Το εκρηκτικό φορτίο από τη Συρία έγινε η νέα τραγωδία της Κύπρου

του Μιχάλη Ιγνατίου

H νέα εθνική τραγωδία στην Κύπρο μάς συγκλόνισε όλους. Δώδεκα άνθρωποι χάθηκαν και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν. Οι ζημιές, τεράστιες, ίσως αποδειχτούν ισχυρότατο πλήγμα στην παραπαίουσα κυπριακή οικονομία. Εάν επαληθευτούν οι αρχικοί υπολογισμοί για ζημιές ύψους 2 δις ευρώ, μπορούμε με σιγουριά να σημειώσουμε πως η Κύπρος θα βρεθεί σε χειρότερη θέση από αυτή της Ελλάδας.


Η τραγωδία της Δευτέρας στο Ζύγι έχει ονοματεπώνυμο. Κι αυτή τη φορά δεν είναι ξενικό, όπως τις προηγούμενες, όταν η Κύπρος ήταν το θύμα αμερικανοβρετανικής συνωμοσίας, που διεπράχθη με τη βοήθεια και ελληνόφωνων που εξυπηρέτησαν εχθρούς της Κύπρου: Χουντικό πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου, τουρκική εισβολή στις 20 Ιουλίου και τουρκική κατοχή που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Είναι ξεκάθαρο και δεν χρειάζεται να διοριστεί καμία επιτροπή που θα αναλάβει την έρευνα των γεγονότων για να καταλήξουμε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι η τραγωδία στο Ζύγι οφείλεται στα απανωτά τραγικά λάθη της κυπριακής κυβέρνησης, η οποία φέρθηκε με τρόπο που ξεπερνά κάθε όριο ερασιτεχνισμού και βλακείας. Η ανάμειξη του ερασιτεχνισμού και της βλακείας, με τη λανθάνουσα ιδεολογική υποχρέωση προς το καθεστώς της Συρίας, οδήγησε στην τρομακτική έκρηξη, στους νεκρούς, στις καταστροφές και στις ζημιές δισεκατομμυρίων, που θα γονατίσουν την κυπριακή οικονομία. Ουδεμία αμφιβολία επ’ αυτού.

Η Λευκωσία επέλεξε να είναι… συνεπής προς τον Άσαντ, ο οποίος ήδη είχε εγκρίνει την ατμοπλοϊκή σύνδεση της Συρίας με το κατεχόμενο λιμάνι της Αμμοχώστου, αντί να πετάξει το εμπόρευμα του πλοίου από το έδαφός της. Και επέλεξε να προστατεύσει το καθεστώς του Άσαντ αντί των ανθρώπινων ζωών και των συμφερόντων της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Θυμάμαι καλά τα γεγονότα από τη στιγμή της διαρροής που επέλεξαν να κάνουν οι Αμερικανοί για να δημοσιοποιήσουν το γεγονός της μεταφοράς του φορτίου από το Ιράν στη Συρία, μέχρι την απόφαση του Προεδρικού Μεγάρου της Κύπρου να αναλάβει τη φύλαξη του φορτίου. Περίσσεψε η βλακεία κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Οι συνεργάτες του προέδρου της Κύπρου, ιδιαίτερα ο μεσολαβητής εκ μέρους της Λευκωσίας, αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, αλλά αυτή η διαπίστωση δεν σημαίνει ότι την τελική απόφαση δεν την έλαβε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρα τίας. Η τελική απόφαση ήταν αποκλειστικά δική του και ήταν λανθασμένη ένα εκατομμύριο τοις εκατό.

Δέχομαι ότι «είχε τις υποψίες του» για τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς. Έχουν αναμειχθεί σε όλες τις αθλιότητες εναντίον της Κύπρου. Αλλά, όταν τον προσέγγισαν οι Γάλλοι και οι Γερμανοί, έπρεπε να δει το θέμα υπό άλλη οπτική και οπωσδήποτε δεν είχε κανένα λόγο να επιμένει στην αρχική απόφαση για προστασία του Άσαντ, ο οποίος είχε ήδη καταφέρει σοβαρό πλήγμα στην Κυπριακή Δημοκρατία, άρα είχε κάθε δικαίωμα ο κ. Χριστόφιας να του συμπεριφερθεί με ανάλογο τρόπο και να τον πληρώσει με το ίδιο νόμισμα.

Ο Δημήτρης Χριστόφιας που γνώριζα από την εποχή των δύσκολων χρόνων του στο ΑΚΕΛ διακρινόταν από σύνεση. Μου έδινε τότε την εντύπωση ότι λάμβανε σωστές αποφάσεις. Η εμπειρία των τελευταίων τριών ετών έδειξε πως δεν ήταν έτοιμος για την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Άλλο το κόμμα του ΑΚΕΛ, άλλο το κράτος της Κύπρου. Ο κ. Χριστόφιας πρέπει να ξανασκεφτεί τις επιλογές του και να επιλέξει την καλύτερη. Ο ίδιος γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ποια είναι η καλύτερη…

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “ Επίκαιρα” στις 14/7/11
Πηγη