Η επανάληψις από τους Ισλαμιστάς του αποτροπαίου εγκλήματος δολοφονίας ανυπόπτων και αθώων μελών της Κοπτικής Χριστιανικής Κοινότητος της Αιγύπτου αναδεικνύει εκτύπως μίαν αλήθειαν που δολίως κρύπτεται υπό την επίδραση των ειρηνοποιών κηρυγμάτων των δήθεν διαθρησκειακών διαλόγων και της καλλιεργείας φιλικής ατμοσφαίρας μεταξύ των λαών.
Αποσιωπάται εντέχνως ο χαρακτηριστικός ........
πυλώνας του ανθρωποπαθούς Ισλαμισμού, που δημιουργήθηκε από την «ευφυεστάτην» προσπάθειαν του Άραβος εμπόρου Μωάμεθ ο οποίος εγεννήθη το έτος 570 μΧ στη Μέκκα της Αραβικής χερσονήσου, υιός του Αμπνταλάχ και της Άμινα Μπιντ Ουαχάμπ από την φυλή των Κουραϊσιτών που ανήκε στην οικογένεια των Χασιμιτών και που ορφανός ανετράφη από τον πάππον του Αμπντούλμουτταλίμπ και τον θείον του Αμπού Ταλίμπ και 25ετης ων συνεζεύχθη την 40χρονη χήρα Χαντίτζα και άλλας οκτώ (8) επισήμους γυναίκας, μετά τον θάνατόν της και που άρχισε να κηρύττει το 610 μ.Χ. σε ηλικία 40 ετών έχων πολλάς αμφιβολίας δια το έργον αυτό, ενώ κατ’ ουσίαν εις αυτόν οφείλει την επικράτησίν του και αναφερόμεθα στον «ιερό πόλεμο»(Τζιχάντ). Και αν ακόμη παραθεωρήσωμε τα συγκεκριμένα γεγονότα παραμένουν τα κείμενα.
Αι παροτρύνσεις του Κορανίου προς δυναμικήν, μαχητικήν αντιμετώπισιν των απίστων είναι πολλαί και άμεσοι. Με την σούρα του Κορανίου (Η μετάνοια 9:5) «Όταν παρέλθωσι οι ιεροί μήνες τότε φονεύετε τους πολυθεϊστάς όπου αν συναντήσητε, ζωγρείτε πολιορκούντες και ενεδρεύοντες αυτούς», καθώς και με τη σούρα (Ο Μωάμεθ 47:4-10) «Οπόταν συναντάτε τους απίστους φονεύετε και κατασφάζετε, συγκρατούντες στερρώς τα δεσμά του αιχμαλώτου.
Μετά δε την κατάπαυση της μάχης άφετε εαυτόν ελεύθερον η ανταλλάξατε αντί λύτρων. Πράττετε ούτως εάν εβούλετο ο Θεός θα εθριάμβευε ο ίδιος επ’ αυτών αλλά υποβάλλει υμάς εις τον πόλεμον δια να δοκιμάσει τους μεν δια των δε. Ο Θεός δεν θα απωλέση τα έργα των πεσόντων εν τη μάχη υπέρ πίστεως.
Θα εισαγάγη αυτούς εις τον Παράδεισον ον ήδη υπέδειξεν αυτοίς. Όσοι πιστοί εάν συνδράμετε τον Θεόν εις την μάχην Αυτού κατά των απίστων και ο Θεός θα συνδράμει υμάς κατευθύνων τα υμέτερα διαβήματα» (Πρβλ. σούρες Τα Λάφυρα 8:73,76. Ο Σίδηρος 57:10), ως και με τη σούρα (Η Βους, 2:189) «Μάχεσθε μέχρις ότου αποσοβηθή αφ’ υμών ο κίνδυνος του πειρασμού, και όταν δεν υπάρχη άλλη λατρεία ειμή η του μόνου Θεού.
Αν οι εχθροί θέσωσι τέρμα εις τας πράξεις αυτών, τότε ας παύσωσι αι εχθροπραξίαι, εκτός αν πρόκειται περί ασεβών», κυρίαρχο στοιχείο στην ζωή των πιστών του Ισλάμ είναι η σφαγή και ο θάνατος όσων δεν αποδέχονται την δήθεν αποκάλυψι του δήθεν προφήτου. Η εντολή του Ιερού πολέμου παραμένει για το Ισλάμ αναμφισβήτητος.
