Δευτέρα 20 Αυγούστου 2012

Τα σταγονίδια του Σημίτη!


Άρθρο – έπος από τον Παναγιώτη Λιάκο για το γκόλουμ – μοδίστρα της κόκκινης προβιάς στην Ελλάδα.
Η σιτσιλιάνικη Μαφία έχει να μάθει πολλά από την Ελλάδα. Εδώ η «ομερτά» είναι νόμος του κράτους!..


Ο Κώστας Σημίτης και το κολλώδες, δύσοσμο και μελανόχρωμο πνεύμα που κατοικεί στο καχεκτικό σουλούπι του, δεν έχουν εγκαταλείψει ούτε στιγμή την εξουσία. Αν απουσίαζαν έστω και για ένα δεκάλεπτο θα το είχαμε αντιληφθεί διότι το ευτύχημα τούτο θα συνοδευόταν από σημεία (δίχως τέρατα) όπως: Μια ωραία ατμόσφαιρα, πρόωρη άνοιξη και διπλή ανθοφορία, τερματισμός του Μνημονίου και άλλα όμορφα. Ωστόσο, από την στιγμή που οι οπλές του πάτησαν το Μέγαρο Μαξίμου, η «εκσυγχρονιστική» μπίχλα που πνίγει το ελληνικό τοπίο απ’ άκρου εις άκρον δεν έχει πάψει να εκδηλώνει την αποφορά της. Μια
κορυφαία σημιτική επιβίωση αναμφίβολα είναι η «Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα». Τύποις είναι «ανεξάρτητη». Στην πραγματικότητα είναι απλώς κοστοβόρα. Ενδεικτικά αναφέρεται πως στις 2 Αυγούστου αναρτήθηκε απόφαση του Προέδρου αυτού του κατασκευάσματος με την οποία προβλέπονται 8.833 ευρώ «υπερωρίες» στους υπαλλήλους. Τα δε κοινόχρηστα και τα ενοίκια που πληρώνουν τα κορόιδα οι Έλληνες για να στεγάζουν τις σοφίες τους οι «λειτουργοί» της «προστασίας» των δεδομένων μας θα έκαναν ακόμα και έναν Λουδοβίκο (της γνωστής οικογενείας) να κοκκινήσει από ντροπή – μια άγνωστη λέξη στο σύγχρονο Γιουνανιστάν. Αλλά, ακόμα και τα έξοδα της συντήρησης αυτής της σημιτικής παράγκας έχουν δευτερεύουσα σημασία.

Μας «δα-φερμάρανε»

Το μείζον επιδιωκόμενο για τους «πεφωτισμένους» της εποχής του Τσουκατοπανταγιακού Μαντελισμού ήταν η αφαίρεση του θρησκεύματος από τα δελτία των αστυνομικών ταυτοτήτων. Ένας Δαφέρμος χρειάστηκε και… καθάρισαν οι δικοί σου. Στη συνέχεια, το πλάνο πήγε ως είχε σχεδιαστεί. Βάσει της νομοθεσίας (που παραμένει ίδια κι απαράλλαχτη ανά τους αιώνες) οι εγκληματίες παραμένουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό, που καλείται απλά να βιώσει και να πληρώσει τα επίχειρα της σοσιαλφιλελεύθερης «ομερτά» (νόμος της σιωπής). Τα ονόματα και τα πρόσωπα των βιαστών (βλέπε Πάρος), των δολοφόνων, των αρχαιοκάπηλων, των εμπόρων ναρκωτικών, των πάσης φύσεως παραβατικών δεν αποκαλύπτονται ούτε με… σφαίρες. Όσες βολίδες κι αν εκτοξεύσουν εναντίον της κοινωνίας οι προστατευόμενοι του νόμου περί προσωπικών δεδομένων, δεν πρόκειται να τους δούμε και να τους μάθουμε επειδή έτσι αποφάσισε ο Σημίτης και σ’ αυτό συναίνεσαν και συναινούν όλοι οι υπόλοιποι.
Η Αστυνομία από την άλλη, ένας αναχρονιστικός και επικίνδυνος θεσμός (αν είσαι στέλεχος συμμορίας) θα ήθελε τη δημοσιοποίηση προσώπων, ονομάτων και «βιογραφικών» στοιχείων επειδή οι μαρτυρίες που θα λάβει από πολίτες μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την εξιχνίαση κι άλλων εγκληματικών πράξεων. Όμως, εδώ είναι του Σημίτη η χώρα, δεν είναι παίξε γέλασε.
Και τα φουκαριάρικα τα θύματα συνεχίζουν να πληρώνουν για να σιτίζονται εκείνοι που εξασφαλίζουν τα «δεδομένα» των φονιάδων τους.

(Δημοκρατία)
πηγη