Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας




Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.

Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:

«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα....

πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».

Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα – μητέρα των εννοιών μας – μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».

Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.

Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και
ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων. Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.

«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ’ εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.

Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».

Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.

Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.

Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.

Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».

Παραπομπή:
Η Σοφία και Μουσικότητα της Ελληνικής Γλώσσας 

3 σχόλια:

  1. ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΥΠΟΔΕΙΞΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ
    ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΟΛΑΓΛΟΥ ΦΙΛΙΑ Α. ΤΟ 42 ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕ
    ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΠΑΜΠΕΛΟΠΟΝΗΣΙΑΚΟ ΓΗΠΕΔΟ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ
    ΑΓΩΝΑ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥΡΝΟΥΑ ΑΓΩΝΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ.
    ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΜΑΤΕΩΘΗΚΕ.
    Ο ΔΕ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ν. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΤΟΥ
    ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΓΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΤΑ
    ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΝ.
    ΚΑΙ ΕΡΩΤΩ ΤΟΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟ ΕΔΕΙΞΕ ΤΗΝ ΑΝΑΛΟΓΗ
    ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΣΕ ΑΓΩΝΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.
    ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ
    ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΩΔΕΙΟ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ
    ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΣΑ ΑΛΛΑ ΜΕΡΗ Η ΟΛΗ ΤΟΥ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ
    ΣΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟ..
    ΑΝ ΜΗ ΤΗ ΑΛΛΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εδώ ο κόσμος καίγεται και το μουνί χτενίζεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μα ακριβώς ο κόσμος καίγεται γιατί αμόρφωτα μουνιά σαν εσένα τοσα χρόνια αντί να μορφωθούν χτενίζονταν

    ΑπάντησηΔιαγραφή