Αι εκτός της κυριαρχίας του Ισλάμ χώραι ως η ημετέρα ονομάζονται «Οίκος Πολέμου» και αντιδιαστέλλονται του «Οίκου του Ισλάμ». Είναι περιοχαί πολέμου έως ότου τεθούν δια της Τζιχάντ υπό το κράτος της δήθεν αληθούς πίστεως. Ο χαρακτήρ του Ισλάμ υπήρξε επιθετικός και αποδεικνύεται με τις εγκληματικές πράξεις των Ισλαμιστών ότι και σήμερα παραμένει.
Το ξίφος και η μάχαιρα θεωρούνται πειστικότερα του κηρύγματος και της πειθούς. Άλλωστε η μέσω του Ιερού Πολέμου διάδοσις του Μουσουλμανισμού ήταν η αιτία της επικρατήσεώς του από των στηλών του Ηρακλέους μέχρι του Ινδού ποταμού. Το Ισλάμ δια να επικρατήση δεν εχρειάσθη όπως η Αγία ημών Εκκλησία εκατομμύρια μαρτύρων εκ των πιστών της, αλλά προετίμησε να τους αναζητήση μεταξύ των οπαδών των άλλων θρησκειών σφάζοντας και κατακρεουργώντας αυτούς.
Ο δήθεν προφήτης Μωάμεθ δεν ίδρυσε απλώς μια θρησκευτική κοινότητα αλλά και ένα κράτος των οποίων κυρίαρχο στοιχείο είναι ο ιερός πόλεμος.
Κατόπιν των ανωτέρω δεδομένων και εκ της θρησκευτικής παραδοχής του Ισλάμ προβλεπομένων, ο Μουσουλμανισμός αποτελεί καταστροφική λατρεία, μη συμβατή με τας προβλέψεις του ισχύντος εν Ελλάδι Συντάγματος όπου εν άρθρω 13 καθιερούται η ελευθερία θρησκευτικής συνειδήσεως αλλά σε θρησκευτικές παραδοχές, που δεν αντίκεινται στη δημόσια τάξη και τα χρηστά ήθη.
Ο Ισλαμισμός a priori προωθεί ως μέσον εξαπλώσεώς του όπως τα ανωτέρω χωρία του Κορανίου αναφέρουν, το έγκλημα, τη βία, την τρομοκρατία και τον θάνατο.
Συνεπώς ο Νόμος που εψηφίσθη δια την δημιουργία Ισλαμικού τεμένους στην Πρωτεύουσα της Χώρας τυγχάνει οπωσδήποτε αντισυνταγματικός διότι αναγνωρίζει ως γνωστή θρησκεία δυναμένη να επιτελεί ακωλύτως τη λατρεία της, μία θρησκευτική παραδοχή που ευθέως αντίκειται στην δημοσία τάξη, τα χρηστά ήθη και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Και ναι μεν δι’ ιστορικούς λόγους και συμβατικούς λόγους εις την Ελληνικήν Θράκην η συγκεκριμένη θρησκευτική παραδοχή επιτρέπεται κατά παρέκκλισιν των αρχών της νομιμότητος αλλά εις την λοιπήν χώραν η ανοχή μιας τοιαύτης θρησκευτικής εκτροπής θα καταστή δυναμίτης δια τον κοινωνικόν ιστόν και την κοινωνικήν ειρήνην, εφ’ όσον κυρίαρχον αίτημα της συγκεκριμένης ψευδούς θρησκείας είναι η δια της βίας επιβολή και επικρατησίς της.
Άλλωστε το Μαρτυρολόγιον της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας και το Πάνθεον του Έθνους μυρώνονται από το αίμα εκατομμυρίων μαρτύρων και ηρώων που ειρηνικώς αντέστησαν και εθυσιάσθησαν στην βάναυσον και δολοφονικήν επιθετικότητα του Ισλάμ.
Καλούμεν όθεν την Κυβέρνησιν να αποσύρη το αντισυνταγματικόν Νομοθέτημά της διότι άλλως θα είναι υπεύθυνη παρομοίων εγκληματικών ενεργειών στην χώρα μας των φονταμενταλιστών Ισλαμιστών.
Συντάχθηκε απο τον Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ 14:04
ΣΧΟΛΙΟ: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΑΓΕΡΩΧΕ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΕ ΕΠΙΣΚΟΠΕ!!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου