Η Τρόϊκα του ΔΝΤ και η Τρόϊκα των μεταμοσχεύσεων. Δεν τους φτάνει να μας πάρουν τον πλούτο, θέλουν και τα όργανά μας!

Η διάταξη της “εικαζόμενης” συναίνεσης συζητήθηκε στη Βουλή στις 15 Ιουνίου, ημέρα που ο Πρωθυπουργός τελούσε υπό παραίτηση και η Κυβέρνηση ανασχηματιζόταν και στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τις μεταμοσχεύσεις (ψηφίστηκε τελικά στις 16)
εκείνο που κυριαρχούσε μεταξύ των ολίγων παρευρισκομένων βουλευτών ήταν οι παραιτήσεις βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και ο κίνδυνος να μην υπάρχει Κυβέρνηση την επόμενη ημέρα.

Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται όμως και η διάταξη της “εικαζόμενης” συναίνεσης όπως και οι άλλες διατάξεις, ψηφίστηκαν από τους παρευρισκόμενους, σύμφωνα με τα πρακτικά (που δεν έχουν οριστικοποιηθεί), παρ’ όλο που είχαν εκφραστεί πολλές διαφωνίες κατά τη συζήτηση για το κρίσιμο αυτό θέμα.

Έτσι τώρα, μέσα στο γενικό πολιτικό και οικονομικό χαμό, μέσα στην κορύφωση της κυβερνητικής αυθαιρεσίας και της επίθεσης στην τσέπη και στα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων, ο λαός που έχει ξεσηκωθεί δεν έχει αντιληφθεί ή συνειδητοποιήσει το παράλληλο πρόβλημα που δημιουργεί η απάνθρωπη διάταξη της “εικαζόμενης” συναίνεσης που έγινε πλέον νόμος του Κράτους με προοπτική να αρχίσει να έχει εφαρμογή από το 2013. Σ’ αυτό βοήθησαν και τα ΜΜΕ που αποσιώπησαν με επιμέλεια το θέμα!

Η οικονομική κρίση και οι μεγάλες διαδηλώσεις κατά της Κυβέρνησης έχουν λειτουργήσει σαν τέλειος αντιπερισπασμός και οι πολίτες έχουν εστιάσει την προσοχή τους (όχι άδικα βέβαια) στα μείζονα οικονομικά και εθνικά ζητήματα και όχι στο θέμα της υφαρπαγής των οργάνων σώματος χωρίς τη θέλησή μας με την “εικαζόμενη” συναίνεση, θέμα που προσβάλλει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, την αξία του ανθρώπου και το Σύνταγμα της χώρας.

Ενδιαφέρον επίσης έχει εδώ να θυμίσουμε ότι και στην Αργεντινή όταν μπήκε το ΔΝΤ ψηφίστηκε αντίστοιχος νόμος. Η Τρόϊκα της ΕΕ και του ΔΝΤ έχει πάντως επισκιάσει την Τρόϊκα των μεταμοσχεύσεων, τους συντελεστές δηλαδή εκείνους που ενδιαφέρονται για την αθρόα εξεύρεση “φρέσκων” ανθρωπίνων μοσχευμάτων, για την “αξιοποίηση” των οργάνων των εγκεφαλικά”νεκρών” και για τη διάδοση των μεταμοσχεύσεων. Ενδεικτικό του ενδιαφέροντος αυτών των κύκλων είναι ότι ο Ανδρέας Τζάκης ο μεταμοσχευτής χειρουργός από το Μαϊάμι, ήρθε στην Ελλάδα και ήταν δίπλα στον Ανδρέα Λοβέρδο τις ημέρες της συζήτησης του νομοσχεδίου.

Μετά την ψήφιση του νόμου το επόμενο στάδιο, στο οποίο θα επιχειρηθεί η αντιστροφή της αρνητικής στάσης των Ελλήνων πολιτών, είναι η εκστρατεία ενημέρωσης (και αντίστοιχης “πλύσης” εγκεφάλου των πολιτών) για να δέχονται τη διαδικασία των μεταμοσχεύσεων. Το στάδιο αυτό (μέχρι τέλους 2012) θα ενισχύσει το τεκμήριο ότι οι πολίτες έχουν ενημερωθεί για το νόμο της “εικαζόμενης” συναίνεσης, για το νόμο δηλαδή που τους μετατρέπει αυτόματα σε δωρητές οργάνων σώματος, αν τους συμβεί κάτι και είναι “εγκεφαλικά” νεκροί, πράγμα που αναιρείται μόνο αν έχουν κάνει γραπτή περί του αντιθέτου δήλωση σε ειδικό έντυπο.

Η αφύσικη αυτή αντιστροφή των δηλώσεων (μέχρι τώρα έκαναν δήλωση οι εθελοντές δωρητές μόνο) για την οποία έχουν γραφτεί πολλά, είναι και το ευαίσθητο νομικό σημείο για την αφαίρεση των οργάνων κάποιου χωρίς τη θέλησή του, διάταξη που μπορεί να προσβληθεί και να ανατραπεί εύκολα στα δικαστήρια της Ελλάδας ή της Ε.Ε.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο δεν προχωρούν άμεσα στην εφαρμογή του αλλά θα κάνουν δυο χρόνια εκστρατείες ενημέρωσης για να αρχίσουν να τον εφαρμόζουν. Κανονικά αφού ο νόμος ψηφίστηκε δεν έπρεπε να έχουν πρόβλημα, αλλά έχουν.

