Είκοσι συναπτά έτη η Σόφια προσδοκά να ενδώσει η πΓΔΜ στις πιέσεις της, με την ελπίδα, ότι η χώρα μας θα αποτελέσει τμήμα της Βουλγαρίας. Σχετικές δημόσιες αναφορές έγιναν στη διάρκεια των συχνών κρίσεων τα Βαλκάνια, όπως για παράδειγμα στον πόλεμο της.... Γιουγκοσλαβίας, αργότερα στην επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας και στη σύγκρουση που ακολούθησε στην πΓΔΜ.
Και δεν ήταν αναφορές ακραίων βουλγάρων εθνικιστών, όπως ο Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ, αλλά σοβαροί ιστορικοί και διανοούμενοι που ετοίμαζαν ειδικές στρατηγικές για να συμβουλεύσουν την κυβέρνηση πώς να συμπεριφερθεί στην ηγεσία της πΓΔΜ. Τα πρώτα βήματα τα έκανε το βουλγαρικό κράτος, με έναν λεπτό τρόπο. Άνοιξε διάπλατα τις πόρτες του Πανεπιστημίου της Σόφιας για τους σλαβομακεδόνες φοιτητές, οι οποίοι τύγχαναν της ίδιας μεταχείρισης με τους βουλγάρους φοιτητές, ενώ οι άλλοι, ξένοι, φοιτητές πλήρωναν διπλά δίδακτρα. Επιπλέον εκείνοι που δήλωναν Βούλγαροι, τους χορηγούσαν υποτροφίες και ταυτόχρονα καταργούσαν τα δίδακτρα για αυτούς.
Γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων του Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ οι οποίοι επιλέχθηκαν για τον φιλοβουλγαρισμό τους και αυτοί είναι μερικές εκατοντάδες. Αφού τελείωσαν το Πανεπιστήμιο της Σόφιας, απασχολούνται σήμερα στη πΓΔΜ, και ορισμένοι από αυτούς σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Το βουλγαρικό κράτος θεωρεί αυτούς ως πραγματικούς πρεσβευτές του στην πΓΔΜ, και αναμένει «να φέρουν πίσω όλα αυτά που επένδυσε στην εκπαίδευσή τους, μέσω του εκβουλγαρισμού τους.
Εκτός από τις δραστηριότητες των εκβουλγαρισμένων σλαβομακεδόνων, εμφανίστηκε και μια μικρή ομάδα σλαβομακεδόνων, κυρίως αγόρια, που αναζητούσαν βουλγαρικά διαβατήρια για να έχουν εύκολη προσέγγιση στην απασχόληση, στις ευρωπαϊκές χώρες. Το κίνητρό τους να αποκτήσουν την βουλγαρική υπηκοότητα ήταν, σαφώς, υλικής φύσεως και η Σόφια περηφανεύεται παγκοσμίως ότι οι Σλαβομακεδόνες επιστρέφουν στις ρίζες τους. Καθώς επίσης και ο Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ κορδώνεται ότι η Βουλγαρία πήρε τον τρίτο βαλκανικό πόλεμο χωρίς να ρίξει ούτε μια σφαίρα. Επισημαίνουμε ότι όλες αυτές οι δηλώσεις δεν είναι ‘γυμνές φράσεις’, έχουμε για αυτές μερικά παραδείγματα.
Μποζιντάρ Ντιμιτρόφ, Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ ,Κρασιμίρ Ουζούνοφ
Στη διάρκεια της σύγκρουσης στην πΓΔΜ, μια ομάδα επιστημόνων πήγε στη Σόφια με ξεχωριστό μνημόνιο: «Η εθνική θέση της Βουλγαρίας για την ένταση των εθνικών συγκρούσεων στο χώρο της πΓΔΜ», σύμφωνα με αυτούς θα έπρεπε το βουλγαρικό κράτος να εφαρμόσει τη συνολική στρατηγική του για τη διαφύλαξη της πΓΔΜ.«Η προστασία της εδαφικής ενότητας της πΓΔΜ από την βουλγαρική κυβέρνηση πρέπει να νοείται ως προστασία της εδαφικής ενότητας της Βουλγαρίας», επισημαίνεται στο έγγραφο αυτό.
Οι συγγραφείς συνέστησαν τη διαμόρφωση των βουλγαρικών εθνικών συμφερόντων στην πΓΔΜ και αυτά να αποτελούν βάση στα οποία θα οικοδομούνταν μια πολιτική επίλυση της σύγκρουσης. (σ.σ. η αναφορά γίνεται για τα γεγονότα του 2001).
Συζήτησαν μάλιστα για συνομιλίες με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ αλλά προτίμησαν τη βοήθεια της Βουλγαρίας, με το σκεπτικό ότι η χώρα αυτή κατανοεί καλύτερα τα προβλήματα τους από τις χώρες που βρίσκονται στην περιοχή.
Μάλιστα, Βούλγαροι επιστήμονες υπενθύμισαν την ύπαρξη δύο κρατών με ίδια εθνικότητα (Βούλγαροι και Σλαβομακεδόνες), υποστήριζαν, δηλαδή, ότι παλαιότερα οι κάτοικοι της πΓΔΜ ήταν Βούλγαροι και όχι άλλο έθνος, όπως για παράδειγμα η Ελλάδα και Κύπρος, ή η Ρουμανία- Μολδαβία.
