Ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα

Ένα διαφορετικό πολιτικό σύστημα - Μια ανάγκη για τη χώρα μας

Υπάρχουν διάφορες προτάσεις για αλλαγή του πολιτεύματος, γιατί ως φαίνεται το σύστημα της αντιπροσωπευόμενης δημοκρατίας έχει πολλά τρωτά και δεν θεραπεύεται. Οι βουλευτές υποψήφιοι και αυτοί που εκλέγονται είναι μαντρωμένοι σε κόμματα, ακολουθούν κομματικά συμφέροντα και συνήθως πολλά διαφορετικά υπόσχονται προεκλογικά και μετά άλλα κάνουν. Επιπλέον προκλητικά κανονίζουν μόνοι τους πολλά ιδιαίτερα προνόμια και παροχές υπέρ των εαυτών τους εις βάρος όσων βρίσκονται μακριά από τη βουλή. Έτσι αρκετοί θέλουν να εκλεγούν για να πλουτίσουν και να προβληθούν.

Τελικά παίρνουν κρίσιμες αποφάσεις που δεσμεύουν όλους τους Έλληνες χωρίς να μας ρωτήσουν. Π.χ. ποιος εξουσιοδότησε τη σημερινή κυβέρνηση (Φεβρουάριος 2011) να παραχωρήσει κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας σε ξένα συμφέροντα; Υπήρχε τέτοια μνεία προεκλογικά;

Ένα εφαρμοσμένο σήμερα διαφορετικό πολιτικό σύστημα είναι αυτό της Ελβετίας, με το οποίο οι εκλεγμένοι είναι υποχρεωμένοι για πολλές αποφάσεις τους να ζητούν πρώτα την έγκριση των πολιτών με τοπικά ή και εθνικά δημοψηφίσματα. Σήμερα τα δημοψηφίσματα μπορούν να γίνονται με ελάχιστο κόστος μέσω διαδικτύου. Όσοι δεν έχουν οι ίδιοι τέτοια πρόσβαση, θα μπορούν μέσω κάποιου γνωστού τους ή μέσω ειδικής υπηρεσίας του δήμου της κατοικίας τους. (Να δημιουργηθεί τέτοια υπηρεσία για τα δημοψηφίσματα π.χ. στα ΚΕΠ.)

Πρόταση ενός νέου πολιτικού αυστήματος

Ένα σχέδιο υπό τη μορφή σκελετού σε γενικές γραμμές.

1. Συμβούλιο πρώτου βαθμού. Είναι ότι είναι σήμερα ένας δήμος ή μια κοινότητα. Θα έχει αρκετή αυτονομία και οικονομική αυτάρκεια. Εδώ θα εισπράττονται όλοι οι φόροι και θα αποφασίζονται τα περισσότερα. Ένα μέρος των εσόδων θα πηγαίνει από αυτό το επίπεδο στις υπηρεσίες των συμβουλίων του 2ου και 3ου βαθμού και για τελείως γενικά έξοδα (π.χ. εθνική άμυνα) χωρίς κανένα δανεισμό. Το εξωτερικό σημερινό δημόσιο χρέος σβήνεται, διαγράφεται, δεν το πληρώνουμε, τονίζω το εξωτερικό, και θα απαγορεύεται οποιοσδήποτε δανεισμός. Θα μπορούν να αναθέτονται έργα και με αυτοχρηματοδότηση μετά από δημοψήφισμα. Η Ισλανδία, η οποία με δημοψήφισμα έσβησε το εξωτερικό της χρέος της, τι έπαθε; Τίποτα. Τα έξοδα θα προσαρμόζονται στα έσοδα. Οι εκλεγέντες σύμβουλοι θα μπορούν να ανακαλούνται από τους ψηφοφόρους σε ορισμένα χρονικά διαστήματα. Για πολλές αποφάσεις θα ζητείται έγκριση με τοπικό δημοψήφισμα. Απ’ αυτό το συμβούλιο θα ρυθμίζονται τα περισσότερα θέματα και για ελάχιστα θα είναι αρμόδιο το επόμενο.
2. Συμβούλιο δευτέρου βαθμού. Θα είναι αυτό που είναι σήμερα η περιφέρεια. Θα ρυθμίζει θέματα εκτός δήμων της περιοχής του και γενικά όσα αφορούν σχέσεις δήμων και γενικά της περιοχής. Το συμβούλιο αυτό θα αποτελείται από εκπροσώπους των ήδη εκλεγμένων του συμβουλίου πρώτου βαθμού. Ό,τι αποφάσεις παίρνει θα πρέπει να εγκρίνονται κατά πλειοψηφία από τα συμβούλια πρώτου βαθμού της περιοχής του. Οι σύμβουλοι αυτοί θα μπορούν ν’ ανακαλούνται από την πλειοψηφία των συμβουλίων του πρώτου βαθμού.
3. Συμβούλιο τρίτου βαθμού. Θα αποτελείται από εκπροσώπους του συμβουλίου δευτέρου βαθμού. Θα αποφασίζει για γενικά θέματα όλης της χώρας. Π.χ. εξωτερικής πολιτικής. Και αυτού του συμβουλίου οι αποφάσεις θα πρέπει να εγκρίνονται κατά πλειοψηφία από τα συμβούλια του δευτέρου βαθμού όλης της χώρας. Δεν θα υπογράφεται καμμία συμφωνία που δεσμεύει τη χώρα, αν δεν μπει σε διαβούλευση σε όλη τη χώρα. Το συμβούλιο αυτό θα έχει ελάχιστο προσωπικό, θα είναι σαν μια μικρή υπηρεσία ενός σημερινού υπουργείου. Θα είναι υπεύθυνο για ελάχιστα θέματα. Δεν θα έχει θέματα παιδείας, βιομηχανίας, εργασίας, πρόνοιας, υγείας, τίποτα από οικονομικά και πολλά άλλα. Και οι σύμβουλοι αυτού του συμβουλίου θα μπορούν ν’ ανακαλούνται από την πλειοψηφία των συμβουλίων δευτέρου βαθμού.

Οι αμοιβές και δικαιοδοσίες των εκλεγμένων συμβούλων στα διάφορα συμβούλια θα  ορισθούν π.χ. από το συμβούλιο επικρατείας και θα μπουν σε διαβούλευση. Οπωσδήποτε όχι από τους ίδιους. Οι αμοιβές θα είναι επιπέδου π.χ. 2.000 Ευρώ μηνιαίως με 12 μισθούς ετησίως και τίποτα άλλο, άσχετα σε ποιο συμβούλιο βρίσκεται κάποιος. Επίσης δεν θα υπάρχει ασυλία. Το να συμμετέχει κάποιος σε κάποιο απ’ αυτά τα συμβούλια, θα είναι λειτούργημα, μια θυσία για να υπηρετήσει κάποιος το σύνολο, τη χώρα. Δεν θα υπάρχουν κόμματα. Ο καθένας θα έχει τις απόψεις του και θα τις εκφράζει ελεύθερα. Οι αποφάσεις θα παίρνονται με πλειοψηφία. Δεν θα επιχορηγείται με κανένα ποσό οποιοσδήποτε υποψήφιος αλλά θα έχει δωρεάν πρόσβαση σε μέσα μαζικής ενημέρωσης και σε χώρους των δήμων που εκλέγεται την προεκλογική περίοδο. Όλοι οι υποψήφιοι εξίσου. Η υποψηφιότητα θα εγκρίνεται από επιτροπή γιατρών ενός δήμου μιας άλλης περιοχής απ’ αυτή που εκλέγεται για το αν είναι αρκετά υγιής και δεν είναι ψυχοπαθής, ώστε να μπορεί να διεκπεραιώνει τα καθήκοντά του. Το κάθε συμβούλιο θα εκλέγει έναν πρόεδρο και αντιπρόεδρο ως συντονιστή. Ο πρόεδρος του συμβουλίου τρίτου βαθμού θα είναι ο θεωρούμενος σήμερα πρωθυπουργός και θα πρέπει να είναι άτομο που θα μιλά με επιχειρήματα και ικανότητες συνεργασίας.

Όλα αυτά πρέπει να μελετηθούν και να εξειδικευτούν περισσότερο αλλά να είναι κατανοητά για την πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας.

Οπωσδήποτε πρέπει ν’ αλλάξουμε το σύνταγμα και το σημερινό πολίτευμα της χώρας μας, γιατί αποδεικνύεται ότι μόνο διαφθορά προκαλεί. Όποιος υποστηρίξει ότι φταίνεμόνο ορισμένοι, κάποια άτομα δηλαδή, θα του απαντήσω ότι η πράξη δείχνει ότι το σύστημα διευκολύνει πολλούς να διαφθαρούν με την αδιαφάνεια, την εν λευκώ εντολή κάθε τέσσερα χρόνια, τα τεράστια ποσά που διαθέτουν τα κόμματα (κρυφά και φανερά). Επομένως πρέπει ν’ αλλάξουμε το σύστημα, δεν πάει άλλο. Το μάντρωμα σε κόμματα είναι ένας σημαντικός αρνητικός παράγοντας. Επομένως, ελευθερία και όχι κόμματα.Δεν θέλουμε αρχηγούς. Οι υψηλές απολαβές (μισθοί, μαζί με όλα τα επιδόματα και όλα τα τζάμπα) των βουλευτών και των υπαλλήλων της βουλής είναι ένας άλλος αρνητικός παράγοντας του σημερινού συστήματος. Αυτοί μειώνουν τις απολαβές των πολιτών, αποφασίζουν για μας, ενώ οι ίδιοι αποφασίζουν για τον εαυτό τους με δικά μας λεφτά. Γιατί να το επιτρέπουμε αυτό;

Ας δημιουργήσουμε μια κίνηση προς αυτό το σκοπό στην περιοχή μας και μετά σε όλη τη χώρα. Ας προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε ένα πανελλήνιο δημοψήφισμα για να  ελέγχονται οι πολιτικοί και οι αποφάσεις τους και ν’ αλλάξει το σύνταγμα. Αν δεν ενδιαφερθούμε θα μας εκμεταλλεύονται κάποιοι όλο και περισσότερο. 

Στόχος η αποκέντρωση και ο έλεγχος των αποφάσεων των εκλεγμένων. Όποιος υπόσχεται κάτι προεκλογικά, θα πρέπει να το έχει μελετήσει πολύ, γιατί θα ελεγχθεί σύντομα και θα γελοιοποιηθεί. Σήμερα οι υποψήφιοι υπόσχονται για να παρασύρουν τον κόσμο και δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια.

Γαβριήλ Πανάγος (συγγραφέας)                     

 E-Mail: vinni@otenet.gr

λόγιος Ερμής