οποίου φορέας είναι αυτός ο μεταμοντέρνος λαϊκισμός και σε αυτό το πλαίσιο οι νεοφιλελεύθερες φωνές, ως μνημονιακή «Πέμπτη Φάλαγγα» επικροτούν τα εξοντωτικά για τον ελληνικό λαό μέτρα, τα οποία εφαρμόζει καθ’ υπόδειξη της τρόικας, η ελληνική κυβέρνηση.
Οι ίδιες φωνές είναι εκείνες, οι οποίες ταυτόχρονα με την τρόικα εισηγούνται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και της εθνικής γης. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα και δείγματα του υπέρ του μνημονίου λαϊκισμού είναι το πολύ πρόσφατο άρθρο του πρώην στελέχους του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Μιράντας Ξαφά, στην εφημερίδα (που αλλού;)
«Η Καθημερινή» με τίτλο «θέλει η Ελλάδα να σωθεί από τη χρεοκοπία;» στις 15 Φεβρουαρίου 2011. Πέρα από τον τετριμμένο και επιδερμικό σχολιασμό της Μιράντας Ξαφά ότι «Για να βγει η χώρα από τη κηδεμονία του Μνημονίου πρέπει κυβέρνηση και αντιπολίτευση να εγκαταλείψουν τη διγλωσσία και να έρθουν σε εθνική συνεννόηση για την έξοδο από την κρίση», το πρώην στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου εισηγείται την πώληση δημόσιας περιουσίας για επαναγορά του χρέους.
Η κα Ξαφά, και πως θα μπορούσε να γίνει αλλιώς άλλωστε, αναδεικνύεται σε αιχμή του δόρατος της προσπάθειας για υποστήριξη της τρόικας εκ των έσω και αναφέρει μεταξύ πολλών άλλων ότι «Η θύελλα αντιδράσεων του πολιτικού κόσμους προς τις προφανείς επισημάνσεις των εκπροσώπων της τρόικας είναι ενδεικτική της παθογένειας του ελληνικού πολιτικού συστήματος, που δεν μοιάζει να έχει αίσθηση του μεγέθους της δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτείται και του επείγοντος της κατάστασης για να σωθεί η χώρα από τη χρεοκοπία.
Αναλίσκεται έτσι σε περιττές συζητήσεις για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους περί “ξεπουλήματος” της δημόσιας περιουσίας και “θράσους” της τρόικας που εμπλέκεται στα εσωτερικά της χώρας». Για την κα Ξαφά λοιπόν οι αντιδράσεις στις εισηγήσεις της τρόικας περί ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας είναι «περιττές». Άραγε αυτό δεν είναι λαϊκισμός; Πριν από τη δημοσίευση του άρθρου της στην εφημερίδα «Η Καθημερινή», η Μιράντα Ξαφά από ένα άλλο ΜΜΕ του ομίλου Αλαφούζου, από τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ είχε υπογραμμίσει ότι «η Ελλάδα δεν ξεπουλάει, αλλά πουλάει».
Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Κάτω από ποιες συνθήκες πουλάει η Ελλάδα; Επειδή το επιλέγει σε μία περίοδο, που η χώρα είναι ισχυρή και έχει θέσει με σαφήνεια επενδυτικούς στόχους ή επειδή το επιβάλει η μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών. Καθώς είναι γνωστό, ότι συμβαίνει το δεύτερο, εκείνο το οποίο πρέπει να καταστεί αντιληπτό είναι το εξής: Αν όντως η Ελλάδα «πουλήσει», αυτό θα γίνει με όρους ξεπουλήματος.
Το μνημόνιο το αναφέρει ξεκάθαρα ότι «ο Δανειολήπτης αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται από κάθε ασυλία που έχει ή πρόκειται να αποκτήσει, όσον αφορά στον ίδιο ή στα περιουσιακά του στοιχεία, από νομικές διαδικασίες σε σχέση με την παρούσα Σύμβαση, περιλαμβανομένων, χωρίς περιορισμούς, της ασυλίας όσον αφορά την άσκηση αγωγής, δικαστική απόφαση ή άλλη διαταγή, κατάσχεση, αναστολή εκτέλεσης δικαστικής απόφασης ή προσωρινή διαταγή, και όσον αφορά την εκτέλεση και επιβολή κατά των περιουσιακών στοιχείων του στο βαθμό που δεν το απαγορεύει αναγκαστικός νόμος.
Η Λατινική Αμερική και ο Μητσοτάκης
Η κα Ξαφά είναι ένας τυπικός προκάτ εκπρόσωπος της δυτικότροπης πολιτικής και οικονομικής «κουλτούρας» και του νεοφιλελευθερισμού. Από το 1980 έως το 1991, εργάστηκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ουάσιγκτον και όπως αναφέρεται στο βιογραφικό της ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση σταθεροποιητικών προγραμμάτων κυρίως στη Λατινική Αμερική. Μπορεί λοιπόν να υποθέσει με ασφάλεια ο οποιοσδήποτε ότι η κα Ξαφά είναι συμμέτοχος στην εφαρμογή της αποτυχημένης συνταγής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείο για την Αργεντινή, της συνταγής δηλαδή που οδήγησε μία ολόκληρη χώρα και έναν ολόκληρο λαό στην καταστροφή.
Το ΔΝΤ έσπευσε στην Αργεντινή, ώστε να «σώσει» την οικονομία της το έτος 1991. Το 2001 η χώρα χρεοκόπησε. Ας υπενθυμιστεί ότι σχετικά με την Ελλάδα ο πρώην πρόεδρος της Αργεντινής, Φερνάντο Ντε Λα Ρούα έχει δηλώσει ότι «Τα μέτρα που εσείς παίρνετε σήμερα, τα πήραμε εμείς το 2001 και η Αργεντινή χρεοκόπησε». Το 1991, όμως, η κα Ξαφά επέστρεψε στην Ελλάδα για να αναλάβει τα καθήκοντα οικονομικού συμβούλου του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, του οποίου, επίσης, η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική έχει καταγραφεί στην ελληνική ιστορία ως πλήρως αποτυχημένη.
Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι ως πολύ στενά διασυνδεμένη η κα Ξαφά με τον Στέφανο Μάνο, τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας (1992) και μετέπειτα Οικονομικών (1992-93) και ως σύμβουλος του ίδιου του πρωθυπουργού, ήταν συμμέτοχη στην καταστροφική, για την Ελλάδα, πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Η προϋπηρεσία της κας Ξαφά ως συμβούλου του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη πριν από περίπου 20 χρόνια, είναι ενδεικτική της διαχρονικής υπόστασης του πολιτικού και οικονομικού συμπλέγματος που αποτελούν την βάση υποστήριξης της τρόικας σήμερα.
Εξάλλου ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας Ντόρα Μπακογιάννη, τα ΜΜΕ, τα οποία στηρίζουν ανοικτά το μνημόνιο και έχουν ιδιαίτερα καλή σχέση με την οικογένεια Μητσοτάκη σε μια σειρά από επίπεδα, είναι σήμερα κάποιοι μόνο από τους υποστηρικτές της μνημονιακής πολιτικής και των επιβαλλόμενων σκληρών μέτρων στον ελληνικό λαό και τείνουν χείρα βοηθείας στην ελληνική κυβέρνηση προκαλώντας την οργή της λαϊκής βάσης του ΠΑΣΟΚ. Επίσης η κα Μιράντα Ξαφά είναι σταθερά επίσημη προσκεκλημένη του ΕΛΙΑΜΕΠ, με ότι αυτό συνεπάγεται. Καλό είναι, όμως, να υπενθυμιστεί και κάτι ακόμη. Την κα Ξαφά τοποθέτησε ως εκπρόσωπο της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Γιώργος Αλογοσκούφης.
Ο άνθρωπος των τραπεζών
Η κα Ξαφά, όμως, δεν υπήρξε μόνο στέλεχος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο υπηρέτησε με συνέπεια από το 1980 έως το 1991, όταν σχεδιάζονταν τα πειράματα της οικονομικής υποδούλωσης των κρατών της Λατινικής Αμερικής, πολύ πριν ο υπερατλαντικός οργανισμός απλώσει (κατόπιν πρόσκλησης από τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Γιώργο Παπανδρέου) τα πλοκάμια του στον «φτωχό ευρωπαϊκό νότο», αλλά και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου την χρονική περίοδο 2004 – 2009.
Όμως εκτός από άνθρωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου η κα Ξαφά είναι και άνθρωπος των τραπεζών. Μετά την πρώτη θητεία της στο ΔΝΤ, στην Ουάσιγκτον, και μετά την θητεία της ως οικονομικού συμβούλου του πρώην πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η κα Ξαφά υπηρέτησε με συνέπεια την επενδυτική τράπεζα του Λονδίνου Salomon Brothers και από το 1997 και έπειτα το ενδιαφέρον της επικεντρώθηκε στις αναδυόμενες εκλογές.
Σήμερα εργάζεται για την ij Patners, ενώ έχει συμμετάσχει σε κάποια από τα σημαντικότερα συνέδρια τραπεζιτών, όπως το συνέδριο των πιο ισχυρών τραπεζιτών του κόσμου στη Βιέννη. Μεταξύ άλλων στις εργασίες εκείνου του συνεδρίου είχαν συμμετάσχει οι Ζιάγκ Ζιανκίγκ, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Βιομηχανικής και Εμπορικής Τράπεζας της Κίνας, Στέφεν Γκριν, πρόεδρος της ΗSΒC holdings, Γιαν Ομεν, πρόεδρος της ΙΝG, ενώ είχε μιλήσει και ο πασίγνωστος Τζόρτζ Σόρος. Για την ιστορία τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο είχαν εκπροσωπήσει ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας κ. Θωμόπουλος, ο πρόεδρος της Αlpha Βank κ. Κωστόπουλος, ο διευθυντής της Εθνικής Τράπεζας κ. Μυλωνάς και η Μιράντα Ξαφά.
Περί πολιτικής
Εκτός, όμως, από την δραστηριότητα της κας Ξαφά στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, στους τραπεζικούς κύκλους και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον οι πολιτικές απόψεις της. Υπό κανονικές συνθήκες θα ήταν περιττό να χαρακτηριστεί ακραία νεοφιλελεύθερη. Άλλωστε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν εργάζεται όποιος και όποιος, δηλαδή χρειάζονται πάντοτε εκτός από τα εχέγγυα και τα απαραίτητα διαπιστευτήρια. Η κα Ξαφά υπήρξε μέλος των «Φιλελεύθερων» του Στέφανου Μάνου, ενώ συμμετέχει στην πολιτική κίνηση του κου Μάνου με την επωνυμία ΔΡΑΣΗ. Η ίδια είναι από ένα από εκείνα τα πρόσωπα τα οποία εισηγούνται απολύσεις στο δημόσιο.
Η κα Ξαφά, η οποία θέλει να εμφανίζεται ως «φιλελεύθερη» και «προοδευτική», έχει υπάρξει υποστηρίκτρια του φαιδρού και υπερσυντηρητικού «κινήματος του τσαγιού» της Σάρας Πέιλιν. Αλήθεια πως συμβιβάζονται αυτά τα δύο στοιχεία;
Πηγη
ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΤΗ ΜΟΥΡΗ ΤΗΣ Η ΨΟΦΙΑ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΒΑΤΡΑΧΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφή