Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

ΑΠΟ ΤΗ ΧΙΡΟΣΙΜΑ ΣΤΗ ΦΟΥΚΟΣΙΜΑ


Στις 6 Αυγούστου έκλεισαν 67 χρόνια από το βομβαρδισμό της Χιροσίμα.
Η ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι αποτέλεσε ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας  και  αναδείχτηκε σε σύμβολο υπέρ της παγκόσμιας ειρήνης και του πυρηνικού αφοπλισμού. Οδήγησε στο τέλος του...
Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με την παράδοση της Ιαπωνίας λίγες μέρες αργότερα.

Ο βομβαρδισμός της Χιροσίμα από τις ΗΠΑ έλαβε χώρα λίγο πριν τη λήξη του Β' Παγκοσμίου πολέμου, στις 6 Αυγούστου 1945 και ήταν η πρώτη πολεμική πυρηνική επίθεση της Ιστορίας. Η βόμβα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο "Little Boy" (αγοράκι). Τα αποτελέσματα της έκρηξης δεν ήταν γνωστά εκ των προτέρων, μια και τέτοιου τύπου βόμβα δεν είχε δοκιμαστεί. Δοκιμάστηκε πάνω στα κτίρια και στα ανθρώπινα κορμιά...

Τότε δεν ήξεραν. Όμως σήμερα ξέρουμε. Και τι κάνουμε για να τη σταματήσουμε; Τίποτα. Η τραγωδία της Φουκοσίμα  πριν δυο χρόνια, κατέδειξε πόσο τρωτοί και ανέτοιμοι είμαστε ακόμα μπροστά σε μια πυρηνική απειλή. Πόσο μας παρέσυραν-και όχι μόνο εμάς τους 'Ελληνες- στην άβυσσο της απελπισίας οι εθνικές τραγωδίες και δεν σκεπτόμαστε καν ότι από στιγμή σε στιγμή από το χέρι ενός ανεγκέφαλου ή από μια ιδιοτροπία της Φύσης που βιάζουμε κατ' εξακολούθηση, μπορεί να γίνουνε σκόνη, να εξανεμιστούμε, και να μην υπάρξει ξανά το ανθρώπινοι είδος πάνω στη γη. Το τραγική ειρωνεία...

Θα πρέπει λοιπόν να επιλέξουμε το τέλος μας; Φτάσαμε στο πάρα πέντε; Φαίνεται πως ναι. Κι αν δεν ξυπνήσουμε έγκαιρα, αν δεν πάρουμε τα πράγματα στα χέρια μας, αν δεν σηκώσουμε το ανάστημά μας, δεν θα προλάβουμε. Εμείς στη Σπίθα έχουμε στα χέρια μας τη γνώση και τα εφόδια, για να ξεκινήσουμε να κάνουμε το τόπο μας λίγο καλύτερο. Έχουμε το όραμα και τα ιδανικά. Ας το προσπαθήσουμε.

Ιωάννα Κολοβού
Γραφείο Τύπου ΚΑΠ-Σπίθα