Ένα το κρατούμενο λοιπόν είναι η αντισυνταγματικότητα του νόμου, εξ αιτίας της οποίας εύκολα μπορεί να προσβληθεί με προσφυγή στη Δικαιοσύνη και αυτό είναι κάτι που αναμένεται να γίνει από τους πολίτες και

Δεύτερο ζήτημα είναι ότι δεν υπάρχει καμιά υποδομή στη χώρα μας για να εφαρμοστεί ένας τέτοιος νόμος, να διαχειριστεί δηλαδή ένας αξιόπιστος Οργανισμός τις αναρίθμητες αρνητικές δηλώσεις των πολιτών, να διασφαλίζει τη διαδικασία κατά το νόμο, να ανταποκρίνεται άμεσα στις ταχύτατες διαδικασίες εξεύρεσης ληπτών και μεταμόσχευσης οργάνων που απαιτούνται όταν βρίσκονται δότες για να μη γίνονται άχρηστα τα μοσχεύματα, όπως συμβαίνει τώρα συχνά στην Ελλάδα.

Μέχρι λοιπόν να υπάρξουν οι υποδομές αυτές που είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητες προκειμένου να μην τιναχτεί όλη προσπάθειά τους στον αέρα, λόγω λαθών ή λαθροχειριών και έλλειψης εμπιστοσύνης των πολιτών στη συνέχεια, ο νόμος περί μεταμοσχεύσεων παραμένει στο έλεος των εκστρατειών ενημέρωσης και της αντίστοιχης δημιουργίας υποδομών στα Νοσοκομεία, της δημιουργίας νέου Εθνικού Οργανισμού για τις μεταμοσχεύσεις, στελέχωσής του, χρηματοδότησής του κλπ. ενώ όλα μπορούν να γυρίσουν ανάποδα αν ένα δικαστήριο κηρύξει το νόμο αντισυνταγματικό.

Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τόσο ο Υπουργός Ανδρ. Λοβέρδος όσο και η Κυβέρνηση αυτή, δεν έχουν καμιά προοπτική να δουν το μακάβριο αυτό “όραμα” να πραγματοποιείται. Θα φύγουν πολύ γρηγορότερα και ίσως να μην προλάβουν να υλοποιήσουν και τις σχεδιαζόμενες εκστρατείες ενημέρωσης.

Από την άλλη πλευρά, όποιος γνωρίζει από στατιστικές και από Δημόσια Υγεία αντιλαμβάνεται ότι οι μεταμοσχεύσεις, σαν ιατρική πρακτική, δεν αποτελούν παρά ελάχιστο ποσοστό σε σχέση με τις άλλες εφαρμοζόμενες θεραπείες, εγχειρήσεις και πρακτικές που αφορούν τον πολύ κόσμο. Έτσι αν κάποιος κάνει το καλύτερο δυνατό και δαπανήσει πολλά χρήματα για τις μεταμοσχεύσεις, πάλι δεν πρόκειται να προσφέρει ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών υγείας ή θεραπείας του πληθυσμού.

Έτσι μοιάζει άστοχη και περίεργη η επιμονή του Λοβέρδου για το θέμα αυτό, η κήρυξη εκστρατειών και πανηγύρεων για τις μεταμοσχεύσεις, την ώρα που πολλοί συμπολίτες μας ταλαιπωρούνται στα νοσοκομεία από έλλειψη στοιχειωδών υποδομών, έλλειψη γιατρών ή νοσοκόμων, έλλειψη υλικών, κρεβατιών κλπ.

Στην κυριολεξία η πολιτική του Λοβέρδου στο θέμα της Υγείας σε συνάρτηση με την εκπληκτική εμμονή του στο θέμα των μεταμοσχεύσεων αντιστοιχεί στη γνωστή λαϊκή ρήση “εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες αρμενίζουνε”. Και βεβαίως δημιουργεί ερωτηματικά αυτή η επιλογή, κατά πόσο είναι επιλογή που προέρχεται από μια συγκροτημένη πολιτική για την Υγεία ή αποτελεί μια άστοχη επιλογή, μια φούσκα υποτίθεται με ”ανθρωπιστικό” πρόσωπο (στην ουσία εντελώς απάνθρωπο), για την οποία ενδιαφέρονται κυρίως άλλοι και όχι βέβαια ο συνταγματολόγος κ. Λοβέρδος που έκανε νομικές κωλοτούμπες προκειμένου να μας κάνει όλους δωρητές οργάνων.

Ας μην επαναπαύονται πάντως με την ψήφιση του νόμου και ο Λοβέρδος και όσοι στοχεύουν, όχι μόνο στον πλούτο των Ελλήνων αλλά και στα όργανα των σωμάτων τους. ”Έχουν γνώση οι φύλακες” και αν φτάσει η ώρα θα ασκήσουν τα δικαιώματά τους που απορρέουν από το Σύνταγμα και από το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Ο ψευτονόμος που επιχειρεί να μας κάνει δούλους, που μας στερεί το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και της ελεύθερης βούλησης θα καταπέσει νομικά ή στην πράξη. Αλλά πριν αυτό συμβεί θα έχει καταπέσει η ίδια η Κυβέρνηση που τον ψήφισε.
Πηγη