Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

Πόσο αληθινό είναι αυτό το ποίημα σήμερα! Γραμμένο για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Προφητικό;

Εμείς οι παλιάτσοι
Εμείς οι παλιάτσοι
Της χώρας τ’ ουρανού της θάλασσας και του φωτός
Εμείς οι παλιάτσοι

Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια
Εμείς οι παλιάτσοι της ζωής
Παιδιά νικητών, παιδιά ηττημένων
Εμείς οι παλιάτσοι της ζωής
Της χώρας τ’ ουρανού, της θάλασσας και του φωτός
Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια.

Εμείς που δεν πάθαμε
Εμείς που δεν είδαμε
Εμείς που δεν κάναμε
Νίκες, ήττες, μάχες
Εμείς, που στον αγώνα μπήκαμε
Κρατώντας τις βαριές σκυτάλες.
Βαριές απ’ αγώνες
Βαριές από ήττες και νίκες
Βαριές από δόξες
Βαριές από λάθη
Εμείς τα παιδιά των μεγάλων
Εμείς τα παιδιά των μικρών
Εμείς τα παιδιά των γενναίων
Εμείς τα παιδιά των ασήμαντων
Εμείς οι παλιάτσοι
Της χώρας τ’ ουρανού της θάλασσας και του φωτός
Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια
Παιδιά νικητών, παιδιά ηττημένων
Σε Σας, εδώ σ’αυτή την εκκλησιά
Τη δίχως λιβάνι, τη δίχως παπά,
τη δίχως καμπάνα εκκλησιά, θα πούμε…
Δεν είναι ύμνος αυτό που θ’ακούσετε
Δεν είναι θούριο ή θρήνος
Δεν είναι καν τραγούδι
Είναι ένα ξέσπασμα ψυχών, νέων ψυχών
Ανθρώπων, δεμένων με το χθες
Δεμένων με το σήμερα, δεμένων με το αύριο
Της χώρας τ’ ουρανού της θάλασσας και του φωτός
Είναι ένα ξέσπασμα ψυχών, των παιδιών
Με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια
Παιδιών νικητών, παιδιών ηττημένων.
Πρωτόδαμε το φως του ήλιου
Μέσα στα συντρίμμια, τις στάχτες
Και τους καπνούς του πολέμου.
Με το φόβο αδελφό και το μίσος πατέρα, ανδρωθήκαμε
Και πιστέψαμε, ελπίσαμε και πλάσαμε
Κι’ αναστήσαμε
Ότι κατεστραμμένο και ρημαγμένο
Ότι πατημένο και νεκρό
Δώσαμε στην ζωή τη ζωή μας
Δώσαμε την πνοή της πνοής μας
Δώσαμε στην ψυχή την ψυχή μας
Κι’ αναστήσαμε
Τη χώρα τ’ ουρανού της θάλασσας και του φωτός
Μας είδαν οι ξένοι και μας φθόνησαν
Μας είδαν οι ξένοι και μας μίσησαν
Μας είδαν οι ξένοι και μας φοβήθηκαν
Και μας στείλαν κατάρα
Για να πάθουμε
Για να υποφέρουμε
Για να γονατίσουμε
Για να ικετέψουμε
Και μείς, πάθαμε, υποφέραμε, γονατίσαμε, ικετέψαμε.
Και μάθαμε ότι, εμείς οι παλιάτσοι
Τα παιδιά με τα πλατιά χαμόγελα και τα μεγάλα μάτια
Τη χώρα τ’ ουρανού της θάλασσας και του φωτός
Πρέπει να κυβερνάμε.

Ευάγγελος Κατεβάτης Το ποίημα αυτό δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 7 Ιουλίου 1977 στην Ελληνοκαναδική εφημερίδα ΠΑΤΡΙΣ του Βανκούβερ, Βρετανική Κολομβία, Καναδά

1 σχόλιο:

  1. Aπό το Pressefest στη Γερμανία στις 1 & 2 Ιουλίου
    |


    Με συνέπεια και ανάλογη επιτυχία διεξήχθη για ακόμα μια χρονιά το μουσικοπολιτικό festival της γερμανικής εφημερίδας Deutsche Stimme που ακούει στο όνομα Pressefest. Το διήμερο 1 & 2 Ιουλίου, αθροιστικά περισσότεροι από 5.000 συναγωνιστές είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τα καλύτερα γκρουπ της χώρας και όχι μόνο. Φέτος συνολικά εμφανίστηκαν 12 συγκροτήματα και καλλιτέχνες, συγκεκριμένα οι Frank Rennicke, Torstein, Marci & Kapelle, Nordglanz, Sachsonia, Der Mann am Klavier, Kitörés, Exzess, Oidoxie, Saga, Rotte Charlotte και Die Lunikoff Verschwörung. Τις εμφανίσεις των μουσικών σχημάτων προλόγισαν οι ομιλίες Ευρωπαίων πολιτικών και ακτιβιστών.

    EΘNIKISTHS

    ΑπάντησηΔιαγραφή