Ρίξε κι εσύ ένα γιαούρτι (χαλασμένο)… Μπορείς!

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως η Ελλάδα ανήκει σε όλους όσους αισθάνονται στην ψυχή τους Έλληνες. Σε κανέναν άλλο… Και δυστυχώς, ετούτες τις ημέρες η πατρίδα μας βιώνει καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν…

Και για να ξεκαθαρίζω την θέση μου. Αυτά που σήμερα συμβαίνουν δεν είναι από λάθη των πολιτών. Είναι τα αποτελέσματα των .....

εγκληματικών συμπεριφορών της κομματοκρατίας, της υπόγειας πολιτικής και της υποδουλωμένης σε ξένα συμφέροντα οικογενειοκρατίας. Οι πολίτες σήμερα είναι στους δρόμους για να στείλουν ένα σαφές μήνυμα σε όσους υποτίθεται πως κυβερνούν την χώρα: Εάν δεν συμμορφωθείτε, θα ισοπεδωθείτε. Και δεν είναι απειλή των πολιτών. Είναι προσταγή των ιδιοκτητών της χώρας που μεταβλήθηκε σε χώρο. Είναι ο λόγος του αφεντικού προς τον κάκιστο και άκρως επικίνδυνο υπάλληλο. Και είναι σαφές το μήνυμα. Μην ισχυριστεί ο οιοσδήποτε πως δεν του το είπαν, πως δεν το άκουσε, πως δεν γνώριζε…

Αυτό το συνονθύλευμα των τυχάρπαστων κομματικών υπαλλήλων, όλων εκείνων που ως πρώτιστο μέλημα τους έχουν την ικανοποίηση του κόμματος και την (ως αντάλλαγμα) προσωπική τους ανέλιξη στα οφίσια της εξουσίας, σήμερα βρίσκεται στα στερνά του. Ο προθανάτιος ρόγχος του δεν συγκινεί κανέναν. Αντίθετα, δυναμώνει τις φωνές δικαίου των πολιτών… Το σάπιο σύστημα των σαπροκέφαλων κομπιναδόρων, των νεόπλουτων (και βαθύπλουτων) πολιτικών, παρακολουθεί με αγωνία το επικείμενο τέλος του…

Φοβούνται την λαϊκή κατακραυγή οι μεσίτες που ξεπούλησαν την πατρίδα μας. Φοβούνται τα γιαούρτια, επειδή ξέρουν πως αυτά θα είναι μόνο η αρχή. Τρέμουν, αλλά ταυτόχρονα σχεδιάζουν την διάσωσή τους. Ελπίζουν πως θα μπορέσουν μέσα από τους μηχανισμούς που διαθέτουν (και που πάντα χρησιμοποιούσαν) να αντιπαρέλθουν της οργής των πολιτών. Ευελπιστούν πως θα οργανώσουν μία επιτυχή αντεπίθεση και θα «σαρώσουν» όλους εκείνους που διεκδικούν την ελευθερία τους, που διεκδικούν τα σπίτια τους, που διεκδικούν τις δουλειές τους, που διεκδικούν τα αυτονόητα. Ναι, γιατί τα αυτονόητα έχουν καταργηθεί από το πολιτικό σύστημα. Έχουν ξεπουληθεί, με προίκα τους Έλληνες πολίτες, όλα όσα συγκροτούν την έννοια ενός ανεξάρτητου κράτους. Και οι σαπρόμυαλοι ευελπιστούν πως αυτό που σήμερα συμβαίνει θα μπορέσουν να το χειριστούν, αφού πρώτα αφήσουν μερικές ημέρες για να εκτονωθεί ο μεγάλος όγκος, η μεγάλη πίεση που σήμερα γεμίζει τις πλατείες και τους δρόμους.

Ρίξε κι εσύ ένα γιαούρτι. Μπορείς! Αλλά πάρε από το ξυνισμένο, το χαλασμένο… γιατί στους χαλασμένους, μόνο χαλασμένα ταιριάζουν. Σε αυτούς που «χάλασαν» μία υπερήφανη χώρα αξίζουν γιαούρτια. Τώρα… Αύριο θα τους αξίζουν χειρότερα. Και αυτό το γνωρίζουν. Ξέρουν πως αν δεν «χειριστούν» επαρκώς την αγανάκτηση, την οργή και την απελπισία των πολιτών, αυτά θα ξεσπάσουν επάνω τους. Γι αυτό και οργανώνονται. Είναι δεδομένο πως θα επιχειρήσουν να κτυπήσουν ακόμη και παιδιά. Είναι δεδομένο πως θα προσπαθήσουν να ρίξουν στους δρόμους και στις πλατείες τον ζωοδότη γι αυτούς τρόμο. Είναι δεδομένο πως αυτοί που εγκληματικά φερόμενοι πούλησαν στις διεθνείς αγορές μία χώρα, δεν θα διστάσουν να κάνουν την δική τους τελευταία κίνηση…

Θέλοντας να προειδοποιήσω αυτά τα ανδρείκελα, αυτούς τους λελέδες, τους ντιντήδες και ποιος ξέρει τι άλλο, πως η θηλιά έχει μπει στο λαιμό τους. Οποιαδήποτε βίαιη κίνηση, απλά θα χειροτερεύσει –κατά πολύ- τη θέση τους. Όταν η σταθμευμένη οργή μετατραπεί σε «κίνηση», τότε δεν θα υπάρχουν αστυνομικοί και ομάδες διάσωσής τους. Είμαστε πολύ κοντά στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»… Ο Ελληνικός λαός ήδη βιώνει τον θάνατο που του προετοίμασαν. Κι επειδή οι εξελίξεις βρίσκονται σχεδόν στο «σημείο μηδέν», θα πρέπει (οι σκεπτόμενοι, οι περιφερόμενοι, οι βραβευμένοι, οι άρχοντες και οι προύχοντες, όλοι εκείνοι που έφαγαν, όλοι εκείνοι που και σήμερα τρώνε, όλοι εκείνοι που δεν δίστασαν να πουλήσουν τα παιδιά μας στα σκλαβοπάζαρα των πολυεθνικών) να γνωρίζουν πως δεν πρέπει να αποπειραθούν να «σπάσουν» τους πολίτες. Γιατί τότε θα τους έρθει και το τελευταίο μήνυμα: «Ο θάνατός σου, η ζωή μου»…

Γι αυτό σας λέω, αδέρφια, πάρτε τα ξινισμένα γιαούρτια και… ασπρίστε τους. Έτσι κι αλλιώς, στους περισσότερους από αυτούς, αρέσουν τα… ξινά. Αμφιβάλει κανείς;

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Μέχρι και σήμερα οι πολιτικοί μπορούν να επανέλθουν εκεί που ο λαός τους έβαλε. Στην Δημοκρατία. Ακόμη και τώρα μπορούν να γυρίσουν και να παλέψουν για τα δίκαια της χώρας. Δεν είναι δικοί μας εχθροί. Δεν είναι απέναντι από τους πολίτες. Αλλά πρέπει να αποδείξουν με έργα και όχι με λόγια, πως η πατρίδα μας είναι πατρίδα τους και πως είναι έτοιμοι να πούνε τα μεγάλα "όχι", εκείνα τα όχι που πάντα λένε οι μεγάλοι άντρες, που πάντα λένε οι γενναίοι λαοί...