Η Βουλγαρία ανησυχούσε σοβαρά για την τύχη της πΓΔΜ, και αυτό παρουσιάζεται από έναν κατάσκοπο της πρώην Γιουγκοσλαβίας, τον Βελίζαρ Έντσεφ, που πάνω από έξι χρόνια δημιούργησε δίκτυο κατασκόπων στα Σκόπια, Οχρίδα, Στιπ… Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο του στο οποίο αναφέρει τις μέρες που έζησε πριν από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της πΓΔΜ και σημειώνει ότι οι ανώτεροί του βρίσκονταν τις ημέρες εκείνες σε επιφυλακή.
Μάλιστα, το μέλος της βουλγαρικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, ήταν κρυμμένο σε μια μικρή πόλη στα σύνορα της πΓΔΜ, όπου περίμενε την έκθεση της αξιολόγησης, αν δηλαδή, η Σερβία επιτεθεί στην πΓΔΜ, όπως έγινε με την Κροατία και τη Βοσνία.
Τις μεγάλες φιλοδοξίες που έχουν οι Βούλγαροι για την πΓΔΜ μπορεί κανείς να τις δει στις απόψεις της VMRO, απόψεις που λέγονται και από κυβερνητικά στόματα.
Οι εθνικιστές με επικεφαλής τον Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ και τον Μπότζινταρ Ντιμοτρόφ, τον αρμόδιο υπουργό για την βουλγαρική ομογένεια, προσπαθούν συνεχώς να αποδείξουν ότι η πΓΔΜ ήταν κάποτε βουλγαρική χώρα.
Οι απόψεις τους διοχετεύονται καθημερινά μέσω του οργανισμού ‘Focus’, είτε μέσω της ηλεκτρονικής εφημερίδας, είτε μέσω του ραδιοφώνου, που διευθύνονται από τον Κρασιμίρ Ουζούνοφ, άτομο που λόγω των κατασκοπευτικών δραστηριοτήτων του, δεν του επετράπη η είσοδος στα σύνορα.
Μάλιστα, ο αναφερόμενος κυκλοφόρησε έναν τουριστικό οδηγό για την Οχρίδα, την οποία παρουσιάζει ως «Βουλγαρική Ιερουσαλήμ» και στη συνέχεια έκδωσε το βιβλίο «Τα δέκα ψέματα του μακεδονισμού», που μεταφράστηκε στα αγγλικά και το διένειμε στα μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Στη δέκατη επέτειο της ίδρυσης του VMRO (σ.σ. βουλγαρικού κόμματος), ανακοινώθηκε δημόσια η στρατηγική έναντι της πΓΔΜ και των Σλαβομακεδόνων. Όπως αναφέρθηκε, κύριοι στόχοι ήταν να σπάσουν τα ‘ιστορικά ψέματα και τις φαντασιώσεις των Σερβο- μακεδονιστών και να επηρεάσουν για την διαμόρφωση της βουλγαρικής εθνικής αυτογνωσίας, κυρίως μεταξύ των νέων, τόσο στην πΓΔΜ όσο και στη Βουλγαρία.
«Από ότι ακούω διαρκώς σε ορισμένα ετήσια βουλγαρικά φόρουμ που υποστηρίζουν το εθνικό δόγμα «η Βουλγαρία είναι η μοναδική χώρα στο κόσμο που συνορεύει με τον εαυτό της» και ότι «η πΓΔΜ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας και δεν μπορούμε να κάνουμε συμβιβασμούς». Ωστόσο υπάρχουν και τέσσερις πικρές αλήθειες.
Πρώτη. Οι βούλγαροι ιστορικοί διαπίστωσαν ότι η δημιουργία του VMRO προκλήθηκε από την Κομιντέρν και από πράκτορες της Σερβίας και της Ελλάδας.
Δεύτερο. Στην περίοδο 1941-1943 το βουλγαρικό κράτος επένδυσε το 30% των κονδυλίων του προϋπολογισμού του στην «Βαρντάσκα» (σ.σ. πρώην ονομασία της πΓΔΜ).
Τρίτο. Η αναγνώριση του μακεδονικού έθνους από το БКП (Българската комунистическа партия- Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα), μετά το 1944, κάτι που δεν θα μπορούν να του το συγχωρέσουν…
Τέταρτο. Στην πΓΔΜ υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά… Η Βουλγαρία αρνείται την σλαβο-μακεδονική μειονότητα, αλλά στην πρώην Γιουγκοσλαβία αναγνώρισε το ΄μακεδονικό έθνος΄.
Οι Βούλγαροι συγγραφείς γράφουν συνειδητά ότι στη Βουλγαρία δεν ήρθε ποτέ ο φασισμός και ο βασιλιάς τους Μπόρις ΙΙΙ, που συμφώνησε με τον Χίτλερ την κατάληψη της Βαρντάσκα, ήταν μια ειρηνική διευθέτηση των ορίων…
http://greeknation.blogspot.com/2010/10/blog-post_6918.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου