Την εποχή της παγκοσμιοποίησης, τα 30 τελευταία χρόνια δηλαδή, έχει δημιουργηθεί μία διεθνής οικονομική τάξη, που ο πλούτος της πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο και φτάνει σε δυσθεώρητα από τους υπόλοιπους ανθρώπους ύψη. Ειδικά στις ΗΠΑ, όπου η τάση αυτή είναι πιο εμφανής, μεταξύ 1980 και 2005, η αύξηση του συνολικού εισοδήματος πήγε κατά 80% στο πιο πλούσιο 1% του πληθυσμού. Το χάσμα μεταξύ των υπερπλούσιων και των...
υπόλοιπων πολιτών διευρύνεται συνεχώς και το ίδιο συμβαίνει στη Βρετανία και τον Καναδά, ακόμη και στη Γερμανία και τις σκανδιναβικές, που υποτίθεται ότι οι κοινωνίες τους έχουν μεγαλύτερη ισορροπία.
Θέλετε και άλλα στοιχεία; Το 2005, ο πλούτος των δύο ίσως πλουσιότερων αμερικανών, του Γκέϊτς και του Μπάφετ υπολογιζόταν στα 90 δισεκατομμύρια δολάρια περίπου συνολικά, ενώ ο πλούτος των φτωχότερων 120 εκατομμυρίων αμερικανών (40% του πληθυσμού) μόλις έφτανε τα 95 δισεκατομμύρια δολάρια. Το 1974 το πλουσιότερο ένα δεκάκις χιλιοστό (1/10000) των αμερικανικών οικογενειών, περί τις 15.000 οικογένειες δηλαδή, είχε εισόδημα μικρότερο του 1% του εθνικού εισοδήματος, ενώ το 2007 έφτασε να έχει περί το 6%. Και για να μη μιλάμε μόνο για τις ΗΠΑ, στη Ρωσία, με ΑΕΠ 1,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, ο αρθμός των δισεκατομμυριούχων είναι 87, ενώ στην Ινδία με ΑΕΠ 1.1 τρις δολάρια ο αριθμός των τρισεκατομμυριούχων φτάνει τους 55… Φυσικά, και στις φτωχές χώρες, ειδικά σε αυτές που διαθέτουν φυσικούς πόρους, όπως η Νότας Αφρική, η Βραζιλία, το Μεξικό και άλλες, το χάσμα μεταξύ υπερπλουσίων και λοιπών πολιτών μεγαλώνει.
Για να συμπληρωθεί η εικόνα, το 1916, μόνο το 1/5 του εισοδήματος των υπερπλουσίων προερχόταν από αμειβόμενη εργασία, ενώ το 2004, το 60% προέρχεται από αυτήν, καθώς αυξήθηκε το ποσοστό των στελεχών επιχειρήσεων και τραπεζών που αμείβονται με τρομακτικούς μισθούς και μπόνους. Και πάντως, από το κραχ του 1930 και μετά, ποτέ στον κόσμο δεν υπήρχε τέτοιο χάσμα πλούτου μεταξύ της πάμπλουτης ελίτ και των άλλων πολιτών. Θα ήταν ενδιαφέρον να βρεθούν ανάλογα στοιχεία και για την Ελλάδα, αλλά θα είναι αντικειμενικά δύσκολο τέτοιο πράγμα στη χώρα της φοροδιαφυγής, του τεράστιου αριθμούς των αυτοαπασχολούμενων και της ανυπαρξίας πραγματικών στατιστικών δεδομένων.
Ωστόσο, το φαινόμενο είναι ανησυχητικό. Τόσο ανησυχητικό που το επισημαίνει η Herald Tribune (από όπου προέρχονται και τα στοιχεία) στην πρώτη της σελίδα, αφιερώνοντας και μία ακόμη σελίδα στο εσωτερικό της εφημερίδας. Αν προσθέσουμε και ότι παρατηρείται ανησυχητική μείωση της παραγωγής τροφίμων, γίνεται αντιληπτό σε μεγάλο βαθμό, γιατί ξεσπούν αναταραχές σε διάφορα σημεία του πλανήτη, γιατί υπάρχει λαθρομετανάστευση σε τέτοια έκταση και γιατί υπάρχει τόση φτώχεια. Πιθανότατα και γιατί ξέσπασε τέτοια κρίση, αν και υπάρχουν και άλλα αίτια.
Οι ταραχές που ξέσπασαν σε χώρες του αραβικού κόσμου, αρχίζοντας από την Τυνησία και τώρα στην Αίγυπτο, την Υεμένη, ακόμη και την Ιορδανία, οφείλονται σε μείγμα αιτίων, που έχουν να κάνουν με τη φτώχεια, τη διαφθορά και την αυταρχικότητα των καθεστώτων. Δεν ξέρουμε ακόμη που θα καταλήξουν, αλλά δεν αποκλείεται να αλλάξουν τα γαιοστρατηγικά δεδομένα της περιοχής, πυροδοτώντας και ένοπλες συρράξεις.
http://e-parembasis.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου