Κάποιοι έχουν βαλθεί να μας πεθάνουν στην κυριολεξία. Προσπαθούν να μην αφήσουν τίποτα όρθιο σε αυτή τη χώρα, και να ξεφτιλίσουν ακόμη και έναν από τους ελάχιστους θεσμούς ο οποίος, σύμφωνα με τα γκάλοπ, βρίσκεται ακόμη ψηλά στην εκτίμηση του κόσμου: τον Ελληνικό Στρατό.Διαβάζουμε στο.... http://xryshaygh.wordpress.com και αναρωτιόμαστε, πρέπει να γελάμε ή να κλαίμε:
«Ένας πράσινος μπερές και το στιλέτο του καταδρομέα απονεμήθηκαν χθες στον υφυπουργό παρά τω πρωθυπουργώ, Γ. Πεταλωτή, κατά την επίσκεψή του στο στρατόπεδο Αντιστρατήγου Κυρούδη Νικολάου στη Νέα Σάντα Ροδόπης…» – Από την εφημερίδα Έθνος
Η εν λόγω κίνηση, εκ μέρους Διοικητή Μονάδας Ειδικών Δυνάμεων μάλιστα, είναι απαράδεκτη και προκλητική για τους εξής λόγους: 1ον) Βάσει των ισχυουσών διατάξεων ο πράσινος μπερές απονέμεται σε όσους κληρωτούς στρατιώτες υπηρετούν στις Ειδικές Δυνάμεις και έχουν με επιτυχία ολοκληρώσει τη σχετική εκπαίδευση, καθώς και σε όσα στελέχη έχουν αποφοιτήσει από το Σχολείο Καταδρομών του Κ.Ε.Α.Π. Εξ όσων γνωρίζουμε ο Πεταλωτής δεν ανήκει σε καμία εκ των δύο κατηγοριών.
2ον) Η ιστορία των Λόχων Ορεινών Καταδρομών του Ελληνικού Στρατού γράφτηκε με αίμα την περίοδο 46-49 στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας και το 1974 στην Κύπρο. Επομένως ο πράσινος μπερές και το μαχαίρι του Έλληνα Καταδρομέα φέρουν τεράστιο ειδικό βάρος και δεν είναι feaux-bijoux αναμνηστικά για να τα χαρίζει ο κάθε διοικητής στον κάθε υπουργό, όποτε γουστάρει.
3ον) Ο Πεταλωτής, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον πράσινο μπερέ, παρά μόνο με τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Επίσης το μόνο μαχαίρι που ξέρει να χρησιμοποιεί – αυτός και οι όμοιοί του – είναι το μαχαίρι που κόβει το ψωμί των χαμηλοσυνταξιούχων και των μισθωτών. Γι’ όλα αυτά όμως δεν του πρέπει καμία Τιμή, παρά μόνο περιφρόνηση από τον ελληνικό λαό.
Είναι πράγματι λυπηρό, σε μία περίοδο που ο πολιτικός κόσμος περιφρονεί το Στράτευμα και επιδιώκει με κάθε μέσο την αποδυνάμωσή του, Ανώτατοι Αξιωματικοί να μεταχειρίζονται κατ’ αυτόν τον άθλιο τρόπο Σύμβολα και Ιδέες που συνδέονται με κόπους και με θυσίες χιλιάδων Ελλήνων. Είναι φυσικά συνένοχοι – πρωτίστως οι Ανώτατοι Αξιωματικοί – για την τωρινή παρακμή της χώρας μας, καθ’ ότι αν και έχουν τη δύναμη να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση προς όφελος του Έθνους, παραμένουν θλιβεροί ουραγοί ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.»
Η εν λόγω κίνηση, εκ μέρους Διοικητή Μονάδας Ειδικών Δυνάμεων μάλιστα, είναι απαράδεκτη και προκλητική για τους εξής λόγους: 1ον) Βάσει των ισχυουσών διατάξεων ο πράσινος μπερές απονέμεται σε όσους κληρωτούς στρατιώτες υπηρετούν στις Ειδικές Δυνάμεις και έχουν με επιτυχία ολοκληρώσει τη σχετική εκπαίδευση, καθώς και σε όσα στελέχη έχουν αποφοιτήσει από το Σχολείο Καταδρομών του Κ.Ε.Α.Π. Εξ όσων γνωρίζουμε ο Πεταλωτής δεν ανήκει σε καμία εκ των δύο κατηγοριών.
2ον) Η ιστορία των Λόχων Ορεινών Καταδρομών του Ελληνικού Στρατού γράφτηκε με αίμα την περίοδο 46-49 στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας και το 1974 στην Κύπρο. Επομένως ο πράσινος μπερές και το μαχαίρι του Έλληνα Καταδρομέα φέρουν τεράστιο ειδικό βάρος και δεν είναι feaux-bijoux αναμνηστικά για να τα χαρίζει ο κάθε διοικητής στον κάθε υπουργό, όποτε γουστάρει.
3ον) Ο Πεταλωτής, εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τον πράσινο μπερέ, παρά μόνο με τον πράσινο ήλιο του ΠΑΣΟΚ. Επίσης το μόνο μαχαίρι που ξέρει να χρησιμοποιεί – αυτός και οι όμοιοί του – είναι το μαχαίρι που κόβει το ψωμί των χαμηλοσυνταξιούχων και των μισθωτών. Γι’ όλα αυτά όμως δεν του πρέπει καμία Τιμή, παρά μόνο περιφρόνηση από τον ελληνικό λαό.
Είναι πράγματι λυπηρό, σε μία περίοδο που ο πολιτικός κόσμος περιφρονεί το Στράτευμα και επιδιώκει με κάθε μέσο την αποδυνάμωσή του, Ανώτατοι Αξιωματικοί να μεταχειρίζονται κατ’ αυτόν τον άθλιο τρόπο Σύμβολα και Ιδέες που συνδέονται με κόπους και με θυσίες χιλιάδων Ελλήνων. Είναι φυσικά συνένοχοι – πρωτίστως οι Ανώτατοι Αξιωματικοί – για την τωρινή παρακμή της χώρας μας, καθ’ ότι αν και έχουν τη δύναμη να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση προς όφελος του Έθνους, παραμένουν θλιβεροί ουραγοί ενός σάπιου πολιτικού συστήματος.»
Χωρίς άλλα σχόλια από εμάς.
http://dexiextrem.blogspot.com/2010/12/blog-post_5925.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου