Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

New York Times: Στην Τουρκία των "μηδενικών προβλημάτων" που προωθεί ο Νταβουτογλου, είναι αδύνατο να μην έχεις προβλήματα, αν ζεις στη γειτονιά τους



Την ανάδειξη της Τουρκίας σε περιφερειακή δύναμη αλλά και τον έντονο προβληματισμό που προκαλειί στη διεθνή κοινότητα ο ρόλος της αναδεικνίει μακροσκελές άθρο του κυριακάτικου Περιοδικού της “New York Times”.
Ετσι πέρα από τα στοιχεία που παρατίθενται για την Τουρκία, που πλέον κατατάσσεται ως η 17η οικονομία παγκοσμίως και με ανάπτυξη 8%, στο άρθρο επιχειρείται και μία πολιτική ανάλυση του....
ρόλου που παίζει για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου.
Ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο οραματιστής, που υλοποιεί την τουρκική φιλοδοξία αναβίωσης της επιρροής που εξασκούσε κάποτε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Δεν είναι τυχαίος ο προβληματισμός που προκαλεί η εξωτερική πολιτική του κ. Νιαβούτογλου, ο οποίος σε έγγραφα που διέρρευσαν στον ιστότοπο Wikileaks, χαρακτηρίζεται ως ο «Κίσινγκερ της Τουρκίας», αλλά και «εξαιρετικά επικίνδυνος».
Κι ενώ τονίζεται ότι προωθεί την πολιτική των «μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες της χώρας του. επισημαίνεται, ωστόσο, ότι «είναι αδύνατο να μην έχεις προβλήματα, αν ζεις στη γειτονιά της Τουρκίας», σύμφωνα με τον Αμερικανό δημοσιογράφο.
Στο άρθρο αναγνωρίζεται με κατηγορηματικό τρόπο, ότι στη βάση των «μηδενικών προβλημάτων» που προωθεί ο Νταβουτογλου, η Τουρκία κινήθηκε δραστήρια να επιλύσει τα μακρόχρονα προβλήματα της με την Κύπρο και την Αρμενία και με πιο επιτυχή τρόπο με την Ελλάδα και τη Συρία.
Είναι αλήθεια, ότι ο Νταβουτογλου κατατάχθηκε No 7 στην πρόσφατη λίστα των «100 διεθνώς σκεπτόμενων ηγετών» του περιοδικού Foreign Policy. Που, όπως επισημαίνει, «κάτω από την ηγεσία του η Τουρκία επανέκτησε το διεθνή της ρόλο που είχε από την εποχή που σουλτάνος κατοικοέδρευε στο παλάτι Τοπ Καπί».
Πράγματι, ο Νταβουτογλου, απολαμβάνοντας την πλήρη εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού Ερντογάν και του προέδρου Γκιουλ, γέμισε το υπουργείο Εξωτερικών με πραγματιστές, σκεπτόμενους διπλωμάτες, που όλοι τους μοιράζονται το εθνικό του όραμα. Και έχουν κάνει αξιοθαύμαστη δουλειά, ισορροπώντας τις φιλοδοξίες της Τουρκίας τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Νταβούτογλου άρχισε τη διπλωματική του καριέρα όταν η Τουρκία ξεκινούσε την προσπάθεια της να ενταχθεί στην Ευρώπη. Κατά την άποψη του, οι κ. Ερντογάν και Γκιουλ έκαναν κρίσιμες μεταρρυθμίσεις προκειμένου να ανταποκριθούν στα κριτήρια της EE, και κυρίως να επιβεβαιώσουν ότι ανήκουν στη λέσχη της Δύσης. Μετά, όμως, εξαγριώθηκαν όταν διαπίστωσαν ότι εντάχθηκαν χριστιανικά κράτη, όπως η Κύπρος, που χαρακτηρίζεται ως εχθρός της Τουρκίας. Παράλληλα, κάποιες χώρες, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, δηλώνουν αποφασισμένες να εμποδίζουν τη ένταξη της. Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, Ρόμηερτ Γκέης, άφησε να εννοηθεί ότι αυτή η πολιτική ώθησε την Τουρκία προς την Ανατολή.
Η ευρωπαϊκή άρνηση ελήφθη από την Τουρκία ως βρισιά. Και πράγματι, όπως σχολίασε ο Γκέιτς, η Τουρκία ύψωσε το παράστημα της στη Μέση Ανατολή. Δημιούργησε μία ζώνη ελεύθερη από βίζα μεταξύ Τουρκίας, Ιορδανίας, Λιβάνου και Συρίας, που θυμίζει μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Βελτίωσε σε απίστευτο βαθμό τις σχέσεις της με το Ιράκ και τους Κούρδους στο βόρειο τμήμα, όπου άλλοτε το κατηγορούσε ότι έδινε καταφύγιο στους Κούρδους αυτονομιστές.
Ωστόσο, το όραμα του Νιαβούτογλου πήγαινε πολύ πιο πέρα από το να ασφαλίσει εμπορικά τη γειτονιά της. Μία από τις θεωρίες του είναι ότι οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία για τις απόμακρες περιοχές. Κι επειδή η Αμερική δεν έχει ιστορική σχέση με τη Μέση Ανατολή ή την Ασία, όπως η Τουρκία.
Πράγματι, αρχικά η Τουρκία χρησιμοποίησε τις σχέσεις της, ειδικά με τους Σουνίτες. για να προωθήσει τα ενδιαφέροντα των Αμερικανών στο Ιράκ, το Πακιστάν και το Αφγανιστάν, κυρίως μέσω του NATO. Το 2007 πρωταγωνιστούσε ως ο ειρηνοποιός της Μέσης Ανατολής. Οι τουρκοίσραηλινές σχέσεις ανθούσαν. Οπως ακριβώς επί οθωμανικής περιόδου που έβρισκαν εκεί καταφύγιο οι Εβραίοι από τους αντισημίτες Ευρωπαίους της εποχής εκείνης. Ο Νταβουτογλου δραστηριοποιήθηκε πολύ ενεργά μεταξύ Ισραήλ, Συρίας και «Χαμάς. Και ενώ οι διαβουλεύσεις με μεσολαβητή τον Νιαβούτογλου βρίσκονταν στο φόρτε τους, το Ισραήλ εξαπέλυσε τον πόλεμο στη Γάζα. Οι συνομιλίες κατέρρευσαν. Οι Ισραηλινοί δεν θεώρησαν ότι η ενέργεια τους στρεφόταν κατά της Τουρκίας. Οι Τούρκοι το εξέλαβαν διαφορετικά όμως και το πήραν προσωπικά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου