Η εικόνα αυτή του αγίου Αντωνίου είναι έργο του αμερικανού μοναχού Αντωνίου. Η ιδιαιτερότητα της περίπτωσης του Αντωνίου είναι ότι δεν ζει σε μοναστήρι, αλλά σε Υψίστης Ασφαλείας Φυλακή (USA Penitentiary Maximum) στο Colorado των ΗΠΑ.
μόνο έχει παρακολουθήσει βιντεοσκοπημένη λειτουργία. Το ίδιο και οι υπόλοιποι Χριστιανοί Ορθόδοξοι κρατούμενοι στην Penitentiary Maximum, μοναχοί, όπως ο Ματθαίος, και οι περισσότεροι λαϊκοί, όπως ο Loukas και ο George. Κι αυτό, επειδή έγιναν Ορθόδοξοι μέσα στη φυλακή, ύστερα από προσωπική αναζήτηση.
Οι Ορθόδοξοι της Penitentiary Maximum Security δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, αφού στη φυλακή αυτή ο προαυλισμός γίνεται ατομικά και οι κρατούμενοι είναι τελείως απομονωμένοι. Έχουν όμως τη δυνατότητα αλληλογραφίας με τον “έξω κόσμο”, με την τήρηση φυσικά συγκεκριμένων προϋποθέσεων και με επίγνωση του γεγονότος ότι το περιεχόμενο των επιστολών ελέγχεται. Οι αδελφοί μας αυτοί γνωρίζουν την Ορθοδοξία πολύ περισσότερο από ό,τι θα περίμενε κανείς. Ένας άλλος κρατούμενος, ο David, φτιάχνει ωραιότατα μάλλινα κομποσκοίνια και έχει στείλει τέτοια σε πολλούς Ορθόδοξους, σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Οι Ορθόδοξοι της Maximum Security Prison είναι καρπός της Χάρης του Θεού και της ιεραποστολικής δραστηριότητας ενός αξιόλογου ιερέα, του Fr Stephan Powley, που για χρόνια υπηρετούσε εκεί (τώρα είναι εφημέριος σε άλλη φυλακή).
Ο Fr Stephan, πρώην ευαγγελιστής προτεστάντης, χειροτονοθήκε στην Αντιοχειανή Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή των ΗΠΑ (Πατριαρχείο Αντιοχείας) και εδώ και αρκετά χρόνια είναι κληρικός της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής (Οικουμενικό Πατριαρχείο, Ι. Μητρόπολις Ντένβερ)
ΠΗΓΗ:http://diadim-myfaith.blogspot.com/2010/12/blog-post_5998.html
ΣΧΟΛΙΟ
Είναι εκπληκτικό και συνάμα τραγικό. Οι άνθρωποι αυτοί γνώρισαν την Αλήθεια μέσα στα κελιά τους. Δεν έχουν λειτουργίες, Αγίους να ασπαστούν, ιερείς να τους εξυπηρετήσουν (οπως είδαμε ο μοναδικός Ορθόδοξος Ιερέας ανεχώρησε για άλλη φυλακή), Ορθόδοξους συνανθρώπους τους να στηριχθούν κι όμως γνωρισαν και κρατούν στην καρδιά τους τον Χριστό. Γιατί αυτή είναι η πραγματική φωτιά που "καίει" τον άνθρωπο και των σώζει.
Κι εμείς ζώντας μέσα στην μακαριότητά μας.... Μέσα στην ματαιοδοξία μας με εκατοντάδες Αγια λείψανα, καθημερινά θαύματα και εκατομμύρια Ορθόδοξους συνανθρώπους μας οργανωμένους σε χιλιάδες Ενορίες, ΄χανουμε το αληθινό νόημα της Ορθοδοξίας. Χανουμε την Αλήθεια. Χάνουμε τον Χριστό και πολλοί από εμας, λόγω της διαφθοράς, της υποκρισίας και των παθών κληρικών και λαϊκών συνανθρώπων μας, έχουμε ήδη χάσει την πίστη μας και δημιουργούμε γύρω μας έναν κόσμο χειρότερης ψυχικής εξαθλίωσης που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο. Κι εμάς ως άτομα αλλά και την κοινωνία μας γενικότερα...
DIADIM
Πολύ καλό άρθρο, αλλά θα διαφωνήσω με την τελευταία διαπίστωση. Βεβαίως υπάρχει διαφθορά και κακία, ακόμα και απιστία μέσα στην Εκκλησία αλλά και στους λαϊκούς. Αλλά αυτός δεν είναι λόγος για την απιστία του κόσμου, είναι μάλλον πρόφαση. Ο αληθινός λόγος για την απιστία των Ελλήνων σήμερα, είναι η μη ταπείνωση και α άκρατος υλισμός τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ότι υπάρχουν άπιστοι και ανάξιοι στην Εκκλησία και στο σώμα στης Εκκλησίας, δεν πρέπει και στην ουσία δεν αποτελεί τον λόγο της κατάρρευσης της Θρησκευτικής συνειδήσεως. Και αυτό γιατί βλέπουμε ότι π.χ. ο κόσμος ακόμα αποδέχεται γιατρούς, ξέροντας βεβαίως ότι στο Ιατρικό σώμα υπάρχουν πλήθος αναξίων. Αλλά επίσης ξέρουν ότι υπάρχουν κάποιοι καλοί γιατροί που συνειδητά πλέον ασκούν το λειτούργημά τους.
Έτσι λοιπόν, βλέπουμε, ότι ο ίδιος άπιστος λαός, που πρακτικά ξέρει και διακρίνει το λειτούργημα και τους άξιους σε έναν χώρο (στο παράδειγμά μας την Ορθοδοξία), δεν κάνουν το ίδιο και σε άλλον (την Ορθοδοξία μας). Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει εξωτερικό αίτιο για την λαίλαπα της απιστίας, αλλά μάλλον πνευματικό, στον καθένα ξεχωριστά. Αν μας ερωτηθεί να βρούμε κάποιο συγκεκριμένο εξωτερικό αίτιο για την κατάντια της πίστεως στην χώρα μας, πιο λογικό θα ήταν να λέγαμε ότι ο λόγος της πνευματικής αυτής τεμπελιάς είναι ο συνεχής και βαθύς επηρεασμός από τα ερεθίσματα που λαμβάνει ο λαός μας εδώ και 2-3 δεκαετίες, μέσω των media και άλλων πηγών. Αυτό είναι που έθεσε στο πνευματικό βλέμμα των ανθρώπων μακριά από τον Χριστό και την σωτηρία, και αυτός είναι ο λόγος που η πνευματική διάκριση, λογική και ήθος εκλείπουν.
Ο άνθρωπος, πρέπει να κάνει το σωστό και δίκαιο, ανεξάρτητα από το τι κάνουν οι άλλοι και πρέπει να εστιάζει και να προσκολλάται όχι στους ανάξιους, αλλά στους δίκαιους, όπως ακριβώς κάνει και ο λαός και σε άλλες περιστάσεις.
Ο "Ανώνυμος"