ΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΠΟΝΤΙΟΙ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ "ΡΩΜΑΙΪΚΑ"

 

Τὴν πιό... στενή... ζωντανὴ συγγενή τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσας πιστεύουν ὅτι ἀνακάλυψαν γλωσσολόγοι ἐντοπίζοντας ἀπομονωμένη Κοινότητα μουσουλμάνων στὴν Μαύρη Θάλασσα, οἱ ὁποῖοι μιλοῦν ἑλληνικὴ διάλεκτο μὲ ἐντυπωσιακὲς ὁμοιότητες μὲ τὰ Ἀρχαῖα. 
 
Γιά «γλωσσολογικὸ χρυσωρυχεῖ ο» κά­νει λόγο ἡ καθηγήτρια Γλωσσολογίας τοῦ Πανε πιστημίου τοῦ Κέμπριτζ,Ἰωάν­να Σιταρίδου, ἡ ὁποία πρὶν ἀπὸ λίγους μῆνες ἐντόπισε σὲ χωριὰ τῆς περιοχῆς τῆς ....Τραπεζούν­τας περίπου 5.000 κατοίκους ποὺ μιλοῦν «ρωμαίϊκα».  
«Οὐσιαστικὰ μιλοῦν διάλεκτο μὲ λεξιλόγιο καὶ συντακτικὸ πιὸ κοντὰ στὴν ἀρχαία παρὰ στὴ νέα ἑλληνικὴ» δηλώνει ἡ κ. Σιταρίδου, μέλος τοῦ Συλλόγου γιὰ τὶς Ἀπειλούμενες Γλῶσσες καὶ Πολιτισμοὺς τοῦ Κέμπριτζ (CELC), στὴν βρετανικὴ ἐφημερίδα «Ἰντιπέντεντ». 
Ὅ πως σχο λιά ζει καὶ τὸ βρε τα νι κὸ δη μο σί ευ μα, πρό κει ται γιὰ συ ναρ πα στι κὴ ἀ να κά λυ ψη «στὴν πε ρι ο χὴ ὅ που ὁ Ἰ ά σων καὶ οἱ Ἀρ γο ναῦ τες ἀ να ζη τοῦ σαν τὸ Χρυ σό μαλ λο Δέ ρας» κα θώς, πέ ρα ἀ πὸ τὴν γλωσ σο λο γι κὴ ἰ δι αι τε ρό τη τα, ἡ Κοι νό τη τα αὐ τὴ εἶ ναι καὶ πο λι τι σμι κὰ μο να δι κή. 
Πρό κει ται γιὰ μου σουλ μά νους ποὺ μι λοῦν ἑλ λη νι κά, χω ρὶς ὅ μως νὰ γρά φουν, καὶ παί ζουν τὴν πον τια κὴ λύ ρα. Ση μά δι τῆς πο λι τι στι κῆς καὶ γε ω γρα φι κῆς τους ἀ πο μό νω σης εἶ ναι ἐ πί σης τὸ γε­γο νὸς ὅ τι, ἐ κτὸς ἐ λα χί στων ἐ ξαι ρέ σε ων,τὰ μέ λη τῆς Κοι νό τη τας παν τρεύ ον ται μό νο μὲ ἄν τρες ἢ γυ ναῖ κες ἀ πὸ τὰ χω ριά τους.  
Ἀ ξι ο ση μεί ω το εἶ ναι, σύμ φω να μὲ τὴν κ. Σι τα ρί δου, ὅ τι, πα ρὰ τὶς χι λι ε τί ες ἀλ λα γῶν στὴν κοι νω νι­κο πο λι τι κὴ ἱ στο ρί α τῆς εὑρύ τε ρης πε ρι ο χῆς, σὲ αὐ τὴ τὴν ἀ πο μο νω μέ νη βό ρει ο-ἀ να το λι κὴ γω νιὰ τῆς Μι κρᾶς Ἀ σί ας οἱ ἄν θρω ποι ἐ ξα κο λου θοῦν νὰ μι λοῦν Ἑλ λη νι κά. Ἡ μο να δι κό τη τα τῆς δι α λέ­κτου ἀ νοί γει ἕ να συ ναρ πα στι κὸ πα ρά θυ ρο στὴν ἐ ξέ λι ξη τῆς Ἀρ χαί ας Ἑλ λη νι κῆς Γλώσ σας. «Φαν τα στεῖ τε νὰ μπο ρού σα με νὰ μι λή σου με μὲ ἄ το μα, τῶν ὁ ποί ων ἡ γραμ μα τι κὴ εἶ ναι πιὸ κον­τὰ στὴν γλώσ σα τοῦ πα ρελ θόν τος. Αὐ τὴ εἶ ναι ἡ εὐ και ρί α ποὺ μᾶς δί νουν τὰ "ρω μαί ϊκα"» ἐ ξη γεῖ ἡ κ. Σι τα ρί δου. 
Στὸ βρε τα νι κὸ δη μο σί ευ μα ὑ πο γραμ μί ζε ται ὅ τι πε ραι τέ ρω ἔ ρευ να ἀ παι τεῖ ται γιὰ νὰ ἀ πο δει χτεῖ ἐ­ὰν οἱ κά τοι κοι εἶ ναι γνή σιοι ἀ πο γό νοι τῶν Ἀρ χαί ων Ἑλ λή νων ποὺ δὲν δέ χτη καν ἄλ λες ἐ πιρ ρο ὲς στὸ πέ ρα σμα τῶν αἰ ώ νων ἢ ἂν πρό κει ται γιὰ ἀ πο γό νους το πι κῶν πλη θυ σμῶν ποὺ ὑ πο χρε ώ­θη καν νὰ μι λοῦν τὴν ἑλ λη νι κὴ γλώσ σα ἀ πὸ τοὺς Ἀρ χαί ους Ἕλ λη νες ἀ ποί κους. 
Πηγές:www.researchhorizons.cam.ac.uk, The Independent
Ὄχι καὶ τόσο... νεκρὴ γλῶσσα