Πέρα από τους συνήθεις ιστορικο-κοινωνιολογικούς ορισμούς περί κοινωνιών, οι τελευταίες θα μπορούσαν εναλλακτικά να οριστούν και ως μεταφυσικοί τόποι διασταυρωμένων πεπρωμένων. Χώροι δηλαδή όπου το απίθανο γίνεται πιθανό και όπου οι πιο απίθανες συμπτώσεις, συναντήσεις και διασταυρώσεις, τις περισσότερες φορές ειρωνικές, γίνονται πραγματικότητα.
Πώς αλλιώς μπορεί να εκληφθεί το γεγονός ότι ο ωραίος Μπρυμέλ του ντόπιου σοσιαλισμού, Άκης Τσοχατζόπουλος, έμελλε να κατοικήσει στην ίδια πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού με τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, γνωστό και ως «Λάμπρο» της 17Ν, αν όχι ως ειρωνεία της τύχης;
Ή μήπως δεν πρόκειται για τύχη, αλλά για μαθηματικά υπολογίσιμο (και μάλιστα με ακρίβεια) κοινωνικό φαινόμενο, εφόσον δεδομένου του μεγάλου βαθμού διαφθοράς του πολιτικού κόσμου εν Ελλάδι, αλλά και του μικρού μεγέθους της χώρας, είναι ζήτημα χρόνου να δει κανείς να υλοποιούνται οι πιο απίθανοι συνδυασμοί και μάλιστα σε μερικές εκατοντάδες τετραγωνικών μέτρων εγκλεισμού και απομόνωσης;
Διότι, οι φυλακές του Κορυδαλλού θα πρέπει κάποια στιγμή να μελετηθούν ξέχωρα ως φαινόμενο και τόπος διασταύρωσης απίθανων (και γι' αυτό ακριβώς πιθανών!) ατόμων και πεπρωμένων, αλλά και ως απόδειξη στην πράξη της θεωρίας των πιθανοτήτων!
Κορυδαλλός: εκεί όπου όλα τα απίθανα γίνονται πιθανά – από εντυπωσιακές δραπετεύσεις μέχρι όλο νόημα και ειρωνεία συγκατοικήσεις.
Έχει όλους τους λόγους του κόσμου να νιώθει κατάθλιψη ο πρώην πυλώνας του ελληνικού σοσιαλισμού, βλέποντας αρχικά τον εαυτό του και εν συνεχεία την οικογένειά του να διαπομπεύεται και να σύρεται σύσσωμη από τα σαλόνια και τις υπηρέτριες στα κελιά και τους δεσμοφύλακες. Οι ισχυρές ψυχολογικές ταλαντώσεις τις οποίες σίγουρα βιώνει είναι απολύτως δικαιολογημένες. Οι σημασιακές όμως συμπαραδηλώσεις που γεννά αυτή η απίθανη «γειτονία» με το ιδρυτικό μέλος της περιλάλητης τρομοκρατικής οργάνωσης είναι αβίωτη και αχώνευτη!
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου