ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΧΑ ΜΙΑ συναίσθηση τής ιστορικής μου αξίας. Ήμουν φτωχή αλλά τίμια. Πολέμαγα για να μεγαλώσω. Πολέμησα για την απελευθέρωση τής Βορείου Ελλάδας στους Βαλκανικούς. Πολέμησα για τη μεγάλη ιδέα στη Μικρά Ασία. Όμως, έστω, κι' αν έσπασα τα μούτρα μου δεν το έβαλα κάτω. Πολέμησα στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και αντιστεκόμουν σθεναρά. Ξυπνούσαν οι μνήμες που με συνέδεαν με το παρελθόν μου.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ άρχισε ο ξεπεσμός μου. Ο γελοίος εμφύλιος τών αριστερών με τους δεξιούς που σφάζονταν με τα κονσερβοκούτια. Η ανοικοδόμηση με τη μέθοδο τής αντιπαροχής και τις απαίσιες πολυκατοικίες που έκαναν την Αθήνα την πιο άσχημη πρωτεύουσα τής Ευρώπης. Και τέλος, η ανικανότητα τού βασιλιά και τών πολιτικών έφεραν τον γύψο και τα βασανιστήρια τής Χούντας...
ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ '80 «Ο λαός στην εξουσία», ο Ανδρέας, το ΠΑΣΟΚ, τα λαμόγια και οι πρασι-νοφρουροί. Το περίφημο «Τσοβόλα δώσ' τα όλα!». Ο Κοσκωτάς. Ο Μητσοτάκης. Οι κοριοί και ο Μαυρίκης. Η κομπίνα τού χρηματιστηρίου το '99. Όλοι αυτοί που δεν μπήκαν φυλακή. Μαζί και οι παπαγάλοι. Ο Σημίτης με τον Κόκκαλη και τον Μπόμπολα. Οι λιμουζίνες και τα μπουζούκια σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτα. Μόνο δανείζεται για να τα ρίξει στην κατανάλωση και όχι στην ανάπτυξη... Τα δανεικά και οι στρατιές τών ημέτερων δημοσίων υπαλλήλων.
ΟΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΛΑΪΚΙΣΤΕΣ στην εξουσία. Πράσινοι και... Μπλε. Διορίστε, χώστε, φάτε, όλοι αυτοί με ξεσκίσανε φιλαράκι. Οι συνδικαλιστές και οι εργατοπατέρες. Οι ληστο-τραπεζίτες. Οι χουλιγκάνοι και τα επεισόδια. Οι κουκουλοφόροι και οι αριστεροί υποστηρικτές τους, κουλτουριάρηδες τής πλάκας. Οι αριστεροί με τις δεξιές τσέπες στην ΕΡΤ. Οι υπουργοί και οι μίζες. Η SIEMENS, ο Τσουκάτος, ο Αλογοσκούφης, ο μπουνταλάς και άχρηστος Καραμανλής, ο Γιωργάκης ο... ταξιδευτής Οι εισαγγελείς που κοιμούνται. Οι τρομοκράτες που έπιασαν τη 17Νοέμβρη που ήταν λιγότερο τρομοκρατική από το Σύστημα που με τρομοκρατεί καθημερινά φιλαράκι. Είμαι μία βιασμένη. Μου κλωτσάνε τα ομόλογα λες και είναι σκ@τ@, μ' έχουν κάνει σκουπίδι. Με κράζουν οι Γερμανοί, με κράζουν σε όλα τα κανάλια τής γης, μέχρι και ο υπουργός οικονομικών τής Πορτογαλίας σήμερα δήλωσε "μην μας συγκρίνετε, εμείς δεν είμαστε Ελλάδα ούτε πρόκειται ποτέ να γίνουμε"! Πιάνουν το όνομά μου στο στόμα τους όλοι, διότι εγώ έγινα η πιο βρωμιάρα απ' όλους. Είναι να τρελαίνεσαι, να παραληρείς...
ΘΑ ΣΟΥ ΕΓΡΑΦΑ ΚΙ' ΑΛΛΑ! Έχω τόσα πολλά να σου πω, αλλά βιάζομαι τώρα γιατί πρέπει να δω την TV τών εργολάβων και τών εφοπλιστών που με αποβλάκωσε τελείως. Το μεσημέρι βλέπω τα κουτσομπολίστικα διότι εκεί δεν μιλάνε για μένα και ξεχνιέμαι. Βλέπω τις μοντέλες κι' αποβλακώνομαι ακόμα πιο πολύ. Κι' όμως έχω τα ωραιότερα βυζιά που είναι σαν νησιά, τα ωραιότερα μάτια που είναι σαν θάλασσες, τα ωραιότερα οπίσθια που είναι σαν βουνά, αλλά κανείς πια δεν με γουστάρει... διότι είμαι βρώμικη! Με βίασαν όλοι και συνεχίζουν να με βιάζουν...
ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ αρσενικός, ΕΝΑΣ πολιτικός, ΕΝΑΣ εισαγγελέας για να διαολοστείλει όλους αυτούς που με βιάσανε και να τους κλείσει φυλακή. Τί άλλο να σου πω φίλε; Έχω αποκάμει...
Αγαπητοί φίλοι.
Τώρα που είδατε τις φωτογραφίες και διαβάσατε το κείμενο ακούστε στο YouTube και τη... Χοντρομπαλού για να ολοκληρωθεί η εικόνα τής καταταλαιπωρημένης πατρίδας μας.
Λίγο ισοπεδωτικό το άρθρο. Ορισμένα είναι σωστά, άλλα απαιτούν περισσότερη σκέψη και κριτική θεώρηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συμφωνώ με το τέλος του κειμένου. Δείχνει ηττοπάθεια, κι αυτό που χρειάζεται τούτες τις ώρες είναι θάρρος και αγωνιστική διάθεση. Εμείς είμαστε οι άντρες και οι γυναίκες που θα σταματήσουν τους βιασμούς της Ελλάδας. Έχουμε δυνάμεις, δεν μας έχουν καταστρέψει και δεν είναι στο χέρι τους η κατάσταση, αλλά στα χέρια του Θεού.