα χρήματα του λαού, στη συνέχεια έπαιξαν με την αξία των κρατικών ομολόγων, προκειμένου να μπούμε στο ΔΝΤ. Στο ΔΝΤ, το οποίο τους υποσχέθηκε και νέα χρηματοδότηση εις βάρος της επιβίωσης του ελληνικού λαού. Αυτές είναι οι ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες. Γι' αυτόν τον λόγο σήμερα δεν επιθυμούν την ύπαρξη των δημοσίων τραπεζών. Φοβούνται μήπως χάσουν τον "όμηρο", ο οποίος δίνει το "άλλοθι" στους "υπαλλήλους" τους να τους χρηματοδοτούν με κρατικό χρήμα. Φοβούνται μήπως δεν έχουν δικαιολογίες τα υπερχρεωμένα κόμματα των φίλων και συμμαθητών για να τις βοηθούν. Εκβιάζουν με τις καταθέσεις των πολιτών και αν συνεχιστεί το ίδιο παραμύθι, στην κυριολεξία το κράτος θα έχει εξαγοράσει αυτές τις καταθέσεις, χωρίς να τις έχει προστατεύσει στο ελάχιστο. Ήδη έχει πληρώσει πάνω από τριάντα δις για καταθέσεις, οι οποίες παραμένουν αβέβαιες και στο σύνολό τους δεν υπερβαίνουν το τριπλάσιο αυτού του ποσού. Αντί το κράτος να στείλει στο διάολο τα "μικρομάγαζα" των τοκογλύφων και να προστατεύσει τις καταθέσεις των πολιτών σε δικά του τραπεζικά ιδρύματα —όπως είναι το υγιές Τ.Τ.— κάθεται και χρηματοδοτεί τους ιδιώτες τοκογλύφους με "άλλοθι" την προστασία των καταθέσεων. Οι τοκογλύφοι συνεχώς εισπράττουν κρατικό χρήμα και οι καταθέσεις ολοένα και πιο αβέβαιες γίνονται. Οι τοκογλύφοι "επιπλέουν" και ο λαός και το κράτος "βυθίζονται" σε ένα αβέβαιο μέλλον. Αυτό, το οποίο έχει σημασία να καταλάβει ο αναγνώστης, είναι ότι αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα κυβερνάται από δωσίλογους. Δωσίλογους, οι οποίοι δεν θα σταματήσουν μέχρι να ολοκληρώσουν την αποστολή τους. Δωσίλογους, οι οποίοι δεν θα διστάσουν να πραγματοποιήσουν το οποιοδήποτε εθνικό, κοινωνικό ή ατομικό έγκλημα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα αφεντικά τους. Την Ελλάδα την κυβερνάνε προδότες της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Της Λέσχης των τοκογλύφων. Της Λέσχης του Σόρος, του Μπάφετ, του Τρισέ, του Στρος Καν και του Μπενράνκε. Όλοι αυτοί, οι οποίοι "ενθουσιάστηκαν" με την "έξυπνη" πρόταση του Σάλλα. Όλοι αυτοί, οι οποίοι "αιφνιδίασαν" με την πρότασή τους τούς πρώην υπαλλήλους τους και τους συμμαθητές τους. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και πάλι. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι μας πρόδωσαν στη γερμανική κατοχή, είναι αυτοί, οι οποίοι μας ξαναπροδίδουν σήμερα. Στο Αμερικανικό Κολέγιο Αθηνών υπάρχει μια τεράστια "πληγή", την οποία η σημερινή οικονομική κρίση την έχει μετατρέψει και πάλι σε "απόστημα". Το Κολέγιο, το οποίο εδώ και έναν αιώνα αποτελεί το ασφαλές καταφύγιο των πάσης φύσεως δωσίλογων αυτής της χώρας. Το σχολείο των παιδιών των