ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΕΟΤΑΞΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ

Η εξέλιξη της ιστορίας των εθνών βασίζεται στην συνύπαρξη των στοιχείων της δυνάμεως, του δικαίου και του πολιτισμού. Η σχέση των λαών που νομοτελειακά συνυπάρχουν και συναλλάσσονται μεταξύ τους μες την οικουμένη διέπεται από το στοιχείο του συμφέροντος και της υπεροχής του ενός έναντι του άλλου. Αυτό ισχύει ακόμα και μεταξύ των εθνών ...
εκείνων που σχηματίζουν συμμαχίες προώθησης της επιρροής τους. Πάντοτε ο ένας εταίρος θα επιθυμεί να πάρει την κεφαλή απέναντι στους συνέταιρούς του και να τους προκαλέσει το αίσθημα της αποδοχής της δικής του ηγεμονίας. Με αυτόν τον τρόπο σχηματίζονται οι λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις.
Η υπεροχή του Ισχυρού υπήρχε πάντοτε και θα εξακολουθεί να υπάρχει, αφού τα μεγάλα και γερά έθνη είναι αυτά που αφενός μεν διατηρούν την ελευθερία τους και αφετέρου δημιουργούν σταθερά αξιακά συστήματα και πολιτισμικά επιτεύγματα. Η γοητεία της δυνάμεως και η απερίσπαστη δημιουργικότητα της φυλής είναι ουσιαστικές προϋποθέσεις προκειμένου να εργαστεί και να προοδεύσει ένας λαός κάνοντας τους άλλους λαούς να τεθούν κάτω από τη σκιά του ισχυρού προσπαθώντας μοιραία να το μιμηθούν. Η υπεροχή όμως ενός κράτους δεν μπορεί να στηριχθεί μονάχα από το ποσοτικό προβάδισμα αν δεν ακολουθείται από ανάλογο ποιοτικό βάθος. Και εδώ ακριβώς θα γίνει η διάκριση ανάμεσα στην κοσμοκρατορία και τον στείρο και εκβαρβαρισμένο ιμπεριαλισμό.
Η Ελλάς και ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός δεν είναι εξ ορισμού αντίθετα μεγέθη και έννοιες στην επιβολή της φυλής μας απέναντι στους άλλους λαούς. Αντιθέτως, η θέση της πατρίδος μας γεωγραφικά, οι προγονικές παρακαταθήκες, οι ικανότητες και οι ανησυχίες του λαού μας αντιστοιχούν σε μια πορεία που ως μόνη φυσική κατάληξη δεν μπορεί να έχει παρά μονάχα τον εξανθρωπισμό της οικουμένης και την Ηγεμονική Αρχή. Το σκήπτρο του κόσμου ήταν ελληνικό και ο κόσμος θα γαληνέψει και πάλι όταν το σκήπτρο αυτό ξαναγίνει ελληνικό από μια Ελλάδα που θα έχει απαλλαχθεί από τους εσωτερικούς σάρκες μου μολύνουν την εξουσία της Πατρίδος. Η Ελληνική Κοσμοκρατορία διακρίνεται από τον βάρβαρο ιμπεριαλισμό διότι στηρίζεται στη δύναμη του σώματος μαζί με τη δύναμη του πνεύματος που ακολουθούν την ανάπτυξη της Πατρίδος μας στην κοινωνία των εθνών ως βασικά και αχώριστα συστατικά στοιχεία.
