Για το καλό μας... για την Ελλάδα....για την πατρίδα ρε γαμώτο!!!
Το επαίσχυντο μνημόνιο, η δανειακή σύμβαση που υποθηκεύει τη πατρίδα μας, το αισχρό ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ξεθεμελιώνει το κοινωνικό κράτος και ανατρέπει κατακτήσεις δύο αιώνων, η κηδεμονία της δημοκρατίας από ένα υπερεθνικό όργανο που μας γυρίζει στην εποχή των «Προστάτιδων δυνάμεων», η απόλυτη υποταγή των υπουργών στις κατευθύνσεις και απαιτήσεις των εκπροσώπων της τρόικας που λειτουργούν δίκη «γκαουλάιτερ», η μετατροπή μας σε προτεκτοράτο, ΜΟΝΟ με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργό τον ΓΑΠ μπορούσαν να ..
..σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν.
Αβάντα τα συμφέροντα, τα ΜΜΕ και τα γνωστά δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, που πειθήνια με ιδιαίτερο ζήλο και ανερυθρίαστα εκτελούν τις εντολές των αφεντικών τους, μαζί με ένα απόλυτα αλλοτριωμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Και επειδή όλα αυτά, πριν δύο μήνες φοβόντουσαν ότι δεν ήταν αρκετά, έστησαν και κάποιες προβοκάτσιες.
Γιατί όμως με το Γιώργο Παπανδρέου;
Θυμηθείτε εικόνα… ο Γιώργος Παπανδρέου εν μέσω Σαρκοζί και Μέρκελ… να το συγχαίρουν για την απόφαση που έλαβαν για τη δημιουργία του μηχανισμού «στήριξης(;)»… ο ΓΑΠ να μοιράζει χαμόγελα, τρισευτυχισμένος για την ανυπερβλητη «επιτυχία του»… οι άλλοι ηγέτες να του σφίγγουν θερμά το χέρι… κάποιοι να τον κτυπούν στη πλάτη λέγοντάς του «μπράβο»… μετά να δίνει συνέντευξη… περιχαρής για την «επιτυχία»… να κτυπά το χέρι στο τραπέζι και να επαναλαμβάνει τρις… μη τα βάζετε με την Ελλάδα… να μιλά για πιστόλια που βρίσκονται πάνω στο τραπέζι… και που τώρα είναι τραβηγμένος ο κόκορας… και πολλές άλλες παπάρες… ο απόλυτος θρίαμβος του μεγάλου ηγέτη!!!
Τελικά δεν έγινε η υποδοχή που του ετοίμαζαν, διότι κάποιοι ψυλλιασμένοι με αυτά τα ζητήματα, άρχισαν να μιλάνε και να μας λένε ότι κάποιο λάκκο έχει η φάβα… και είχαν δίκιο. Τα σπρεντς πήγαν στις 12.000.
Ο μεγάλος ηγέτης ξεφτιλίστηκε, αλλά δεν ήταν ο Κωστάκης για να τον φάνε λάχανο η Τρέμη, ο Χατζηνικολάου, η Μακρή, ο Πρεντετέρης και όλα τα άλλα καλόπαιδα… ήταν ο ΓΑΠ, ο μεγάλος ηγέτης, που είχε αποστολή να οδηγήσει την Ελλάδα στο ΔΝΤ, δηλαδή στο σφαγείο.
Για το καλό μας… για την πατρίδα… για την Ελλάδα ρε γαμώτο! Για τον σοσιαλισμό…
Κάποτε θα μάθουμε την αλήθεια. Κάποτε θα ανοίξουν τα στόματα. Κάποια στιγμή στο μέλλον θα μάθουμε ότι η Μέρκελ, ο Σαρκοζί, ο Τρισέ, ο Μπαρόζο και οι άλλοι Ευρωπαίοι ηγέτες χαμογελούσαν και έδιναν συγχαρητήρια στο ΓΑΠ, διότι μπόρεσαν και επέβαλαν ένα μηχανισμό σε ένα περιδεή και φαφλατά πρωθυπουργό, δήθεν για να σώσουν την Ελληνική οικονομία, αλλά στη πραγματικότητα για να σώσουν το τραπεζικό τους σύστημα και το ευρώ, την δε Ελλάδα που την έχουν χεσμένη πατόκορφα, την έχωναν ακόμα πιο βαθιά στην υπερχρέωση και στην απόλυτη απαξίωση. Και αυτό χωρίς να συναντήσουν τη παραμικρή δυσκολία.
Πως έγινε αυτό; Το παιδί ακόμα δεν έχει καταλάβει. Δεν καταλαβαίνει. Δεν νογάει. Τον παίξανε και αυτός καμάρωνε.
Μόνο με ένα τέτοιο τύπο για πρωθυπουργό, θα μπορούσαν να περάσουν αυτά τα βάρβαρα μέτρα. Με ένα που δεν νογάει.
Αν ήθελαν η ΓΣΣΕ, η ΑΔΕΔΥ και τα αριστερά κόμματα να αντιδράσουν, θα είχαν οργανώσει πανελλαδική απεργία χθες που το νομοσχέδιο ψηφιζόταν επί της αρχής. Αν ήθελαν, θα είχαν οργανώσει την καθολική συμμετοχή του λαού και ενδεχομένως πορεία και καθιστική διαμαρτυρία τις απογευματινές ώρες που δεν βαράει ο ήλιος στο κεφάλι. Αν ήθελαν, θα επέτρεπαν στις συγκοινωνίες να λειτουργήσουν για να μεταφέρουν τον κόσμο. Τουλάχιστο το ΜΕΤΡΟ και τον ηλεκτρικό. Οι δύο πρόεδροι κέρδισαν επάξια τη θέση του στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές.
Και μέσα σε όλα αυτά, ο Κακλαμάνης με αφορμή τις αφίσες «Wanted», μίλαγε για ελάχιστους εξωθεσμικούς που πάνε να παρασύρουν τον κόσμο κ.λπ. Είτε μιλάμε για γεροντική άνοια, είτε για προάγγελο νόμου για τις δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο...
http://kostasxan.blogspot.com/2010/07/blog-post_4203.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου