Φοβούμαι πως θα έρθει εποχή όπου θ’αναπολούμε τη γραφειοκρατία.

Βλέπω κάρτες πολιτών, υπέρ της «διαφάνειας» καταλόγους που θα δημοσιεύονται απόεδώ κι από κει, όμως πρέπει ν’αναλογιστούμε: Η συγκέντρωση πληροφοριών, έτσι που ένας άνθρωπος να χωρά σε ένα ηλεκτρονικό κύκλωμα που θα τον αντιπροσωπεύει, θα διευκολύνει αμφίδρομα τη σχέση του πολίτη με την πολιτεία; Διότι υπάρχουν δυο πλευρές. Από τη μια η πολιτεία θα μπορεί να ελέγχει τα πάντα ευκολότερα. Από την......

άλλη όμως, ο πολίτης θα μπορεί να βρίσκει το δίκιο του ευκολότερα?

Φανταστείτε λοιπόν έναν κόσμο όπου τα στοιχεία μας όλα, μαζί και οι οικονομίες μας (αυτό το βρίσκω προφανές, δε θέλει πολλή φαντασία), βρίσκονται σε μια «κάρτα του πολίτη». Φανταστείτε τώρα πως δημιουργείται μια διαφορά σας με την πολιτεία. Αυτή μπορεί τότε έστω να σας μηδενίσει, εύκολα (η κάρτα ας δεν γίνεται δεκτή, δεν μπορείτε να ψωνίσετε κοκ) ώσπου να διευθετηθεί το ζήτημα. Μην σκεφτείτε αν αυτό είναι εφικτό, και μην το ρίξετε τις ελπίδες, πως μια πολιτεία δεν θα γίνει ποτέ αυθαίρετη. Πρέπει να σκεφτόμαστε με δυνατότητες. Την έχει λοιπόν τη δυνατότητα; Προφανώς θα την έχει. Από την μεριά της, θα έχει υπερνικήσει τη «γραφειοκρατία», θα έχει μέσο να σας πιέσει άμεσα σε όλο το πλάτος του βίου σας, επί όλων του των εκφάνσεων, να σας καταργήσει κυριολεκτικά. Πάμε τώρα στον πολίτη. Αυτός λοιπόν θα μπορεί να βρει το δίκιο του (αν το έχει) ή απλώς να διευθετήσει το πρόβλημα, με την ίδια κάρτα? Όχι. Δεν μπορεί να την βάλει σε ένα μηχάνημα, να δώσει εξηγήσεις στο μηχάνημα, και το μηχάνημα ν’αποφανθεί πως έχει δίκιο και να απελευθερώσει την κάρτα! Ο πολίτης και πάλι θα πρέπει να κάνει όσα τώρα είναι υποχρεωμένος να κάνει: Θα ψάχνει υπηρεσίες, δίκαιο από εδώ και υπεύθυνο από εκεί. 

Επομένως: Η συγκέντρωση του ελέγχου δεν είναι αμφίδρομη. Κι αυτό οι Έλληνες ξέρουμε τι είναι: Φασισμός. 

Δείτε τώρα πως περιγράφει την κάρτα του πολίτη ο πρωθυπουργός μας. 

Χάρτης δικαιωμάτων, είναι λέει. 

Η ηλεκτρονική κάρτα Πολίτη αυτόν τον σκοπό έχει, μας λέει: Να εγγυάται την ισότητα δικαιωμάτων. Πάνω της θα αναγράφονται τα δικαιώματα του πολίτη προς έναν αξιοπρεπή βίο. Εντός της θ’ αναγράφονται τα δικαιώματα στη σύνταξη, τα δικαιώματα στην εκπαίδευση, δικαιώματα στην επανακατάρτιση, επιδόματα αναπηρίας κα. Έτσι θα σπάσει η γραφειοκρατία αλλά και θα αξιοποιηθούν ορθολογικά τα υπάρχοντα χρήματα. Διότι ως τώρα, χωρίς την κάρτα, οι άνθρωποι έχαναν δικαιώματα σύνταξης ή την έπαιρναν μικρότερη απ’ όσο δικαιούνταν, ενώ τώρα με την κάρτα δε θα χάνουν τίποτε, μέχρι τώρα έχαναν το δικαίωμα να πάνε σχολείο, ενώ μ’αυτήν θα προλαβαίνουν το σχολικό, μέχρι τώρα τους έτρωγαν τα επιδόματα, ενώ μ’αυτήν θα τα κρατούν σφικτά. 

Κι ερωτώ. Όταν ο πρωθυπουργός λέει τέτοιες παπαριές, γιατί κατηγορούμε όσους βλέπουν παντού συνομωσίες; 

Το σημαντικό είναι το εξής: Ο πρωθυπουργός, και κάθε μέλος μιας εξουσίας που έχει τέτοιες σκέψεις, γνωρίζουν πως εισάγουν τέτοια μέτρα μόνον για να μπορούν αυτοί να ελέγχουν καλύτερα τον πολίτη. Όμως, την ίδια στιγμή γνωρίζουν πως με αυτά τα συγκεκριμένα μέτρα, δεν επιτυγχάνεται μια συγκέντρωση ΕΠΙ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΟΥΣ, δεν υφίσταται μια απλοποίηση ΕΠΙ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, αλλά απλώς επιμερίζεται και συγκεντρώνεται ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ όλη η διαθέσιμη πληροφορία. Η διαφορά είναι χαώδης. Γνωρίζουν πως έτσι καθίσταται εφικτός ο ΕΛΕΓΧΟΣ του πολίτη, αλλά δεν απλοποιείται σε τίποτε η ΣΧΕΣΗ του με το κράτος και σε καμία περίπτωση δεν γίνεται πιο δίκαιη, ούτε και αποκτά κάποια δικαιώματα ο πολίτης κατά κανέναν τρόπο. Αυτό ακριβώς είναι ο περιεχόμενο του φασισμού, δεν υπάρχει καλύτερος ορισμός. 

Κι αφού τα γνωρίζουν αυτά, επιχειρούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις ψευδόμενοι και λέγοντας αυτά τα τερατώδη που λέει το ζώον ο πρωθυπουργός μας σε αυτό το βίντεο, που φτάνει ως του σημείου του ανιμισμού: Την έκανε την κάρτα θεότητα δικαιωμάτων.

sth

από 

http://www.naftemporiki.gr/community/getmessage.asp?id=195536&forumid=000096