Η πολεμική αρετή είναι το μέσον που υποστήριζε την δημιουργικότητα του Ελληνικού Έθνους, το δε θεμέλιο της αποδοχής της ελληνικής υπεροχής υπήρξε πάντοτε το άθροισμα από τα ελληνικά γράμματα, τις τέχνες, το ήθος, την αρετή, την αξιοσύνη και τη ροπή του Έλληνα στη δόμηση κοινωνιών δικαίου. Η Πίστη του Ελληνισμού σε Πατρίδα και Θεό και ταυτόχρονα ο σεβασμός της φυλής μας στην ιδιοπροσωπεία και τις αξίες των άλλων λαών ωθούσε αυτούς να αποδέχονται την ευεργετική παρουσία των Ελλήνων ως σημαντικό στοιχείο εμπλουτισμού των δικών τους κοινωνιών. Απόδειξη αυτής της πραγματικότητας αποτελεί αφενός μεν η εύκολη προσαρμογή των κατακτηθέντων και αφετέρου η ευγνωμοσύνη που τηρούν αυτοί για τον Ελληνισμό έως τις μέρες μας. Η κατάκτηση μετατρεπόταν σε κοινωνία ευνομίας και πολιτισμικής μετάγγισης. Υπήρχε μια ανταλλαγή εκτεταμένου ζωτικού χώρου και γνώσεων με το κτίσιμο πολιτειών κανόνων και αξιοκρατίας του ευεργετημένου «κατακτηθέντος».
Η ισορροπία δυνατού και αδύνατου υφίσταται αλλά η διατήρηση των ελευθεριών αμφοτέρων διατηρείται. Η κατάκτηση της γεωπολιτικής υπεροχής και της γεωφυσικής προέκτασης τελείται με τα κατάλληλα αντίδωρα προόδου στο πέρασμα των αληθινά μεγάλων δυνάμεων. Κι αυτό μονάχα μια Ελληνική Κοσμοκρατορία με το αντίστοιχο ιδεολογικό υπόβαθρο θα μπορούσε ποτέ να το πετύχει. Αυτό ακριβώς απέδειξε η πορεία και το έργο του Μεγάλου Αλεξάνδρου που κατόρθωσε να ενώσει τους Έλληνες και να κάνει ξακουστή και πανταχού παρούσα την Ελληνική Φυλή σ’ όλο τον τότε γνωστό κόσμο. Η πορεία μέσα από την Ασία και από την Περσία, την Ινδία και τα υψώματα του Παμίρ που πραγματοποίησε ο Μέγιστος Έλληνας Βασιλιάς και Στρατηλάτης είναι μια ένδοξη πορεία που συνδυάστηκε με τις θυσίες την επιθυμία για ελληνική δόξα και ανεξαρτησία που γονιμοποίησε ο άλλος μέγιστος Έλληνας, ο Λεωνίδας.
Η πορεία που ακολούθησε ο Μέγας Αλέξανδρος ασφαλώς μας θυμίζει κάτι. Είναι η ίδια πορεία που ακολούθησε και συνεχίζει να ακολουθεί ο αμερικανοσιωνισμός επιδιώκοντας να καταλάβει την παγκόσμια εξουσία και να επιβάλλει την παγκόσμια διακυβέρνηση του δικού του εφευρήματος, του διεθνιστικού νεοταξισμού. Η διαφορά είναι ότι ο σκοπός του νεοταξικού τύραννου είναι η κατάλυση του εθνικού κράτους μέσα από την πολυφυλετική πανσπερμία και την δέσμευση των εθνικών οικονομιών ακόμη και με πόλεμο, καταργώντας τοπικά δίκαια και διαγράφοντας σύνορα.
Η Ελληνική Κοσμοκρατορία βασίζεται στο Εθνικό, Λαϊκό και Φυλετικό κράτος που βαστάει την συνοχή και την καθαρότητά του. Ενισχύει την διεθνή παρουσία του και ταυτόχρονα θωρακίζει τα τείχη της Εθνικής Κοινότητας. Έχει δυνατότητες διεθνούς παρέμβασης αφού πρωτίστως έχει εξασφαλίσει την ευημερία και την απόλυτη κυριότητα της Πατρίδος από τους Έλληνες και μόνον. Αυτή την Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα επιθυμεί ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com
http://ethnikistikosagwn.blogspot.com