δωσίλογων. Το σχολείο όλων όσων τον τελευταίο αιώνα συνεργάζονται με τους ξένους ιμπεριαλιστές εις βάρος της πατρίδας μας. Το ίδιο και πάλι Κολέγιο, "σεβόμενο" την ιστορία του, μας παρέδωσε "αλυσοδεμένους" στους νέους κατακτητές του ΔΝΤ. Πάλι εξασφαλισμένους τους έχουν τους συνεργάτες τους οι κατακτητές μας. Πάλι οι ίδιοι μαυραγορίτες και δωσίλογοι θα επιχειρήσουν να θησαυρίσουν από την νέα κατοχή. Η Ελλάδα ξεπουλιέται στους ξένους από τους προδότες και αυτοί διευθετούν τις τελικές μοιρασιές μεταξύ τους. Όλοι όσοι σήμερα πρωταγωνιστούν στο μέγα έγκλημα κατά της πατρίδας μας, ανήκουν στην ίδια συμμορία του Κολεγίου. Τόσο αυτοί, οι οποίοι δρουν σ' αυτήν την περίπτωση —όπως ο Γιάννης Βαρδινογιάννης της Πειραιώς— όσο κι αυτοί οι οποίοι δεν αντιδρούν —όπως ο Σπύρος Λάτσης ως ιδιοκτήτης και ο Νανόπουλος ως CEO της Eurobank—. Τα έχουν συμφωνήσει όλα μεταξύ τους μέσα στο πνεύμα του Κολεγίου. Μέσα στο πνεύμα της συμμορίας. Θα πάρουν οι Βαρδινογιάννηδες το Τ.Τ. και την Αγροτική, για να σωθούν τώρα, που έχουν ανάγκη το "ζεστό χρήμα" και ο Λάτσης —όταν θα έρθει η ώρα— θα "πιαστεί" από την Εθνική Τράπεζα. Γι' αυτό έβαλαν τον συμμαθητή του Νανόπουλου τον Γιωργάκη να κερδίσει πάση θυσία τις εκλογές, λέγοντας ψέματα στους Έλληνες. Γι' αυτό έβαλαν τοποτηρητή των τοκογλύφων —με υπογραφή ανώτερη της Βουλής— τον Παπακωνσταντίνου. Γι' αυτό γελάνε με τη "σκληρή" αντιπολίτευση του Σαμαρά. Γι' αυτό διατηρούν στη θέση του τον "προδότη" Προβόπουλο. Γι' αυτό όλοι οι συμμαθητές "ενθουσιάστηκαν" από την πρόταση Σάλλα, αλλά δεν "γνώριζαν" τίποτε. Εμείς ένα πράγμα έχουμε να τους πούμε... Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Κάποτε τη γλίτωσαν. Αυτό μπορεί και να μην επαναληφθεί. ΥΓ. Σε οποιοδήποτε ευνομούμενο κράτος του κόσμου θα αρκούσαν αυτά τα στοιχεία, για να επέμβει ένας εισαγγελέας. Όταν οι διαχειριστές και οι σφετεριστές μιας περιουσίας έχουν τέτοιες ειδικές σχέσεις μεταξύ τους, οι πόρτες των φυλακών είναι ορθάνοικτες. Πόσο μάλλον όταν αυτή η περιουσία είναι η δημόσια. Κάποιοι αντιλαμβάνονται το κράτος σαν προσωπικό τους φέουδο και δεν φοβούνται τίποτε. Δεν λαμβάνουν ούτε καν κάποια στοιχειώδη προστατευτικά μέτρα. Μαζεύονται για ποδόσφαιρο στο Κολέγιο και στα ημίχρονα μοιράζουν την κρατική περιουσία και τις κρατικές θέσεις σαν να επρόκειτο περί κληρονομιάς των γονιών τους. Έτσι έγιναν κάποιοι υπουργοί και κάποιοι άλλοι πρόεδροι κρατικών οργανισμών. Απλά γνώριζαν τον "Τζίγγερ". Αυτό είναι το "κεφάλαιο" με το οποίο πορεύονται στη ζωή τους. Του κουβαλούσαν τα σώβρακα όταν ήταν συμμαθητές και αυτός τους βόλεψε στο δημόσιο …Μετά ξεπληρώνουν τα "γραμμάτια "εις βάρος μας. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Πηγη