Διαδηλώσεις τέλος, λόγω... δημοκρατίας

Οι διαδηλωτές εγγράφως θα αναφέρουν: σκοπό της συγκέντρωσης και τόπο κατοικίας τους!

Το δρακόντειο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις!
Με «στρατιωτικό νόμο» ετοιμάζεται η κυβέρνηση να ανακόψει το ογκούμενο κύμα κοινωνικής οργής και αγανάκτησης που εκδηλώνεται για τα πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά μέτρα λιτότητας.


Εν όψει του θερμού φθινοπώρου, της επιστροφής των «αγανακτισμένων» και των εντεινόμενων διεργασιών που συντελούνται στους κόλπους των κορυφαίων συνδικαλιστικών οργανώσεων, η κυβέρνηση καταστρώνει μυστικά σχέδια για τη δυναμική αντιμετώπιση της διαφαινόμενης κοινωνικής έκρηξης.

Με νομοσχέδιο που ετοιμάζει πυρετωδώς το υπουργείο Δικαιοσύνης, τίθεται φραγμός στην ελεύθερη έκφραση του δικαιώματος των πολιτών να διαδηλώνουν όπου και όποτε οι ίδιοι των επιθυμούν.

Αποκαλύπτουμε σήμερα το περιεχόμενο του υπό κατάρτιση νομοσχεδίου, η δημοσιοποίηση του οποίου αναμένεται να προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων από τους κοινωνικούς, συνδικαλιστικούς και επιστημονικούς φορείς της χώρας.

Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, στο εξής οι διαδηλωτές πρέπει να ενημερώνουν εγγράφως τις κατά τόπους αστυνομικές αρχές, τουλάχιστον τρεις ημέρες πριν την πραγματοποίηση της συγκέντρωσης τους. Το δικαίωμα στην αυθόρμητη αντίδραση και στην αυτενέργεια των πολιτών, είναι επικίνδυνα ασαφές για να συνεχίσει να υφίσταται.

Στην "έγγραφη δήλωση" τους προς... τας αστυνομικάς και εισαγγελικάς αρχάς, οι διαδηλωτές πρέπει να αναφέρουν με απόλυτη σαφήνεια:
1) τον τόπο της συνάθροισης,
2) την ώρα πραγματοποίησης και
3) τον σκοπό της συγκέντρωσης.

Οι προϋποθέσεις αυτές, ωστόσο, δεν είναι αρκετές για να δοθεί το «ελευθέρας» από τις αστυνομικές αρχές. Ως προαπαιτούμενο τίθεται κάτι ακόμη: Ο διοργανωτής, είτε πρόκειται για φυσικό ή νομικό πρόσωπο, πρέπει να δηλώσει τον τόπο και τη διεύθυνση κατοικίας του!

Εκ των προτέρων οι διοργανωτές των διαδηλώσεων πρέπει να δηλώσουν εάν προτίθενται να πραγματοποιήσουν μετά τη συγκέντρωση και πορεία! Στην έγγραφη αναφορά που θα υποβάλλουν πρέπει να προσδιορίζεται επακριβώς η διαδρομή και ο τερματισμός της πορείας!

Όσον αφορά τον.. τρόπο κίνησης των διαδηλωτών, στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης γίνεται διάκριση (για πρώτη φορά) μεταξύ μικρών και μεγάλων συγκεντρώσεων. Οι λίγοι διαδηλωτές εφεξής θα είναι αναγκασμένοι να πορεύονται σε μια λωρίδα. Ο περιορισμός αυτός δεν τίθεται για τις συγκεντρώσεις των μεγάλων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Ακόμη όμως και στην περίπτωση που βρεθεί υποψήφιος διαδηλωτής να εφαρμόσει τα προαναφερόμενα απαγορευτικά μέτρα, δεν είναι βέβαιον ότι θα του δοθεί η δυνατότητα να διαδηλώσει τις απόψεις του.

Με το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης παρέχεται η δυνατότητα στις εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές να απαγορεύσουν κάθε συνάθροιση πολιτών.

Αυτό θα συμβεί όταν οι αρχές κρίνουν ότι υπάρχει κίνδυνος:

α) Να διασαλευθεί η δημόσια τάξη

β) Να διαταραχτεί η κοινωνικοοικονομική ζωή του τόπου.

Αν συντρέχουν παρόμοιοι κίνδυνοι, η απόφαση απαγόρευσης θα γνωστοποιείται από τις αρμόδιες εισαγγελικές αρχές στους ενδιαφερόμενους ένα εικοσιτετράωρο πριν την προκαθορισμένη εκδήλωση διαμαρτυρίας!

Με αυτά τα κατασταλτικά μέτρα που παραπέμπουν στην εποχή του «χωροφύλακα και του αστυφύλακα», που φέρνουν στη μνήμη σκοτεινές περιόδους της νεότερης ελληνικής ιστορίας, σπεύδει η κυβέρνηση να αιφνιδιάσει τους πολίτες και να τους φέρει προ τετελεσμένων..

Στήνει μηχανισμούς από φωτιά κι ατσάλι, σηκώνει αναχώματα, προγεφυρώματα, μεταλλικά πλέγματα και περίκλειστα φρούρια, με ένα προφανή στόχο και σκοπό: να προκαλέσει σοκ και δέος στην κοινωνία, να ενσπείρει το αίσθημα του φόβου και του πανικού.

Έχουν αναθαρρήσει φαίνεται από την ανακατάληψη της (έρημης) πλατείας Συντάγματος και ετοιμάζονται πλέον να περάσουν στην αντεπίθεση, εφαρμόζοντας το αμερικανικό δόγμα της μηδενικής ανοχής.

Πιστεύουν ότι μπορούν με «νόμο-τρομοκράτη» να ακυρώσουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία έκφρασης των πολιτών.

Πιστεύουν ότι μπορούν να ακυρώσουν εν μια νυκτί το αναφαίρετο δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν ελεύθερα, χωρίς την προηγούμενη έγκριση του παντεπόπτη κράτους, των αστυνομικών και εισαγγελικών αρχών.

Πιστεύουν ότι μπορούν να αλλάξουν τη βούληση της κοινωνίας, η οποία ζητά να καθορίσει η ίδια το μέλλον της και όχι απλά να το συνδιαμορφώσει ή να το συνταιριάξει με τις επιθυμίες, τις επιταγές και τα κελεύσματα των λογιών-λογιών, εγχώριων και διεθνών, τυπικών και άτυπων, εξουσιών.

Πιστεύουν ότι με τη σιδηρά χειρ του κράτους θα αλλάξουν το ρου της ιστορίας. Παραβλέπουν τους φυσικούς κανόνες κίνησης των κοινωνιών, έχουν πάψει να διαβάζουν ιστορία.

Πλανώνται πλάνην οικτρά. Σπέρνουν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες. Επιχειρούν να τρομοκρατήσουν την κοινωνία, παραβλέποντας την ιστορική ρήση του Γέρου της Δημοκρατίας. Θέλουν να επιβάλλουν τα (αλλεπάλληλα) Μνημόνια και επιδεικνύουν πρωτοφανή αμνημονησία!
Πηγη